ΕΥΦΗΜΙΣΜΟΣ ΤΟΥ “ΤΟΥΡΜΠΟ-ΝΕΟΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΙΣΜΟΥ” Η ΔΗΘΕΝ “ΣΤΡΟΦΗ ΣΤΟ ΚΕΝΤΡΟ” ΤΟΥ ΚΥΡ. ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ
ΣΥΡΙΖΑ ΚΑΙ ΝΔ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΝ ΩΣ ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΟ ΔΙΠΟΛΟ ΣΥΝΤΡΙΒΗΣ ΤΩΝ ΛΑΪΚΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ
Ένα φάντασμα στοιχειώνει τις τελευταίες μέρες την Ελλάδα, το φάντασμα του... Κέντρου! Η εκλογή του Κυριάκου Μητσοτάκη διαφημίζεται από τον ίδιο και τους ισχυρούς, εντός και εκτός Ελλάδας, υποστηρικτές του, ως “στροφή της Νέας Δημοκρατίας στο πολιτικό Κέντρο”. Αναγγέλλονται πρωτοβουλίες “διεύρυνσης” της αξιωματικής αντιπολίτευσης προς το ΠΟΤΑΜΙ και τοΠΑΣΟΚ, στελέχη των οποίων ήδη ερωτοτροπούν με τον νέο αρχηγό της Ν.Δ. ενώ άλλα στελέχη των δύο αυτών κομμάτων προαλείφονται για σενάρια παράλληλης, “κεντρώας” διεύρυνσης του ΣΥΡΙΖΑ. Ένας νέος δικομματισμός με πόλους τον “κεντροαριστερό” ΣΥΡΙΖΑ του Αλέξη Τσίπρα και την “κεντροδεξιά” ΝΔ του Κυριάκου Μητσοτάκη φαίνεται να βρίσκεται στα σκαριά.
Για ποιο “Κέντρο” γίνεται, όμως, λόγος; Στα καίρια θέματα της οικονομικής και κοινωνικής πολιτικής, ο Κυριάκος Μητσοτάκης λειτουργεί όχι ως “κεντρώος” μεταρρυθμιστής, αλλά ως Ταλιμπάν της αγοράς, οπαδός του πιο ακραίου “τουρμπο- νεοφιλελευθερισμού”. Το απέδειξε με τη θητεία του σε κυβερνητικά αξιώματα, όπου πρωτοστάτησε στις μαζικές απολύσεις, ακόμη και καθαριστριών και στιςσαρωτικές ιδιωτικοποιήσεις. Αμέσως μετά την εκλογή του ανακήρυξε σε μοναδικό του αντίπαλο τον “λαϊκισμό”, δηλαδή τα λαϊκά συμφέροντα, και εμφανίστηκε ως εκπρόσωπος Τύπου της Eldorado Gold. Στην εξωτερική πολιτική, υποστηρίζει με τον πιο ακραίο τρόπο την πλήρη, άκριτη ευθυγράμμιση τηςΕλλάδας με τα ευρωατλαντικά κέντρα και τις επιδιώξεις τους.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης και το ρεύμα που εκπροσωπεί απηχούν τα πιο δυναμικά, κοσμοπολίτικα αστικά και μικροαστικά στρώματα του “μένουμε Ευρώπη”. Ο “φιλελεύθερος” αντι-λαϊκισμός, αντι-εθνικισμός τους αποτελεί ιδεολογική προβολή ενός “ακραίου Κέντρου” που συνδέει οργανικά τις τύχες του με τα πιο αντιδραστικά κέντρα της ελληνικής ολιγαρχίας και των ξένων επικυρίαρχων. Ο πολιτικός των “κέντρων” μεταμφιέζεται σε “κεντρώο” πολιτικό. Μια μεταμφίεση ελάχιστα πειστική, καθώς ο δήθεν “κεντρώος” Κυριάκος Μητσοτάκης υποστηρίζεται αναφανδόν από τους πλέον προβεβλημένους ακροδεξιούς της Νέας Δημοκρατίας, όπως ο Άδωνις Γεωργιάδης και ο Μάκης Βορίδης με τον μπαλταδάκο του. Κανένα πρόβλημα για την κ. Ντόρα Μπακογιάννη. “Εμείς αισθανόμαστε κεντρώοι, αυτοί αισθάνονται δεξιοί”. Ο καλός ο μύλος, εκείνος της νεοφιλελεύθερης, γερμανόδουλης κεντροδεξιάς, όλα τα αλέθει.
Ασφαλώς, ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα προσπαθήσει να εμφανιστεί ως δυναμικός “αντι- Τσίπρας”, ο νέος ηγέτης που θα ξαναβάλει τη ΝΔ σε τροχιά εξουσίας. Στην πραγματικότητα, Τσίπρας και Μητσοτάκης θα λειτουργήσουν ως το ανταγωνιστικό- συμπληρωματικό δίπολο που έχει ανάγκη το σύστημα για την προώθηση του τρίτου μνημονίου, επί του οποίου και οι δύο ομονοούν. Ο ανταγωνισμός τους αφορά μόνο τον τρόπο υλοποίησής του, με τον Μητσοτάκη να πιέζει για ακόμη ταχύτερες ιδιωτικοποιήσεις- απολύσεις, με αντάλλαγμα κάποιες φορολογικές ελαφρύνσεις υπέρ του μικρού και κυρίως του μεγάλου κεφαλαίου. Η νεοφιλελεύθερη “κεντροδεξιά” του Μητσοτάκη και η νεοφιλελεύθερη, σοσιαλδημοκρατική “κεντροαριστερά” του Τσίπρα καλούνται να λειτουργήσουν ως οι Συμπληγάδες για τη συντριβή των λαϊκών κατακτήσεων και την αποθάρρυνση όσων αναζητούν έναν άλλο δρόμο.
Το μεγάλο πρόβλημα και των δύο, όσο και των κέντρων που τους υποστηρίζουν, είναι ότι το περίφημο “Κέντρο” αποτελεί καθαρή φαντασίωση, άδειο ιδεολογικό κέλυφος, σε μια εποχή οξύτατης κοινωνικής πόλωσης, που ζητά ριζοσπαστικές απαντήσεις. Ο συνωστισμός στο χώρο του “Κέντρου” – που εκπροσωπείται ήδη επάξια από τον Βασίλη Λεβέντη – της παραδοσιακής Δεξιάς και της μεταλλαγμένης, πρώην Αριστεράς εγγυάται μόνο την απαξίωση και των δύο στα μάτια της λαϊκής πλειοψηφίας, που αγωνιά, εξοργίζεται και απορρίπτει συλλήβδην ένα πολιτικό σύστημα, το οποίο λειτουργεί σαν οδοστρωτήρας των πιο στοιχειωδών δικαιωμάτων της.
Τετάρτη 13 Ιανουαρίου 2016