Παρόλα αυτά, σήμερα καλούμαστε παράλληλα να συζητήσουμε και το πως δεν θα χάσουμε τον πόλεμο. Διότι η αλήθεια είναι ότι μια πληγή μας την καταφέρανε. Μεγάλη πληγή. Όχι στη ΛΑΕ τόσο - η ΛΑΕ ένα μήνα υπάρχει, θα μπορούσε κανείς να μην τα περιμένει και όλα. Στο λαό μας όμως κατέφεραν μεγάλο πλήγμα:
Μετά από 5 χρόνια αγώνες, μετά από την Ελπίδα της 25ης Γενάρη και το 62% τουθαραλλέου - αλλά και προδομένου - ΌΧΙ της 5ης Ιούλη, κατέφεραν με τις απειλές, το φόβο και την απογοήτευση να φτιάξουνε βουλή με μόνο ΝΑΙ και ένα ένα υπόκωφο όχι κάπου εκεί στο υπερπέραν της λαϊκής εξουσίας που οραματίζεται το ΚΚΕ αλλά δεν λέει να ασχοληθεί να την φέρει.
Αυτό είναι ήττα. Και δεν είναι κατά τύχη. Είναι αποτέλεσμα των δικών μας αδυναμιών (όχι μόνο της ΛΑΕ, η αναφορά είναι ευρύτερη και ιστορική) αλλά και της επίθεσης του αντιπάλου με όλα του τα μέσα. Και το μόνο σίγουρο είναι ότι από τώρα και στο εξής με δικαιολογία την απουσία της φωνής αυτής από το κοινοβούλιο, η επίθεση και ο αποκλεισμός θα είναι ακόμα πιο έντονα. Πολύ πιο έντονα. Άρα μπροστά μας είναι ένα ιδιαίτερα δύσκολο τοπίο. Μια πραγματική πρόκληση.
Για το αποτέλεσμα της Λαϊκής Ενότητας
Η ΛΑΕ συγκροτήθηκε καταρχήν για να υπερασπιστεί την τιμή της αριστεράς και να κρατήσει την σημαία του αγώνα κατά της μνημονιακής και ευρωζωνικής υποταγής ψηλά. Και μόνο για αυτό, δεν χωρά συζήτηση για το αν καλώς συγκροτήθηκε. Σε άλλη περίπτωση θα είχε χαθεί ακόμα και το παράθυρο στο μέλλον.
Εντούτοις η αναγκαιότητα δεν σημαίνει και δυνητική ικανότητα. Αντίθετα η ΛΑΕ όχι μόνο έδωσε μια μάχη υπό το βάρος των αδυναμιών της αριστεράς συνολικά, εντός μιας τεράστιας επίθεσης και υπό την βάρος της απογοήτευσης που έφερε το σύστημα μαξίμου σε πολύ μεγάλο μέρος της κοινωνίας μας μετά την προοδοσία του "ΌΧΙ" (αποτέλεσμα αυτής της προδοσίας είναι και το εύρος της αποχής) αλλά είχε και η ίδια πολύ βασικές αδυναμίες. Από τις πιο βασικές υπήρξαν:
- Η έλλειψη προγραμματικού βάθους και η προσκόλληση σε λόγο συνθηματικό (ατάκες για το νομισματοκοπείο αλλά παντελής έλλειψη καμπάνιας για το πως θα είμαστε με εθνικό νόμισμα).
- Η έλλειψη κοινωνικής γείωσης και οργανικού ρόλου σε ένα μέτωπο του λαού ως αποτέλεσμα της λανθασμένης γραμμής που κυριαρχούσε και μέσα στο ΣΥΡΙΖΑ (οργάνωση σε επίπεδο πολιτικών τάσεων αλλά όχι οργάνωση βάσης του λαού ώστε τα αγωνιστικά στρώματα, οι εργαζόμενες τάξεις και η νεολαία να βρίσκονται σε ανοιχτό διάολογο με την αριστερά).
- Η υποτίμηση/παραμόρφωση της αντίληψης για το κριτήριο της ψήφου και ο εξιδεαλισμός της κοινωνίας ως ένας οργανισμός που ψηφίζει με βάση "το πείσμα", "τη συνέπεια" ή κάτι άλλο τέτοιο αντίστοιχο.
Για το πρώτο και το δεύτερο στοιχείο θα υπάρξει περαιτέρω ανάλυση στην ενότητα για το πως να προχωρήσουμε από εδώ και μπρος. Για το τελευταίο σημείο όμως θα πρέπει να τονισθεί ότι η αντίληψη αυτή είναι γνωστή, κατοικεί στους χώρους του αριστερισμού ή στην καλύτερη περίπτωση του αριστερού και νεολαϊίστικου ρομαντισμού αλλά πρόκειται για μέγιστο λάθος. Ορισμένοι από εμάς, ο κόσμος της αριστεράς μπορεί να ψηφίζουμε και έτσι. Αλλά μια κοινωνία, ένας λαός ολόκληρος θα ψηφίσει με βάση το τι φαίνεται καλύτερη δυνατή επιλογή. Όταν κάποια επιλογή δεν μοιάζει καταστροφική (ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έμοιαζε έτσι), όταν ορισμένες επιλογές έχουν χρόνια γείωσης και (περίπλοκων συχνά) δεσμών ενώ καμία άλλη πρόταση δεν φαίνεται σοβαρή τότε δεν θέλει και πολύ σκέψη για το πως θα ψηφίσει ένας λαός. Όχι πως δεν μπορούσαμε να έχουμε παραπάνω. Σίγουρα μπορούσαμε και για αυτό το πρώτο και το δεύτερο σημείο έχουν εξαιρετικό ρόλο στο αποτέλεσμα. Με συνθήματα, επίκληση στο συναίσθημα και αίτημα προς τη νεολαία να ψηφίσει ΛΑΕ ως συνεχιστής του ΌΧΙ δεν έφτανε. Η νεολαία - και ιδίως οι νέοι εργαζόμενοι - δεν πίστεψαν ότι η ΛΑΕ μπορεί να φέρει σε πέρας το ΌΧΙ.
Και τώρα;
Τώρα ξεκινά μια νέα φάση. Μια εντελώς νέα φάση. Το μνημονιακό στρατόπεδο διέσπασε τον ΣΥΡΙΖΑ και κατέλαβε το κυβερνητικό του σκέλος. Μαζί με αυτό άλλαξε και το χαρακτήρα της ψήφου στον ΣΥΡΙΖΑ καθώς και μέρος των κοινωνικών στρωμάτων που τον ψήφισαν. Με εξαίρεση τον κόσμο που αναφέρεται άμεσα στην αριστερά, το σύστημα κατάφερε να στείλει και στο περιθώριο μεγάλο κομμάτι της ριζοσπαστικής νέας γενιάς του ΌΧΙ. Υπό χαμηλό φως και κλειστά γραφεία, το επιτελείο Τσίπρα (με ολίγον από Καμμένο) έχει κάθε λόγο να γελάει, ο Βαγγέλας να περιμένει για τη ΝΔ την επόμενη ευκαιρία, η Φώφη να κοκορεύεται ότι το ΠΑΣΟΚ είναι απέθαντο ζόμπι και ο ΠΟΤΑΜης να σκέφτεται να παρατήσει την πολιτική μιας και το ρόλο του τον έπαιξε. Στις Βρυξέλλες σίγουρα οργανώνουν πάρτυ με δώρο στον Ντάισελμπλουμ μια μικρογραφία του Βαρουφάκη μπας και καταφέρει να τα βάλει μαζί τώρα. Στο δε Βερολίνο, οι στρατηγικοί αναλυτές θα άνοιξαν ξανά το χάρτι της Ευρώπης και πάνω στην Ελλάδα θα πάτησαν "check".
Για όλους εμάς, στόχος είναι να τους αποδείξουμε όλους λάθος. Σίγουρα είναι εφικτό. Στην επόμενη περίοδο ο λαός μας θα βρεθεί σε θέσεις άμυνας απέναντι σε έναν οχετό μέτρων. Το στοιχείο αυτό ελλοχεύει μέσα του το σπόρο της νέας αντίστασης αλλά κατά κανέναν τρόπο δεν σημαίνει και αναγκαστική νίκη. Αντίθετα, στόχος των πιστωτών - και αυτό είδαμε και σε αυτή τη μάχη - είναι να περνούν τα μέτρα και παρά την λαϊκή αντίσταση να καταφέρνουν να κυριαρχούν καθώς καμία άλλη φωνή δεν φαίνεται επαρκώς συγκροτημένη - πολιτικά και οργανωτικά - για να τους αντισταθεί. Τη μία που το προσπάθησε (ΣΥΡΙΖΑ) την διέσπασαν, την μεταμόρφωσαν και διέσσυραν τις ιδέες της. Και να είμαστε σίγουροι ότι έχουν και άλλα όπλα αν χρειαστεί στο μέλλον: από τους τραμπούκους της ΧΑ που διατηρούνται για ώρα ανάγκης μέχρι πιθανά θερμά επεισόδια και σχέδια αποσταθεροποίησης.
Άρα ο αγώνας για να βγει η ΛΑΕ - και οι στόχοι της - μπροστά δεν είναι καθόλου εύκολος. Στα πλαίσια αυτού του άρθρου, η συμβολή ορίζεται γύρω από τις παρακάτω ιεραρχημένες κατευθύνσεις:
1. Συζήτηση για μια νέα θέση της Ελλάδας στον διεθνή καταμερισμό. Το "όχι στο Ευρώ" δεν μπορεί να είναι απλά σύνθημα. Σημαίνει και "όχι στην ΕΕ" και το καταλαβαίνουν όλοι. Σημαίνει καθοριστική αλλαγή της θέσης της χώρας. Άρα θα πρέπει να συζητηθεί και ποια είναι μια εναλλακτική θέση της πατρίδας μας στο διεθνή καταμερισμό. Από ποια σκοπιά θα προσεγγίσει τον ανταγωνισμό της ανάπτυξης των παραγωγικών δυνάμεων; Πως θα ορίσει τις διεθνείς της σχέσης; Ποιοι θα είναι οι νέοι της σύμμαχοι και πως θα ορίσει το ρόλο της στην περιοχή; Ποια τα συγκριτικά πλεονεκτήματα και ποιες οι αναγκαστικές εξαρτήσεις σε βραχυπρόθεσμο, μεσοπρόθεσμο και μακροπρόθεσμο πλαίσιο; Υπό αυτό το πλαίσιο θα πρέπει να υπάρξει και μια ενεργητική πολιτική συγκρότησης διεθνών συμμάχων και πέρα από τα κόμματα της αριστεράς. Άλλη θέση στο διεθνή καταμερισμό σημαίνει και άλλη ισορροπία δυνάμεων και αν θέλουμε να μην βρεθούμε προ εκπλήξεων, αυτά δεν ετοιμάζονται από τη μία νύχτα στην άλλη.
2. Οργάνωση του Προγράμματος με Έμφαση στην Ανεξαρτησία, την ισχυροποίηση της Δημοκρατίας και των θεσμέων Λαϊκής Κυριαρχίας και άμεσου ελέγχου της εκτελεστικής εξουσίας, την Νομισματική Αυτονομία και την Παραγωγική Ανασυγκρότηση. Τόσο ως προς τα ζητήματα της παραγωγής και της οικονομίας όσο και ως προς τα ζητήματα της λαϊκής συμμετοχής, η οργάνωση του προγράμματος δεν μπορεί να γίνει σε 4 τοίχους και λίγους υπολογιστές. Οφείλει να γίνει στα πλαίσια της δικτύωσης της ΛΑΕ με οργανώσεις βάσης και της άμεσης ανταλλαγής απόψεων με τους ίδιους τους ανθρώπους της παραγωγής και τους ανθρώπους των κινημάτων. Ας εκμεταλλευτούμε το χρόνο και ας απευθυνθούμε σε όλους τους κλάδους, από την αγροτιά μέχρι τους επιστήμονες, από όσους είναι στη χώρα και όσους ζούνε έξω. Όχι μόνο για να έρθουν όλες οι εμπειρίες αλλά για να γίνει το πρόγραμμα που θα καταγράψει η ΛΑΕ, το πρόγραμμα του αναπτυσσόμενου λαϊκού μετώπου που έχει ανάγκη ο αγώνας.
3. Οργανωτική συγκρότηση της ΛΑΕ με βάση την ιδιότητα και τη περιοχή και συγκρότηση αναλόγων οργανώσεων βάσης. Οι οργανώσεις αυτές οφείλουν να έχουν διττό ρόλο και συγκεκριμένα α) την εσωτερική τους λειτουργία για την οργάνωση, συγκρότηση και δημοκρατική λειτουργία του κόμματος αλλά και β) οφείλουν να έχουν πρώτο στόχο την οργάνωση ενός μετώπου πανελλαδικής κλίμακας που ενώνεται γύρω από τον αντιμνημονιακό αγώνα και συζητά το αύριο. Σε αυτό το μέτωπο η ΛΑΕ οφείλει να προσπαθεί να εντάξει κάθε δύναμη, οσοδήποτε μικρή ή μεγάλη. Δεν αρκούν οι λίγες αναλαμπές. Απαιτείται ένα κίνημα ζωντανός οργανισμός που δίνει τον περισσότερο καιρό θα δίνει τον αγώνα χαρακωμάτων αλλά την κρίσιμη στιγμή (και θα έρθουν τέτοιες) θα μπορεί να επιβάλλει εξελίξεις.
4. Οργανωτική και πολιτική επέκταση της ΛΑΕ μέσα από την πρόσκληση συμμετοχής-διεύρυνσης-ανασύνθεσης του μετώπου αυτού. Κάθε δύναμη που μοιράζεται αγωνίες πατριωτικές, ριζοσπαστικές, αριστερές και χαρακτηρίζεται από συνέπεια αρχών είναι εν δυνάμει κομμάτι του μετώπου. Η ΛΑΕ οφείλει να είναι καταλύτης της ανασύνθεσης.
4. Οργανωτική και πολιτική επέκταση της ΛΑΕ μέσα από την πρόσκληση συμμετοχής-διεύρυνσης-ανασύνθεσης του μετώπου αυτού. Κάθε δύναμη που μοιράζεται αγωνίες πατριωτικές, ριζοσπαστικές, αριστερές και χαρακτηρίζεται από συνέπεια αρχών είναι εν δυνάμει κομμάτι του μετώπου. Η ΛΑΕ οφείλει να είναι καταλύτης της ανασύνθεσης.
Αυτά είναι τα βασικά και τα γενικά. Για τον καιρό μετά την 20η του Σεπτέμβρη όμως χρειάζεται και κάτι ακόμα πολύ άμεσα:
5. Οργάνωση Μέσων Μαζικής Απεύθυνσης. Είναι σίγουρο ότι τα στελέχη της ΛΑΕ θα κοπούν από την πλειοψηφία των πάνελ και των συζητήσεων. Θα απαξιωθούν, θα υποτιμηθούν, θα λοιδορηθούν. Κανείς δεν έχει να περιμένει τίποτα καλύτερο από το σύστημα εξουσίας. Άρα απαιτούνται τρεις άμεσες κινήσεις και συγκεκριμένα: α) συγκρότηση όλων των διαδικτυακών μέσων που αναφέρονται στη ΛΑΕ και λειτουργία τους με όρους συντονισμού και επεκτατισμού, β) οργάνωση παρεμβάσεων με σταθερή περιοδικότητα ανά περιοχή και μέρος και γ) οργάνωση σχεδίου για συγκρότηση μέσου τύπου (έστω μια εφημερίδα) και κάλεσμα για οικονομική συνεισφορά. Η ΛΑΕ δεν θα πρέπει να επιτρέψει να την θέσουν στο περιθώριο.
Η ιστορία δεν τελειώνει. Και σίγουρα δεν τελειώνει σε αυτό το γελοίο αλλά και τραγικό επεισόδιο. Δεν τελειώνει με όσους πέταξαν τις αρχές για να κρατήσουν την εξουσία. Δεν γυρνά όμως και ο ήλιος χωρίς τον αγώνα χιλιάδων. Άλλοτε πήρε στο λαό μας 7 χρόνια. Σήμερα η επίθεση έχει μια εξαιρετικά πολύπλοκη μορφή και σήμερα αναζητούμε τους νέους, πιο αποτελεσματικούς και μέχρι τέλους νικηφόρους τρόπους να την αντιπαλέψουμε. Ας πιαστούμε για μια στιγμή από την ιστορία του λαού μας για να πάρουμε τη δύναμη και την πίστη ότι η λαϊκή δύναμη και αντοχή είναι αστείρευτη - σε πλήρη αντίθεση με τους προσωρινούς που μας εξουσιάζουν...
Η ιστορία δεν τελειώνει. Και σίγουρα δεν τελειώνει σε αυτό το γελοίο αλλά και τραγικό επεισόδιο. Δεν τελειώνει με όσους πέταξαν τις αρχές για να κρατήσουν την εξουσία. Δεν γυρνά όμως και ο ήλιος χωρίς τον αγώνα χιλιάδων. Άλλοτε πήρε στο λαό μας 7 χρόνια. Σήμερα η επίθεση έχει μια εξαιρετικά πολύπλοκη μορφή και σήμερα αναζητούμε τους νέους, πιο αποτελεσματικούς και μέχρι τέλους νικηφόρους τρόπους να την αντιπαλέψουμε. Ας πιαστούμε για μια στιγμή από την ιστορία του λαού μας για να πάρουμε τη δύναμη και την πίστη ότι η λαϊκή δύναμη και αντοχή είναι αστείρευτη - σε πλήρη αντίθεση με τους προσωρινούς που μας εξουσιάζουν...
Κώστας Αλέξης
Αυτό το κείμενο γράφεται πρώτη φορά από μακριά. Παρά τη δουλειά 4 χρόνια έξω, σήμερα είναι η πρώτη φορά που για λόγους που δεν μπόρεσα να ελέγξω με το απότομο αυτών των εκλογών με έκαναν να μην μπορέσω να ψηφίσω. Έμεινα να στηρίζω τη ΛΑΕ μόνο οικονομικά και μέσα από αυτό το site που διατηρώ. Την επόμενη φορά όμως, τη φορά της νίκης, δεν θα είναι έτσι.
Posts
