Ο Παν. Λαφαζάνης τόνισε ότι χρειαζόμαστε ένα νέο όραμα για μια καινούργια Ελλάδα και το εθνικό νόμισμα αποτελεί εργαλείο σε αυτήν την κατεύθυνση και το όχημα για μια ανεξάρτητη πολυδιάστατη πολιτική.
Α: Ως εργαλείο βεβαίως για να εφαρμόσουμε ένα ριζοσπαστικό πρόγραμμα.
Εμείς δεν είμαστε «φετιχιστές» της νέας δραχμής.
Άλλοι είναι ευρώπληκτοι και δογματικά προσηλωμένοι στο ευρώ.
Εμείς υποστηρίζουμε τη νέα δραχμή, το εθνικό μας νόμισμα, το υποστηρίζουμε γιατί είναι ένα εργαλείο • βασικό εργαλείο • αναντικατάστατο εργαλείο για να αποχτήσουμε τη νομισματική μας κυριαρχία και επομένως σε μεγάλο βαθμό την εθνική μας κυριαρχία.
Και μέσω της νομισματικής κυριαρχίας που θα αποχτήσουμε να μπορέσουμε να εφαρμόσουμε μια εθνική νομισματική πολιτική, για να προχωρήσουμε, να προωθήσουμε το ριζοσπαστικό πρόγραμμα ανασυγκρότησης της χώρας.
Για αυτό θέλουμε εμείς το εθνικό νόμισμα.
Ε: Ναι, αλλά κ. Λαφαζάνη δεν μπορείτε να εγγυηθείτε εσείς στον Έλληνα πολίτη και καταναλωτή, τι θα αγοράζει με το νέο νόμισμα.
Σήμερα ο Έλληνας καταναλωτής μπορεί να μην έχει ευρώ να του λείπουν, αλλά ξέρει ότι έχει 40 ή 20 ευρώ θα πάει στο super market και ξέρει τι θα ψωνίσει.
Αν πάρει ένα καινούργιο νόμισμα αμφιβόλου αξίας δεν θα γνωρίζει για παράδειγμα με 100 ή με 150 δραχμές τι θα αγοράζει την επόμενη μέρα;
Α: Καταρχάς, τα 20 και 40 ευρώ που λέτε για ένα μεγάλο μέρος της ελληνικής κοινωνίας, για να μην πω το μεγαλύτερο, είναι όνειρο θερινής νυκτός.
Δεν υπάρχουν τα 20 ευρώ στο νοικοκυριό κάθε μέρα!
Δεν υπάρχουν είναι ζητούμενο.
Λέτε ότι δεν μπορούμε να εγγυηθούμε την αγοραστική δύναμη του εθνικού νομίσματος το οποίο υποστηρίζουμε.
Καταρχάς η αγοραστική δύναμη σήμερα δεν υπάρχει.
Εγγυάται το ευρώ αγοραστική δύναμη στον ελληνικό λαό;
Για να συνεννοηθούμε
Ε: Για αυτόν που το έχει.
Α: Για αυτόν που το έχει.
Τα ευρώ τα έχουν λίγοι και οι πολλοί τα αναζητούν.
Ματαίως δεν υπάρχει αγοραστική δύναμη.
Αγοραστική δύναμη σημαίνει να έχω την δυνατότητα να πάω στο super market, να πάω στο μαγαζί να πάρω παπούτσια, να πάρω ρούχα για τα παιδιά μου κ.τ.λ.
Αν δεν έχω ευρώ για να πάρω όλα αυτά τα πράγματα όσο και ισχυρό να μας λένε είναι το ευρώ, αγοραστική δύναμη δεν υφίσταται. Και αυτή τη στιγμή, δείτε και τα επίσημα στοιχεία, η κατανάλωση έχει βουλιάξει, είναι σε κάθετη πτώση.
Και να σας κάνω και μια πρόβλεψη; Το 2017 θα έχουμε ανθρώπους να πεθαίνουν από την πείνα στο δρόμο.
Υπάρχουν και τώρα αλλά λέω πολλούς να πεθαίνουν από την πείνα στο δρόμο.
Κυκλοφορώ πάρα πολύ στην Αθήνα και το θέαμα είναι κάτι πολύ περισσότερο από ταπεινωτικό κάτι πολύ χειρότερο από τραγωδία.
Δεν υπάρχει σκουπιδοτενεκές, κάδος απορριμμάτων μάλλον καλύτερα, ο οποίος να μη «ρημάζεται», να μην πέφτουν επάνω σαν «κοράκια» για να ψάχνουνε μέσα να βρουν-το οτιδήποτε.
Αυτή είναι η κατάσταση που ζούμε στην Αθήνα.
Αυτή η κατάσταση θυμίζει,για τους παλαιότερους που τα έχουν ζήσει, Κατοχικά χρόνια.
Γιατί έχουμε Κατοχή στην Ελλάδα.
Μη κοιτάτε που δεν υπάρχουν τα γερμανικά τανκς.
Δεν κάνουν τα γερμανικά τανκς μόνο την Κατοχή. Έχουμε Κατοχή πολύ σκληρή με οικονομικά μέσα.
Δεν κυβερνάει το Μαξίμου την Ελλάδα.
Το Χίλτον την κυβερνάει.
Το Μαξίμου εκτελεί.
Εκτελεί.
Επανέρχομαι λοιπόν στην αγοραστική δύναμη.
Ότι το πρόβλημα για τον ελληνικό λαό είναι ότι δεν έχει δυνατότητα να αγοράσει πλέον.
Ότι στερείται, ότι ζει στη μιζέρια, στη φτώχεια και πάρα πολλοί στην εξαθλίωση.
Προσπαθούμε λοιπόν να αντιμετωπίσουμε αυτή την κατάσταση, οποία δεν διορθώνεται, δεν μπορεί να βελτιωθεί εντός του ευρώ.
Η επιλογή του εθνικού νομίσματος όχι μόνο δεν είναι μια παρακινδυνευμένη επιλογή μέσα στις συνθήκες τις σημερινές, είναι μια απόλυτη βιώσιμη επιλογή που μπορεί να δώσει προοπτική στη χώρα.
Και να δώσει την ευκαιρία στην Ελλάδα να έχει ένα εθνικό νόμισμα το οποίο να έχει κύρος, να το υποδέχονται με σεβασμό οι αγορές.
Και να μπορεί μ’ αυτό ο Έλληνας πολίτης να ασκήσει πολιτική, να έχει μια ανεξάρτητη χώρα και να δει μια Ελλάδα η οποία παραγωγικά μπορεί να ανασυγκροτηθεί, να αναζωογονηθεί.
Γιατί αυτό είναι το ζητούμενο με το εθνικό νόμισμα.
Δεν θέλω να ανατρέξω εγώ στο παρελθόν, γιατί εν πάση περιπτώσει οι λίγο μεγαλύτεροι έχουν ζήσει με τη δραχμή.
Και ξέρετε ότι στην Ελλάδα οι περιουσίες – πραγματικά – μικρότερες, μικρές, μεγαλύτερες γίνανε με δραχμή.
Με το ευρώ δανεικά παίρναμε.
Αν δείτε τα δανεικά τα οποία έχει πάρει η Ελλάδα με το ευρώ κανείς χάνει το μυαλό του! Γιατί έγινε ένα «πάρτυ»,πάρτυ μεγάλο!
Λοιπόν.
Τώρα βεβαίως η «φούσκα» έσκασε.
Και τα προβλήματα έχουν ανακύψει.
Λοιπόν, δεν πάω εγώ στο παρελθόν.
Αλλά λέω ότι, με τα σημερινά δεδομένα, και με ένα ριζοσπαστικό πρόγραμμα το οποίο θα ξεκινάει από την εθνικοποίηση των τραπεζών, κάτι το οποίο είναι εκ των ων ουκ άνευ.
Και για να αποφύγουν την εθνικοποίηση σε μια νύχτα κάνανε την 3η ανακεφαλαιοποίηση που είναι μέγα σκάνδαλο! Και για το οποίο υπάρχουν-τρομακτικότατες-ποινικές ευθύνες.
Ποινικές ευθύνες βεβαίως υπάρχουν για όλη τη μνημονιακή διαχείριση.
Όλα στην περίοδο των μνημονίων γίνανε εκτός κάθε δημοκρατικής νομιμότητας, χωρίς καμία λαϊκή εξουσιοδότηση και με ένα οιονεί πραξικόπημα.
Με μια οιονεί εκτροπή.
Για όλα αυτά βεβαίως θα αποδοθούν ευθύνες, δεν υπάρχει περίπτωση.
Καμία περίπτωση δεν υπάρχει να μην αποδοθούν ευθύνες.
Μη νομίζουν κάποιοι ότι,τα πράγματα τελειώνουν, ή είναι στο απυρόβλητο πάλι με χρόνια με καιρούς δικοί μας θα‘ναι πάλι στο παιχνίδι.
Δεν θα είναι καθόλου έτσι τα πράγματα.
Επειδή η Ελλάδα έχει καταστραφεί και επειδή οι «κόμποι» που έχει μπροστά της είναι πολύ σκληροί, για να μπορέσει να κάνει ένα νέο ξεκίνημα, θα πρέπει να αποδωθούν ευθύνες.
Και πολιτικές και ποινικές ευθύνες σ’ αυτούς που τους ανήκουν.
Λοιπόν, η δραχμή είναι για μένα, για μας, θα έλεγα, ένα θεμελιώδες εργαλείο για να κάνουμε καινούργια αρχή στην Ελλάδα.
Να στήσουμε νέα θεμέλια, να θέσουμε σε επανεκκίνηση την οικονομία μας, να ανασυγκροτηθεί σε νέες βάσεις.
Και η Ελλάδα χρειάζεται ένα νέο όραμα σήμερα.
Μέσα σε μια Ευρώπη που καταρρέει, σε μια περιοχή που αποσταθεροποιείται, σ’ ένα κόσμο που γίνεται πολυκεντρικός, η Ελλάδα μπορεί να αναζωογονήσει ένα καινούργιο μέλλον για τον εαυτό της ως ανεξάρτητη χώρα που θα κάνει μια προσπάθεια να ξαναστήσει το οικονομικό της δυναμικό.
Ε: Αυτό όμως έχει αρκετή θεωρία μέσα όπως το περιγράφεται.
Αλλά εγώ θα επανέλθω πάλι στο νόμισμα.
Το νόμισμα έχει αξία – με βάση τους οικονομολόγους – αν μπορείς να δανειστείς ή δεν μπορείς να δανειστείς.
Βέβαια είναι γνωστό ότι είστε θιασώτης της Βενεζουέλας.
Και αυτοί έχουν το δικό τους νόμισμα, και πολλά τα προβλήματα , όπως πληθωρισμό.
Α: Με συγχωρείτε, το «θιασώτης» της Βενεζουέλας το λέτε εσείς.
Ε: Να πάρω πίσω τη φράση μου, να την ανακαλέσω;
Α: Κοιτάξτε, κοιτάξτε, δεν έχω υπάρξει θιασώτης οποιουδήποτε και οποιασδήποτε χώρας ακόμη και στον υπαρκτό σοσιαλισμό, όταν ήμουνα στο ΚΚΕ, εγώ δεν ήμουνα θιασώτης του υπαρκτού σοσιαλισμού.
Ε: Να την πάρω πίσω τη φράση μου……
Α: Όχι, λέω.
Και βάλτο αυτό γιατί έχει σημασία, δεν ήμουνα θιασώτης του υπαρκτού σοσιαλισμού.
Ήμουν από κείνους στο ΚΚΕ – αιρετικούς από τότε που ήμουνα στην ΚΝΕ – που τους έλεγα ότι ο υπαρκτός είναι ανύπαρκτος ως σοσιαλισμός. Αυτά δεν τα λέω εκ των υστέρων.
Το λέω, και το ξέρουνε και στο ΚΚΕ.
Γνωρίζουν ακριβώς τι έλεγα τότε και ποια ήταν η αντιπαράθεσή μας.
Λοιπόν, δεν είμαι θιασώτης της Βενεζουέλας ούτε έχω κανένα πρότυπο που νομίζω ότι στο σημερινό κόσμο πρέπει να το αντιγράψουμε.
Αυτό που χρειάζεται η Ελλάδα είναι ένας πρωτότυπος δρόμος. Ένας καινούργιος δρόμος που να ταιριάζει στην πραγματικότητα τη δικιά μας και να ανοίγει θετικές προοπτικές.
Και αυτό είναι το πρόγραμμά μας.
Ε: Ο καινούργιος δρόμος όμως θα χρειαστεί ιδιώτες, επενδυτές;
Α: Από κει και πέρα, βεβαίως, είναι μεγάλη συζήτηση για τη Βενεζουέλα και το τι γίνεται εκεί, την οποία θα την κάνουμε μια άλλη φορά..
Ε: Ναι, ναι.
Α: Βέβαια, για αυτό τον πρωτότυπο δρόμο θα χρειαστεί, όποιος αναλάβει αυτή την πρωτοβουλία να τη φέρει εις πέρας, θα χρειαστεί επενδύσεις, επενδύσεις δημόσιες αλλά και επενδύσεις ιδιωτικές.
Ε: Ο δρόμος του νέου νομίσματος μπορεί να διευκολύνει αρκετούς επιχειρηματίες, καλοπροαίρετα ή κακοπροαίρετα το λέμε αυτό, που έχουν τα χρήματά τους έξω και μπορούν να πουν στον εκάστοτε Λαφαζάνη τι χαρά μάς έδωσες και τα αγοράσαμε όλα τζάμπα!
Γιατί είχαμε τα χρήματα έξω και ερχόμαστε με μια άλλη ισοτιμία και αγοράζουμε ό,τι θέλουμε στην Ελλάδα.
Α: Καταρχάς,δεν καταλαβαίνω αυτό που λέτε.
Γιατί να τα αγοράσουν τζάμπα;
Εννοείται ότι το εθνικό νόμισμα θα υποτιμηθεί τόσο πολύ, που δεν θα έχει αξία και επομένως θα μπορεί κανείς με συνάλλαγμα απ’ το εξωτερικό να αγοράζει ”τζάμπα” στην Ελλάδα.
Να αγοράζει Ελλάδα.
Αυτό είναι λάθος.
Το εθνικό νόμισμα δεν θα γνωρίσει υποτίμηση, ιδιαίτερα θα έλεγα μια μεγάλη υποτίμηση, η οποία να δημιουργήσει αρνητικές παρενέργειες στην οικονομία. Από κει και πέρα, όμως, δεν καταλαβαίνω το συλλογισμό.
Εμείς θέλουμε επενδύσεις στην Ελλάδα;
Ε: Όλοι λένε ναι στις επενδύσεις.
Α: Αν έρθουν λοιπόν με το εθνικό νόμισμα κεφάλαια από το εξωτερικό στην Ελλάδα, εμείς πρέπει να κλείσουμε την πόρτα και να πούμε: δεν θέλουμε τα λεφτά σας, διότι έχουμε εθνικό νόμισμα, και υπάρχει ενδεχόμενο όπως λέτε – το οποίο εγώ δεν το θεωρώ ότι μπορεί να συμβεί – να αγοράσετε φτηνά στην Ελλάδα.
Αν θέλουμε την είσοδο ξένων κεφαλαίων στην Ελλάδα και το εθνικό νόμισμα μπορεί να την ευνοήσει, με έναν θετικό τρόπο, όχι γιατί υποτιμάται αλλά γιατί λειτουργεί με έναν τρόπο θετικό και για την προοπτική της οικονομίας, βεβαίως να έρθουνε τα ξένα κεφάλαια.
Από κει και πέρα, όμως, είναι άλλο το να έρχονται ξένα κεφάλαια για να κάνουν επενδύσεις στην Ελλάδα με βάση κανόνες και πλαίσιο που έχει θέσει δημοκρατικά η ελληνική πολιτεία και άλλο να έρχονται κεφάλαια για κερδοσκοπία.
Και άλλο κεφάλαια, τα οποία θεωρούνται επενδύσεις και είναι τα μόνα που έρχονται (όσα έρχονται) σήμερα μόνο και μόνο για να αγοράσουν εθνική δημόσια περιουσία. Να αγοράσουν δημόσιες επιχειρήσεις δυναμικές και κερδοφόρες επιχειρήσεις.
Και δυστυχώς αυτές τις εξαγορές τις βαφτίζουμε επενδύσεις.
Δεν χρειαζόμαστε τέτοιες επενδύσεις.
Η επένδυση σε αυτές τις περιπτώσεις υπάρχει και είναι κερδοφόρα και δυναμική και αποδίδει στο δημόσιο.
Γιατί λοιπόν εμείς να προστρέχουμε και να λέμε ότι είναι επένδυση η εξαγορά δημόσιας κερδοφόρας επιχείρησης από έναν ξένον, και μάλιστα όταν είναι και ξένο κράτος αυτό;
Και λέω ότι είναι ευπρόσδεκτα τα ξένα κεφάλαια, εφόσον είναι καινούργιες, ξένες, παραγωγικές επενδύσεις, παραγωγικές επενδύσεις και όχι κερδοσκοπία και όχι βεβαίως ξεπούλημα δημόσιων επιχειρήσεων και δημόσιου πλούτου για να το βαφτίζουμε επενδύσεις.
Και πώς θα διασφαλίσουμε ότι μπορούμε να αποτρέψομε την εισαγωγή κερδοσκοπικών κεφαλαίων; Μπορούμε να το διασφαλίσομε γιατί θα υπάρχει έλεγχος στην κίνηση κεφαλαίων με το εθνικό νόμισμα.
Ε: Ο έλεγχος διώχνει τα κεφάλαια;
Α: Και επομένως αυτός που θα φέρει εδώ λεφτά θα ελέγχεται για το πού κατευθύνονται αυτά τα λεφτά. Κι αν θέλει να κάνει εφήμερα κερδοσκοπικά παιχνίδια – ασφαλώς – δεν θα επιτρέπεται μια τέτοια εισαγωγή κεφαλαίων.
Ε: Το άλλο το ερώτημα που πρέπει να θέσω είναι ότι σήμερα το τραπεζικό σύστημα ανήκει στην Κεντρική Ευρωπαϊκή Τράπεζα, στον Μάριο Ντράγκι.. Εσείς, αν σας δοθεί η ευκαιρία για το εθνικό νόμισμα, με τι τράπεζες, πώς θα ανοίξετε μια τράπεζα όταν αυτές που υπάρχουνε ανήκουν αλλού;.
Πώς θα ξεκινήσει ένα τραπεζικό σύστημα εκ του μηδενός;
Α: Το πρώτο που θα κάνουμε για τη μετάβαση από το ευρώ στο εθνικό νόμισμα είναι να πάρει το ελληνικό δημόσιο, η ελληνική κυβέρνηση στα χέρια της την Τράπεζα της Ελλάδας.
Η Τράπεζα της Ελλάδας θα απεξαρτηθεί από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.
Θα γίνει μια εθνική τράπεζα της Ελλάδας με την κυριολεκτική σημασία του όρου. Θα είναι αυτή η οποία θα έχει το αποκλειστικό προνόμιο έκδοσης χρήματος, έκδοσης του νομίσματος, θα τελεί υπό την ευθύνη της Κυβέρνησης, θα ασκεί πολιτική στα πλαίσια που καθορίζει η Κυβέρνηση και αυτή η τράπεζα θα είναι ο εποπτικός μηχανισμός, ο νέος εποπτικός μηχανισμός των τραπεζών.
Το τραπεζικό σύστημα θα σταματήσει να έχει σχέση εξάρτησης, θεσμικής εξάρτησης, από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.
Με βάση τώρα την Τράπεζα της Ελλάδας αυτό το οποίο θα επιχειρήσουμε, ως ένα από τα βασικά σημεία του προγράμματος μας, είναι μια γενναία σεισάχθεια. Σεισάχθεια στα ιδιωτικά χρέη.
Το πρόβλημα της Ελλάδος δεν είναι μόνο το δημόσιο χρέος.
Τεράστιο πρόβλημα είναι και τα ιδιωτικά χρέη.
Τα ιδιωτικά χρέη είναι εξίσου σημαντικό αν όχι και σημαντικότερο πρόβλημα από το δημόσιο χρέος.
Για να αντιμετωπίσουμε την γάγγραινα των ιδιωτικών χρεών αυτό μόνο με τη λογική του αρχαίου Σόλωνα πρέπει να πάμε.
Δηλαδή θα πάμε σε μια γενναία διαγραφή χρεών των πιο μικρών και αδύνατων νοικοκυριών και επιχειρήσεων. Σε πολύ γενναία ρύθμιση και διαγραφή χρεών, των μεγάλων επιχειρήσεων, των μεγαλύτερων επιχειρήσεων.
Διαγράφουμε το χρέος και το μετοχοποιούμε όμως.
Η τράπεζα μετοχοποιεί το χρέος που διαγράφει και αυτό γίνεται μετοχικό κεφάλαιο.
Και επομένως οι επιχειρήσεις αυτές περνάνε κατά βάση στον έλεγχο του τραπεζικού συστήματος.
Βεβαίως για να πραγματοποιηθεί όλο αυτό το εγχείρημα χρειάζεται μια μεγάλη ανακεφαλαιοποίηση το τραπεζικό σύστημα.
Η ανακεφαλαιοποίηση αυτή θα γίνει μέσω της Κεντρικής Τράπεζας από το δημόσιο και αυτό θα έχει ως συνέπεια τον έλεγχο του Δημοσίου επί των τραπεζών.
Ε: Κύριε Παναγιώτη Λαφαζάνη, αν είχες συνομιλητή τον Σόϊμπλε, όπως έχει καταγραφεί και έχει ειπωθεί, θα συμφωνούσες να έπαιρνες ένα πακέτο 70 δισ θα οδηγούσες τη χώρα στο εθνικό νόμισμα; Θα έλεγες ναι στον κ. Σόϊμπλε.
Α: Κοιτάξτε, αυτά τα περί 70 δις του Σόϊμπλε για να βγούμε από την Ευρωζώνη, είναι θλιβερές ανοησίες, τις οποίες οι εύπιστοι εθελόδουλοι στην Ελλάδα τις αποδέχονται, διότι τους εξυπηρετούν.
Έξοδος της Ελλάδος από την Ευρωζώνη.
Μόλις ακούει ο Σόϊμπλε το «έξω της Ελλάδας από την Ευρωζώνη», παθαίνει ίλιγγο. Γιατί αν η Ελλάδα βγει απ’ την Ευρωζώνη, θα τον κρεμάσουνε ανάποδα στη Γερμανία και γράψτε αυτό.
Γιατί θα τον κρεμάσουνε τον Σόϊμπλε;
Διότι αυτός ήταν ο αρχιτέκτονας σε τρία ελληνικά προγράμματα, τα οποία απέτυχαν και αντί να δώσουν διέξοδο στην Ελλάδα την οδήγησαν στην πτώχευση και στην έξοδο από το ευρώ.
Και οδήγησαν, επίσης, αφού θα φύγει η Ελλάδα από την Ευρωζώνη, στο να χάσει τα ”λεφτά της” η Γερμανία και να χάσουν και οι πιστωτές συνολικά. Διότι με μια Ελλάδα σε εθνικό νόμισμα δεν υπάρχει καμία δυνατότητα αποπληρωμής του χρέους της και αυτό το ξέρουν πολύ καλά οι πιστωτές. Για αυτό, είναι ο εφιάλτης τους να φύγει η Ελλάδα από την Ευρωζώνη.
Και όχι μόνο για αυτό το λόγο. Σύμφωνα με τις εκθέσεις που έχουν οι ίδιοι στην Κομισιόν για την έξοδο της Ελλάδας απ’ την Ευρωζώνη, η ζημία που οι ίδιοι προβλέπουν είναι αμύθητη σε περίπτωση που η Ελλάδα φύγει απ’ το ευρώ.
Και οι πολιτικές συνέπειες δραματικές. Για αυτό το σενάριο που λέγεται με μεγάλη ευκολία, και για δικούς τους λόγους το έχουν πλασάρει οι Γερμανοί, ότι «θέλουμε και θα βοηθήσουμε, αν είναι δυνατόν, για να βγει η Ελλάδα από το ευρώ», είναι μια μεγάλη μπλόφα για να δείξουν οι γερμανικοί κυρίαρχοι κύκλοι ότι δεν έχουν κανένα πρόβλημα και ότι για αυτούς δεν είναι απειλή η έξοδος.
Ε: Ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρα και πρώην σύντροφό σας, θεωρείται ότι έκανε λάθος τον Ιούλιο του 2015.
Μπορεί να το διορθώσει τώρα;.
Δηλαδή να μη προχωρήσει σε αξιολόγηση και η χώρα να βρεθεί τον Ιούνιο χωρίς χρήματα και να μην είναι σε θέση να αποπληρώσει ομόλογα;
Α: Τώρα δεν μπορεί να το κάνει ο Αλέξης Τσίπρας.
Ε: Γιατί;
Α: Γιατί στην κρίσιμη στιγμή που θα μπορούσε να το κάνει και να ήτανε μια επιλογή η οποία θα άλλαζε τη μοίρα της χώρας, δεν το έκανε.
Αντίθετα, συνθηκολόγησε.
Ξεπούλησε τη βούληση του ελληνικού λαού.
Και αναφέρομαι στην περίοδο μετά το δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου.
Τότε προχώρησε μαζί με τα άλλα μνημονιακά συνεταιράκια του (τους αρχηγούς των άλλων κομμάτων) σε ένα πραξικόπημα με συνυπεύθυνο τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, ο οποίος θα έπρεπε να διαφυλάσσει το δημοκρατικό πολίτευμα και να σέβεται τη λαϊκή βούληση.
Τι κάνανε;
Από την άλλη μέρα του δημοψηφίσματος μαζευτήκανε ως συμβούλιο αρχηγών, στην πραγματικότητα παράνομοι πραξικοπηματίες και συνωμοτούσαν για το πώς το «όχι» – που είχε ψηφίσει ο ελληνικός λαός με μεγάλη πλειοψηφία – να το κάνουνε «ναι».
Αυτό κάνανε.
Και μαζί πήγανε και ψηφίσανε το γ’ μνημόνιο στη Βουλή.
Γιατί αν δεν το ψηφίζανε μαζί, η κυβέρνηση τότε θα είχε πέσει χωρίς τη δική μας ψήφο, με ανοιχτό το θέμα του μνημονίου.
Πήγαν όλοι μαζί όμως να στηρίξουν το μνημόνιο, και το ευρώ.
Καταλάβατε λοιπόν περί τίνος επρόκειτο.
Προέβησαν σε ανοικτό πραξικόπημα και κατά λύση κάθε ίχνους λαϊκής κυριαρχίας.
Τώρα ο Τσίπρας, μετά από αυτήν την κίνηση που έκανε τότε, την συνθηκολόγηση – βαρύτατη συνθηκολόγηση, στα όρια της εσχάτης προδοσίας απέναντι στον ελληνικό λαό και τη θέλησή του – δεν έχει καμία δυνατότητα άλλης επιλογής. Ο ίδιος είναι αιχμάλωτος στο ευρώ. Άλλωστε και δεν το θέλει ο Αλέξης Τσίπρας να φύγουμε από το ευρώ.
Μεταξύ μας είχαμε μεγάλη σύγκρουση για αυτό το θέμα, το «Ευρώ ή εθνικό νόμισμα».
Και αυτό ήτανε «Ευρώ και ξερό ψωμί».
«Ευρώ και ξερό ψωμί»! όλη η ομάδα η κυβερνητική.
Δεν υπάρχει λοιπόν καμία πιθανότητα τώρα να κάνει άλλη επιλογή. Είναι «όμηρος» ο Τσίπρας. Ό,τι του προσφέρεται θα το υπογράψει. Το πρόβλημά του βεβαίως είναι το κόστος στον ελληνικό λαό, ο αντίκτυπος στον ελληνικό λαό, γιατί φοβούνται όλοι αυτοί μια εξέγερση του ελληνικού λαού. Μη βλέπετε ότι σήμερα είναι όλοι στον καναπέ. Αυτά αλλάζουν τη μια μέρα στην άλλη.
Φοβούνται την εξέγερση και βεβαίως έχει και προβλήματα στην κυβέρνησή του.
Έχει και προβλήματα στην κοινοβουλευτική του ομάδα, πρέπει να κάνει «μασάζ» για να περάσει τα επώδυνα μέτρα.
Γιατί δεν μιλάμε απλώς για μέτρα.
Μιλάμε για 4ο μνημόνιο χειρότερης μορφής απ’ τα τρία προηγούμενα, που, επιπλέον, δεν θα έχει και χρηματοδότηση.
Μιλάμε για την μείωση του αφορολόγητου.
Ε: Ναι. Είναι πολύ σημαντικό
Α: Μόνο σημαντικό!
Μα τι λέτε!
Αυτό είναι καρμανιόλα για τα φτωχά λαϊκά στρώματα.
Μιλάμε επίσης για την νέα μείωση των κύριων συντάξεων.
Καταστροφή! για τους απόμαχους της δουλειάς, αλλά και τους νεώτερους που προσδοκούν να πάρουν σύνταξη.
Είναι το τέλος της κοινωνικής ασφάλισης.
Ε: Η κοινοβουλευτική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ, που τη γνωρίζετε, στο βαθμό που τη γνωρίζετε, μπορεί να περάσει αυτά τα δυο θέματα (την περικοπή των συντάξεων και τη μείωση του αφορολόγητου).
Δηλαδή θα βρουν το σθένος να πουν όχι.
Α: Κοιτάξτε, μπορεί να τα περάσει.
Αλλά ο καθένας βουλευτής υπολογίζει την πολιτική αντίδραση, την κοινωνική αντίδραση. Απ’ την άλλη μεριά χρειάζεται να φέρει και ένα πακέτο αντίμετρων αν υπάρξει πλεόνασμα πάνω από 3,5%.
Που δεν μπορεί να έχουμε, άρα τα αντίμετρα είναι δώρον άδωρον.
Αλλά έστω για τα μάτια του κόσμου πρέπει να έχει και ένα τέτοιο πακέτο αντίμετρων για να μπορέσει να ”μανιπουλάρει”, να διευκολύνει τους βουλευτές να ψηφίσουν.
Να έχουν ένα ψευτο-άλλοθι που λέει ο λόγος.
Κι αυτό είναι δύσκολο όμως όπως βλέπετε, γιατί αυτό το θέμα των αντίμετρων είναι σε διελκυστίνδα με τους πιστωτές.
Κοιτάξτε, τα πράγματα μπορεί να έχουν μια βασανιστική εξέλιξη με τη διαπραγμάτευση.
Ο Τσίπρας είναι «όμηρος», αλλά και οι δυσκολίες μεγάλες στο να υπάρξει ένα πακέτο που να μπορέσει να περάσει.
Οι δυσκολίες επίσης είναι και απ’ το ΔΝΤ (το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο), το οποίο είναι ένα θέμα αν θέλει να μπει πραγματικά στο 3ο πρόγραμμα, στο ελληνικό πρόγραμμα.
Εγώ το θεωρώ ότι είναι πολύ πιθανό να μην θέλει να μπει σε ένα αποτυχημένο πρόγραμμα, το οποίο θα δώσει και τη χαριστική βολή σε ό,τι έχει απομείνει απ’ το κύρος του ΔΝΤ.
Ε: Μπορεί να βρεθούμε πάλι σ’ έναν Ιούλιο του 2015;
Α: Μπορεί να βρεθούμε σε μια διελκυστίνδα, όπου θα μπορεί να υπάρξει – λέω τώρα ως πιθανότητα, γιατί κανένας δεν μπορεί να κάνει προβλέψεις σ’ αυτά τα πράγματα, επειδή είναι αρκετά σύνθετα και υπάρχουν πολλοί παράγοντες που τα επηρεάζουν, μπορεί να υπάρξει μια χρηματοδότηση προσωρινή, για να περάσει η Ελλάδα τον κάβο του Ιουλίου και να μετατεθεί το όλο θέμα της ολοκλήρωσης της 2ης αξιολόγησης μετά τις γερμανικές εκλογές.
Γιατί εδώ, η Ευρώπη σείεται αυτή την περίοδο.
Σείεται συθέμελα!
Ε: Επειδή έχουμε πολλά θέματα να συζητήσουμε να πάμε πίσω στο 2014.
Ο ΣΥΡΙΖΑ ήρθε στην εξουσία σε μια χρονική δύσκολή στιγμή Θα ήταν προτιμότερο το 2014 ή αρχές του 2015 να είχαμε πρόεδρο και να μην είχαμε εκλογές ;
Α: Κοιτάξτε, τώρα..
Ε: Παρελθόν είναι.
Α:Τώρα αν κάτσεις σ’ αυτό το «αν» είναι ιστορικό θέμα.
Η Αριστερά από το 2015 που ανέλαβε, θα μπορούσε να εφαρμόσει μια άλλη πολιτική και να έχει μια άλλη πορεία η χώρα μας.
Η Αριστερά μπορεί να ήτανε παράγοντας μιας νέας εθνικής και κοινωνικής αναγέννησης μέσα από την κρίση.
Και να αξιοποιούσε την κρίση ως ευκαιρία για να επαναθεμελιωθεί μια καινούργια Ελλάδα.
Ε: Ρίχνετε ευθύνες στο Βαρουφάκη την πρώτη περίοδο;
Α: Ο Βαρουφάκης έχει μεγάλες ευθύνες.
Βεβαίως.
Ο Βαρουφάκης ήταν στο πλαίσιο της διαπραγμάτευσης, ο βασικός εκτελεστής.
Βεβαίως άλλη είναι η ευθύνη Βαρουφάκη και άλλη η ευθύνη Τσίπρα.
Ο Τσίπρας έχει την πρώτη ευθύνη, γιατί σε όλη την πορεία των διαπραγματεύσεων ο Αλέξης Τσίπρας είχε το τιμόνι και την καθόριζε.
Ήταν σε πλήρη γνώση του όλη η διαδικασία, όλες οι εξελίξεις και είχαν την έγκρισή του.
Εγώ από την πρώτη στιγμή τους έλεγα ότι κάνουνε διαπραγματευτικό τουρισμό.
Το έλεγα στον Τσίπρα, «διαπραγματευτικό τουρισμό».
Ε: Νιώθετε ότι σας κορόιδεψε ο πρωθυπουργός ;
Α: Με αυτήν την διαπραγματευτική τακτική δεν υπήρχε η δυνατότητα να επιτευχθεί κάτι θετικό.
Εκεί έπρεπε απ’ την πρώτη στιγμή στο τραπέζι να είχε τεθεί το θέμα εναλλακτικής διεξόδου, ότι αν δεν υπάρχει επωφελής συμφωνία – που δεν θα μπορούσε να υπάρξει ποτέ – τότε η Ελλάδα είχε άλλο δρόμο, το δρόμο του εθνικού νομίσματος και της εφαρμογής του προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ.
Αυτό δεν ετέθη στο τραπέζι.
Εφόσον δεν ετέθη στο τραπέζι δεν υπήρχε προοπτική να διαπραγματευτείς ουσιαστικά με τους Γερμανούς, τους πιστωτές γενικότερα.
Ε: Εσείς νιώθετε προσωπικά ότι σας ξεγέλασε ο πρωθυπουργός;
Γιατί ένα σύνθημα που το θυμόμαστε όλοι και ήταν η φιλοσοφία του ΣΥΡΙΖΑ προεκλογικά «Να σκίσουμε τα μνημόνια».
Όχι μόνο μνημόνια δεν σκίστηκαν, ήρθαν και καινούργια.
Α:Το να ξεγελάσει εμένα είναι το λιγότερο.
Εδώ ξεγέλασε τον ελληνικό λαό.
Διότι είχε άλλη εντολή απ’ τον ελληνικό λαό ο Αλέξης Τσίπρα το Γενάρη.
Η εντολή ήταν να ακυρωθούν τα μνημόνια, να ακυρωθεί η λιτότητα και η χώρα να εφαρμόσει ένα καινούργιο πρόγραμμα, αυτό που είχε ο ΣΥΡΙΖΑ.
Αυτά τα έγραψε στα παλιά του τα παπούτσια.
Πήγε και σε δημοψήφισμα.
Το δημοψήφισμα ανάδειξε ένα στεντόρειο «ΟΧΙ», που ήτανε στην ουσία ένα όχι στο μνημόνιο.
Και ο Τσίπρας πήγε μετά και συνθηκολόγησε και υπέγραψε το μνημόνιο.
Εδώ ξεγέλασε έναν ολόκληρο ελληνικό λαό τον πρόδωσε, πρόδωσε τα όνειρα του ελληνικού λαού.
Αυτά που λέγονται ότι μετά, ότι στις 20 Σεπτέμβρη πήρε ψήφο έγκρισης, τάχα, των μνημονίων δεν έχουν καμία αξία.
Ξέρετε γιατί;
Διότι πήγε στις εκλογές του Σεπτέμβρη αφού είχαν διαμορφωθεί τα τετελεσμένα.
Όταν κύρωνε στη Βουλή το 3ο μνημόνιο δεν είχε εντολή, λαϊκή εντολή, να κυρώσει 3ομνημόνιο. Δύο εκλογικές αναμετρήσεις, Ιανουαρίου και Ιουλίου(το δημοψήφισμα) έβγαλαν όχι στο μνημόνιο.
Και πήγε και το επικύρωσε, και μάλιστα με μια έκνομη υπερπλειοψηφία στη βουλή, αντιδημοκρατική πλειοψηφία, πλειοψηφία σε βάρος της θέλησης του ελληνικού λαού.
Αφού, λοιπόν, έφερε ο Τσίπρας τα τετελεσμένα, αφού εγκρίνανε και τα κοινοβούλια στις ευρωπαϊκές χώρες το νέο μνημόνιο, τη νέα δανειακή σύμβαση και αυτά ήταν δοσμένα, πήγε σε εκλογές εκ των υστέρων.
Ε: Σήμερα εσείς, ως Παναγιώτης Λαφαζάνης, ανησυχείτε για το μέλλον της χώρας ή ανησυχείτε ότι έχει τραυματιστεί η Αριστερά στα μάτια του κόσμου; Υπάρχει ανησυχία αυτή τη στιγμή από σας;
Α: Όχι απλώς ανησυχία, αυτά που σας λέω δεν είναι απλώς ανησυχία η χώρα βαδίζει στον γκρεμό ήδη έχει πέσει στον γκρεμό.
Ήδη!
Η χώρα δεν έχει μέλλον, κινδυνεύει μ’ αφανισμό με τις πολιτικές που εφαρμόζονται, με τα μνημόνια που εφαρμόζονται, με το 4ο μνημόνιο που έρχεται. Η χώρα δεν έχει καμιά δυνατότητα να πληρώσει το χρέος, αυτό το επονείδιστο χρέος, απεχθές χρέος, το οποίο είναι και μη βιώσιμο.
Το ΔΝΤ λέει: εξαιρετικά μη βιώσιμο! Πάρτε την προβολή του χρέους μετά το ’22 και μετά το ’27.
Ε: Είναι υψηλό.
Α: Μιλάμε για ένα χρέος τότε που θα προσεγγίζει το μυθώδες ύψος των 600 δις!
Αυτό που λέει το ΔΝΤ 275% του ΑΕΠ. Λοιπόν, πρέπει να ξέρει ο κόσμος,το αδιέξοδο, ότι είναι αδιέξοδος ο δρόμος.
Επομένως, δεν είναι ότι ανησυχώ. Βλέπω τη χώρα να καταστρέφεται και να αφανίζεται και να μην έχει μέλλον.
Και πρέπει κάτι να κάνουμε εδώ.
Αντί να φοβόμαστε, πρέπει να τολμήσουμε τώρα να ανοίξουμε καινούργιο βηματισμό.
Ε: Ο ελληνικός λαός όμως, όταν θα έρθουν οι εκλογές θα πάει, θα βρει μια άλλη λύση και πιθανόν, με βάση τις δημοσκοπήσεις, θα πάει προς την πλευρά της ΝΔ.
Α: Θα είναι εγκληματικό να πάει στη ΝΔ, στον Μητσοτάκη.
Ε: Και πού να πάει;
Α: Να πάει στη Λαϊκή Ενότητα.
Είναι η μόνη δύναμη η οποία έχει ρεαλιστική εναλλακτική λύση, παρόλο που δεν την επικοινωνούν τα ΜΜΕ και δεν ακούγεται πουθενά. Δεν ακούγεται. Άκρα του τάφου σιωπή!
Εδώ υπάρχει μια πολιτική ομερτά στα ΜΜΕ, για μια Ελλάδα παραδομένη, για μια Ελλάδα νεοαποικία και προτεκτοράτο.
Αυτό είναι. Είναι συμβόλαιο αυτό το οποίο έχει υπογραφεί Συμβόλαιο εκτέλεσης της χώρας.
Λοιπόν, αυτή είναι η εναλλακτική λύση.
Η Λαϊκή Ενότητα έχει εναλλακτική πρόταση, είναι ρεαλιστική πρόταση.
Αυτά που λέω εγώ εδώ δεκαετίες για την Ελλάδα δεν είναι ουτοπίες ούτε ιδεολογικά κατασκευάσματα ενός παρωχημένου, τάχα αριστερού, όπως προσπαθούν κάποιοι να εμφανίσουν είτε το πρόσωπό μου είτε την Λαϊκή Ενότητα.
Δείτε αυτά που έχω ανεβάσει στην «Ισκρα».
Τα κείμενα του ’98, του ’99 και του 2000.
Τι έλεγα εγώ τότε – που δεν είχε καν διαμορφωθεί το ευρώ – τι έλεγα για την αποτυχία του ευρώ που ερχόταν.
Τι έλεγα;
Δείτε τα και είναι σαν να διαβάζετε το σήμερα.
Σαν να διαβάζετε ακριβώς το σήμερα: τι θα συμβεί στην Ευρώπη, τι θα συμβεί στην Ελλάδα κ.τ.λ.
Δεν ήταν προφητείες, ήταν δεδομένα τα οποία στηρίζονταν σε αντικειμενικά στοιχεία. Το 2007 που συζητάγαμε τον προϋπολογισμό στη Βουλή, όλοι αυτοί οι οικονομολόγοι της καταστροφής της χώρας(ΝΔ, ΠΑΣΟΚ κ.τ.λ. κ.τ.λ.) συζητάγανε επί ενός προϋπολογισμού που προέβλεπε για το 2008 (δεν είχε ξεσπάσει ακόμη η κρίση – το 2008, συζητάγανε για ανάπτυξη 4%.
Αυτό πρόβλεπε ο Προϋπολογισμός.
Όταν εγώ σηκώθηκα και τους είπα ότι [«είσαστε εκτός τόπου και χρόνου, συζητάτε λες και είστε από άλλο πλανήτη και δεν καταλαβαίνετε τι έρχεται , λοιπόν σας λέω ότι το 2008 (είναι γραμμένα αυτά στα πρακτικά), το 2008 θα είναι η 1η χρονιά ύφεσης για την Ελλάδα.
Ότι μπαίνουμε σε περιπέτεια. Ότι ξεκινάει η παγκόσμια κρίση από τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Ότι αυτή θα έχει επιπτώσεις στην Ευρώπη. Ότι η Ελλάδα θα πληρώσει τη «νύφη»].
Λέγανε «ο άνθρωπος των σπηλαίων», με δείχνανε.
Όταν τους έλεγα για το ευρώ λοιπόν από τη δεκαετία του ’90, ότι η Ελλάδα δεν πρέπει μπει στο ευρώ, ότι είναι φυλακή για την Ελλάδα, «να και πάλι ο άνθρωπος των σπηλαίων».
Όταν τους έλεγα στις συζητήσεις για τους προϋπολογισμούς των αρχών του 2000. ότι η ανάπτυξη αυτή, που επαίρετο ο Σημίτης, ήταν με πήλινα πόδια και δεν είχε προοπτική, διότι στηριζόταν σε πόρους οι οποίοι δεν διατηρίσιμοι και δεν έχουν δυνατότητα να έχουν διάρκεια(δανειακούς πόρους), ο κύριος Χριστοδουλάκης, τον οποίον βλέπω να επανέρχεται στο προσκήνιο, ο κύριος Χριστοδουλάκης λοιπόν με κατηγορούσε ως άνθρωπο άλλης εποχής, τότε.
Λοιπόν, αυτό που λέει η ΛΑ.Ε τώρα είναι ρεαλιστικό.
Θα πάμε έτσι κι αλλιώς εκεί που λέμε εμείς στην διακοπή αποπληρωμής του χρέους και στο εθνικό νόμισμα.
Το θέμα είναι να μην πάμε με καταστροφή.
Ε: Υπάρχει ένα αίτημα από κάποια κόμματα, δεν ξέρω αν συμφωνείτε, η χώρα πρέπει να πάει σε εκλογές άμεσα ή να εξαντλήσει τη θητεία της;
Α:Κοιτάξτε, αυτό που χρειάζεται η χώρα είναι εκλογές όχι για να υπάρξει μια απλή εναλλαγή, δηλαδή από τον νεομνημονιακό Τσίπρα να πάμε στον παλαιομνημονιακό Μητσοτάκη, δεν βλέπω κανένα όφελος για τη χώρα.
Θα είναι δηλαδή τραγωδία για τον τόπο να κάνει αυτή την εναλλαγή.
Χρειαζόμαστε εκλογές για να ανατρέψουμε αυτό το μνημονιακό σκηνικό.
Για να ανατραπεί αυτή η μνημονιακή «μπότα», «πολιτική μπότα», πάνω απ’ τον ελληνικό λαό.
Για αυτό χρειάζονται οι εκλογές στην Ελλάδα.
Εμείς τέτοιες εκλογές θέλουμε να κάνουμε και για αυτό δίνουμε μάχη τώρα, για να αρχίσει αν αναπτύσσεται ένα καινούργιο αντιμνημονιακό κίνημα, λαϊκό αντιμνημονιακό κίνημα.
Ένα κίνημα μεγάλης ανατροπής.
Εδώ που φτάσαμε, χωρίς ανατροπή, χωρίς ρήξη με το πολιτικό και οικονομικό κατεστημένο, δεν υπάρχει δυνατότητα να κάνεις ούτε βήμα προς τα μπρος. Δηλαδή, οι ίδιοι άνθρωποι που μας βάλανε στην κρίση, τα ίδια κόμματα, τα ίδια κόμματα που τη διαχειρίζονται ενώ υποσχέθηκαν ότι θα κάνουν αλλαγή, οι ίδιες οικονομικές δυνάμεις, ολιγαρχίες, οι οποίες αξιοποίησαν για ίδιον όφελος και για πλουτισμό τους – αθέμιτο πλουτισμό – και την πορεία της Ελλάδας και την κρίση, δεν μπορούν να σε βγάλουν στο ξέφωτο, Είναι αδύνατον.
Είναι αδύνατον.
Ε: Πάντως η κοινωνία συζητάει και τα τελευταία θέματα, όπως στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ παίρνουν θέσεις, νοιάζονται ή βάζουν πρώτα το εαυτό τους.
Αυτός είναι ο Αριστερός, εξαργυρώνουν την κομματική τους ταυτότητα;
Α: Ε, αυτό κάνουν τώρα.
Ο καθένας κοιτάζει να πάρει μια θεσούλα και ό,τι χρηματικό αντίτιμο και προνόμιο αντιπροσωπεύει αυτή η θέση.
Αυτό όμως δεν είναι πρόγραμμα, δεν είναι πολιτική, δεν έχει καμία σχέση με αρχές και με αξίες.
Να μην ταλαιπωρούμε τα πράγματα, δεν έχουν καμία σχέση με την Αριστερά πλέον αυτά τα οποία κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ.
Το Αριστερά το χρησιμοποιούν οι αντίπαλοι για τον ΣΥΡΙΖΑ γιατί θέλουν όχι να θάψουν το ΣΥΡΙΖΑ, θέλουν να θάψουν και την Αριστερά την ίδια. Να τελειώσουν, να ξεμπερδεύουν, μαζί με τον Τσίπρα και την Αριστερά.
Δεν θα το καταφέρουν όμως.
Ε: Κύριε Π. Λαφαζάνη έχουμε εκλογές μπροστά μας στη Γαλλία και στη Γερμανία, μπορούν να αλλάξουν την Ευρωπαϊκή Ένωση;
Α: Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει τελειώσει. Η Ευρωζώνη κατ’ αρχάς έχει τελειώσει.
Δεν έχουν μέλλον.
Δεν έχουν αύριο, κανένα αύριο!
Όλοι τώρα επενδύουν στο τι θα είναι η Ευρώπη αύριο, έξω και πέρα απ’ την Ευρωζώνη και την Ευρωπαϊκή Ένωση. Ακόμα και η Γερμανία αυτό κάνει.
Η Μέρκελ μάζεψε γύρω της ξεπεσμένους ηγέτες, της κακιάς ώρας, για να εξαγγείλει πριν τις επερχόμενες εκλογικές αναμετρήσεις, την Ευρώπη των «πολλαπλών ταχυτήτων».
Μάζεψε τον Φρανσουά Ολλάντ οποίος είναι πρόεδρος ενός μήνα, τον οποίο ούτε το κόμμα του δεν τον πρότεινε για υποψήφιο.Πάμε για άλλη Ευρώπη ‘πολλών ταχυτήτων’(δεν ξέρει κανείς τι θα είναι). Δεν το προσδιορίσανε ακριβώς. Πάντως θα είναι η Ευρώπη που θα ‘χει πολλά διαμερίσματα.
Πάνω θα μένουν οι πατρίκιοι• στο κάτω διαμέρισμα που βεβαίως στο υπόγειο, 3ο-4ο υπόγειο, στον πάτο δηλαδή θα είναι η Ελλάδα.
Λοιπόν, αυτή είναι η Μη-Ευρώπη. Αυτοί λέγανε μέχρι προχθές για σύγκλιση, ωραία λόγια ότι «οι λαοί μαζί, ενωμένοι.. κ.τ.λ.. θα προχωρήσουνε, θα ανοίξουνε δρόμους ενοποίησης».
Όνειρα θερινής νυκτός!
Ε: Κύριε Λαφαζάνη, έχουμε και τα εθνικά θέματα έχετε εμπιστοσύνη στην Κυβέρνηση για τα εθνικά θέματα. Βλέπουμε ότι η Τουρκία, για δικούς της λόγους, και προσωπικά ο Ερντογάν ανεβάζει τους τόνους για εσωτερική κατανάλωση λόγω και της εκλογικής αναμέτρησης. Αλλά υπάρχουν κάποια θέματα ότι μπορεί να χαλάσει τη συμφωνία με το προσφυγικό.
Α: Είναι μεγάλα θέματα, μεγάλα θέματα τα οποία δεν τα συζητάμε.
Η Τουρκία έχει τεράστιο πρόβλημα.
Τεράστιο πρόβλημα από το οποίο ο Ερντογάν προσπαθεί να ξεφύγει διεκδικώντας, δικτατορικές εξουσίες με το δημοψήφισμα που θεωρεί ότι θα το κερδίσει, πράγμα που είναι αμφίβολο κιόλας.
Δηλαδή πάει με την δικτατορική εξουσία του να ξεφύγει απ’ τα δραματικά διλήμματα και προβλήματα που έχει η Τουρκία.
Το κυριότερο βέβαια πρόβλημα της Τουρκίας είναι το κουρδικό, για το οποίο η Ελλάδα «πέρα βρέχει», δεν έχει καταλάβει τίποτα. Οι Κούρδοι έχουν αφυπνιστεί στην Τουρκία και βρίσκονται σε εξέγερση.
Η Τουρκία είναι στην ουσία διαμελισμένη.
Η Ν.Α Τουρκία είναι ”κουρδική περιοχή” και η Τουρκία είναι στην ουσία δύναμη κατοχής εκεί. Ταυτόχρονα, στα νότια σύνορα της Τουρκίας, Συρία και Ιράκ έχει αναπτυχθεί ένα μεγάλο κουρδικό κίνημα, το οποίο ζητάει τα δικαιώματα των Κούρδων και την αυτονομία τους.
Λοιπόν, η Τουρκία όχι απλώς βρίσκεται υπό πίεση, έχει μια βόμβα στο εσωτερικό της.
Ε: Η Κυβέρνηση πως να το αντιμετωπίσει.
Α: Η Κυβέρνηση και γενικά τα ελληνικά κόμματα όφειλαν να έχουνε αναπτύξει ουσιαστικές σχέσεις με τους Κούρδους, και της Τουρκίας και της Συρίας και του Ιράκ. Να έχουν ουσιαστικές σχέσεις.
Μιλάμε για 40.000.000 πληθυσμό.
Μιλάμε ότι αύριο μπορεί να έχεις εκεί τη ”Μεγάλη Κουρδία”. Δεν μπορούμε να αγνοούμε ότι πρέπει να ασκήσουμε μια ενεργητική δημοκρατική φιλειρηνική πολιτική σε αυτόν στο χώρο, τον ευρύτερο χώρο της Μ. Ανατολής.
Η Ελλάδα το αγνοεί, κάνει ότι δε βλέπει.
Εμείς δεν έχουμε καν διπλωματικές σχέσεις με τη Συρία, το ξέρετε;
Δεν έχουμε.
Έχουμε διακόψει τις διπλωματικές σχέσεις με τη Συρία.
Για αυτό λέω ότι σε μια περιοχή που αποσταθεροποιείται και η αποσταθεροποίηση δυστυχώς κλιμακώνεται, η Ελλάδα πρέπει να έχει έναν ενεργό ρόλο, μια ενεργή παρουσία ειρήνης, σταθερότητας, φιλίας, να ρίχνει γέφυρες με αυτόνομη πολιτική.
Βλέπετε και τι γίνεται στη FYROM.
Η FYROM έτσι που πάει κινδυνεύει με διάλυση.
Ε: Ζητάτε, λοιπόν μια νέα εξωτερική πολιτική;
Α: Ασφαλώς. Μια νέα πολυδιάστατη ανεξάρτητη εξωτερική πολιτική και μια νέα ειδική και αναβαθμισμένη στρατηγική σχέση συνεργασίας με την Ρωσία, πράγμα που ξεκίνησα δραστήρια ως υπουργός Ενέργειας. Δυστυχώς, όμως, το ξεκίνημα αυτό, με επίκεντρο τον αγωγό με ρώσικο φυσικό αέριο, διακόπηκε βίαια με το τρίτο μνημόνιο και την αποχώρηση μου από την κυβέρνηση και τον ΣΥΡΙΖΑ λόγω της καταψήφισης του. Βλέπετε ότι μνημόνιο δεν είναι μόνο οικονομική υποδούλωση, είναι και πολιτική υποδούλωση. Είναι η Ελλάδα ευρωατλαντικό οικόπεδο.
Posts
