AristeriDiexodos. Powered by Blogger.
 
Sunday, July 31, 2016

Λ. Βατικιώτης: Η CIA πίσω από το αποτυχημένο πραξικόπημα στη Τουρκία

0 comments
Του ΛΕΩΝΙΔΑ ΒΑΤΙΚΙΩΤΗ*

Πληθαίνουν τα στοιχεία που δείχνουν ότι η διαβόητηαμερικανική μυστική υπηρεσία βρισκόταν πίσω από το αποτυχημένο πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου 2016 στη γειτονική χώρα. Με βάση δημοσίευμα της εφημερίδας Γιενί Σαφάκ (εδώ το άρθρο), που πρόσκειται στο Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης του Ερντογάν, ο άνθρωπος που ανέλαβε να φέρει σε πέρας την οργάνωση του πραξικοπήματος ήταν ο εικονιζόμενος αμερικάνος στρατηγός Τζον Κάμπελ, ανώτατος διοικητής των δυνάμεων κατοχής στο Αφγανιστάν από τις 26 Αυγούστου 2014 ως την 1η Μαΐου 2016.

Με βάση το δημοσίευμα, οι πληροφορίες του οποίου αποδίδονται σε ανώνυμες πηγές, η κωδική ονομασία της επιχείρησης ήταν «Σαφάρι» ενώ χρηματοδοτήθηκε με 2 δισ. δολ. που κατευθύνθηκαν στους συμμετέχοντες μέσω του νιγηριανού τμήματος της αφρικανικής τράπεζας UBA, η οποία προφανώς δεν εμπίπτει στον ασφυκτικό έλεγχο που υπάγονται όλα τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα του κόσμου για ξέπλυμα βρόμικου χρήματος… Για την προετοιμασία του πραξικοπήματος ο αμερικανός στρατηγός εργαζόταν επισταμένα επί οκτώ μήνες και πραγματοποίησε δύο μυστικές επισκέψεις στην Τουρκία, ενώ ενεργό ρόλο έπαιξαν οι δύο στρατιωτικές βάσεις των ΗΠΑ στην Τουρκία, στο Ιντσιρλίκκαι το Ερζερούμ.

Ξεχωριστό ενδιαφέρον έχουν ωστόσο οι πολιτικές διαστάσεις της συμφωνίας μεταξύ των οπαδών τουΓκιουλέν και της Ουάσινγκτον. Συγκεκριμένα, στόχος ήταν η Τουρκία να περνούσε υπό τον πλήρη έλεγχο των ΗΠΑ. Γι’ αυτό το λόγο προβλεπόταν η ταχύτατη επιδείνωση των σχέσεων της χώρας με τηΡωσία. Επίσης, στα σύνορα της Τουρκίας με τη Συρία οι ΗΠΑ θα κατασκεύαζαν μια νέαυπερσύγχρονη στρατιωτική βάση, ενώ υπήρχε και «Σχέδιο Β» διαμελισμού της Τουρκίας που προέβλεπε την μετατροπή της σε Συρία.

Οι αποκαλύψεις της Σαφάκ, όσο κι αν εξυπηρετούν το κύμα ανηλεών διώξεων κάθε είδους αντιπάλων του ισλαμικού καθεστώτος κι όχι μόνο των συνεργατών του Γκιουλέν που ζει αυτοεξόριστος στις ΗΠΑαπό το 1999, συμβάλουν στην καλύτερη κατανόηση των λυσσαλέων ανταγωνισμών που ξεδιπλώνονται στην ανατολική Μεσόγειο.

Σε αυτό το φόντο ας ελπίσουμε ότι το δίδυμο της συμφοράς Κοτζιάς – Καμμένος που έχουν υπό τον έλεγχό τους δύο νευραλγικά υπουργεία της κυβέρνησης Τσίπρα να μην επιχειρήσουν να καλύψουν το κενό που αφήνει στα αμερικανικά σχέδια η απόσυρση της Τουρκίας. Επίσης, να μη συνεχίσουν ναπλειοδοτούν σε αμερικανοδουλεία όπως έκαναν πέρυσι την άνοιξη όταν ο μεν υπουργός Εξωτερικών διαβεβαίωνε τον ομόλογό του Τζον Κέρι πως δεν αμφισβητούνται τα αμερικανικά ενεργειακά σχέδιαγια τη νότια Ευρώπη από τις επαφές του Π. Λαφαζάνη, ως αρμόδιου υπουργού τότε, με τους Ρώσους, κι ο δε υπουργός Άμυνας υποσχόταν στην υφυπουργό Άμυνας των ΗΠΑ, Κριστίν Γουόρμουθ, στρατιωτική βάση στην Κάρπαθο, ώστε να διευκολύνονται τα επιθετικά σχέδια των ΗΠΑ στην ανατολική Μεσόγειο κι ειδικότερα στη Συρία.

Καμία χώρα που χαρίστηκε στο ΝΑΤΟ δεν ανταμείφθηκε με σταθερότητα. Ούτε καν με ειρήνη…

*Πηγή:prin.gr
Read more...

Ν. Μπογιόπουλος: Όχι άλλο κάρβουνο

0 comments
Του ΝΙΚΟΥ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΥ*

Ο μειοδοτικός διαγωνισμός για την ανακήρυξη εταιρείας που θα αναλάμβανε τον σχεδιασμό και την εκτέλεση της ηλεκτρονικής δημοπρασίας για την κατακύρωση των τηλεοπτικών αδειών ματαιώθηκε και κηρύχτηκε άγονος. Ωστόσο δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας. Η κυβέρνηση – που έχει σημαία της το τέλος της μιντιακής ασυδοσίας – ισχυρίζεται ότι η εν λόγω εξέλιξη δεν προσθέτει όπλα στην παλιά διαπλοκή (την οποία φιλοδοξεί να συμπληρώσει με την νέα διαπλοκή στον χώρο των ΜΜΕ) και διαβεβαιώνει πως μέχρι το τέλος Αυγούστου όλα θα είναι κομπλέ…

Η δίκη για την Ζήμενς αναβλήθηκε επ’ αόριστον καθότι άργησε λίγο η μετάφραση του κατηγορητηρίου. Ωστόσο δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας. Η κυβέρνηση – που έχει σημαία της το τέλος της διαφθοράς – διαβεβαιώνει ότι αυτή τη φορά θα προκάνει με την μετάφραση, δεν θα υπάρξουν οι (προ των πυλών) παραγραφές, κι όλα θα είναι κομπλέ…

Η διάταξη για την δυνατότητα των πολιτικών προσώπων να διαθέτουν οφ σορ εταιρείες αφού ψηφίστηκε, δυο μέρες αργότερα αντικαταστάθηκε με νέα διάταξη. Ωστόσο δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας. Η κυβέρνηση – που έχει σημαία της το τέλος της ρεμούλας – διαβεβαιώνει ότι τα νομικά αποτελέσματα, που όπως το γνωρίζουν και οι πρωτοετείς της Νομικής προκάλεσε η πρώτη της διάταξη, δεν δημιουργούν δεδικασμένο κι ότι όλα είναι κομπλέ…

Τώρα μάθαμε ότι αναβλήθηκε επ’ αόριστον και η δίκη του επικεφαλής του ΔΟΛ, Σταύρου Ψυχάρη, για την υπόθεση των ανακριβών δηλώσεων «πόθεν έσχες» των ετών 2010-2014 διότι στο εναντίον του κλητήριο θέσπισμα κάποιοι ξέχασαν να αναφέρουν αν οι πράξεις για τις οποίες κατηγορείται τελέστηκαν από αμέλεια ή από δόλο. Ωστόσο φανταζόμαστε ότι για την κυβέρνηση – που έχει σημαία της το τέλος της κοροϊδίας του λαού – δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας διότι κάποια στιγμή Εισαγγελείς και λοιποί αρμόδιοι θα προσδιορίσουν με ακρίβεια την υπόσταση των πράξεων που αποδίδονται στον κατηγορούμενο, κάποια επίσης στιγμή η υπόθεση θα ξαναπάει στο ακροατήριο και όλα (θα) είναι κομπλέ…

Είναι φανερό ότι ο πόλεμος κατά της σαπίλας βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη. Εντούτοις, λαμβάνοντας υπόψη τα παραπάνω αλλά – και κυρίως – δεδομένης της κατάληξης που είχαν οι προηγούμενοι κυβερνητικοί πόλεμοι (πχ αυτοί κατά των Μνημονίων, του ΕΝΦΙΑ, του ψέματος, της πολιτικής απάτης κοκ) εν αναμονή της λήξης του, ας θυμηθούμε εκείνη την σπαρακτική ικεσία: Όχι άλλο κάρβουνο!

*Δημοσιεύθηκε στο imerodromos.gr το Σάββατο 30 Ιουλίου 2016
Read more...
Saturday, July 30, 2016

ΔΙΕΘΝΕΣ ΕΙΔΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΥΣ ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΣ ΜΙΑΣ ΧΩΡΑΣ ΚΑΙ ΕΝΟΣ ΛΑΟΥ

0 comments
---000_Syntagma_kinitopoiiseis(Σαβ. 29/7/16 – 09:54)             
ΣΤΟ ΕΔΩΛΙΟ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΣΤΗΘΟΥΝ ΟΙ ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ ΤΗΣ ΕΕ, ΤΗΣ ΕΚΤ, ΤΟΥ ΔΝΤ ΚΑΙ ΟΙ ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΟΙ ΥΠΑΛΛΗΛΙΣΚΟΙ ΤΟΥΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
Η έκθεση βόμβα του Ανεξάρτητου Γραφείου Αξιολόγησης (ΙΕΟ) του ΔΝΤ για το ελληνικό μνημονιακό πρόγραμμα έρχεται να τινάξει στον αέρα τους ιθύνοντες της τρόικα (ΕΕ, ΕΚΤ και ΔΝΤ) και όλο το εγχώριο εθελόδουλο μνημονιακό πολιτικό σύστημα.
Αναγνωρίζεται επισήμως και απολύτως κατηγορηματικά, κάτι που από την πρώτη στιγμή καταγγείλαμε πειστικότατα από αυτές τις στήλες.
ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ «ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ»
Η Ελλάδα έπεσε θύμα βάρβαρης, συνειδητής, και σχεδιασμένης ιδιόμορφης οικονομικής καικοινωνικής «γενοκτονίας» και μάλιστα, αν όχι της πρώτης, σίγουρα της μεγαλύτερης σε ειρηνική περίοδο που υπέστη ποτέ χώρα.
Και αυτή η οικονομική και κοινωνική «γενοκτονία» της χώρας και του ελληνικού λαού, δυστυχώς, όχι μόνο συνεχίζεται αν δεν κλιμακώνεται χωρίς ορατό τέλος.
Το ΙΕΟ αλλά και η Λαγκάρντ ομολογούν ευθέως ότι η Ελλάδα και ο ελληνικός λαός θυσιάστηκανσυνειδητά, προδόθηκαν και παραδόθηκαν ως πρόβατα στο σφαγείο για χάρη του ευρώ και για να σωθούν το ληστρικό ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα και η γερμανική ευρωζώνη.
ΟΙ ΞΕΝΟΙ ΚΑΙ ΕΓΧΩΡΙΟΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΙ ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ
Οι σε διατεταγμένη υπηρεσία αδίστακτοι εκτελεστές οικονομικοί δολοφόνοι της χώρας μας είναι η ΕΕμε κύρια όργανα την Κομισιόν και το Eurogroup, η ΕΚΤ του Τρισέ και του Ντράγκι, το ΔΝΤ τουΣτρος-Καν και της Λαγκάρντ, με μακρύ χέρι τον Πολ Τόμσεν και οι εγχώριοι μνημονιακοί υπαλληλίσκοι και τοποτηρητές, αρχής γενομένης από τον ΓΑΠ και μετέπειτα τον Παπαδήμο, τον Σαμαρά και τώρα τον Τσίπρα, μαζί με τους ηγετίσκους των μνημονιακών και ευρωζωνικών κομμάτων της Βουλής.
Και είναι όλοι αυτοί συνυπεύθυνοι οικονομικοί δολοφόνοι και αδίστακτοι συναυτουργοί ενός μείζονος εγκλήματος σε βάρος του τόπου και του λαού, διότι αυτό το έγκλημα δεν αφορά, όπως μας λένε οι προπαγανδιστές και τα παπαγαλάκια του συστήματος, μόνο το πρώτο, αλλά ακόμα περισσότερο και πιο οικτρά και ασυγχώρητα και το δεύτερο και το τρίτο μνημόνιο και όσα, ποιος ξέρει, θα ακολουθήσουν ακόμα.
ΔΙΑΡΚΕΣ ΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ
Κι αυτό διότι η ίδια και θα λέγαμε χειρότερη πολιτική και οικονομική φιλοσοφία με το πρώτο μνημόνιο διαπερνάει και το δεύτερο και το τρίτο: η άγρια λιτότητα, η φορολεηλασία των μικρομεσαίων στρωμάτων, η εθνική υποτέλεια, η υποθήκευση και το ξεπούλημα της χώρας.
Και αυτό, επίσης, διότι οι νεοαποικιοκράτες οικονομικοί φονιάδες μαζί με τα εγχώρια μνημονιακά τους μαντρόσκυλα όχι μόνο επιμένουν στην ίδια φονική μνημονιακή οικονομική συνταγή αλλά καισυνεχίζουν να αγνοούν και να καταπατούν ξεδιάντροπα τις ίδιες τις θεσμικές δεσμεύσεις τους και τουςΚανονισμούς του ΔΝΤ, οι οποίοι δεν επιτρέπουν τη συμμετοχή του τελευταίου σε πρόγραμμα χώρας, της οποίας το ίδιο το ΔΝΤ κρίνει ότι το χρέος δεν είναι βιώσιμο. Και ως μη βιώσιμο συνεχίζει να θεωρεί το επονείδιστο χρέος της Ελλάδας ακόμα και σήμερα που εφαρμόζει το τρίτο καταστροφικόπρόγραμμα.
Γιατί οι συνένοχοι συνεχίζουν τόσο ξεδιάντροπα την εξαπάτηση και την ωμή, αθλιέστατη παραβίασηακόμα και των δικών τους κανόνων;
ΕΘΝΙΚΗ ΚΑΙ ΤΑΞΙΚΗ ΕΞΟΝΤΩΣΗ
Ο λόγος είναι απλός: η χώρα αυτή πρέπει να γίνει παράδειγμα εθνικής και ταξικής κοινωνικήςεξόντωσης.
Μετά την έκθεση του ΙΕΟ του ΔΝΤ θα έπρεπε να ξεσηκωθούν και οι πέτρες σε αυτή τη χώρα και να έπαιρναν στο κυνήγι τους νεοαποικιοκράτες ληστές και τα εγχώρια φερέφωνά τους.
Και όμως οι ένοχοι και οι συνένοχοι μνημονιακοί τοποτηρητές πάνε να βγάλουν ο καθένας την ουρά του απέξω και να ρίξει ο ένας τα βάρη στον άλλον και κυρίως να ρίξουν στα μαλακά τη «βόμβα» τουΙΕΟ και να την πνίξουν.
Το ίδιο τα κυρίαρχα Μέσα Ενημέρωσης και τα «λαδωμένα» μικρόφωνά τους. Είτε παριστάνουν τώρα τους ανήξερους ή τους Πόντιους Πιλάτους ή και πετάνε τη μπάλα στην εξέδρα!
Ξεχνάνε όλοι αυτοί ότι είναι συνυπεύθυνοι μιας διαρκούς μνημονιακής πολιτικής προδοσίας αυτού του τόπου και μιας πολιτικής παράδοσής του, την οποία επιμένουν να προπαγανδίζουν παρά το ότι έχουν «πιει το αίμα» αυτού του λαού και του έχουν κάνει την πιο βρώμικη απόκρυψη της αλήθειας και την πιο ανελέητη πλύση εγκεφάλου, την οποία και συνεχίζουν.
Είναι οι ίδιοι αυτοί άθλιοι προπαγανδιστές που φιμώνουν με πείσμα και φανατισμό κάθε συνεπή αντιμνημονιακή φωνή, επιβάλλοντας άκρα του τάφου σιωπή σε κάθε αμφισβήτηση του ευρώ και της ΕΕ, θέλοντας να στήσουν εκβιαστικά ένα μονοφωνικό σκηνικό στη χώρα, όπου οι αντιπαραθέσεις θα περιορίζονται στα γνωστά καραγκιοζιλίκια της Βουλής, άντε και με ολίγη από... ΚΚΕ.
«ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ» ΘΑ ΓΙΝΕΙ Η ΛΑΪΚΗ ΕΞΕΓΕΡΣΗ
Ευθύνες, άλλου είδους, φυσικά, υπάρχουν και σε όσους μέσα στην κοινωνία αποδέχονται παθητικά, μοιρολατρικά, στο όνομα του μονόδρομου ή και της προδοσίας που υπέστησαν, τη συνεχιζόμενη «γενοκτονία» και το ξερίζωμα κάθε ελπίδας και μέλλοντος αυτής της χώρας.
Το κάλεσμα των καιρών δεν είναι τίποτα περισσότερο ή λιγότερο παρά η κοινωνική εξέγερση. Μιαεθνική, κοινωνική, πολιτιστική και αξιακή εξέγερση που θα σαρώσει τον ραγιαδισμό και θαανατρέψει στο σύνολό του το βρώμικο μνημονιακό κατεστημένο της χώρας, αναζητώντας και αποδίδοντας στο ακέραιο τις απαράγραπτες πολιτικές και ποινικές ευθύνες όλων όσων από το εξωτερικό και το εσωτερικό επέβαλαν το εφιαλτικό μνημονιακό καθεστώς στη χώρα.
Υπό κανονικές συνθήκες όλοι/ες οι υπεύθυνοι/ες του μνημονιακού εγκλήματος κατά της χώρας, το οποίο αμείωτα συνεχίζεται και κλιμακώνεται, θα έπρεπε να λογοδοτήσουν με ειδική κατηγορία σε ένα είδοςΔιεθνούς Ειδικού Δικαστηρίου υπευθύνων για οικονομική γενοκτονία μιας χώρας.
Τέτοιο δικαστήριο δεν υπάρχει.
Τα μόνα διεθνή δικαστήρια που έχει θεσμοθετήσει και λειτουργεί ο σύγχρονος κυρίαρχος ιμπεριαλισμός είναι εκείνα που δικάζουν και δολοφονούν τους αντιπάλους του.
«Δικαστήριο», όμως, θα γίνει και γρήγορα, μια αυθεντική εξέγερση του ελληνικού λαού, που θα γκρεμίσει και θα διώξει νύχτα όλους όσους σήμερα θεωρούν ότι μπορούν να λεηλατούν το «ελληνικό πτώμα» και να παίζουν παιχνίδια «καρέκλας» και εξουσίας πάνω στα ερείπια.
Ας μην υπάρχουν αυταπάτες.
Αυτή η εξέγερση έρχεται και τότε θα είναι αρκετοί εκείνοι που δεν θα ξέρουν πού να κρυφτούν!
Read more...

Γ. Δελαστίκ: "Κούρεμα" χρέους δεν επέτρεψε η ΕΕ!

0 comments
Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΔΕΛΑΣΤΙΚ*

Ως και το γερμανικό περιοδικό Σπίγκελ αγανάκτησε εναντίον τουΓερμανού Υπουργού Οικονομικών Βόλφγκανκ Σόιμπλε, κατηγορώντας τον ευθέως για χρήση δύο μέτρων και δύο σταθμών απέναντι στηνΕλλάδα αφενός και στην Ισπανία – Πορτογαλία αφετέρου. Το Σπίγκελαπέδωσε τη μεροληπτική στάση του Σόιμπλε στο γεγονός ότι ο ΜαριάνοΡαχόι είναι ομοϊδεάτης του Γερμανού υπουργού Οικονομικών, ενώ οΑλέξης Τσίπρας κατά κανένα τρόπο δεν είναι, όσο και αν έχει περάσει με το γερμανικό στρατόπεδο κάτω από τον βάρος αφόρητων γερμανικών εκβιασμών.

Φυσικά, ο αρθρογράφος του γερμανικού περιοδικού υποστηρίζει ότι είναι σωστό πως μεπρωτοβουλία Σόιμπλε δεν επιβάλλονται κυρώσεις στην Ισπανία και στην Πορτογαλία, γιατί ειδικά μετά τη αποχώρηση της Αγγλίας από την ΕΕ, κάτι τέτοιο θα συνιστούσε παραφροσύνη. Αποδίδει όμως -και σωστά- την παντελή έλλειψη κατανόησης, εκ μέρους του Σόιμπλε, προς την Ελλάδα στο αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι αυτός είναι δεξιός και ο Τσίπρας αριστερός υπό την ευρεία -ευρύτατη, θα λέγαμε εμείς- έννοια. Ο αρθρογράφος του Σπίγκελ κονιορτοποιεί την άποψη ότι όλες οι χώρες της ΕΕ αντιμετωπίζονται κατά τον ίδιο τρόπο. Υπενθυμίζει ότι όταν είχε ερωτηθεί ο πρόεδρος της Κομισιόν Ζαν-Κλοντ Γιουνκέρ γιατί γίνονται ανεκτά τα ελλείμματα της Γαλλίας και δεν επισύρουν ποινές, ο Γιούνκερ είχε δώσει την απολύτως φυσιολογική απάντηση: ''Επειδή είναι η Γαλλία!''. Σιγά μην αντιμετωπίζεται η Γαλλία όπως η Πορτογαλία, πόσο μάλλον η Εσθονία! Η Γαλλία είναι, άλλωστε, η μοναδική χώρα που ενδιαφέρει τους Γερμανούς από όλα τα κράτη της ΕΕ. Πληρώνοντας επί δεκαετίες και αδρά τουςΓάλλους, η Γερμανία κατόρθωσε να ξαναγίνει αποδεκτή, από τη δεκαετία του 1950, από όλα τα κράτη της Ευρώπης και όχι μόνο από εκείνα που είχαν συνεργαστεί με τους ναζί στη διάρκεια του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου.

Στο μεταξύ, μια έκθεση του Ανεξάρτητου Γραφείου Αξιολόγησης του ΔΝΤ για το πρόγραμμα της Ελλάδας, επιβεβαιώνει αυτό που έχει ήδη καταστεί σαφέστατο: Οι Ευρωπαίοι ήταν αυτοί που δεν επέτρεψαν το 2010 να γίνει ''κούρεμα'' του χρέους. ''Η Κομισιόν, η ΕΚΤ και κάποια κράτη – μέληήταν αντίθετα'' υπογραμμίζει η έκθεση του ΔΝΤ. Με το πρώτο μνημόνιο η ΕΕ απλώς ''αγόρασε χρόνο'' για να μην εξαπλωθεί η ελληνική κρίση και σε άλλα κράτη, όσο ολέθριες συνέπειες και αν είχε αυτό για τους Έλληνες. ''Επηρεάστηκε η ευκινησία του ΔΝΤ ως διαχειριστή κρίσεων λόγω ανάγκης συνεργασίας με τους Ευρωπαίους'', αναφέρουν στην έκθεση τους οι εμπειρογνώμονες του ανεξάρτητου γραφείου του ΔΝΤ. ''Παραμένει ενεργό το ερώτημα γιατί το ΔΝΤ ήταν τόσο αισιόδοξοσχετικά με τους ρυθμούς ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας και περίμενε τόσον καιρό πριν αναθεωρήσει προς τα κάτω τις προβλέψεις του'', προσθέτουν.

Η ύφεση στην Ελλάδα αποδείχτηκε πολύ βαθύτερη από τις εκτιμήσεις των τεχνοκρατών του ΔΝΤ. Συρρίκνωση του ΑΕΠ κατά 5.5% το 2012 σε σύγκριση με το 2009 προέβλεπει το ΔΝΤ, αλλά στην πραγματικότητα το ελληνικό ΑΕΠ μειώθηκε κατά...17% τα τρία αυτά χρόνια! Ονομαστική μείωση τουΑΕΠ κατά 2% προέβλεπαν οι τεχνοκράτες του ΔΝΤ, αλλά η πραγματική μείωση κόντεψε να φτάσει το ...20%! ''Η απόκλιση στις προβλέψεις για το ΑΕΠ της Ελλάδας είναι μοναδική περίπτωση ακόμη και για τα στάνταρντ των προγραμμάτων του ΔΝΤ'', σημειώνουν στην έκθεση τους οι ανεξάρτητοι εμπειρογνώμονες του ΔΝΤ, οι οποίοι δεν δείχνουν να διακατέχονται από κανενός είδους εκτίμηση για τα προγράμματα αυτά. Κρίνοντας 159 προγράμματα του ΔΝΤ σε διάφορες χώρες, παλιότερη εκτίμηση δείχνει ότι είχαν πέσει έξω στις εκτιμήσεις τους οι του ΔΝΤ σε ποσοστό ...60%! Αναφορικά με το ΑΕΠ όμως τα λάθη κυμαίνονταν από 1,5% έως 6,4% σε περιόδους δύο χρόνων, όχι ...12%!. Στο 15%τοποθετούσαν την αναμενόμενη ανεργία το 2012 οι του ΔΝΤ, αλλά στην πραγματικότητα η ανεργία είχε εκτοξευθεί το 2012 στο 25%, ποσοστό σχεδόν διπλάσιο. Ήταν απίστευτη η δημοσιονομική προσαρμογή που ζητήθηκε: Να μειωθεί το έλλειμμα από το 15% του 2009 στο ...3% του ΑΕΠ το 2013! Οι κυβερνήσεις Γιωργάκη Παπανδρέου και Σαμαρά - Βενιζέλου το πέτυχαν με διάφορα κόλπα – πρώτα απ' όλα καθιστώντας το δημόσιο ένα απερίγραπτο κακοπληρωτή που καθυστερούσε τις οφειλές του και δεν πλήρωνε κανέναν! Η ουσία όλης αυτής της κρίσης είναι ότι οι Γερμαναράδες και οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι δούλοι τους επέλεξαν να πλήξουν καίρια τους Έλληνες και την Ελλάδα για να προλάβουν να αποφύγουν οι ίδιοι την κρίση. Αφού μας ''άρμεξαν'' για τα καλά την εποχή των παχιώναγελάδων, στη συνέχεια απαλλάχτηκαν από τα ελληνικά ομόλογα και την πλήρωσαν τα ελληνικά ασφαλιστικά ταμεία!

*Δημοσιεύεται στον ''ΠΡΙΝ'' την Κυριακή 31 Ιουλίου 2016
Read more...
Monday, July 25, 2016

ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΗ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗ ΜΕ ΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΩΣ ΥΠΕΡΣΥΝΤΑΓΜΑ ΚΑΙ ΥΠΕΡΤΑΤΟ ΔΙΚΑΙΟ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ

0 comments
---000_Vouli-Vrady(Δευτ. 25/7/16 – 22:53)               
ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΟ-ΚΟΜΜΑΤΙΚΗ ΦΙΕΣΤΑ ΤΣΙΠΡΑ ΣΤΟΝ ΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΟ ΑΠΟ ΤΑ ΜΑΤ ΠΡΟΑΥΛΙΟ ΧΩΡΟ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ
Ο ΤΣΙΠΡΑΣ ΕΤΟΙΜΑΖΕΙ ΘΕΣΜΙΚΑ ΜΙΑ ΝΕΑ ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΗ ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΣΗ
Ο Αλ. Τσίπρας, για πρώτη φορά απ' όσο γνωρίζω, χρησιμοποίησε τον ειδικά προστατευμένο και θωρακισμένο από τα ΜΑΤ προαύλιο χώρο της Βουλής για να πραγματοποιήσει μια κακόγουστηκυβερνητική και κομματική επικοινωνιακήφιέστα υπό τον τίτλο της Συνταγματικής Αναθεώρησης.
Η χρήση του προαυλίου της Βουλής για να πραγματοποιηθεί μια κυβερνητική-κομματική συγκέντρωση επικοινωνιακής χρήσης δεν θυμάμαι να έχει προηγούμενο, αντίθετα δημιουργεί προηγούμενο για ανάλογα αιτήματα και από άλλα κόμματα και προφανώς ο χώρος επελέγη γιατί η Βουλή έχει σιδηρά φύλαξη και πολιορκείται από τα ΜΑΤ, απρόσιτη στην ελεύθερη λαϊκή πρόσβαση την οποία τρέμει η κυβέρνηση.
Στελέχη της Αριστεράς έλεγαν στην Iskra, σχολιάζοντας την ομιλία του Αλ. Τσίπρα, ότι ο πρωθυπουργός που έχει προδώσει τις δεσμεύσεις του και τη λαϊκή εντολή.
Ο πρωθυπουργός που έχει κάνει το Σύνταγμα κουρελόχαρτο.
Ο πρωθυπουργός που έχει ακυρώσει στην πράξη τη Βουλή και την έχει μετατρέψει σε εκτελεστικό μνημονιακό όργανο.
Ο πρωθυπουργός που έχει αναγορεύσει το τρίτο μνημόνιο σε υπερΣύνταγμα και υπέρτατο Δίκαιο.
Ο πρωθυπουργός που έχει παραδώσει τον εθνικό πλούτο σε ξένα χέρια και την ιδιωτική περιουσία στα ξένα κερδοσκοπικά κεφάλαια.
Ο πρωθυπουργός της καταλήστευσης των συντάξεων, της φορολεηλασίας των μικρομεσαίων στρωμάτων και του ξεπουλήματος της χώρας.
Αυτός ο πρωθυπουργός, που έγραψε στα παλιά του τα παπούτσια το περήφανο δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου, τολμάει να επικαλείται ξανά την προσφυγή σε δημοψηφισματικές πρακτικές και την ώρα που εφαρμόζει νέες μνημονιακές συνταγές διάλυσης κάθε ίχνους εργασιακών κατακτήσεων και εγκαθίδρυσης δουλεμπορίου, ανακαλύπτει τη Συνταγματική Αναθεώρηση ως όχημααποπροσανατολισμού, αντιδραστικής μετάλλαξης του πολιτεύματος σε Προεδρική Δημοκρατία και νέας αντιδημοκρατικής εκτροπής.
Ο νεομνημονιακός Τσίπρας και ο νεομνημονιακός ΣΥΡΙΖΑ το μόνο που επιδιώκουν είναι έναμνημονιακό Σύνταγμα. Ο ελληνικός λαός δεν θα το επιτρέψει. Σύντομα η λαϊκή οργή και οι λαϊκοί αγώνες θα οδηγήσουν τη χώρα σε μια βαθιά αντιμνημονιακή ανατροπή που θα κάνει παρελθόν την κυβέρνηση Τσίπρα και όλο το μνημονιακό συνονθύλευμα των συνενόχων που την Κυριακή το βράδυ στο Προεδρικό Μέγαρο, πάνω στα ερείπια της Δημοκρατίας, γιόρταζε την δήθεν αποκατάστασή της.
Στη συνέχεια η Iskra παραθέτει επίκαιρο ρεπορτάζ με τα βασικά σημεία της ομιλίας Τσίπρα από διάφορες ιστοσελίδες:
Ο ΤΣΙΠΡΑΣ ΓΙΑ ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΗΣ ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΣΗΣ
Στην ομιλία του, ο κ. Τσίπρας ανέφερε ότι «42 χρόνια μετά την αποκατάσταση της Δημοκρατίας, ο κύκλος της μεταπολίτευσης κλείνει, έχοντας χαρίσει μια ανεκτίμητη μακρά περίοδο κοινωνικής ειρήνης αλλά και ένα κράτος με παθογένειες».
Κατά την άποψή του «η οικονομική κρίση ήταν τελικά το αποτέλεσμα της ήττας της μεταπολίτευσης» και «όχι της κατίσχυσής της, όπως ισχυρίζεται σήμερα το παλιό πολιτικό σύστημα, σε αγαστή συνεργασία και συμμαχία με την τεχνοκρατική ελίτ».
«Το ζητούμενο σήμερα για παραγωγική ανασυγκρότηση προϋποθέτει την θεσμική και πολιτική ανασυγκρότηση της χώρας», συμπλήρωσε, υποστηρίζοντας: «Ο μόνος τρόπος για να βγούμε από την κρίση είναι να τελειώνουμε με το παλιό, με αυτά που μας έφτασαν ως εδώ. Να αλλάξουμε αυτό το κράτος». Ενώ επανέλαβε το σύνθημα του ΣΥΡΙΖΑ στις τελευταίες εκλογές που ήταν «να τελειώνουμε με το παλιό», πριν ζητήσει τη συνδρομή όλων στην αναθεωρητική διαδικασία.
«Από εδώ, το ναό της Δημοκρατίας, σας καλώ όλες και όλους σε έναν ευρύ διάλογο για ένα νέο Σύνταγμα που θα σηματοδοτήσει την νέα μεταπολίτευση», είπε. «Για το Σύνταγμα που θα οδηγήσει σε μια νέα Ελλάδα. Την Ελλάδα του 2021».
«Στη πραγματικότητα, σήμερα απευθύνουμε κάλεσμα σε όλους τους πολίτες για μια επανάσταση της δημοκρατίας», υποστήριξε ο πρωθυπουργός: «Από το Λαό με το Λαό, για το Λαό να ορίσουμε το Νέο μας Σύνταγμα. Για πρώτη φορά. Να αποφασίσουμε, όλοι μαζί ποια Ελλάδα θέλουμε».
Στο πλαίσιο αυτό ανέφερε ότι θα γίνει διάλογος με ευρύτερες διαστάσεις και «τον Σεπτέμβριο θα ανακοινωθεί η σύνθεση οργανωτικής επιτροπής για την διεξαγωγή μιας ανοιχτής διαδικασίας διαλόγου σε πανεθνική κλίμακα».
«Στόχος μας, σε πρώτη φάση, να διοργανωθούν συζητήσεις για την αναθεώρηση σε όλους τους δήμους της χώρας με τη συμμετοχή επιστημονικών και κοινωνικών φορέων, κινήσεων πολιτών και συλλογικοτήτων αλλά και μεμονωμένων πολιτών», συμπλήρωσε: «Μέσα από την δημιουργία ειδικής ιστοσελίδας όλοι οι πολίτες θα έχουν την δυνατότητα να καταθέσουν τις προτάσεις τους. Σε δεύτερη φάση τα συμπεράσματα από την δημόσια αυτή συζήτηση θέλουμε να συγκεντρωθούν με την διοργάνωση 13 συνελεύσεων σε κάθε Περιφέρεια».
Και όλα αυτά με στόχο την Άνοιξη του 2017, η Οργανωτική Επιτροπή να συγκεντρώσει τα αποτελέσματα του διαλόγου και να παραδώσει την έκθεσή της σε όλα τα κόμματα.
Αναφερόμενος στις επιμέρους προτάσεις υπέδειξε ως πρώτο μέτρο των προτάσεών του τη συνταγματική καθιέρωση της απλής αναλογικής. Ταυτόχρονα πρότεινε την άμεση εκλογή τουΠροέδρου της Δημοκρατίας από το εκλογικό σώμα, μόνον εφόσον δεν συμπληρωθεί η αυξημένη πλειοψηφία των 2/3 της Βουλής. Και παράλληλα ζήτησε να ανοίξει η συζήτηση για τις αρμοδιότητες του Ανώτατου Άρχοντα, προτείνοντας μια λελογισμένη αύξηση των αρμοδιοτήτων του.
Εισηγήθηκε ακόμη τη δυνατότητα δημοψηφισμάτων για κρίσιμα ζητήματα με λαϊκή πρωτοβουλία. Όπως επίσης και την υποχρέωση πρωθυπουργός, εκτός των υπηρεσιακών, να ορίζεται αποκλειστικά αιρετός από το λαό, δηλαδή μόνο εν ενεργεία Βουλευτής. Ενώ μάλλον για το θεαθήναι, αφού γνωρίζει ότι δεν πρόκειται να γίνει αποδεκτή, πρότεινε θεσμοθέτηση θητειών για τους βουλευτές με ανώτατο όριο τις δύο συνεχόμενες κοινοβουλευτικές περιόδους ή για οκτώ συνεχόμενα έτη. Για τους βουλευτές είπε ακόμη ότι «είναι αναγκαίο να καταργηθεί το ακατανόητο προνόμιο της ασυλίας» και τα μέλη της Εθνικής Αντιπροσωπείας «να αντιμετωπίζονται ποινικά όπως κάθε πολίτης».
Και, πάνω από όλα, όπως συμπλήρωσε, «είναι ανάγκη να τροποποιηθεί ριζικά η διάταξη που ρυθμίζει τα περί της ευθύνης των υπουργών». Ο κ. Τσίπρας πρότεινε ακόμη τη δυνατότητα διενέργειας δημοψηφίσματος με λαϊκή πρωτοβουλία και συλλογή άνω των 500.000 υπογραφών για εθνικά θέματα. Ενώ μίλησε για υποχρέωση κύρωσης με δημοψήφισμα οποιασδήποτε συνθήκης μεταβιβάζει κυριαρχικές αρμοδιότητες του Κράτους.
Ενδεικτική, πάντως, της ατολμίας των προτάσεων του, αλλά και της προσπάθειας να «στρογγυλεύει» τις θέσεις του υπήρξαν οι αόριστες αναφορές στο ζήτημα των σχέσεων Κράτους - Εκκλησίας. «Είναι ώριμο το αίτημα για τη ρητή κατοχύρωση της θρησκευτικής ουδετερότητας του Κράτους με διατήρηση όμως για ιστορικούς και πρακτικούς λόγους της αναγνώρισης της Ορθοδοξίας ως κρατούσας Θρησκείας», ανέφερε χρησιμοποιώντας όσο πιο «στρογγυλοποιημένες» εκφράσεις μπορούσε.
Σε έναν ακόμη πιο γενικόλογο ισχυρισμό υποστήριξε ότι «πρέπει το Σύνταγμα να εγγυάται ότι τα αγαθά του νερού και της ηλεκτρικής ενέργειας θα παραμείνουν υπό δημόσιο έλεγχο», χωρίς να πει πώς και κυρίως να παραδεχθεί ότι ο ίδιος και η κυβέρνησή του θα τα έχουν ιδιωτικοποιήσει πολύ πριν επέλθει το πλήρωμα του χρόνου για να πραγματοποιηθεί η συνταγματική αναθεώρηση.
«Σήμερα δεν ήρθαμε εδώ για να κλείσουμε τις προτάσεις μας. Αλλά για να ανοίξουμε έναν πολύ ουσιαστικό και γόνιμο διάλογο με τους πολίτες», συνέχισε επιχειρώντας να δικαιολογήσει τις γενικόλογες διακηρύξεις. «Καλούμε τους ενεργούς πολίτες, τις νέες και τους νέους, να ανοίξουν αυτοί το δρόμο. Να διεκδικήσουν και να απαιτήσουν μια καλύτερη Ελλάδα», είπε.
Δευτέρα 25 Ιουλίου 2016
Read more...

Γ. Δελαστίκ: Ήρθε και η Σειρά της Γερμανίας

0 comments
Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΔΕΛΑΣΤΙΚ*

Πάνω που η ΕΕ είχε κατορθώσει να επιβάλει ως θέμα συζήτησης όχι το πως γλίτωσε ο Ερντογάν από του χάρου τα δόντια από τους επίδοξουςπραξικοπηματίες, αλλά το παρανοϊκό ερώτημαπόσο..''αντιδημοκρατικά'' είναι τα μέτρα αντίδρασης του Τούρκου προέδρου στο πραξικόπημα που παραλίγο να του αφαιρέσει τη ζωή, ξέσπασε προχτές η ιστορία του Μονάχου. Επειδή όμως έγινε στη Γερμανία,εντονότατα ήταν τα ιδιόμορφα γερμανικά χαρακτηριστικά της.

Εν πρώτοις, δεν έχει καν διευκρινιστεί αν πρόκειται για ακροδεξιάτρομοκρατική πράξη ή αν πρόκειται για τρομοκρατία συνδεόμενη με ισλαμιστές εξτρεμιστές.Δεύτερον, ο δράστης έδρασε, κατά τη γερμανική αστυνομία, εντελώς μόνος του και μάλιστα ήταν μόλις18 χρονών, Γερμανός πολίτης ιρανικής καταγωγής. Δεν έγινε γνωστό καν αν ήταν θρησκευόμενοςμουσουλμάνος ή αν ήταν αδιάφορος σχετικά με τη θρησκεία. Ακόμα και αν ήταν μουσουλμάνος, πάντως, το γεγονός ότι ενδέχεται να ήταν σιίτης, όπως η ολότητα σχεδόν του πληθυσμού του Ιράν, και όχι σουνίτης, όπως αυτοί που συνδέονται κατ' αποκλειστικότητα με τον στρατό του Ισλαμικού Κράτους(ISIS), απομακρύνει το ενδεχόμενο της σύνδεσης του με την ισλαμική τρομοκρατία, χωρίς όμως να δίνει οριστική απάντηση. Έτσι κι αλλιώς, ο δράστης είναι νεκρός, άρα δεν μπορεί να διαψεύσει οποιαδήποτε ταμπέλα αποφασίσει να του κολλήσει τελικά το γερμανικό κράτος. Τώρα για το αν όντως αυτοκτόνησε πραγματικά ή αν τον εκτέλεσαν οι Γερμανοί αστυνομικοί και για να μην φανεί ότι εκτελούσεαδίστακτα ακόμη και παιδιά που συμπεριφέρονται σαν ανθρωπόμορφα τέρατα, δεν βάζουμε το χέρι μας στη φωτιά.

Τώρα έφαγαν τον 18χρονο δολοφόνο, πριν λίγες μέρες έφαγαν τον 17χρονο Αφγανό που επιτέθηκε με τσεκούρι στους επιβάτες τραίνου, ίσως οι ''σύμβουλοι'' επικοινωνίας'' της γερμανική αστυνομίας να αποφάσισαν ότι μια ''αυτοκτονία'' θα βελτίωνε την εικόνα της, αφού όλοι οι δολοφόνοι επί γερμανικού εδάφους είναι μέχρι στιγμής παιδιά. Εν πάση περιπτώσει, ανεξάρτητα από τις επιμέρους απορίες, η ουσία είναι πως η Γερμανία μπήκε στον χορό των χωρών που υφίστανται τρομοκρατικές επιθέσεις, μετά τη Γαλλία και την Αγγλία. Θα επισημάνουμε, βέβαια, ότι δεν αποκλείεται καθόλου η ιστορία τουΜονάχου να αποδειχθεί ότι είναι ακροδεξιάς προέλευσης, ακριβώς όπως και η δολοφονία της βουλευτίνας των εργατικών Τζο Κόξ στη Βρετανία, τον περασμένο μήνα. Μόνο στη Γαλλία, μέχρι στιγμής, τα αλλεπάλληλα πλήγματα τρομοκρατίας είναι πέραν πάσης αμφιβολίας ισλαμικήςπροέλευσης. Σημασία έχει πάντως ότι και οι τρεις μεγάλες χώρες της ΕΕ – Γερμανία, Γαλλία, Αγγλία- πέφτουν θύματα τυφλών τρομοκρατικών επιθέσεων που στόχο έχουν απλούς πολίτες, καθώς πουθενά οι τρομοκράτες δεν βάζουν στόχο πολιτικούς, με μοναδική εξαίρεση τη βουλευτίνα Τζο Κοξστην Αγγλία, η οποία ήταν και εύκολος στόχος.

Οι κρατικές μυστικές υπηρεσίες συρρικνώνουν τη δημοκρατία είτε αναμειγνύονται είτε όχι στις τρομοκρατικές επιθέσεις, υπακούοντας στα κελεύσματα των αστικών κυβερνήσεων της ευρωπαϊκής ηπείρου κατά περίπτωση. Από τη μια έχουμε θνησιγενείς κυβερνήσεις όπως στη Γαλλία τουΦρανσουά Ολάντ, αυτού του γελοίου πολιτικού απατεώνα ή στην Ιταλία του Ματέο Ρέντσι, οι οποίες μετέρχονται όλα τα μέσα για να κρατηθούν στην εξουσία. Από την άλλη έχουμε θνησιγενές πολιτικόπροσωπικό, όπως στην Αγγλία, όπου η αστική τάξη έχει αποφασίσει να εξοντώσει όλο το πολιτικόπροσωπικό που συγκρούστηκε στο θέμα της αποχώρησης ή όχι της Βρετανία από την ΕΕ και, με πρωθυπουργό την άκρατη καιροσκόπο Τερέζα Μέι, να δημιουργήσει μια εντελώς νέα κατάσταση προςόφελος της αστικής τάξης. Μόνο στην Γερμανία οικοδομείται μεθοδικά το Τέταρτο Ράιχ με οικονομικά μέσα και με κύριο όπλο το ευρώ, με τη Δεξιά να ενισχύεται και τους σοσιαλδημοκράτες να χάνουν ολοένα και περισσότερη επιρροή, αφού έχουν καταντήσει ελάσσονες εταίροι τωνχριστιανοδημοκρατών που μόνοι τους ούτε κατά διάνοια δεν μπορούν πλέον να κυβερνήσουν, αφού το ποσοστό τους κυμαίνεται πια γύρω στο 20%. Έτσι κι αλλιώς, η ΕΟΚ και η ΕΕ από την αρχική τους σύλληψη ήταν αντιδραστικό σχέδιο. Τώρα που η Γερμανία, μάλιστα, οικοδομεί την ΕΕ σύμφωνα με τα σχέδια και προς χάρη των συμφερόντων του Τέταρτου Ράιχ, είναι πια εντελώς αδύνατο να επιβιώσει η δημοκρατία στην ΕΕ χωρίς να δέχεται τα πλήγματα το ένα μετά το άλλο.

Η κυριαρχία του χρηματοοικονομικού κεφαλαίου επιφέρει απίστευτο πλούτο στις τράπεζες και σε μια ομάδα της αντίστοιχης ελίτ, ενώ οι λαοί υποφέρουν όλο και περισσότερο. Η κατάσταση είναι κατ' ουσία επαναστατική. Το δυστύχημα όμως είναι ότι στην Ευρώπη δεν υπάρχει αριστερή αντίσταση. Δεν υφίσταται δηλαδή ο παράγοντας ανατροπής της υφιστάμενης κατάστασης. Υπάρχουν μόνο εστίεςαντιστάσεις σε ελάχιστες χώρες. Αυτό όμως μπορεί να αλλάξει.

*Δημοσιεύεται στο Πριν την Κυριακή 24 Ιουλίου 2016
Read more...

Α. Χατζηστεφάνου: Ζητείται Αντιγόνη για τον Κρέοντα-Ερντογάν

0 comments
Καθώς το πολιτικό και θρησκευτικό καθεστώς της Τουρκίας αρνείται την κανονική ταφή στους επίδοξους πραξικοπηματίες, αρκετοί επιχείρησαν να συγκρίνουν τον Ερντογάν με τον Κρέοντα από την «Αντιγόνη». Ποια «Αντιγόνη» όμως; Του Σοφοκλή ή τουΜπρεχτ;
Δεν υπάρχει χώρα καμιά που να ‘ναι ενός ανθρώπου
Αίμονας
Ωστε δεν θεωρείται η πόλη εκείνου που είναι ο άρχοντάς της;
Κρέοντας

H ιστορία, όπως τη διηγήθηκε ο Σοφοκλής, είναι λίγο-πολύ γνωστή: Ο Ετεοκλής και ο Πολυνείκης, δύο από τα τέσσερα παιδιά του Οιδίποδα, έχουν συμφωνήσει να κυβερνούν εναλλάξ τη Θήβα.

Ο Ετεοκλής όμως αρνείται να παραδώσει τον θρόνο και ο Πολυνείκης φεύγει για το Αργος, απ’ όπου θα οργανώσει εκστρατεία εναντίον της Θήβας. Τα δύο αδέρφια σκοτώνονται σε μεταξύ τους μονομαχία και τον θρόνο καταλαμβάνει ο Κρέοντας, ο οποίος αποφασίζει να θάψει με όλες τις τιμές τον Ετεοκλή – όχι όμως και τον Πολυνείκη. Μόνο η Αντιγόνη θα τολμήσει να τιμήσει τον νεκρό αδερφό της αμφισβητώντας την εξουσία του κράτους.

Πολλοί ήταν αυτοί που θυμήθηκαν τον Κρέοντα όταν ανακοινώθηκε ότι οι νεκροί πραξικοπηματίες της Τουρκίας θα ταφούν χωρίς προσευχές και μάλιστα σε χώρο απ’ όπου «οι πολίτες θα μπορούν να περνάνε για να τους καταριούνται».

Ο κεμαλικός, φιλοαμερικανικός στρατός, θεματοφύλακας ενός τμήματος της τουρκικής αστικής τάξης (Πολυνείκης), σκοτώθηκε στη μάχη και η εξουσία πέρασε ολοκληρωτικά στους εκφραστές νέων ισλαμικών οικονομικών ελίτ που προσφάτως φλερτάρουν έντονα και με τη Ρωσία (Κρέοντας).

Ακόμη και η εμμονή του Ερντογάν ότι περιστοιχίζεται από εχθρούς φαίνεται να έχει καταγραφεί με ακρίβεια από τον Σοφοκλή: «Είναι στην πόλη μερικοί που δεν με χωνεύουν και από την πρώτη στιγμή σιγομουρμούριζαν κρυφά πίσω από τη ράχη μου» έλεγε ο Μάνος Κατράκης υποδυόμενος τον Κρέοντα στην ταινία «Αντιγόνη» του Γιώργου Τζαβέλλα.

«Είμαι απόλυτα βέβαιος», συνέχιζε, «πως αυτοί πληρώσανε τους φύλακες να κάνουν αυτή την πράξη». Ποιος καλύτερος τρόπος να περιγράψει κανείς τις καταγγελίες του Ερντογάν εναντίον του Φετουλάχ Γκιουλέν για τον ρόλο που έπαιξε στο πραξικόπημα – καταγγελία που μάλλον ταιριάζει περισσότερο στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ και την αμερικανική πρεσβεία στην Αγκυρα.

Αυτή η σύγκριση όμως της αρχαίας τραγωδίας με τη σύγχρονη Τουρκία παραλείπει την ουσία της «Αντιγόνης». Ο Σοφοκλής δεν μας ζητά ποτέ να καταδικάσουμε ολοκληρωτικά τον Κρέοντα, ο οποίος δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς την ανιψιά του – και το αντίστροφο.

«Φανατικοί» και οι δύο, όπως τους περιέγραφε ο ελληνιστής συγγραφέας Αντρέ Μπονάρ, αποδεικνύουν (συμπλήρωνε ο Καστοριάδης) ότι η μεγαλύτερη τρέλα είναι να αξιώνεις να είσαι σοφός μόνος σου – μόνος φρονείν. Αν λοιπόν ταυτίσουμε τον Κρέοντα με τον Ερντογάν, θα πρέπει να του χαρίσουμε και την Αντιγόνη. Και αυτό δεν το θέλει κανένας.

Ευτυχώς για τους λάτρεις των συγκρίσεων, αρκετές μετέπειτα διασκευές του έργου περιγράφουν έναν Κρέοντα που θυμίζει περισσότερο τον σημερινό πρόεδρο της Τουρκίας.

Τον Φεβρουάριο του 1944, καθώς το Παρίσι βρίσκεται ακόμη υπό ναζιστική κατοχή, οΖαν Ανουίγ ανεβάζει τη δική του «Αντιγόνη», στην οποία η ηρωίδα συμβολίζει την αντίσταση ενώ ο Κρέοντας τους συνεργάτες των κατακτητών. Οι ήρωες δεν αλληλοσυμπληρώνονται (ούτε αλληλοαναιρούνται), αλλά συμβολίζουν το απόλυτο καλό και το απόλυτο κακό.

Λίγα χρόνια αργότερα ο Μπέρτολτ Μπρεχτ παρουσιάζει μια ακόμη «Αντιγόνη», σε ένα από τα πιο χαρακτηριστικά δείγματα του περίφημου επικού θεάτρου. Παρεμβαίνοντας δραστικά στον μύθο, συγκρίνει τον Κρέοντα με τον Χίτλερ και αποκαλύπτει ότι αυτός ευθύνεται για τον πόλεμο με το Αργος (μια ακόμη ενδιαφέρουσα πτυχή για τους εραστές των θεωριών συνωμοσίας που θεωρούν ότι ο Ερντογάν σκηνοθέτησε το εναντίον του πραξικόπημα).

Εδώ ο θεατής είναι υποχρεωμένος να ταυτιστεί με την Αντιγόνη, που συμβολίζει και πάλι την αντίσταση, ενώ βγαίνοντας από το θέατρο οφείλει να βρει τρόπους για να πολεμήσει τους δικούς του Κρέοντες.

Με τις παραστάσεις του Ανουίγ και του Μπρεχτ, λοιπόν, φαίνεται να έχουμε προσεγγίσει πολύ καλύτερα τον Κρέοντα-Ερντογάν. Υπάρχει όμως και μια τρίτη, λιγότερο γνωστή εκδοχή, που ίσως μας φανεί χρήσιμη.

Το 2004, ένα χρόνο μετά την αμερικανική εισβολή και κατάληψη του Ιράκ, ο νομπελίστας συγγραφέας και ποιητής Σέιμους Χίνι παρουσιάζει το έργο του «Ταφή στη Θήβα», στο οποίο συγκρίνει τον Κρέοντα με τον Τζορτζ Μπους. Ο φανατισμός του Θηβαίου ηγεμόνα συνοψίζεται τώρα στη φράση του Αμερικανού προέδρου «όποιος δεν είναι μαζί μας είναι με τους τρομοκράτες».

Παραδόξως ο Ερντογάν δεν θα είχε κανένα πρόβλημα να αποδεχθεί τον τίτλο του Κρέοντα-Μπους. Κυβερνητικοί αξιωματούχοι στην Αγκυρα, μάλιστα, σημείωναν πως το να κατηγορείς τον Ερντογάν (για την αντίδρασή του στο πραξικόπημα) είναι σαν να κατηγορείς τις ΗΠΑ για όσα έκαναν μετά την 11η Σεπτεμβρίου.

Εδώ ακριβώς όμως εντοπίζεται η τραγικότητα στο τουρκικό θέατρο του παραλόγου. Ο Ερντογάν δεν κάνει τίποτα που να μην το έχει δοκιμάσει κάποιος ηγέτης της Δύσης: Ζητά τη θανατική ποινή, που εφαρμόζεται στις ΗΠΑ.

Κήρυξε τη χώρα σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης την ημέρα που η γαλλική Εθνοσυνέλευση έδινε παράταση στη δική της κατάσταση εξαίρεσης για άλλους έξι μήνες. Ενίσχυε ακραίους ισλαμιστές στη Συρία, τους οποίους υποστήριζαν αρχικά οι ΗΠΑ και η Γαλλία.

Ο ισλαμιστής Ερντογάν απλώς επαναλαμβάνει στον υπερθετικό βαθμό όσα έμαθε από την κοσμική Δύση για την καταπάτηση της δημοκρατίας. Ο Σοφοκλής δεν θα ήθελε να του χαρίσει τον Κρέοντα. Μόνο ο Κεμάλ Ατατούρκ θα ήταν υπερήφανος γι’ αυτόν.

Διαβάστε

Η Αντιγόνη του Σοφοκλή (εκδόσεις Γκόνη)

Η μπρεχτική εκδοχή της «Αντιγόνης», στην οποία το επικό θέατρο συναντά την αρχαία ελληνική τραγωδία

Άρης Χατζηστεφάνου
Εφημερίδα των Συντακτών 24/07/2016
Read more...

Α. Χατζηστεφάνου: Ανεξέλεγκτη φασιστική δύναμη ο Τραμπ

0 comments
25/07/2016

Τους τελευταίους μήνες η ευρωπαϊκή αλλά και η αμερικανική αριστερά συνήθιζε να χαρακτηρίζει τον Ντόναλντ Τραμπ ”φασίστα”- συχνά με την επιπολαιότητα μιας απλής βρισιάς, η οποία δεν λαμβάνει υπόψη τα πραγματικά χαρακτηριστικά του μαζικού φαινομένου που βύθισε την ανθρωπότητα στον όλεθρο στα μέσα του 20ου αιώνα. Όταν όμως το Αλ Τζαζίρα αφιέρωσε, πριν από λίγες μέρες ειδική εκπομπή στο ερώτημα ”σε τι διαφέρει ο Χίτλερ από τον Μουσολίνι;” τα πράγματα άρχισαν να σοβαρεύουν. Λίγες ημέρες νωρίτερα, ομάδα γνωστών Αμερικανών ιστορικών υπέγραψε κείμενο με το οποίο καλούσε τους ψηφοφόρους να αναλογιστούν τις συνέπειες που θα έχει για τις ΗΠΑ αλλά και για την ανθρωπότητα το ενδεχόμενο επικράτησης του Ντόναλντ Τραμπ.

Αφορμή αποτέλεσε φυσικά η επίσημη πλέον ανάληψη του χρίσματος των ρεπουμπλικάνων για τις προεδρικές εκλογές αλλά και η εθνική συνδιάσκεψη του κόμματος, η οποία από την πρώτη στιγμή μετατράπηκε σε μια αρένα ρατσισμού, μιλιταρισμού και πραγματικού αυτή τη φορά ρατσισμού. Υπό τη συνεχή απειλή μια γενικευμένης σύγκρουσης ανάμεσα στους συνέδρους, στενοί συνεργάτες του Τραμπ έφτασαν να δηλώνουν ότι η Χίλαρι Κλίντον θα έπρεπε να στηθεί στο εκτελεστικό απόσπασμα για εσχάτη προδοσία ύστερα από τον τρόπο με το οποίο χειρίστηκε διαβαθμισμένα αρχεία σε δίκτυο προσωπικών υπολογιστών της. Λίγα λεπτά νωρίτερα το πλήθος γιουχάριζε τον γερουσιαστή του Τέξας, Τεντ Κρουζ, ο οποίος αρνήθηκε να προσφέρει την στήριξη του στον Τραμπ ενώ στα διαλείμματα ακουγόταν οργισμένα το σύνθημα ”χώστε την σε ένα κελί” για την Κλίντον.

Όλες τις ημέρες της συνδιάσκεψης ο Τραμπ είχε απέναντι του ορισμένους από τους πιο αντιδραστικούς γερουσιαστές των ΗΠΑ (με αποκορύφωμα τον ίδιο τον Τεντ Κρουζ που εκπροσωπεί μια φονταμεταλιστική, χριστιανική ηθική στην πολιτεία του Τέξας). Όλοι τους επιδόθηκαν σε ρεσιτάλ τρομολαγνίας προειδοποιώντας το πλήθος ότι η ”Αμερική χάνει τον πόλεμο απέναντι στην ισλαμική τρομοκρατία” ενώ συνδύαζαν το μίσος τους για το δημόσιο τομέα και κάθε μορφή κοινωνικών επιδομάτων με συνεχείς επιθέσεις απέναντι σε ομοφυλόφιλους, μετανάστες και πρόσφυγες.

Παρά τον ακροδεξιό σκοταδισμό του όμως, οι άνθρωποι αυτού εκπροσωπούσαν τμήματα του πολιτικού και οικονομικού κατεστημένου που φοβούνται ότι ο Τραμπ μετατρέπεται σε μια ανεξέλεγκτη φασιστική δύναμη εκφράζοντας το σκοταδισμό αλλά και δίνοντας φωνή στην οργή των λευκών εργαζομένων που συνθλίβονται από την οικονομική κρίση.

Την ίδια στιγμή όμως είναι πλέον σαφές ότι ένα τμήμα της αμερικάνικης αστικής τάξης (ενδεχομένως το πιο κυνικό αλλά και αυτό που αφουγκράζεται καλύτερο της ηχώ της λαϊκής οργής) φλερτάρει πλέον ανοικτά με φασιστικές επιλογές, με τη δημιουργία δηλαδή ενός μαζικού ακροδεξιού κινήματος.

Οι δυο αυτές τάσεις οδηγούν πλέον την ρεπουμπλικανική παράταξη στα όρια της διάσπασης με τρόπο που δεν έχει προηγούμενο στην πρόσφατη αμερικανική ιστορία. Βέβαια, το γεγονός ότι τα δύο αμερικανικά κόμματα εξουσίας διατηρούν την οργανωτική τους δομή μόνο κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου και στη συνέχεια αποχωρούν από το προσκήνιο, λειτουργεί αποτρεπτικά σε ενδεχόμενες διασπάσεις. Αυτή τη φορά όμως δεν ήταν λίγοι οι σχολιαστές που αναρωτιόντουσαν εάν οι Ρεπουμπλικανοί σύνδεροι θα μπορέσουν ποτέ να ξαναβρεθούν μαζί σε επόμενη συνδιάσκεψη χωρίς να πιαστούν στα χέρια.

Ο ίδιος ο Τραμπ φρόντισε να απολαύσει την στιγμή της δόξας κατά την τελική ομιλία με την οποία αποδέχτηκε το χρίσμα του κόμματος για τις προεδρικές εκλογές. Η απόλυτα συμμετρική σκηνή με την γιγαντιαία φωτογραφία του στο βάθος έμοιαζε βγαλμένη από τις σελίδες του 1984. Παρά το γεγονός ότι σχεδόν για πρώτη φορά διάβαζε κείμενο χωρίς να αυτοσχεδιάζει, ο λόγος τους εξακολουθούσε να μην έχει ιδιαίτερο ειρμό και διανθιζόταν από δεκάδες ψέμματα. Το μήνυμα του έφτανε όμως με καθαρότητα στο κοινό: περιέγραφε μια Αμερική η οποία βυθίζεται στην κρίση -όχι φυσικά λόγω της παρακμής του αμερικάνικου καπιταλισμού – αλλά αποκλειστικά και μόνο λόγω της τρομοκρατίας και της μετανάστευσης. ”Στο δρόμο για το Λευκό Οίκο είμαι ο υποψήφιος του νόμου και της τάξης” φώναζε ο Τραμπ υποσχόμενος ακόμη περισσότερη αστυνόμευση και διεύρυνση των αρμοδιοτήτων της αστυνομίας.

Για την εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ υποσχέθηκε περισσότερους βομβαρδισμούς στο Ιράκ εναντίον του Ισλαμικού Κράτους αλλά και άμεση αντιμετώπιση των προβλημάτων που δημιουργεί η Κίνα με τη νομισματική της πολιτική και την ”κλοπή έργων πνευματικής ιδιοκτησίας”. Η λύση όλων αυτών των προβλημάτων συνοψιζόταν στο πρόσωπο του ίδιου του υποψήφιου, ο οποίος επαναλάμβανε τη λέξη ”εγώ” σε κάθε του υπόσχεση. ”Στους απολυμένους εργάτες των εργοστασίων και στους ξεχασμένους άντρες και τις γυναίκες αυτής της χώρας, εγώ θα είμαι η φωνή σας” έλεγε ο υποψήφιος των Ρεπουμπλικάνων τη ίδιο ώρα που υποσχόταν να εφαρμόσει με ακόμη πιο ακραίο τρόπο τη νεοφιλελεύθερη ατζέντα που γιγάντωσε το χάσμα μεταξύ πλουσίων και φτωχών επιτρέποντας πρωτοφανή συσσώρευση πλούτου ακόμη και για τα αμερικανικά δεδομένα.

Άρης Χατζηστεφάνου
Εφημερίδα Πριν 24/8/2016
Read more...
Friday, July 22, 2016

O Πικατσού πέθανε στην Παλαιστίνη

0 comments

Με εικόνες βγαλμένες από την φρικτή καθημερινότητα που επιφυλάσσει το κράτος του Ισραήλ στους Παλαιστίνιους απάντησαν αρκετοί άραβες στην τρέλα του Pokemon Go.

Σε μια από τις φωτογραφίες που κυκλοφορούν στο Ιντερνετ ο Πικατσού βρίσκεται νεκρός στα συντρίμμια ισραηλινών αεροπορικών επιδρομών.

Σε μια άλλη φωτογραφία η συσκευή φαίνεται να εμφανίζει μηνύματα σφάλματος καθώς οι παίκτες δεν μπορούν να περάσουν το ισραηλινό τείχος της ντροπής για να πιάσουν ένα Charizard

Read more...

ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΤΟΥΡΚΙΑ ΣΕ ΒΑΘΙΑ ΚΡΙΣΗ. ΥΠΑΡΚΤΕΣ ΟΙ ΕΥΚΑΙΡΙΕΣ, ΠΑΡΑ ΤΟΥΣ ΜΕΙΖΟΝΕΣ ΚΙΝΔΥΝΟΥΣ

0 comments
(Πέμ. 21/7/16 – 09:00)
Η ΕΕ ΣΕ ΗΜΙ-ΔΙΑΛΥΣΗ, ΟΙ ΗΠΑ ΣΕ ΥΠΟΧΩΡΗΣΗ
ΑΝΑΓΚΗ ΓΙΑ ΜΙΑ ΕΛΛΑΔΑ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ, ΜΕ ΕΘΝΙΚΟ ΝΟΜΙΣΜΑ ΚΑΙ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
Το αποτυχημένο πραξικόπημα στην Τουρκίακαι οι μετα-πραξικοπηματικές εξελίξεις πάνε να διαμορφώσουν μια απολύτως νέα κατάσταση στη γείτονα αλλά και στην ευρύτερη περιοχή με διαστάσεις που αυτήν την ώρα είναι δύσκολο να συγκεκριμενοποιηθούν.
Αν μετά το Brexit τίποτα δεν είναι το ίδιο στον κόσμο και κυρίως στην Ευρώπη, τίποτα δεν θα είναι, επίσης, το ίδιο στην περιοχή μας μετά το πραξικόπημα-φιάσκο της Τουρκίας.
ΣΕ ΗΜΙ-ΔΙΑΛΥΣΗ Η ΕΕ, ΣΕ ΥΠΟΧΩΡΗΣΗ ΟΙ ΗΠΑ
Παρεμπιπτόντως, να σημειώσω ότι ούτε το Brexit ούτε το αναποτελεσματικό πραξικόπημα με ό,τι αυτό συνεπάγεται δεν θα μπορούσαν να συμβούν, αν ο ο άξονας ΕΕ-ΗΠΑ ήταν στέρεος και δεν διαπερνιόταν από αντιφάσεις και αδιέξοδα.
Ειδικότερα, μετά το Brexit, το πραξικόπημα στην Τουρκία και η επικράτηση Ερντογάν έρχονται να επιβεβαιώσουν από κοινού ότι η ΕΕ βρίσκεται σε ημι-διάλυση και μάλλον τείνει να καταστεί πολιτικά νεκρή, ενώ οι ΗΠΑ χάνουν σταθερά έδαφος ισχύος, ιδιαίτερα στο πολιτικοστρατιωτικό πεδίο, το οποίο επιχειρούν να αναπληρώσουν με την ΤΤΙΡ.
Οι εξελίξεις αυτές ενισχύουν τη ρεαλιστικότητα αλλά και την αναγκαιότητα της μετάβασης της Ελλάδαςστο εθνικό νόμισμα και της αμφισβήτησης του πλαισίου της ΕΕ στη βάση ενός ριζοσπαστικού προγράμματος ως μείζονα εθνική επιλογή.
ΜΙΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΣΤΑ ΒΡΑΧΙΑ
Η κυβέρνηση Τσίπρα εξελίσσεται στην πράξη, παρά τα προσχήματα μιας υβριδικής αριστερής φρασεολογίας, ως η πιο υποτελής, δουλοπρεπής και η πιο ευρωατλαντική και δορυφοφική προς τοΙσραήλ μνημονιακή κυβέρνηση, ενώ από τα πράγματα εξελίσσεται και στην πιο ανελέητη κοινωνικά, αφού πάει να δώσει τη χαριστική βολή σε ένα εξουθενωμένο και εξαθλιωμένο λαό.
Τσίπρας, Καμμένος και Κοτζιάς, έχοντας πλήρη επίγνωση αυτού του γεγονότος, πάνε να το αναγορεύσουν, γελοιωδώς και σε «πλεονέκτημα», τάχα, πουλώντας τη χώρα στη Δύση ως πόλο, δήθεν, πολιτικής και οικονομικής σταθερότητας για τα συμφέροντά της, μπροστά στην αστάθεια και αβεβαιότητα στην Τουρκία και στην περιοχή!
Η ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΤΩΝ «8»
Πρέπει, μάλλον, να θεωρείται κάτι παραπάνω από βέβαιον ότι η κυβέρνηση θα σπεύσει το ταχύτερο δυνατόν, παρά τις όποιες φραστικές μεθοδεύσεις, να παραδώσει στον Ερντογάν τους «8» Τούρκους στρατιωτικούς, γράφοντας στα παλιά της τα παπούτσια οποιεσδήποτε ενστάσεις βασίζονται στοΔιεθνές Δίκαιο και την εθνική νομοθεσία. Η τρομοκρατημένη δορυφοροποίηση στην Άγκυρα είναι μια μακρά θλιβερή παράδοση της Αθήνας, η οποία συνεχώς μεγαλώνει. Εδώ οι Σημίτης – Πάγκαλοςπαρέδωσαν τον Οτζαλάν στην Τουρκία και δεν θα παραδοθούν πάραυτα Τούρκοι στρατιωτικοί που κατηγορούνται για πραξικόπημα;
ΤΟ ΦΙΑΣΚΟ ΤΩΝ «200» ΚΑΙ ΤΑ ΝΕΑ ΣΕΝΑΡΙΑ
Ο Τσίπρας υπέστη ένα μικρό Βατερλό, επιχειρώντας, με όχημα μια ψευδώνυμη απλή αναλογική, να βρει 200 βουλευτές να την ψηφίσουν, διευρύνοντας έτσι τις συμμαχίες του στον κεντροφιλελεύθεροχώρο και ελέγχοντας κατά κάποιον τρόπο τις μελλοντικές εξελίξεις με την πιθανή παραμονή του ΣΥΡΙΖΑαλλά και του ιδίου στο κυβερνητικό προσκήνιο.
Οι μόνο που απέμειναν κοντά του μετά το πλήρες ναυάγιο των «200», πέραν του ΚΚΕ και του Λεβέντη, ήταν οι ΓΑΠ και Κουβέλης για να του δείχνουν, με το πολιτικό κατάντημά τους, το δικό του λαμπρό μέλλον!
Τώρα ο Τσίπρας γνωρίζει, πως αν δεν υπάρξουν πολύ πιθανές αλλά εντελώς ανεπιθύμητες γι' αυτόνριζοσπαστικές εξελίξεις, που θα ανατρέψουν συνολικά το μνημονιακό σκηνικό, θα πρέπει να είναι έτοιμος να παραδώσει τη σκυτάλη στον μνημονιακό συνεταίρο του, τον Κυρ. Μητσοτάκη.
Μια νέα διαπλοκή με παλιά και νέα τζάκια στα μίντια, την οποία προωθεί, δεν ήταν ποτέ δυνατή να διασώσει μια κυβέρνηση που έχει πάρει τον κατήφορο. Πολύ περισσότερο που τα κυρίαρχα μίντιαέχουν χάσει απολύτως την παλιά δυνατότητα καθοριστικής επιρροής.
Ύστατο απεγνωσμένο καταφύγιο του Τσίπρα απομένει η Συνταγματική αναθεώρηση, με την άμεση εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας από το λαό, πράγμα που σημαίνει αλλαγή πολιτεύματος.
Ο Τσίπρας ποντάρει είτε να δραπετεύσει σε μια αναβαθμισμένη Προεδρία είτε να επιδιώξει να συμμαχήσει με την καραμανλική Δεξιά, έναντι προεδρικού ανταλλάγματος.
Ένα νέο φιάσκο τον αναμένει.
Πολύ περισσότερο αν η βροχή παλιών και νέων αντιλαϊκών μέτρων προκαλέσει από το φθινόπωροκοινωνικές εκρήξεις.
ΠΟΥ ΠΑΕΙ Η ΤΟΥΡΚΙΑ;
Ο Ερντογάν, παίρνοντας αφορμή από το αποτυχημένο πραξικόπημα προχώρησε στη δική του «δικτατορία», επιβάλλοντας κατάσταση εκτάκτου ανάγκης για τρεις μήνες, η οποία μπορεί να εξελιχθεί επ' αόριστον.
Ο Ερντογάν πραγματοποιεί αυτήν την ώρα μια μεγάλη επιχείρηση πολιτικής επίθεσης και κυρίως γενικών εκκαθαρίσεων, προκειμένου να αναδειχθεί σε απόλυτο κυρίαρχο της τουρκικής σκηνής με ένα αυταρχικό, βαθύτερα εθνικιστικό και ίσως πολύ πιο σκληρό ισλαμικό καθεστώς.
Όλα δείχνουν ότι ο Ερντογάν, μάλλον, θα πάρει πιο μεγάλες αποστάσεις από τη Δύση με υπαρκτό το ερώτημα αν υπάρχουν οι οικονομικές προϋποθέσεις και δυνατότητες από το «ισλαμικό» μεγάλο τουρκικό κεφάλαιο, για να στηριχτεί ένας ρευστός και ακατάστατος αντιδυτικός προσανατολισμός.
Δεν μπορεί να αποκλειστεί ακόμα και μια ανοιχτή φιλορωσική στροφή Ερντογάν και μια τουρκορωσική συμφωνία για τον περίφημο αγωγό φυσικού αερίου, γνωστό ως Turkish Stream, με ρωσικό φυσικό αέριο, στην επικείμενη αυγουστιάτικη συνάντηση Ερντογάν – Πούτιν.
Μια πολιτική μεγαλύτερων αποστάσεων από τη Δύση ευνοείται προνομιακά πρώτα απ' όλα και κυρίως από τα ενισχυόμενα αντιδυτικά και φιλο-ισλαμικά αισθήματα του πιο φτωχού τουρκικού πληθυσμού, που αντιτάχθηκε στο πραξικόπημα.
Το μεγάλο, όμως, αγκάθι του Ερντογάν, η αιμάσσουσα αχίλλειος πτέρνα της Τουρκίας, το εμπόδιο στον αυταρχισμό αλλά και το άλλοθι της στρατοκρατίας και των κατασταλτικών μέτρων είναι οι Κούρδοι, το HDP και κυρίως το PKK.
Ένας Κούρδος ηγέτης μας έλεγε ότι για πρώτη φορά στη νεότερη Τουρκία ήρθαν αντιμέτωποι με το πραξικόπημα Τούρκοι με Τούρκους και ότι αυτό είναι η αρχή της διάλυσης της Τουρκίας.
Ο Ερντογάν είναι ένας απρόβλεπτος λαϊκιστής τυχοδιώκτης, λάτρης της εξουσίας και ηγέτης μιαςνέας, ισλαμικής, κυρίως, πλουτοκρατίας στην Τουρκία.
Η Τουρκία όμως έχει ένα δίλημμα, πέραν των πολλών άλλων: ή θα ριζοσπαστικοποιηθούν ακόμα περισσότερο οι Κούρδοι ή αν οι τελευταίοι πέσουν στα «νύχια των Αμερικάνων», τότε θαριζοσπαστικοποιηθεί αφάνταστα ο τουρκικός πληθυσμός. Και το ερώτημα θα είναι προς τα αριστεράή προς ένα είδος ισλαμικού φονταμενταλισμού;
Η ΔΙΠΛΗ ΚΡΙΣΗ
Η διπλή αλλά με διαφορετικά χαρακτηριστικά κρίση Ελλάδας και Τουρκίας βρίσκεται σε ταχύτατη εξέλιξη.
Οι αριστερές γνήσια λαϊκές δυνάμεις σε Ελλάδα και Τουρκία οφείλουν να συντονιστούν όσο ποτέ για να αξιοποιήσουν τη διπλή, μέσα από μύριες αντιξοότητες, ευκαιρία που τους δίνεται.
Ν.Ζ.
Πέμπτη 21 Ιουλίου 2016
Read more...
 
Αριστερή Διέξοδος © 2011 DheTemplate.com & Main Blogger. Supported by Makeityourring Diamond Engagement Rings

You can add link or short description here

Google+