Όσο και αν δέρνει ο άνεμος, δεν πα να μας χτυπάν, ο λαός μας στο τέλος δεν λυγίζει. Η ιστορία κρατάει κρυφά τα χαρτιά της, γεννά στην ύστατη στιγμή μια νέα ελπίδα. Αυτό έγινε χθες με την ανακοίνωση δημοψηφίσματος. Από σήμερα ο φόβος άλλαξε στρατόπεδο. Από σήμερα ο λαός μας μπήκε ξανά σε θέσεις μάχης, μπροστά στην μέγιστη ευθύνη του να χαράξει ο ίδιος την πορεία του. Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ έκανε πολλαπλές παλινδρομήσεις. Έφερε πολλούς από τους ψηφοφόρους της στο αμήν της απογοήτευσης. Χθες όμως έκανε ρελάνς. Η απογοήτευση έκανε χώρο στο χαμόγελο, στην ελπίδα και στην δημιουργική-αγωνιστική ευθύνη. Θα νικήσουμε!
Η απάντηση του Ελληνικού Λαού στο δημοψήφισμα θα είναι περήφανη. Ο λαός μας είπε το "Όχι" σε άλλους πολύ πιο σπουδαίους κατακτητές. Έβαλε τις δικές του μικρές δυνάμεις με απίστευτο πάθος μπροστά στα θηριώδη τανκ των κατακτητών του και στο τέλος νίκησε. Από αυτή την κάλπη, "ναι" δεν βγαίνει παρά τους εκβιασμούς. Αφήστε τις τρόικες εσωτερικού και εξωτερικού να οργιάζουν. Η νίκη αυτή είναι δική μας.
Οι "μένουμε Ευρώπη" έμειναν κόκκαλο. Ακούνε τώρα τους αρχηγούς τους να κατηγορούν το δημοψήφισμα ως πραξικοπηματική ενέργεια. Σαμαράς, Βενιζέλος, Θεοδωράκης - κοινό μπλοκ / πραγματική τρόικα εσωτερικού - δεν μπορούν πλέον να κρύψουν πόσο φοβούνται και μισούν την ιδέα να πάρει ο λαός την τύχη του στα χέρια του. Για όλους αυτούς και για τα αφεντικά τους στα κέντρα λήψης αποφάσεων, ο Ελληνικός Λαός δεν μπορεί παρά να είναι μια υπάκουη μαριονέτα που δεν μπορεί παρά να υπομένει τη λεηλασία τους.
Είναι γελασμένοι! Όπως και τόσοι άλλοι πριν από αυτούς που πάτησαν το πόδι τους στα χώματα μας. Στις 5 του Ιούλη θα αντικρύσουν το κύμα της Ελληνικής Αντίστασης. Οι γραφειοκράτες υπαλληλίσκοι των Βρυξελλών θα μείνουν άφωνοι, οι ηγετίσκοι της Ευρώπης δεν θα μπορούν να κρύψουν τη μικρότητα τους μπροστά στο μεγαλείο ενός λαού που δεν σκύβει το κεφάλι.
Μας έχουνε κουράσει...
Ποιο ήταν το σχέδιο των πιστωτών μετά την νίκη τυ ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές; να τον υποτάξουν, να τον γελοιοποιήσουν ή και να τον ρίξουν. Θεώρησαν αλαζονικά ότι έτσι μπορούν να "βάλουν τους Έλληνες στη θέση τους" και να δώσουν ένα μάθημα σε όλους τους άλλους λαούς και κινήματα της Ευρώπης που αναζητούν το δρόμο να βγουν στο προσκήνικο και να διεκδικήσουν. Η κυβέρνηση είναι η αλήθεια μπήκε σε επικίνδυνες διαδρομές. Με την επιμονή μέρους της ηγεσίας να βρεθεί λύση "σχεδόν πάση θυσία μέσα στο Ευρώ" το κύμα ελπίδας της 25ης Γενάρη έσπασε αρχικά τα μούτρα του. Κάθε μέρα γινόταν υποχωρήσεις με αποκορύφωμα την θλιβερή πρόταση 47 σελίδων και τις μετέπειτα επιδιώξεις της Ελληνικής Κυβέρνησης ακόμα και για μια "επώδυνη συμφωνία" - μια συμφωνία καθόλου έντιμη. Και εδώ είναι το στοιχείο που δείχνει την ιστορική σήψη της πολιτικής ηγεσίας της Ευρώπης: δεν πήρανε αυτή τη νίκη εκείνη τη στιγμή αλλά επέμειναν να θέλουν να γελοιοποιήσουν το ΣΥΡΙΖΑ και τον Αλέξη Τσίπρα. Τους γύρισε μπούμερανγκ. Στον ΣΥΡΙΖΑ δόθηκε χρόνος να συζητήσει ενώ με τις παραπάνω ακραίες απαιτήσεις τους, δώσανε χώρο στις απόψεις της ρήξης. Χθες ο Αλέξης Τσίπρας έκανε ένα διάγγελμα που θα μείνει στην ιστορία του τόπου. Νέοι δρόμοι ελπίδας άνοιξαν: το να αποφασίσει ο λαός μας μέσω δημοψηφίσματος όχι μόνο εγγυάται τη ρήξη με τους πιστωτές αλλά διαμορφώνει και όρους δημοκρατικής διαπαιδαγώγισης και διεκδίκησης από καλύτερους όρους. Φυσικά η πορεία αυτή δεν θα είναι εύκολη: κάθε μέσο θα επιστρατευτει στον αγώνα τους να υποτάξουν το λαό - να τον εκβιάσουν διά του φόβου να πει το ατιμωτικό "ναι". Μα είναι γελασμένοι και μας έχουνε κουράσει. Ο δρόμος είναι ανηφορικός μα θα τον βγάλουμε...
Ας συζητήσουμε από τώρα για την επόμενη μέρα
Τι θα γίνει μετά το "όχι"; Τι πρέπει να γίνει; Ανάλυση της πραγματικότητας και των νέων εμπειριών που έφεραν αυτοί οι πρώτοι μήνες της νέας Ελληνικής Κυβέρνησης αναδεικνύουν την αλήθεια της άποψης ότι η Ευρωζώνη αποτελεί φυλακή νεοφιλελεύερων μαρτυρίων που σκοπεύουν στο ξεπούλημα της χώρας και την παράδοση ακόμα και της ίδιας της σάρκας του λαού με στόχο την επίλυση της κρίσης των τραπεζών. Έδειξαν επίσης πως οι "εταίροι" μας στην πραγματικότητα θέλουν να δρουν ως κηδεμόνες που μας συμπεριφέρονται όπως ο αφέντης στον γάιδαρο του: να μας δίνουνε λίγο σανό για να βγάλουμε στην κορυφή ώστε να μας ξαναδώσουν λίγο σανό και να συνεχίσουμε. Είναι φαύλος κύκλος - αδιέξοδο για τη χώρα.
Ο λαός μας πρέπει να χαράξει άλλη κατεύθυνση με κριτήριο την προκοπή, την εθνική ανεξαρτησία και τη λαϊκή κυριαρχία. Οι λεπτομέρειες έχουν τη σημασία τους αλλά πρώτα από όλα πρέπει να πούμε τι θέλουμε: Ευρώ πάση θυσία ή ανεξάρτητη οικονομική και νομισματική πολιτική; διάταξη της παραγωγής στα πλαίσια της ΕΕ με αποψίλωση των βασικών παραγωγικών μονάδων ή ανασυγκρότηση με έμφαση στην ανάπτυξη της βιομηχανίας με όρους κοινωνικούς και συλλογικούς; Να είμαστε πάντα "φτηνά γκαρσόνια", "τζάμπα αγρότες" και "φτηνό εργατικό δυναμικό για τον Ευρωπαϊκό Βορά" ή κάνουμε τον φυσικό πλούτο της χώρας μας το αρχκό σημείο μιας πλούσιας βιομηχανικής ζωής με κατευθύνσεις συλλογικά οριζόμενες; Να δώσουμε όραμα στους χιλιάδες νέους επιστήμονες ή να χαιρόμαστε μονάχα που έχουμε "καλά μυαλά στο εξωτερικό;" Να ξεπουλήσουμε τις ομορφιές του τόπου μας για ένα κομμάτι ψωμί ή να τον προσέξουμε και έτσι να τον προσφέρουμε φιλόξενα σε όσους θέλουν να τον χαρούν σεβόμενοι τον;
Η Ευρωπαϊκή Ένωση οδηγεί στην ιστορική οπισθοχώρηση
Αν ο λαός μας αντέξει την πίεση - και θα αντέξει - η Ευρωπαϊκή Ένωση των πιστωτών, η Γερμανο-Ευρώπη, θα έχει δεχτεί βαθύ πλήγμα κατά του νεοφιλελευθερισμού και ισχυρή ένεση υπέρ της δημοκρατίας. Θα είναι ένα βήμα πιο κοντά να ξαναγίνει η "Ευρώπη" που σήμαινε δημοκρατία. Αν οι μάχες αυτές του λαού μας φτάσουν στο σημείο να ξεμπλοκάρουν τα αντίστοιχα κινήματα διεκδίκησεις σε άλλες χώρες του Ευρωπαϊκού Νότου και ιδιαίτερα αν η σύγκρουση με τους δανειστές δοθεί αποδοτικά μέχρι και τις εκλογές της Ισπανίας τότε η Μέρκελ και ο Σόιμπλε θα αναζητούν το δρόμο για την σύνταξη: η ΕΕ θα έχει κλυδωνιστεί. Μικρός λαός μα πολεμά, χωρίς βόλια και σπαθιά, για όλου του κόσμου το Ψωμί. Έτσι τα έλεγε ο Ρίτσος. Έτσι είναι... !
Λαέ μην σφίξεις άλλο το ζωνάρι - μην έχεις πια την πείνα για καμάρι
Στις 5 Ιούλη θα νικήσει μια Ελλάδα άλλη από αυτήν που έχουν συνηθίσει. Μας είπανε τεμπέληδες, κλέφτες, ανεύθυνους - βγάλανε πάνω μας όλα τους τα κόμπλεξ. Στις 5 Ιούλη θα δούνε ξανά τι σημαίνει ένας λαός να στέκεται στα πόδια του. Θα δούνε την Ελλάδα της ελπίδας και της δημιουργίας. Αυτή που τότε πολεμούσε και δεν τους βοηθούσε. Αυτή που μετέπειτα έψαχνε το δρόμο της ανεξαρτησίας και όχι της υποταγής. Την Ελλάδα που τραγουδούσε "τα τραγούδια της φωτιάς" και έβαλε τα παιδιά της να σπάσουν τα μούτρα της μπροστά στα τανκ της Χούντας. Την Ελλάδα που ακούμπησε στον Ρίτσο και όχι στις ελεημοσύνες των αφεντικών του κόσμου. Την Ελλάδα που τους έχει βαρεθεί γιατί δεν την αφήνουν να δημιουργήσει. Θα νικήσουμε!
5 Ιούλη ραντεβού λοιπόν
Θα δώσουμε όλοι το παρόν. Τόπους δουλειάς κανείς μπορεί να αλλάξει αλλά Πατρίδα έχει μόνο μία. Και προς ότι αγαπάς έχεις και ένα χρέος.
Ο Νίκος Καζαντζάκης λέει ότι το ότι η Ελλάδα επιβιώνει μέσα από αλλεπάλληλα θαύματα. Σήμερα είμαστε λίγο πριν από μία από αυτές τις στιγμές-θαύματα που αναφέρεται ο μεγάλος λογοτέχνης μας. Στον μικρό αυτό τόπο, μεγάλες μπότες που μας ποδοπάτησαν αλαζονεία θα τρέχουν και πάλι να σωθούν.
Κώστας Αλέξης
Η απάντηση του Ελληνικού Λαού στο δημοψήφισμα θα είναι περήφανη. Ο λαός μας είπε το "Όχι" σε άλλους πολύ πιο σπουδαίους κατακτητές. Έβαλε τις δικές του μικρές δυνάμεις με απίστευτο πάθος μπροστά στα θηριώδη τανκ των κατακτητών του και στο τέλος νίκησε. Από αυτή την κάλπη, "ναι" δεν βγαίνει παρά τους εκβιασμούς. Αφήστε τις τρόικες εσωτερικού και εξωτερικού να οργιάζουν. Η νίκη αυτή είναι δική μας.
Οι "μένουμε Ευρώπη" έμειναν κόκκαλο. Ακούνε τώρα τους αρχηγούς τους να κατηγορούν το δημοψήφισμα ως πραξικοπηματική ενέργεια. Σαμαράς, Βενιζέλος, Θεοδωράκης - κοινό μπλοκ / πραγματική τρόικα εσωτερικού - δεν μπορούν πλέον να κρύψουν πόσο φοβούνται και μισούν την ιδέα να πάρει ο λαός την τύχη του στα χέρια του. Για όλους αυτούς και για τα αφεντικά τους στα κέντρα λήψης αποφάσεων, ο Ελληνικός Λαός δεν μπορεί παρά να είναι μια υπάκουη μαριονέτα που δεν μπορεί παρά να υπομένει τη λεηλασία τους.
Είναι γελασμένοι! Όπως και τόσοι άλλοι πριν από αυτούς που πάτησαν το πόδι τους στα χώματα μας. Στις 5 του Ιούλη θα αντικρύσουν το κύμα της Ελληνικής Αντίστασης. Οι γραφειοκράτες υπαλληλίσκοι των Βρυξελλών θα μείνουν άφωνοι, οι ηγετίσκοι της Ευρώπης δεν θα μπορούν να κρύψουν τη μικρότητα τους μπροστά στο μεγαλείο ενός λαού που δεν σκύβει το κεφάλι.
Μας έχουνε κουράσει...
Ποιο ήταν το σχέδιο των πιστωτών μετά την νίκη τυ ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές; να τον υποτάξουν, να τον γελοιοποιήσουν ή και να τον ρίξουν. Θεώρησαν αλαζονικά ότι έτσι μπορούν να "βάλουν τους Έλληνες στη θέση τους" και να δώσουν ένα μάθημα σε όλους τους άλλους λαούς και κινήματα της Ευρώπης που αναζητούν το δρόμο να βγουν στο προσκήνικο και να διεκδικήσουν. Η κυβέρνηση είναι η αλήθεια μπήκε σε επικίνδυνες διαδρομές. Με την επιμονή μέρους της ηγεσίας να βρεθεί λύση "σχεδόν πάση θυσία μέσα στο Ευρώ" το κύμα ελπίδας της 25ης Γενάρη έσπασε αρχικά τα μούτρα του. Κάθε μέρα γινόταν υποχωρήσεις με αποκορύφωμα την θλιβερή πρόταση 47 σελίδων και τις μετέπειτα επιδιώξεις της Ελληνικής Κυβέρνησης ακόμα και για μια "επώδυνη συμφωνία" - μια συμφωνία καθόλου έντιμη. Και εδώ είναι το στοιχείο που δείχνει την ιστορική σήψη της πολιτικής ηγεσίας της Ευρώπης: δεν πήρανε αυτή τη νίκη εκείνη τη στιγμή αλλά επέμειναν να θέλουν να γελοιοποιήσουν το ΣΥΡΙΖΑ και τον Αλέξη Τσίπρα. Τους γύρισε μπούμερανγκ. Στον ΣΥΡΙΖΑ δόθηκε χρόνος να συζητήσει ενώ με τις παραπάνω ακραίες απαιτήσεις τους, δώσανε χώρο στις απόψεις της ρήξης. Χθες ο Αλέξης Τσίπρας έκανε ένα διάγγελμα που θα μείνει στην ιστορία του τόπου. Νέοι δρόμοι ελπίδας άνοιξαν: το να αποφασίσει ο λαός μας μέσω δημοψηφίσματος όχι μόνο εγγυάται τη ρήξη με τους πιστωτές αλλά διαμορφώνει και όρους δημοκρατικής διαπαιδαγώγισης και διεκδίκησης από καλύτερους όρους. Φυσικά η πορεία αυτή δεν θα είναι εύκολη: κάθε μέσο θα επιστρατευτει στον αγώνα τους να υποτάξουν το λαό - να τον εκβιάσουν διά του φόβου να πει το ατιμωτικό "ναι". Μα είναι γελασμένοι και μας έχουνε κουράσει. Ο δρόμος είναι ανηφορικός μα θα τον βγάλουμε...
Ας συζητήσουμε από τώρα για την επόμενη μέρα
Τι θα γίνει μετά το "όχι"; Τι πρέπει να γίνει; Ανάλυση της πραγματικότητας και των νέων εμπειριών που έφεραν αυτοί οι πρώτοι μήνες της νέας Ελληνικής Κυβέρνησης αναδεικνύουν την αλήθεια της άποψης ότι η Ευρωζώνη αποτελεί φυλακή νεοφιλελεύερων μαρτυρίων που σκοπεύουν στο ξεπούλημα της χώρας και την παράδοση ακόμα και της ίδιας της σάρκας του λαού με στόχο την επίλυση της κρίσης των τραπεζών. Έδειξαν επίσης πως οι "εταίροι" μας στην πραγματικότητα θέλουν να δρουν ως κηδεμόνες που μας συμπεριφέρονται όπως ο αφέντης στον γάιδαρο του: να μας δίνουνε λίγο σανό για να βγάλουμε στην κορυφή ώστε να μας ξαναδώσουν λίγο σανό και να συνεχίσουμε. Είναι φαύλος κύκλος - αδιέξοδο για τη χώρα.
Ο λαός μας πρέπει να χαράξει άλλη κατεύθυνση με κριτήριο την προκοπή, την εθνική ανεξαρτησία και τη λαϊκή κυριαρχία. Οι λεπτομέρειες έχουν τη σημασία τους αλλά πρώτα από όλα πρέπει να πούμε τι θέλουμε: Ευρώ πάση θυσία ή ανεξάρτητη οικονομική και νομισματική πολιτική; διάταξη της παραγωγής στα πλαίσια της ΕΕ με αποψίλωση των βασικών παραγωγικών μονάδων ή ανασυγκρότηση με έμφαση στην ανάπτυξη της βιομηχανίας με όρους κοινωνικούς και συλλογικούς; Να είμαστε πάντα "φτηνά γκαρσόνια", "τζάμπα αγρότες" και "φτηνό εργατικό δυναμικό για τον Ευρωπαϊκό Βορά" ή κάνουμε τον φυσικό πλούτο της χώρας μας το αρχκό σημείο μιας πλούσιας βιομηχανικής ζωής με κατευθύνσεις συλλογικά οριζόμενες; Να δώσουμε όραμα στους χιλιάδες νέους επιστήμονες ή να χαιρόμαστε μονάχα που έχουμε "καλά μυαλά στο εξωτερικό;" Να ξεπουλήσουμε τις ομορφιές του τόπου μας για ένα κομμάτι ψωμί ή να τον προσέξουμε και έτσι να τον προσφέρουμε φιλόξενα σε όσους θέλουν να τον χαρούν σεβόμενοι τον;
Η Ευρωπαϊκή Ένωση οδηγεί στην ιστορική οπισθοχώρηση
Αν ο λαός μας αντέξει την πίεση - και θα αντέξει - η Ευρωπαϊκή Ένωση των πιστωτών, η Γερμανο-Ευρώπη, θα έχει δεχτεί βαθύ πλήγμα κατά του νεοφιλελευθερισμού και ισχυρή ένεση υπέρ της δημοκρατίας. Θα είναι ένα βήμα πιο κοντά να ξαναγίνει η "Ευρώπη" που σήμαινε δημοκρατία. Αν οι μάχες αυτές του λαού μας φτάσουν στο σημείο να ξεμπλοκάρουν τα αντίστοιχα κινήματα διεκδίκησεις σε άλλες χώρες του Ευρωπαϊκού Νότου και ιδιαίτερα αν η σύγκρουση με τους δανειστές δοθεί αποδοτικά μέχρι και τις εκλογές της Ισπανίας τότε η Μέρκελ και ο Σόιμπλε θα αναζητούν το δρόμο για την σύνταξη: η ΕΕ θα έχει κλυδωνιστεί. Μικρός λαός μα πολεμά, χωρίς βόλια και σπαθιά, για όλου του κόσμου το Ψωμί. Έτσι τα έλεγε ο Ρίτσος. Έτσι είναι... !
Λαέ μην σφίξεις άλλο το ζωνάρι - μην έχεις πια την πείνα για καμάρι
Στις 5 Ιούλη θα νικήσει μια Ελλάδα άλλη από αυτήν που έχουν συνηθίσει. Μας είπανε τεμπέληδες, κλέφτες, ανεύθυνους - βγάλανε πάνω μας όλα τους τα κόμπλεξ. Στις 5 Ιούλη θα δούνε ξανά τι σημαίνει ένας λαός να στέκεται στα πόδια του. Θα δούνε την Ελλάδα της ελπίδας και της δημιουργίας. Αυτή που τότε πολεμούσε και δεν τους βοηθούσε. Αυτή που μετέπειτα έψαχνε το δρόμο της ανεξαρτησίας και όχι της υποταγής. Την Ελλάδα που τραγουδούσε "τα τραγούδια της φωτιάς" και έβαλε τα παιδιά της να σπάσουν τα μούτρα της μπροστά στα τανκ της Χούντας. Την Ελλάδα που ακούμπησε στον Ρίτσο και όχι στις ελεημοσύνες των αφεντικών του κόσμου. Την Ελλάδα που τους έχει βαρεθεί γιατί δεν την αφήνουν να δημιουργήσει. Θα νικήσουμε!
5 Ιούλη ραντεβού λοιπόν
Θα δώσουμε όλοι το παρόν. Τόπους δουλειάς κανείς μπορεί να αλλάξει αλλά Πατρίδα έχει μόνο μία. Και προς ότι αγαπάς έχεις και ένα χρέος.
Ο Νίκος Καζαντζάκης λέει ότι το ότι η Ελλάδα επιβιώνει μέσα από αλλεπάλληλα θαύματα. Σήμερα είμαστε λίγο πριν από μία από αυτές τις στιγμές-θαύματα που αναφέρεται ο μεγάλος λογοτέχνης μας. Στον μικρό αυτό τόπο, μεγάλες μπότες που μας ποδοπάτησαν αλαζονεία θα τρέχουν και πάλι να σωθούν.
Κώστας Αλέξης
Posts
