Π. Λαφαζάνης: Η Ελλάδα σε πορεία συμμμετοχής στη νέα τράπεζα των BRICS

ΣΤΗΝ ΤΕΛΙΚΗ ΕΥΘΕΙΑ Ο ΑΓΩΓΟΣ ΜΕ ΡΩΣΙΚΟ ΦΥΣΙΚΟ ΑΕΡΙΟ

Η Iskra παραθέτει την ανακοίνωση του Υπουργείου ΠΑΠΕΝ για τα αποτελέσματα της επίσκεψης του Παν. Λαφαζάνη στη Ρωσία και η οποία έχει ως εξής:


Ο Υπουργός Παραγωγικής Ανασυγκρότησης Περιβάλλοντος και ΕνέργειαςΠαναγιώτης Λαφαζάνης επισκέφτηκε την Παρασκευή και το Σάββατο (29-30/5) τη Ρωσία και είχε διαδοχικές συναντήσεις με τον Alexander Novak, Υπουργό Ενέργειας της Ρωσικής Ομοσπονδίας, τον Sergei Storchak, Αναπληρωτή Υπουργό Οικονομικών της Ρωσικής Ομοσπονδίας και τονAlexey Miller, επικεφαλής της Gazprom.

Ο Παναγ. Λαφαζάνης και ο Alexander Novak εκτίμησαν κατά τη συζήτησή τους πολύ θετικά τα βήματα που έχουν επιτευχθεί στην προετοιμασία για την κατασκευή του αγωγού με ρώσικο φυσικό αέριο στο ελληνικό έδαφος και καθόρισαν τις ενέργειες που πρέπει να πραγματοποιήσουν σε κυβερνητικό επίπεδο το επόμενο διάστημα για την πολιτική στήριξη του αγωγού. Οι δύο Υπουργοίσυμφώνησαν να προχωρήσουν άμεσα στις αναγκαίες τροποποιήσεις της συμφωνίας Ελλάδας - Ρωσίας του 2008, ώστε να αποτελέσει το πλαίσιο στις σημερινές συνθήκες της πολιτικής στήριξης από τα δύο μέρη του αγωγού και άλλων ενεργειακών αναπτυξιακών έργων.

Στη συνάντηση εργασίας που είχε ο Παναγ. Λαφαζάνης με τον Alexey Miller συζητήθηκε το εκδηλωμένο ενδιαφέρον εταιρειών για τον αγωγό και η διατυπωμένη πρόθεση συγκεκριμένων επενδυτών για συμμετοχή, μαζί με εταιρεία συμφερόντων του ελληνικού δημοσίου, στο υπό συγκρότηση επενδυτικό σχήμα για την κατασκευή του αγωγού. Ο Α. Μίλλερ από την πλευρά του τόνισε την ανάγκη επιτάχυνσης των εργασιών για την ολοκλήρωση του αγωγού το αργότερο μέχρι το 2019 και επανέλαβε τη δέσμευση της Gazprom για διάθεση στον αγωγό επαρκών ποσοτήτων φυσικού αερίου για την ασφαλή κάλυψη των απαραίτητων αναγκών των χωρών της Ευρώπης.

Ο Παναγ. Λαφαζάνης και ο Sergei Storchak εξέτασαν την πρόοδο και τα επόμενα βήματα στο ζήτημα της χρηματοδότησης προς την ελληνική εταιρεία του δημοσίου που θα συμμετάσχει στον αγωγό. Ρωσικές εμπορικές τράπεζες έχουν εκδηλώσει ενδιαφέρον για σύμπραξη στο χρηματοδοτικό σχήμα, το οποίο υποστηρίζεται από τη ρωσική ηγεσία. Ο Παναγ. Λαφαζάνης τόνισε τη σημασία μιας τέτοιας χρηματοδοτικής ένεσης, η οποία μπορεί να αξιοποιηθεί για αναπτυξιακούς σκοπούς.

Ο Παναγ. Λαφαζάνης επιβεβαίωσε επίσης προς τον S. Storchak το ενδιαφέρον της Ελλάδας να συμμετάσχει ως μέλος (μη ιδρυτικό) στη νέα αναπτυξιακή τράπεζα των BRICS, πράγμα που θα ήταν ιδιαίτερα επωφελές για τη χώρα και συζήτησαν τις κινήσεις που μπορούν να γίνουν σε αυτή την κατεύθυνση. Ο κ. Storchak δεσμεύτηκε ότι η Ρωσία, που προεδρεύει αυτή την περίοδο στους BRICS, θα στηρίξει αποφασιστικά αίτημα της Ελλάδας για συμμετοχή στη νέα τράπεζα. Διευκρίνισε επίσης ότι το μερίδιο που θα καταβάλλει η Ελλάδα για τη συμμετοχή της ως εταίρος στη νέα τράπεζα θα είναι εξαιρετικά χαμηλό, ενώ η Ελλάδα θα μπορούσε να επωφεληθεί με αναπτυξιακές χρηματοδοτήσεις από την τράπεζα μόλις η συγκρότησή της ολοκληρωθεί.a

Read more...

Γ. Δελαστίκ: ο Τσίπρας θέλει να υπογράψει

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΔΕΛΑΣΤΙΚ*

Αντε πάλι τα ίδια ο πρωθυπουργός: «Εγώ θέλω να πω μόνο ότι έχουμε κάνει πάρα πολλά βήματα και ότι είμαστε στην τελική ευθεία, είμαστε κοντά σε μια συμφωνία» δήλωσε για μια ακόμη φορά την Τετάρτη, μετά το τέλος της σύσκεψης της ομάδας διαπραγμάτευσης χωρίς τον… επικεφαλής (!) της, τον Ευκλείδη Τσακαλώτο, που βρισκόταν στις Βρυξέλλες. «Χρειάζεται όμως να κλείσουμε όλοι τα αφτιά στις Κασσάνδρες, στους κινδυνολόγους» πρόσθεσε ο Αλέξης Τσίπρας, κάνοντας έξαλλους τους Γερμαναράδες. «Δεν είμαστε Κασσάνδρες. Είμαστε ρεαλιστές» δήλωσε οργισμένος ο εκπρόσωπος του γερμανικού υπουργείου Οικονομικών Μ. Γέγκερ.

Ο Β. Σόιμπλε πήρε τον Τσίπρα στο ψιλό: «Είναι ωραίο να ακούει κανείς όλα αυτά τα θετικά σχόλια από την Ελλάδα. Επί της ουσίας όμως δεν έχουμε προχωρήσει πολύ πιο πέρα στις διαπραγματεύσεις ανάμεσα στους τρεις θεσμούς και την ελληνική κυβέρνηση – γι’ αυτό το λόγο εκπλήσσομαι από όσα λέγονται όλη την ώρα από την Αθήνα, και συγκεκριμένα ότι είμαστε πολύ κοντά σε συμφωνία» δήλωσε στο μεγάλο τηλεοπτικό γερμανικό κανάλι ARD. Μόλις επίσης η ελληνική κυβέρνηση έδωσε ανεπίσημα την πληροφορία ότι η συμφωνία… «καθαρογράφεται», έσπευσε να τη διαψεύσει ο αντιπρόεδρος τηςΚομισιόν Βάλντις Ντομπρόβσκις, δηλώνοντας στο αγγλικό πρακτορείο ειδήσεων Ρόιτερς: «Εργαζόμαστε εντατικά προκειμένου να επιτευχθεί συμφωνία σε τεχνικό επίπεδο, αλλά δεν έχουμε φτάσει ακόμα εκεί […] Δεν βάζουμε προθεσμίες ότι θα τελειώσουμε τη Δευτέρα ή την Τρίτη. Γιατί η πρώτη προθεσμία ήταν το τέλος Απριλίου. Όσο το συντομότερο τόσο καλύτερα» υπογράμμισε οΝτομπρόβσκις. Στο μεταξύ, ο αμερικανός υπουργός Οικονομικών Τζακ Λιου πήρε τηλέφωνο τον έλληνα πρωθυπουργό για… τρίτη φορά μέσα σε μόλις δέκα μέρες! Είχαν προηγηθεί τηλεφωνήματά του σε σημαντικούς ευρωπαίους ομολόγους του. «Βρείτε λύση τώρα!» ήταν το πνεύμα του Αμερικανού στην επικοινωνία του με τον Τσίπρα, εννοώντας να δεχθεί ο έλληνα πρωθυπουργός κι άλλες υποχωρήσεις, πέρα από αυτές που έχει ήδη κάνει.

Στο μεταξύ, κλιμακώνονται οι εκβιασμοί και από την πλευρά της ΕΚΤ. Ο κεντρικός ευρωπαίος τραπεζίτης Μάριο Ντράγκι, για πρώτη φορά από τα μέσα Ιανουαρίου, δεν αύξησε ούτε κατά ένα ευρώ το περιθώριο χρηματοδότησης των ελληνικών τραπεζών μέσω του μηχανισμού παροχής έκτακτης ρευστότητας (ELA), αφήνοντας το πλαφόν στα 80,2 δισεκατομμύρια ευρώ. Κάνοντας την ανάγκη φιλοτιμία, η ελληνική κυβέρνηση υποκρίθηκε ότι το όριο δεν αυξήθηκε επειδή δεν το ζήτησε η ίδια! «O ELA δεν αυξήθηκε επειδή δεν ζητήσαμε εμείς την αύξησή του» ισχυρίστηκε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Γαβριήλ Σακελλαρίδης. Ναι, αλλά την περασμένη Τετάρτη 20 Μαΐου η κυβέρνηση Τσίπρα είχε ζητήσει αύξηση του ELA για την Ελλάδα κατά 1 δισεκατομμύριο ευρώ και ο Ντράγκι είχε δώσει μόλις το ένα… πέμπτο, εν ολίγοις μόνο 200 εκατομμύρια ευρώ. Τα λεφτά αυτά της λείπουν προφανώς, χώρια από τις νέες ανάγκες που δημιούργησε η απόσυρση περίπου 300 εκατομμυρίων ευρώ από τις τραπεζικές καταθέσεις. Το νέο πλήγμα που αναμένεται από την ΕΚΤ θα είναι η μείωση της αξίας των ομολόγων που προσφέρουν οι ελληνικές τράπεζες ως εγγυήσεις για τηνπαροχή ρευστότητας, πράγμα που ισοδυναμεί με μείωση του πλαφόν παροχής ρευστότητας στην ελληνική οικονομία, αν αυτό δεν αυξηθεί, ή με αύξηση ουσιαστικά του επιτοκίου χρηματοδότησης της ρευστότητας, αν αυτό το πλαφόν αυξηθεί, αφού θα πρέπει οι ελληνικές τράπεζες να δίνουν περισσότερα ομόλογα για να πάρουν το ίδιο ποσό χρημάτων. Έτσι προωθείται μεθοδικά το σχέδιο του Σόιμπλε για κορύφωση της κρίσης και υπογραφή νέου Μνημονίου από τον Τσίπρα στο τέλος Ιουνίου, όταν η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ θα έχει «στεγνώσει» κυριολεκτικά από ρευστότητα, ίσως μη έχοντας καν να πληρώσει τις συντάξεις Ιουλίου που πρέπει να καταβληθούν περί τα τέλη Ιουνίου.

«Κανείς δεν θέλει να αφήσει τους Έλληνες να καταρρεύσουν εντελώς. Ένα κράτος σε αποσύνθεση μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση παραμένει μια εικόνα που προκαλεί τρόμο» έγραφε το περασμένο Σάββατο η εφημερίδα της γερμανικής ελίτ Φράνκφουρτερ Αλγκεμάινε. Την ίδια μέρα σε μακροσκελές κύριο άρθρο της με τίτλο «Το Grexit ως εκδοχή» τόνιζε στον υπότιτλο: «Όποιος ανακηρύσσει σε ταμπού μια έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ, καθιστά τον εαυτό του εκβιάσιμο»! Προσπαθώντας δε να αυξήσει την ψυχολογική πίεση στον πρωθυπουργό και τους υπουργούς του, η εφημερίδα της γερμανικής πολιτικής και οικονομικής ελίτ γράφει ότι, αν υποχρεωνόταν η Ελλάδα να φύγει από την Ευρωζώνη, «η Νομισματική Ένωση συνολικά θα μπορούσε να ενισχυθεί μέσω της αποχώρησης ενός πασίγνωστα αναξιόπιστου μέλους»! Δεν πρόκειται δηλαδή να πάθει απολύτως καμιά ζημιά η ευρωζώνη αν εκδιωχθεί η Ελλάδα, ίσα ίσα που θα ενισχυθεί! Τι θα συμβεί σε εμάς σε μια τέτοια περίπτωση πάντα κατά τη Φράνκφουρτερ Αλγκεμάινε; «Μια αποχώρηση από το ευρώ θα ήταν κραυγή αφύπνισης για τους Έλληνες ότι πρέπει να αλλάξουν βαθιά το οικονομικό και το πολιτικό τους μοντέλο. Θα έπρεπε να σταθούν ενώπιον των δικών τους ευθυνών» γράφει χαιρέκακα η γερμανική εφημερίδα.

Στη συνέχεια έρχεται στο «ζουμί» της υπόθεσης, αποκαλύπτοντας την ουσία της γερμανικής πολιτικής απέναντι στη χώρα μας. «Θα ήταν ένα σήμα προς άλλες χώρες που βρίσκονται σε κρίση, να μην πέφτουν στην παγίδα αριστερών λαϊκίστικων υποσχέσεων» γράφει η εφημερίδα της γερμανικής ελίτ. Εδώ βρίσκεται η αλήθεια: πώς δηλαδή θα εξουδετερωθεί η αριστερή αντίθεση στην οικοδόμηση του Δ΄ Ράιχ της Γερμανίας.

*Δημοσιεύθηκε στο ''ΠΡΙΝ'' το Σάββατο 30 Μαίου 2015

Read more...

Π. Λαφαζάνης: Η Ελλάδα ετοιμάζει αίτημα για την τράπεζα των BRICS

Η Ελλάδα έχει εξασφαλίσει τη ρωσική στήριξη στο αίτημα, που ετοιμάζεται και κατά πάσα πιθανότητα θα καταθέσει, για να συμμετάσχει στη νέα αναπτυξιακή τράπεζα των BRICS, δήλωσε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο υπουργός Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, Περιβάλλοντος και Ενέργειας Παναγιώτης Λαφαζάνης.



«Κατά τη συνάντησή μου με τον αναπληρωτή υπουργό Οικονομικών Σεργκέι Στορτσάκ εξασφαλίσαμε την αποφασιστική ρωσική συμβολή και στήριξη στο αίτημα της Ελλάδας για συμμετοχή στη νέα αναπτυξιακή τράπεζα των BRICS. Το σχετικό τίμημα για τη συμμετοχή της Ελλάδας, ως ένα από τα πρώτα μέλη της Τράπεζας, θα είναι συμβολικό και θα μπορεί να καταβληθεί με δόσεις, ενώ αμέσως μετά τη συγκρότηση και λειτουργία της θα μπορεί να δεχθεί χρηματοδοτική αναπτυξιακή στήριξη», είπε ο Π.Λαφαζάνης, συμπληρώνοντας ότι συζητήθηκαν μάλιστα και τεχνικές λεπτομέρειες, σχετικά με το πώς θα πρέπει να υποβληθεί το αίτημα, για να γίνει δεκτό, αφού ολοκληρωθούν οι σχετικές διαβουλεύσεις και συνεννοήσεις εντός της ελληνικής κυβέρνησης.

Με τον Ρώσο αναπληρωτή υπουργό προχώρησε και η συζήτηση για την πιστωτική διευκόλυνση, που θα παράσχουν οι ρωσικές τράπεζες στην ελληνική εταιρεία, η οποία θα αναλάβει να διεκπεραιώσει το έργο της κατασκευής του νέου αγωγού φυσικού αερίου, που θα διέρχεται από την Ελλάδα. «Η αποπληρωμή του δανείου, που θα παράσχουν οι ρωσικές τράπεζες, θα γίνει από τα κέρδη κατά τη λειτουργία του αγωγού και αυτή η διευκόλυνση δεν σχετίζεται με τα δάνεια ή την οικονομική βοήθεια μεταξύ κρατών», στην οποία είχε αναφερθεί ο κ. Στορτσάκ πρόσφατα, χαρακτηρίζοντας απίθανο να μπορεί να παραχωρηθεί, λόγω των δανειακών δεσμεύσεων της Ελλάδας έναντι των πιστωτών της.


Όπως ξεκαθάρισε ο κ. Λαφαζάνης, ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, επικεφαλής μεγάλης αντιπροσωπείας θα εκπροσωπήσει την Ελλάδα στο Διεθνές Οικονομικό Φόρουμ της Αγίας Πετρούπολης (18-20 Ιουνίου) και σε αυτήν θα συμμετέχει και ο ίδιος, για να συμμετάσχει στις συζητήσεις των ενεργειακών ζητημάτων. Θα είναι η πρώτη φορά, που η Ελλάδα θα εκπροσωπηθεί με τόσο μεγάλη αντιπροσωπεία υψηλόβαθμων αξιωματούχων, γεγονός, που είναι σημαντικό και από οικονομική και από πολιτική άποψη, σύμφωνα με δηλώσεις του υπουργού σε Ρώσους δημοσιογράφους.

Ο υπουργός ΠΑΠΕΝ δεν απέκλεισε κατά τις εργασίες του Φόρουμ να υπογραφεί και το διμερές μνημόνιο για την κατασκευή του νέου αγωγού φυσικού αερίου στη θέση του South Stream.

Ρωσία και Ελλάδα, κατά το πρακτορείο RIA-Novosti, επεξεργάζονται το πρωτόκολλο για την κατασκευή του αγωγού φυσικού αερίου, που θα ξεκινά από τα ελληνοτουρκικά σύνορα και θα μεταφέρει ρωσικό φυσικό αέριο στο έδαφος της ΕΕ, με επόμενο σταθμό την ΠΓΔΜ.

«Ακόμη δεν συζητήσαμε πώς ακριβώς θα χρηματοδοτηθεί το σχέδιο του αγωγού, αλλά γνωρίζουμε ήδη ότι το κατά προσέγγιση κόστος του αγωγού θα είναι περίπου 2 δισ. ευρώ και η κατασκευή του θα δημιουργήσει περίπου 20 χιλιάδες θέσεις εργασίας, γεγονός πολύ σημαντικό για τη χώρα μας, που υποφέρει από υψηλό επίπεδο ανεργίας», είπε ο Π.Λαφαζάνης στο ρωσικό πρακτορείο.

Παραλλήλως, δε, με τις κατασκευαστικές εργασίες, θα πραγματοποιηθούν και συνοδευτικές εργασίες ή δραστηριότητες και θα υπάρξει περαιτέρω ενδυνάμωση της τοπικής οικονομίας, που αντιμετωπίζει προβλήματα.

Σύμφωνα με τον υπουργό ΠΑΠΕΝ στην τελική ευθεία βρίσκεται και η διακρατική συμφωνία για τον νέο αγωγό φυσικού αερίου, Turkish και εν συνεχεία Greek Stream, η οποία θα υπογραφεί στο αμέσως προσεχές διάστημα.

Ο υπουργός ΠΑΠΕΝ μετέβη αυθημερόν και στην Αγία Πετρούπολη, όπου συναντήθηκε με τον επικεφαλής της Gazprom Αλεξέι Μίλερ, εκτιμώντας ότι η ατμόσφαιρα των συνομιλιών ήταν πολύ θετική, «επομένως βρισκόμαστε στην τελική ευθεία για την υπογραφή του διμερούς μνημονίου».

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ- See more at: http://left.gr/news/p-lafazanis-i-ellada-etoimazei-aitima-gia-tin-trapeza-ton-brics#sthash.CB8GTABe.dpuf

Read more...

ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ 14 ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΩΝ ΑΕΡΟΔΡΟΜΙΩΝ

ΨΗΦΙΣΜΑ ΔΕΚΑΔΩΝ ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ ΚΑΙ ΣΤΕΛΕΧΩΝ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ (24/5) ΤΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ

Δεκάδες βουλευτές και στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ προχώρησαν σε κατάθεση ψηφίσματοςπρος την Κεντρική Επιτροπή του κόμματος, στη διάρκεια των εργασιών του οργάνου το περασμένο σαββατοκύριακο (23-24/5/15), για τα 14 περιφερειακά κρατικά αεροδρόμια. Τα μέλη της Κεντρικής Επιτροπής, οι βουλευτές και οι Συντονιστές Νομαρχιακών Επιτροπών του ΣΥΡΙΖΑ, που κατέθεσαν το ψήφισμα αναφέρονται στην ανάγκη υπεράσπισης της δημόσιας περιουσίας (συμπεριλαμβανομένων και των 14 Περιφερειακών Αεροδρόμιων της χώρας) και αποτροπής του ξεπουλήματος της που οι προηγούμενες κυβερνήσεις μεθόδευσαν δια των μνημονιακών νόμων, ως «κόκκινη γραμμή» που πρέπει να διατηρήσει η κυβέρνηση και η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ.

Ολόκληρο το ψήφισμα έχει ως εξής:

24-05-15

προς την ΚΠΕ του ΣΥΡΙΖΑ



"Παρά τις σκληρές πιέσεις που έχει να αντιμετωπίσει η σημερινή κυβέρνηση, μπροστά στην αδιάλλακτη πολιτική των χρηματοπιστωτικών μηχανισμών της Ε.Ε. και την αδίστακτη πρακτική των εγχώριων και εξωχώριων υπερασπιστών του νεοφιλελεύθερου δόγματος της κερδοσκοπίας σε βάρος του ελληνικού λαού, οφείλουμε να περιφρουρήσουμε ως κόρη οφθαλμού τη δημόσια γη και περιουσία. Οφείλουμε να αποτρέψουμε το ξεπούλημα των κοινόχρηστων και αναπαλλοτρίωτων - κατά το Σύνταγμα της Ελλάδας – πραγμάτων, που οι προηγούμενες κυβερνήσεις μεθόδευσαν δια των μνημονιακών νόμων και του ΤΑΙΠΕΔ.Στην ίδια κατηγορία ανήκουν και τα 14 Περιφερειακά Αεροδρόμια της χώρας, τα περισσότερα εκ των οποίων βρίσκονται στις νησιωτικές Περιφέρειες της Ελλάδας (των Ιονίων Νήσων, της Κρήτης, της Δωδεκανήσου, του Αιγαίου), γεγονός που τα καθιστά άκρως αναγκαία για την ενδοπεριφερειακή κοινωνική συνοχή, την αναπτυξιακή προοπτική των νησιών και την υπεράσπιση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας .

Είναι απόλυτα κερδοφόρες και βιώσιμες επιχειρήσεις υπό δημόσια ιδιοκτησία και διοίκηση, ενισχύουν σημαντικά τον κρατικό προϋπολογισμό, δεν επιβαρύνουν τον Έλληνα φορολογούμενο και έχουν άμεσες δυνατότητες αύξησης της αποδοτικότητας - κερδοφορίας τους. Η ζημία στην εθνική οικονομία από την ιδιωτικοποίησή τους, θα είναι άμεση αν σκεφτεί κανείς ότι τα έσοδα μόνο από το Σπατόσημο των περιφερειακών αεροδρομίων είναι πολλαπλάσια από τα ετήσια έσοδα του δημοσίου από τον ιδιώτη στον οποίο θα παραχωρηθούν.

Οποιαδήποτε εκβιαστική ή αναγκαστική απόφαση ιδιωτικοποίησής τους, θα αποβεί άκρως επιζήμια για την οικονομική και παραγωγική εξέλιξη της χώρας και θα δημιουργήσει ένα ιδιωτικό μονοπώλιο στον τομέα των αερομεταφορών. Αν σκεφτούμε ότι στις νησιωτικές περιφέρειες ο συντριπτικά μεγαλύτερος βαθμός εξάρτησης του Τουρισμού ,είναι από τις αερομεταφορές , τότε εύκολα διαπιστώνουμε τον έλεγχο που μπορεί να επιβάλει στο τουριστικό κεφάλαιο το οποιοσδήποτε ιδιωτικό μονοπώλιο, εν προκειμένω της γερμανικής εταιρίας FRAPORT.

Το ίδιο θα συμβεί και στην περίπτωση ιδιωτικοποίησης υπό τη μορφή κοινοπρακτικού σχήματος (ΣΔΙΤ), τόσο λόγω της υπάρχουσας νομοθεσίας όσο και λόγω της ουσιαστικής πρόθεσης της FRAPORT για εύκολο και γρήγορο κέρδος, που σε καμία περίπτωση δεν θα την αποτρέψει από την μονοπωλιακή πρακτική της περικοπής εργαζομένων και της αύξησης των ναύλων. Εξάλλου, ήδη οι Κρατικοί Αερολιμένες έχουν συνάψει επιχειρηματικές σχέσεις με ιδιωτικές εταιρίες και ομίλους στα πλαίσια των ΣΔΙΤ και ήδη το 80% των εργαζομένων σε αυτούς απασχολούνται από ιδιωτικές εταιρείες χρηστών των Αερολιμένων.

Οι συνέπειες από την υποθήκευση των κρατικών αναπτυξιακών μας υποδομών, θα είναι μη αναστρέψιμες και σε καμία περίπτωση δεν πρέπει η σημερινή κυβέρνηση της Ριζοσπαστικής Αριστεράς να χρεωθεί το βάρος αυτής της ιστορικής πράξης, με τη δικαιολογία της άσκησης ωμών εκβιασμών από τους δανειστές. Η αδικαιολόγητη και άμεσα επιζήμια για την οικονομία και την αναπτυξιακή προοπτική, ιδιωτικοποίηση των αεροδρομίων, αποτελεί την κόκκινη γραμμή της πλειοψηφίας του ελληνικού λαού, των κινημάτων και των φορέων, που εδώ και τρία χρόνια κατάφεραν να συσπειρώσουν ευρύτερες συλλογικότητες εμπνεόμενες από τα οράματα και τους δίκαιους αγώνες του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτή είναι η κόκκινη γραμμή που πρέπει να έχει η κυβέρνηση και η κοινοβουλευτική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ''.

Παρασκευή 29 Μαΐου 2015

Read more...

Κ. Λαπαβίτσας: Δεν βλέπω άμεσα συμφωνία, υπάρχει σημαντική απόσταση με τους δανειστές

«Δεν πιστεύω ότι θα έχουμε συμφωνία την Δευτέρα. Ούτε την Τετάρτη ούτε την Παρασκευή, δεν βλέπω τα πραγματικά στοιχεία που να με κάνουν να πιστεύω κάτι τέτοιο. Δεν βλέπω συμφωνία ούτε την ερχόμενη εβδομάδα, υπάρχει μεγάλη και σημαντική απόσταση με τους δανειστές» δήλωσε ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ κ. Κ. Λαπαβίτσας μιλώντας στα Παραπολιτικά 90,1.

Ο κ. Λαπαβίτσας υποστήριξε ότι φέτος η ανάπτυξη θα είναι χαμηλή χαρακτηρίζοντας ότι θα είναι δύσκολο να καλυφθεί το ενδεχόμενο κενό που θα δημιουργηθεί «με τρόπο συμβατό με το πρόγραμμά μας».

Ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ είπε «ξαφνιάσθηκε» από την επιλογή της Έλενας Παναρίτη για την εκπροσώπηση της Ελλάδας στο ΔΝΤ και εκτίμησε ότι «θα δημιουργήσει αντιδράσεις και στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ». «Δεν βλέπω πως θα προωθήσει την γενικότερη υπόθεση της Ελλάδας στην παγκόσμια σκηνή. Η τοποθέτηση αυτή ήταν προβληματική από την πρώτη στιγμή» συμπλήρωσε.

Για το ενδεχόμενο να τεθεί θέμα κομματικής πειθαρχίας για τη συμφωνία ο κ. Λαπαβίτσας δήλωσε ότι οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ είναι ενωμένοι αλλά θα πρέπει να διαβουλευτούν με τον λαό γιατί η νομιμοποίηση των βουλευτών προκύπτει πάντα από την βούληση του λαού.α

Read more...

"Μη Έντιμη Υποχώρηση" ή Ρήξη, το Πραγματικό Δίλημμα

(Σαβ. 30/5/15 - 14:44)

ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΜΠΕΛΑΝΤΗ ΣΤΗΝ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΤΟΥ ΚΟΜΜΟΝ ΠΟΥ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΘΗΚΕ ΤΗ ΔΕΥΤΕΡΑ 25 ΜΑΪΟΥ 2015

Όσο κυλάει ο χρόνος προς τον Ιούνιο, η χώρα βρίσκεται όλο και περισσότερο εγκλωβισμένη σε ένα καθοδικό σπιράλ ασφυξίας, έλλειψης οικονομικών πόρων και αδυναμίας χάραξης μιας κυρίαρχης πολιτικής, όπως θα αντιστοιχούσε στην πολιτική εντολή που έδωσε ο λαός στον ΣΥΡΙΖΑ την 25η Ιανουαρίου. Χωρίς να θέλει κανείς να μηδενίσει τις πραγματοποιημένες ήδη νομοθετικές πρωτοβουλίες της κυβέρνησης (ανθρωπιστική κρίση, 100 δόσεις, αποκατάσταση των αδικιών στο Δημόσιο, κατάργηση τω φυλακών Γ’ κ.α. ) και να αποδώσει κάποιες a priori αρνητικές προθέσεις, είναι απολύτως σαφές ότι το σημαντικότερο τμήμα του εκλογικού προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ (Πρόγραμμα της ΔΕΘ), ο πυρήνας του όσον αφορά τις αντιμνημονιακές αλλαγές στα εργασιακά, στην κοινωνική ασφάλιση, στην φορολόγηση της ακίνητης περιουσίας και το σταμάτημα των ιδιωτικοποιήσεων έχει «παγώσει» και κινδυνεύει να ματαιωθεί εν όψει της πολύ πιθανής επικείμενης συμφωνίας με τους δανειστές και την ηγεσία της ευρωζώνης. Αντίθετα, μάλιστα, προχωράει η επιβολή ορισμένων αντιλαϊκών μέτρων όπως η ιδιωτικοποίηση του ΟΛΠ, των λιμανιών και των αεροδρομίων της χώρας και πιθανότατα θα υπάρξει αύξηση του ΦΠΑ ακόμη και σε είδη βασικής ανάγκης. Επίσης, παρά το γεγονός ότι η κυβέρνηση έχει προχωρήσει ήδη από την συμφωνία της 20ηςΦλεβάρη σε σημαντικές υποχωρήσεις, όπως ιδίως το ζήτημα των ιδιωτικοποιήσεων, οι δανειστές και ιδίως η πιο επιθετική τους πτέρυγα, όπως αυτή εκφράζεται από τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, επιδιώκουν μια ακόμη πιο αρνητική, πιο αμείλικτη και πιο ταπεινωτική για την ελληνική κυβέρνηση συμφωνία, μια πλήρη παράδοση. Ή εναλλακτικά, μια χρεοκοπία της Ελλάδας εντός του ευρώ.

Ποια μπορεί να είναι η πολιτική διέξοδος από αυτήν την κατάσταση; Σίγουρα, δεν μπορεί και δεν πρέπει να είναι η υπογραφή μιας «ανέντιμης» και ταπεινωτικής συμφωνίας. Τίθεται, εδώ, το ερώτημα αν όντως μπορεί η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ να επιτύχει μια «έντιμη συμφωνία», μια επωφελή συμφωνία και μια λύση του τύπου win-win. Από πουθενά δεν προκύπτει κάτι τέτοιο. Ακόμη και αρμόδιοι υπουργοί της κυβέρνησης, όπως ο Ευκλείδης Τσακαλώτος, δέχονται ρητώς πλέον ότι συνάψαμε την 20η Φλεβάρη συμφωνία χωρίς καμία χρηματοδοτική κάλυψη/πρόνοια και ότι η κυβέρνηση έκανε τουλάχιστον λάθη χειρισμών. Όμως, το πρόβλημα είναι πολύ οξύτερο από ένα λάθος χειρισμών . Και γίνεται ακόμη οξύτερο με κινήσεις όπως η σχετική απόφαση της ΚΠΕ του ΣΥΡΙΖΑ, όπου διαπιστώνεται ο χαρακτήρας της 20ης Φλεβάρη ως θετική βάση για μια επόμενη συμφωνία και όπου υποστηρίζεται ότι εμείς εφαρμόσαμε την συμφωνία, ενώ οι δανειστές μας την «έφεραν». Τίποτε αναληθέστερο. Η συμφωνία της 20ης Φλεβάρη έδεσε τα χέρια της κυβέρνησης ως προς την νομοθέτηση των δικών της κόκκινων γραμμών και παρέτεινε την ασφυξία ως μηχανισμό εκβιασμού προς την κατεύθυνση μιας συμφωνίας υποταγής στο κεφάλαιο και τον ιμπεριαλισμό.

Όμως και η συμφωνία της 20ης Φλεβάρη πρέπει να αντιμετωπισθεί ως απόρροια ενός προγενέστερου στρατηγικού σφάλματος του ΣΥΡΙΖΑ. Της άποψης, δηλαδή, ότι μπορεί να επιτευχθεί ένας θετικός συμβιβασμός στα όρια της ευρωζώνης με θετική μετατόπιση των πολιτικών της ευρωζώνης λόγω της πίεσης των λαών στην Ελλάδα και την Ευρώπη και λόγω του δήθεν εύκαμπτου, μεταρρυθμίσιμου και προσαρμόσιμου χαρακτήρα της ευρωζώνης και της Ε.Ε. . Η μεν ιδέα της Διεθνούς Συνδιάσκεψης για το χρέος ναυάγησε την επομένη των εκλογών μετά τις αρνήσεις των κυβερνήσεων του Νότου, και από τις αρχές Φλεβάρη η κυβέρνηση παραδέχθηκε ότι θα καλύψει στο ακέραιο τις δανειακές της υποχρεώσεις. Προκύπτει, έτσι, ότι η εγκατάλειψη της προοπτικής διαγραφής του μεγαλύτερου τμήματος του χρέους, ακόμη και αν μένει στην ατζέντα το ζήτημα κάποιας σταδιακής «αναδιάρθρωσης του χρέους», καθίσταται κομβικό ζήτημα , αφού το χρέος αποτελεί βασικό μέσο για την νομιμοποίηση της λιτότητας και των μνημονιακών πολιτικών και διαρκή βρόγχο για την παραμονή στα όρια του ακραίου νεοφιλελευθερισμού και της ευρωζώνης. Σε μια φάση όπου εντείνεται η δομική κρίση της ευρωζώνης, όλα τα βασικά κέντρα εξουσίας, εθνικά και υπερεθνικά, παρά τις διαφορές τους, ζητούν την διατήρηση της υπαγωγής στο χρέος και τα μνημόνια και την αντιδημοκρατική ακύρωση της λαϊκής εντολής.

Συνεπώς, το δίλημμα «έντιμη συμφωνία» ή ρήξη είναι το απόλυτο ψευτοδίλημμα. Υποκαθιστά το πραγματικό δίλημμα «μη έντιμη υποχώρηση» ή ρήξη. Ακόμη και μια απομονωμένη άρνηση πληρωμής μιας δόσης, όπως φαίνεται να παρουσιάζεται στην χτεσινή απόφαση της Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ, με την θέση ότι θα προτιμήσουμε να καλύψουμε τις κοινωνικές ανάγκες έναντι του χρέους, δεν είναι καθόλου επαρκής. Αντίθετα, μάλιστα, μια απομονωμένη μη καταβολή δόσης χωρίς συνολική αμφισβήτηση του χρέους, χωρίς μια πιο γενική στάση πληρωμών και χωρίς να αμφισβητηθεί το όριο του ευρώ κινδυνεύει να οδηγήσει σε μια πολιτική τραγωδία : σε μια εξέλιξη όπως της Κύπρου το 2013, όπου μια αρχικά περήφανη στάση ακολουθήθηκε από τεράστια υποχώρηση με αποτέλεσμα την ριζική απομείωση της κυπριακής καπιταλιστικής οικονομίας και την ρίψη των βαρών στους εργαζόμενους.

Αυτό που οι εργαζόμενοι, οι υποτελείς τάξεις και η κοινωνία έχουν ανάγκη είναι ένα πολιτικό εναλλακτικό σχέδιο που μπορεί να μην φέρνει τον σοσιαλισμό αύριο αλλά οδηγεί στην ανάκτηση της νομισματικής και δημοσιονομικής κυριαρχίας, συνδέεται με μέτρα ταξικής αναδιανομής και κοινωνικού και εργατικού ελέγχου στις τράπεζες και τις στρατηγικές επιχειρήσεις της χώρας, ανατρέπει την λιτότητα και εγκαινιάζει ένα αριστερό ριζοσπαστικό μεταβατικό πρόγραμμα. Τίποτε περισσότερο και τίποτε λιγότερο. Επίσης, δεν ισχύει καθόλου η αφήγηση ότι μπορεί να υπάρξει μια καλύτερη διαχείριση εντός της ευρωζώνης όπου θα φορολογήσουμε τους πλούσιους, θα περάσουμε φιλεργατικά μέτρα και θα στριμώξουμε τους καπιταλιστές. Αυτή η αφήγηση, την οποία υποστηρίζει εντός του ΣΥΡΙΖΑ κυρίως η τάση των 53, είναι παραπλανητική. Κατά πρώτον επειδή η ηγεσία της ευρωζώνης δεν θα εγκαταλείψει στρατηγικά τα ταξικά της στηρίγματα, ακόμη και αν αυτά κάπως επιβαρυνθούν . Κατά δεύτερον, επειδή καμία αναδιανομή δεν μπορεί να γίνει υπό τον βρόγχο του χρέους, της δημοσιονομικής σταθερότητας, των ισοσκελισμένων προϋπολογισμών και της χρηματοδοτικής ασφυξίας από την ευρωζώνη και την ΕΚΤ. Κατά τρίτον, επειδή η ρήξη με τους δανειστές . πέραν του ότι χρειάζεται και τα νομισματικά και δημοσιονομικά μέσα, δεν μπορεί να σταθεί μόνο στην φορολόγηση ως μηχανισμό ταξικής αναδιανομής.Όπως είχε υποστηρίξει ο σ. Μηλιός στο 1ο τεύχος του περιοδικού «Θέσεις» το 1982, καμία σημαντική σύγκρουση με το κεφάλαιο δεν μπορεί έστω και αρχικά να περιορισθεί στο πεδίο της διανομής. Και γενικά και ακόμη περισσότερο σήμερα στον στρόβιλο της κρίσης της ευρωζώνης και σε συνθήκες ενίσχυσης της χρηματιστικοποίησης, πρέπει ιδίως ως προς τις τράπεζες και τις στρατηγικές επιχειρήσεις να παρέμβεις με έναν τρόπο που θα ακουμπά τις ίδιες τις παραγωγικές σχέσεις και την φύση του κρατικού μηχανισμού και μάλιστα από την αρχή εφαρμογής του μεταβατικού προγράμματος. Χωρίς αυτές τις προϋποθέσεις, με απόλυτο έλεγχο του κεφαλαίου και του ιμπεριαλισμού στην ελληνική οικονομία και με αποδοχή του πλαισίου της Ε.Ε. για τα ελλείμματα, το χρέος, τον πληθωρισμό και άλλα μεγέθη (Σύμφωνα) , όχι μόνο δεν μπορείς να κάνεις ρήξη με το κεφάλαιο αλλά αυτήν την στιγμή δεν μπορείς να εφαρμόσεις ούτε ένα μετριοπαθές μίνιμουμ φιλολαϊκό πρόγραμμα, όπως αυτό της ΔΕΘ. Συνεπώς, η άποψη για καταπολέμηση της λιτότητας και του νεοφιλελευθερισμού εντός των δομών ευρωζώνης-ΕΕ και εντός των στρατηγικών ορίων που θέτουν οι δανειστές και ο κεφάλαιο είναι μια , ανεξάρτητα από προθέσεις, απολογητική τοποθέτηση, της οποίας τελική κατάληξη στις σημερινές συνθήκες δεν είναι καν μια ανδρεϊκή σοσιαλδημοκρατία του ’80 αλλά ο ήπιος νεοφιλελευθερισμός. Αυτό που ακούγεται ως «ταξική μεροληψία» , είναι στην πραγματικότητα ταξική υποχώρηση.

Όμως, υπάρχει και το επιχείρημα ότι ο λαός δεν θέλει κάτι τέτοιο, ψήφισε τον ΣΥΡΙΖΑ για μια ρήξη χωρίς ρήξη, για την άρση των μνημονίων οπωσδήποτε εντός του ευρώ, τελικά για μια ευκολία ως προς την αντιπαράθεση. Αυτό ψυχαναλυτικά λέγεται «προβολή». Ο λαός μας ψήφισε για την άρνηση των μνημονιακών πολιτικών και εμείς του είπαμε ότι αυτό είναι εφικτό εντός του ευρώ. Επί μήνες τον διαβεβαιώνουμε ότι αυτό είναι εφικτό, παρά την τροπή των εξελίξεων, και συμβαίνει δημοσκοπικά μια ιδιόμορφη λήψη του ζητουμένου. Παρ’όλα αυτά, υπάρχει ένα ορφανό 30 % που αναζητά λύσεις εκτός ευρωζώνης. Υπάρχει η γλώσσα της αλήθειας, η οποία αν ασκηθεί συστηματικά έστω και στον λίγο χρόνο που έχουμε, μπορεί να ανατρέψει τον κοινωνικό συσχετισμό και να οδηγήσει στην ριζοσπαστική ερμηνεία και εφαρμογή της λαϊκής εντολής. Αντίθετα, μια πολιτική που θα οδηγήσει σε εκλογές ή σε δημοψήφισμα με παραπλανητικά διλήμματα του τύπου «ευρώ ή καταστροφή» θα είναι εκείνη που θα παραχαράξει την λαϊκή εντολή και θα μετατρέψει πραγματικά την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ σε «αριστερή παρένθεση».

Ένα ασθενές σημείο της αριστερής τάσης του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και γενικότερα της αντισυστημικής Αριστεράς στην Ελλάδα ( με την εξαίρεση πιθανόν του Σχεδίου Β’) είναι το ζήτημα ότι πρέπει να προβάλουμε έντονα και να εξειδικεύσουμε το εναλλακτικό σχέδιο, να περιγράψουμε τουλάχιστον τα αρχικά βήματά του και την αντιμετώπιση των πρώτων δυσκολιών στην αρχική φάση του, να χαρτογραφήσουμε τα αχαρτογράφητα νερά. Αυτό δεν συνεπάγεται υποχρεωτικά την πλήρη οικονομοτεχνική του διατύπωση αλλά την περιγραφή των εκδηλώσεων και της μορφοποίησης μιας τέτοιας πολιτικής στρατηγικής. Μια τέτοια στρατηγική έχει κατά την γνώμη μου δύο συμμετρικούς κινδύνους. Ο ένας κίνδυνος είναι να προσδιορίσεις τόσο έντονα την ταξικότητα αυτής της επιλογής ώστε να την ταυτίσεις ουσιαστικά με την ολοκλήρωση της επαναστατικής ρήξης και την εξουσία των εργαζομένων. Είναι το «αριστερό» λάθος του ΚΚΕ και ορισμένων οργανώσεων της Άκρας Αριστεράς, οι οποίοι εγκαταλείπουν ουσιαστικά το έδαφος του μεταβατικού προγράμματος. Το συμμετρικό «δεξιό» λάθος είναι το να μιλήσεις μόνο για την ανάκτηση της εθνικής κυριαρχίας και της ανεξαρτησίας της χώρας χωρίς ταξικό πρόσημο στον έλεγχο των βασικών πλουτοπαραγωγικών πηγών και χωρίς την καίρια έννοια του εργατικού και κοινωνικού ελέγχου, ως να μπορείς πράγματι να υλοποιήσεις έναν πλήρως λειτουργικό καπιταλισμό εκτός ευρωζώνης και μάλιστα αδιαφορώντας για το ζήτημα του εργατικού διεθνισμού. Πράγματι, το ζήτημα του εναλλακτικού πολιτικού σχεδίου συνδυάζει το ταξικό με το εθνικό υπό την επικυριαρχία, όμως, του ταξικού σε τελική καθοριστική ανάλυση. Πρόκειτια για μια αντίληψη η οποία συγκροτεί απέναντι στο έθνος του ευρώ ένα εναλλακτικό έθνος των υποτελών τάξεων, η ηγεμονία του οποίου και μόνο μπορεί να νοηματοδοτήσει και να προχωρήσει την πολιτική που προανέφερα:

Συνεπώς, θέλουμε την ανάκτηση της νομισματικής κυριαρχίας αλλά με έναν τρόπο που θα υποτιμά τα ποσοστά κέρδους και όχι το εργατικό εισόδημα. Θέλουμε μια έξοδο που θα οργανώνει συμμαχίες κυρίως με τους λαούς και τους εργαζόμενους και δευτερευόντως- αν και ίσως αναγκαία- με τους ανταγωνιστικούς προς την Ε./Ε. καπιταλιστικούς ομίλους. Δεν θέλουμε να σώσουμε τα αεροδρόμια από τους Γερμανούς για να τα πουλήσουμε στους Κινέζους. Δεν θέλουμε να σώσουμε την ενέργεια και τις επικοινωνίες από τα μονοπώλια της ΕΕ για να τα εκχωρήσουμε στην Ρωσία ή το Αζερμπαιτζάν. Επίσης, πρέπει να πούμε την αλήθεια ότι η αρχική περίοδος είναι όχι μόνο πολύ δύσκολη αλλά και αχαρτογράφητη. Η συνέχεια θα δείξει. Ο άλλος , όμως, δρόμος, είναι χαρτογραφημένος. Είναι ο δρόμος του ατελείωτου και όλο και πιο βάρβαρου νεοφιλελεύθερου καπιταλιστικού Μεσαίωνα.

Παρακολουθήστε παρακάτω ολόκληρο το βίντεο από την εισήγηση του Δημήτρη Μπελάντή στην εκδήλωση του Κοmmon(25/5):

Read more...

ΨΑΧΝΟΥΝ «ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΠΑΠΑΔΗΜΟΥ» ΜΕ ΜΑΪΝΤΑΝΟ ΤΟΝ ΣΥΡΙΖΑ

Πηγή: http://iskra.gr

Του ΧΡΗΣΤΟΥ ΚΑΣΙΜΗ*

Μετά από δημοσιεύματα στο εξωτερικό περί κυβέρνησης «εθνικής ενότητας», και σε συνέχεια δημοσιευμάτων στον ελληνικό αστικό τύπο, ήρθαν οι δηλώσεις των πολιτικών αρχηγών του αστικού μνημονιακού μπλοκ, να αναδείξουν τις ενδόμυχες ελπίδες τόσο των ίδιων όσο και των «εταίρων» για μια τέτοια εξέλιξη.

Μετά τη χθεσινή παρέμβαση του Ε. Βενιζέλου(σ.σ. λείπει ο Μάρτης από τη Σαρακοστή;) για νέα κυβερνητική πλειοψηφία, χωρίς εκλογές, αλλά και τις χαρακτηριστικές χθεσινές δηλώσεις του προέδρου του «Ποταμιού» Στ. Θεοδωράκη ο οποίος τόνισε ότι θα ψηφίσουμε όποια συμφωνία έρθει, τη σκυτάλη της δήθεν «εθνικής ενότητας» παρέλαβε ο Αντώνης Σαμαράς, με δήλωσή του στην εφημερίδα "Αγορά". «Προτείνουμε τη μεγάλη συνεννόηση για να υπάρξει συμφωνία», δήλωσε χαρακτηριστικά.

Τη θέση αυτή ανέλυσε διεξοδικά και σε ραδιοφωνική του συνέντευξη στο ρ/σ Real fm ο βουλευτής της ΝΔ Γιώργος Κουμουτσάκος.

Πάντως, ενδιαφέρον (!) παρουσιάζουν και οι σημερινές νέες δηλώσεις του Προέδρου του «Ποταμιού», ο οποίος σχολίασε ότι «Το σενάριο της ρήξης είναι ένα σενάριο τριτοκοσμικό για τη χώρα. Άρα θα έπρεπε η κυβερνητική πλειοψηφία χωρίς κομματική πειθαρχία να ταυτιστεί με την προσπάθεια της χώρας, με την προσπάθεια του Πρωθυπουργού για να έχουμε μια ευρωπαϊκή πορεία».

Είναι φανερό ότι τόσο οι ξένες πολιτικο-οικονομικές ελίτ όσο και η «τρόικα εσωτερικού»απεργάζονται τέτοια σενάρια με σκοπό τη δημιουργία μιας κυβέρνησης των ... «προθύμων», χωρίς ενοχλητικά «αριστερίστικα βαρίδια» και φυσικά χωρίς καμία δημοκρατική νομιμοποίηση όπως το συνηθίζουν (βλ. και κυβέρνηση Παπαδήμου). Κι όλα αυτά , μόλις, τέσσερις μήνες μετά τις τελευταίες εθνικές εκλογές.

Η κυβέρνηση αυτή, φυσικά, δεν θα απηχεί τη λαϊκή εντολή για κατάργηση των μνημονίων και των εφαρμοστικών τους νόμων και θα έχει ως μόνη αποστολή την ικανοποίηση των συμφερόντων τωνδανειστών.

Είναι πασιφανές ότι τόσο οι ευρωατλαντικές ελίτ , όσο και οι εγχώριες μνημονιακές δυνάμεις, ψάχνουν«κυβέρνηση Παπαδήμου» με μαϊντανό τον ΣΥΡΙΖΑ!

Το βέβαιο είναι ότι μια τέτοιου τύπου κυβέρνηση «εθνικής ενότητας» δεν θα προσέφερε τίποτα το θετικό ούτε για τη χώρα, ούτε για την πληττόμενη κοινωνική πλειοψηφία.

Η μόνη χρησιμότητά της θα ήταν να οδηγήσει τον ελληνικό λαό και τον τόπο σε μια νέα μνημονιακή κηδεμονία ακόμα χειρότερη, πιθανότατα, από τις προηγούμενες.

Η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ καθώς και το «Ποτάμι» αποτελούν λόγω των δυνάμεων που κυριαρχούν σε αυτά μιααδίστακτη «πέμπτη φάλαγγα» , η οποία διαθέτει στη φαρέτρα της και έναν ολόκληροπροπαγανδιστικό μηχανισμό, ο οποίος στηρίζει μεθοδικά τον στραγγαλισμό της χώρας από τους«Θεσμούς», οι οποίοι έχουν αναλάβει με τη σειρά τους τον ρόλο υπερασπιστή των συμφερόντων των δανειστών.

Πάντως, τα σενάρια αυτά, αποδεικνύουν τον πανικό, την αδυναμία, τον φόβο και την έλλειψη εναλλακτικών λύσεων όσων τα διακινούν.

Ο ΣΥΡΙΖΑ και η ελληνική κυβέρνηση δεν πρόκειται να ενδώσουν σε τέτοιου τύπου σενάρια και πολύ περισσότερο να εγκαταλείψουν, τη ριζοσπαστική τους πορεία, που αποτελεί μοναδική ευκαιρία και προϋπόθεση για την ανόρθωση της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας.

Οι όποιοι σχεδιασμοί του εγχώριου και ξένου κατεστημένου για κυβερνήσεις , δήθεν, «εθνικής ενότητας» από μνημονιακές δυνάμεις και τον ΣΥΡΙΖΑ είναι και θα αποδειχθούν στην πράξη «όνειρα θερινής νυκτός»...

*Ο Χρήστος Κασίμης είναι μέλος της Συντονιστικής Επιτροπής της ΝΕ του ΣΥΡΙΖΑ Βόρειας Αθήνας

Read more...

Νίκος Παππάς: Έθεσε Θέμα κομματικής πειθαρχίας - με ποιο δικαίωμα;

Αισιόδοξος ότι θα υπάρξει γρήγορα αμοιβαία επωφελής συμφωνία εμφανίστηκε ο υπουργός Επικρατείας, Νίκος Παππάς, σε συνέντευξή του στο pressproject.gr.

Αυτονόητη –δήλωσε- η κομματική πειθαρχία για την ψήφιση της συμφωνίας που θα υπογράψει η κυβέρνηση.

Μήνυμα στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ από τον υπουργό Επικρατείας: «Θα κριθεί η στάση του καθενός», σημείωσε.

Σχετικά με τη συμφωνία στη συνέντευξή του στην τηλεόραση του ThePressProject την Πέμπτη, τόνισε ότι είμαστε πολύ κοντά σε λύση. Χαρακτήρισε ωστόσο αστεία την εκτίμηση ότι είναι απολύτως διαχειρίσιμη μία κρίση.



ΔΕΙΤΕ ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΤΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ:- See more at: http://left.gr/news/nikos-pappas-logo-ehei-i-politiki-lysi-thema-kommatikis-peitharhias#sthash.NMIa6S6e.dpuf

Read more...

Ν. Μπογιόπουλος: Θυμάστε τον Πολέτι;…

 Η στήλη, προς χάρη της καλής διάθεσης και της ανάγκης να χαμογελάσει λιγουλάκι το χειλάκι μας, παραχωρεί σήμερα τη θέση της στον Διονύση Χαριτόπουλο.

    Ο συγγραφέας ρωτήθηκε πριν από λίγες μέρες πως βλέπει την κυβέρνηση. Η απάντησή του μπορεί να μην τονώνει το ηθικό εκείνων που προσδοκούν από την διαπραγματευτική δεινότητα των κυβερνώντων, ωστόσο υπήρξε απροσδόκητη και η περιγραφή σπαρταριστή:

Read more...

Γ. Δελαστίκ: ο Τσίπρας να γίνει μνημονιακός θέλουν επιφανείς Άγγλοι

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΔΕΛΑΣΤΙΚ*

Δύο άρθρα κορυφαίων και πασίγνωστων και έξω από τη χώρα τους Αγγλων δημοσιογράφων εμφανίστηκαν την ίδια μέρα σε δύο κορυφαίες εφημερίδες - στους αμερικανικούς «Τάιμς της Νέας Υόρκης» και στους βρετανικούς «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς» του Λονδίνου. «Νέες εκλογές θα μπορούσαν να δώσουν στην Ελλάδα κουράγιο» ήταν ο τίτλος του άρθρου στους «Τάιμς της Νέας Υόρκης» και το υπέγραφε ο Χιούγκο Ντίξον. «Η μοίρα της Ελλάδας βρίσκεται στα χέρια του Τσίπρα» ήταν ο τίτλος του άρθρου στους «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς» και το υπέγραφε ο Βόλφγκανγκ Μινχάου. Ο Αγγλος, που γράφει στην αμερικανική εφημερίδα, ο Ντίξον,προτείνει στον Ελληνα πρωθυπουργό να κάνει ξανά εκλογές -τις οποίες μάλιστα προσδιορίζει ότι πρέπει να γίνουν τον Ιούλιο- με μοναδικό στόχο να περάσει ο Αλέξης Τσίπρας στο... μνημονιακό στρατόπεδο, να γίνει «γερμανοτσολιάς» κι αυτός σαν τους προκατόχους του στο πρωθυπουργικό αξίωμα!



Γράφει μεταξύ άλλων: «Υπό αυτό το σενάριο, ο κ. Τσίπρας θα συμφωνήσει σε μερικά αντιλαϊκά μέτρα τώρα και θα τα προωθήσει στο Κοινοβούλιο. Αυτό θα προκαλέσει μερικούς από τους σκληροπυρηνικούς του να εξεγερθούν, πράγμα που σημαίνει ότι μπορεί να χρειαστεί την υποστήριξη της αντιπολίτευσης για να νικήσει... Τότε ο κ. Τσίπρας θα προκηρύξει τις εκλογές. Επειδή θα γίνουν σε λιγότερο από έναν χρόνο μετά τις εκλογές του Ιανουαρίου, βάσει του ελληνικού νόμου, θα του επιτραπεί να διαλέξει ο ίδιος ποιοι θα είναι υποψήφιοι με το κόμμα του. Επομένως θα μπορέσει να διώξει με τιςκλωτσιές τους αντάρτες, οι οποίοι υποθέτουμε θα μπορούσαν να φτιάξουν το δικό τους ακροαριστερό κόμμα.

Ως συνέπεια των δεύτερων εκλογών, θα μπορούσαν να ολοκληρωθούν οι διαπραγματεύσεις για ένα νέο πρόγραμμα διάσωσης. Δεδομένου ότι ο κ. Τσίπρας θα υποστηρίζεται από πιο μετριοπαθή ομάδα βουλευτών, οι δανειστές θα είναι πρόθυμοι όχι μόνο να δανείσουν περισσότερα χρήματα έναντι μεταρρυθμίσεων, αλλά και θα συμφωνούσαν επίσης σε κάποια ανακούφιση των τεράστιων χρεών της χώρας, πιθανόν επεκτείνοντας τις παρούσες διακοπές αναφορικά με τα επιτόκια και την περίοδο κατά την οποία αυτά τα δάνεια πρέπει να αποπληρωθούν»! Ωραία που τα λέει!

Εντελώς ασήμαντη θεωρεί ο Εγγλέζος την υποτιθέμενη εξαπάτηση του ελληνικού λαού, με κυβερνητικές πράξεις εντελώς αντίθετες από τις προεκλογικές υποσχέσεις, αν ποτέ ο Αλέξης Τσίπρας έκανε αυτά που του συνιστά να κάνει...

Ο Βόλφγκανγκ Μινχάου αρχίζει το άρθρο του τρομολαγνικά στους «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς» του Λονδίνου: «Ολα τώρα βρίσκονται πάνω στον Αλέξη Τσίπρα. Ο Ελληνας πρωθυπουργός θα αποφασίσει σύντομα αν θέλει ή όχι συμφωνία με τους δανειστές του που θα επιτρέψει στην Αθήνα να εξυπηρετήσει το χρέος της. Αν πει ''όχι'', η Ελλάδα θα χρεοκοπήσει. Σε εκείνο το σημείο, είναι πιθανόν η χώρα να υποχρεωθεί να εγκαταλείψει την Ευρωζώνη»! Μετά από αυτή την εισαγωγή, όπου ταυτίζει την άρνηση υποταγής στους γερμανικούς όρους με την εκδίωξη της Ελλάδας από την Ευρωζώνη, ο Αγγλος δημοσιογράφος προσδιορίζει και την οικονομική διάσταση του ζητήματος, καθορίζοντας ότι ο Τσίπρας πρέπει να συμφωνήσει και να αποδεχθεί «οτιδήποτε χρειάζεται για να δοθεί τέλος στην αβεβαιότητα».

Γράφει επίσης ότι, «για να είναι βιώσιμη μια συμφωνία, χρειάζεται να μειώνει στο μηδέν τις πιθανότητες εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ». Μιας και έλυσε, λοιπόν, τα ζητήματα που αφορούν τους επενδυτές, ο Μινχάου λέει και μια αλήθεια αναφορικά με την ελληνική οικονομία: «Το κλειδί για μια αναβίωση της ελληνικής οικονομίας πρέπει να είναι ένα τέλος στη λιτότητα» γράφει πολύ σωστά. Το εξηγεί κιόλας με πειστικό τρόπο: «Η ελληνική οικονομική κακοδιαχείριση έφερε την κρίση του 2010, αλλά οι δανειστές είναι υπεύθυνοι για την παρούσα αναστάτωση, επειδή επέμεναν σε ένα οικονομικά αγράμματο (!) πρόγραμμα προσαρμογής.

Δεν έλαβαν υπόψη τους το γεγονός ότι η Ελλάδα είναι μια σχετικά κλειστή οικονομία. Αυτό σημαίνει ότι το μεγαλύτερο μέρος του ΑΕΠ της παράγεται και καταναλώνεται στο εσωτερικό. Αν υποχρεώσεις μια τέτοια οικονομία σε ακραία λιτότητα κατά τη διάρκεια ύφεσης, παραμένει παγιδευμένη» υπογραμμίζει. Εχει δίκιο. Ο Μινχάου χαρακτηρίζει «παράλογη» την «περαιτέρω επιβολή λιτότητας» στην Ελλάδα. Αυτό ακριβώς όμως απαιτούν ο Σόιμπλε και οι Γερμανοί από τον Τσίπρα! Οταν λοιπόν ο πρωθυπουργός λέει και ξαναλέει ότι πάμε πολύ σύντομα σε συμφωνία, εμείς ανησυχούμε γιατί, μέχρι να δούμε το κείμενο της υποτιθέμενης συμφωνίας και να κρίνουμε, δεν ξέρουμε αν ο Αλέξης Τσίπρας έχει νικήσει ή αν έχει υποταχθεί κατά κράτος στους γερμανικούς όρους. Σύντομα θα μάθουμε.

*Δημοσιεύθηκε στο ''ΕΘΝΟΣ'' την Πέμπτη 28 Μαίου 2015α

Read more...

Κ. Λαπαβίτσας: Η Ρήξη δεν είναι αυτοσκοπος - Ανοίγει δρόμο για να εφαρμόσουμε το πρόγραμμα μας

ΟΜΙΛΙΑ ΚΩΣΤΑ ΛΑΠΑΒΙΤΣΑ ΣΤΗΝ ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ (24.05.15)Στις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου πήραμε εντολή να απορρίψουμε τα μνημόνια, να διαγράψουμε το χρέος και νααποκαταστήσουμε τη δημοκρατία και την εθνική κυριαρχία. Το«Πρόγραμμα Θεσσαλονίκης» περιλαμβάνει τον πυρήνα των δεσμεύσεων μας και η άμεση υλοποίηση του αποτελεί προϋπόθεση για την ανόρθωση της χώρας.

Η κυβέρνηση επιδίωξε την ανατροπή του μνημονιακού καθεστώτος εντός της ευρωζώνης. Αλλά η αντίδραση εταίρων και δανειστών υπήρξε σφοδρότατη. Και αυτό για ξεκάθαρους λόγους: ο ΣΥΡΙΖΑ είναι μεγάλος κίνδυνος για την κυριαρχία του νεοφιλελευθερισμού στην Ευρώπη, ενώ το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης αντιστρατεύεται τις βαθύτερες λογικές της ΕΕ και της ΟΝΕ.

Η κυβέρνηση χτυπήθηκε - και από τις χώρες του Νότου - μέσω του περιορισμού της ρευστότητας και της χρηματοδότησης με αιχμή του δόρατος την ΕΚΤ. Πρόκειται για μια τακτική που οδηγεί στον στραγγαλισμό του κράτους και της οικονομίας. Η συμφωνία της 20η Φεβρουαρίου όχι μόνο δεν έλυσε το πρόβλημα, αλλά τα πράγματα έγιναν χειρότερα τους επόμενους μήνες. Σήμερα έχουμε αδρανοποίηση της οικονομίας, αυξανόμενη λαϊκή ανησυχία και συνεχιζόμενη πίεση ρευστότητας και χρηματοδότησης. Ξεκάθαρος στόχος των δανειστών είναι η συνθηκολόγηση της κυβέρνησης.

Παρ' όλα αυτά, η κυβέρνησή μας έχει δώσει δείγματα της διαφορετικότητάς της. Το νομοσχέδιο για τηνανθρωπιστική κρίση, οι εκατό δόσεις, οι πρώτες ενδείξεις για την παραγωγική ανασυγκρότηση μέσα από την Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης, ήταν τέτοια δείγματα. Αλλά η υλοποίηση του Προγράμματος της Θεσσαλονίκης είναι πλέον εξαιρετικά δύσκολη και ίσως να καταστεί και αδύνατη.

Για να μπορέσει να υλοποιηθεί το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ απαιτούνται δραστικές κινήσεις απέναντι στους δανειστές. Απέναντι σε μια καταστροφική για τον λαό και τη χώρα συνθηκολόγηση, η ρήξη είναι μία δίκαιη και ηθική επιλογή.

Η ρήξη δεν είναι αυτοσκοπός. Ανοίγει δρόμο για να εφαρμόσουμε το πρόγραμμά μας και σταματάει τη λυσσαλέα προσπάθεια των εγχώριων κύκλων για να ακυρωθεί.

Μπορεί να φέρει ελπιδοφόρα προοπτική στηριγμένη σε τέσσερις άξονες:

i) Άρνηση πληρωμής και διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους.

ii) Εθνικοποίηση και αναδιοργάνωση των τραπεζών σε αναπτυξιακή κατεύθυνση.

iii) Απόρριψη της λιτότητας – πρωτογενών πλεονασμάτων και ισοσκελισμένων προϋπολογισμών.

iv) Προετοιμασία για το ενδεχόμενο εθνικού νομίσματος, πράγμα δύσκολο αρχικά, αλλά με αποτέλεσμα διαχειρίσιμο που μπορεί να δώσει ελπίδα και προοπτική στον τόπο.

Θέλω να ολοκληρώσω αναφερόμενος με συντομία σε ορισμένα από τα πλεονεκτήματα της εξόδου από την ΟΝΕ:

α) Η ανάκτηση της νομισματική κυριαρχίας θα δώσει στη χώρα τη δυνατότητα να παρέχει συστηματικά ρευστότητα στην οικονομία. Θέλω να τονίσω ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος για να σπάσει η θηλιά της ΕΚΤ. Η Ελλάδα ή θα παράγει ρευστότητα για την οικονομία της, ή θα περιμένει να της δίνει η ΕΚΤ, επιβάλλοντας φυσικά τους όρους της. Άλλος δρόμος δεν υπάρχει. Είναι ή το ένα, ή το άλλο.

β) Η ανάκτηση της δημιουργίας ρευστότητας θα επιτρέψει να συνταχθεί σχέδιο ανάπτυξης βασισμένος σε δημόσιες επενδύσεις, αλλά και στηρίζοντας την ιδιωτική επένδυση.

γ) Η αλλαγή νομίσματος θα επιτρέψει την ανάκτηση της εγχώριας αγοράς και θα τονώσει τις εξαγωγές.

δ) Δεδομένων των τεράστιων ανενεργών πόρων στη χώρα σήμερα, είναι ρεαλιστική η προοπτική ταχύρρυθμης ανάπτυξης μετά τους πρώτους μήνες δυσκολιών. Θα επέλθει έτσι συστηματική μείωση της ανεργίας και αύξηση των εισοδημάτων.

Read more...

Λ. Βατικιώτης: ΔΝΤ - Επιβαρύνει το χρέος με τοκογλυφικό επιτόκιο

(Τετ. 27/5/15 - 12:11)

Του ΛΕΩΝΙΔΑ ΒΑΤΙΚΙΩΤΗ*

«Θέλετε να γίνουμε σαν το Σουδάν, την Σομαλία και τη Ζιμπάμπουε, που είναι οι μοναδικές χώρες οι οποίες μέχρι στιγμής έχουν καθυστερήσει την πληρωμή του ΔΝΤ;» Αυτός είναι ο αντίλογος που προβάλλεται μόνιμα απέναντι σε κάθε ένσταση ή αντίρρηση στην προοπτική πληρωμής των δόσεων του ΔΝΤ! Ωστόσο, αυτή η απάντηση αποφεύγει να τοποθετηθεί απέναντι στο προφανές ερώτημα για την σκοπιμότητα, ακόμη και τη νομιμότητα των πληρωμών απέναντι στον διεθνή οργανισμό. Ενστάσεις που εγείρονται όλο και πιο έντονα όσο οι πιστωτές, εκβιάζοντας την ελληνική κυβέρνηση να αποδεχθεί τα αιτήματά τους, αρνούνται να υλοποιήσουν τις δικές τους υποχρεώσεις για την έγκαιρη καταβολή των δόσεων. Αυτή τους η απροθυμία, από κοινού με την καλά ενορχηστρωμένη τακτική διαχείρισης της ρευστότητας εκ μέρους της ΕΚΤ, οδηγεί σε ασφυξία την ελληνική οικονομία, φέροντας την αποκλειστική ευθύνη για τις αυξανόμενες ενδείξεις επιστροφής στην ύφεση.

Δεν είναι ωστόσο μόνο η αθέτηση των υποχρεώσεων των πιστωτών που νομιμοποιεί μια «συμμετρική» αθέτηση των υποχρεώσεων εκ μέρους της Ελλάδας για αποπληρωμή των δόσεων, όπως αυτή για παράδειγμα που πληρώθηκε την Δευτέρα 11 Μαΐου το απόγευμα, ύψους 750 εκ. ευρώ. Βάσιμες ενστάσεις για τη σκοπιμότητα αποπληρωμής του ΔΝΤ δημιουργεί κι η τοκογλυφική του πρακτική απέναντι στην Ελλάδα. Όπως έδειξε πρόσφατη δημοσίευση της βρετανικής Μη Κυβερνητικής Οργάνωσης Jubilee Debt Campaign (εδώ η σχετική ανακοίνωση) το ΔΝΤ χρεώνει την Ελλάδα με ένα επιτόκιο ύψους 3,6%, που είναι 4 φορές υψηλότερο από το επιτόκιο που απαιτείται για να καλύπτει το κόστος λειτουργίας του, το οποίο υπολογίζεται γύρω στο 0,9%. Αν η Ελλάδα χρεωνόταν με αυτό το επιτόκιο από το 2010, θα είχε καταβάλλει 2,5 δις. ευρώ λιγότερα σε πληρωμές προς τον διεθνή, όχι και τόσο δημοφιλή οργανισμό. Από το 2010 ως το 2014 με την εμπλοκή του στον δανεισμό υπερχρεωμένων χωρών το ΔΝΤ έχει κερδίσει 8,4 δις. ευρώ. Το ένα τέταρτο αυτών των κερδών προέρχεται από την Ελλάδα. Ο οικονομολόγος της βρετανικής ΜΚΟ, Τιμ Τζόουνς, με αφορμή τα συγκεκριμένα ευρήματα και την προηγούμενη έρευνα της ίδιας οργάνωσης βάσει της οποίας το 92% των δανείων της Τρόικας έχει επιστρέψει στους δανειστές και τις τράπεζες, δήλωσε πως «τα δάνεια του ΔΝΤ στην Ελλάδα όχι απλώς διέσωσαν τις τράπεζες που δάνειζαν αφειδώς, αλλά έχουν πρακτικά βγάλει περισσότερο χρήμα έξω από τη χώρα. Αυτό το τοκογλυφικό επιτόκιο επιβαρύνει το άδικο χρέος που επιβλήθηκε στον ελληνικό λαό».

ΠΟΛΛΑΠΛΕΣ ΠΑΡΑΒΙΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΚΑΤΑΣΤΑΤΙΚΟΥ ΤΟΥ ΔΝΤ

Επιπλέον επιχειρήματα που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για να μην αποπληρωθεί το χρέος στο ΔΝΤ (που η συμμετοχή του στην πρώτη δανειακή σύμβαση του 2010 ανήλθε σε 20,1 δις. ευρώ και στην δεύτερη του 2012 σε 28 δις. ευρώ) συζητήθηκαν επίσης στην δεύτερη συνεδρίαση των ομάδων εργασίας της Επιτροπής Αλήθειας Δημοσίου Χρέους, μεταξύ 4 και 7 Μαΐου 2015. Με βάση μια πρώτη καταγραφή ο αριθμός των παρατυπιών που συνοδεύουν την δανειοδότηση από το ΔΝΤ είναι διψήφιος!

Η σημαντικότερη αντίφαση που υπάρχει μεταξύ των δανείων που δόθηκαν και συνεχίζουν να δίνονται στην Ελλάδα σχετίζεται με το ποσοστό συμμετοχής της χώρας μας στο κεφάλαιο του οργανισμού, η οποία ανερχόταν σε 823 εκ. SDR (Special Drawing Rights, όπως αποκαλείται το ειδικό «νόμισμα» του ΔΝΤ) ενώ στις 3 Μαρτίου 2011, όταν υλοποιήθηκαν οι μεταρρυθμίσεις του 2008, ανήλθε σε 1.102 εκ. SDR με την πιο πρόσφατη ισοτιμία του να ανέρχεται σε 1,25 ευρώ. Με βάση ωστόσο το άρθρο 5 του καταστατικού του, ο δανεισμός του ΔΝΤ σε μια χώρα δεν μπορεί να ξεπερνάει το διπλάσιο της ποσόστωσης της. Στην περίπτωση της Ελλάδας όμως έγινε μια ...μικρή υπέρβαση και σε ό,τι αφορά το πρώτο δάνειο, η συμμετοχή του Ταμείου ήταν 32 φορές μεγαλύτερη της ποσόστωσης, ενώ στην περίπτωση του δεύτερου δανείου το Ταμείο δάνεισε την Ελλάδα 22 σχεδόν φορές περισσότερα από την συμμετοχή της ή 11 φορές το ανώτατο επιτρεπτό όριο, που ήταν μόνο διπλάσιο της συμμετοχής.

ΤΟ ΚΡΕΑΣ ...ΨΑΡΙ ΚΑΙ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΧΡΕΟΣ ΒΙΩΣΙΜΟ

Το ΔΝΤ παραβίασε, επίσης, το καταστατικό του δανείζοντας την Ελλάδα χωρίς το χρέος να έχει κριθεί βιώσιμο, όπως απαιτείται στο καταστατικό του οργανισμού ώστε να αποφεύγεται η έκθεση του Ταμείου σε υψηλούς κινδύνους. Αναφέρει τα εξής για το συγκεκριμένο θέμα ο Π. Ρουμελιώτης, που διετέλεσε αναπληρωτής εκτελεστικός διευθυντής του ΔΝΤ μεταξύ Μαρτίου 2010 και Δεκεμβρίου 2011, στο βιβλίο του με τίτλο «Το άγνωστο παρασκήνιο της προσφυγής στο ΔΝΤ» (Α.Α. Λιβάνη): «Στην έκθεσή τους για την έγκριση και την εκταμίευση της πρώτης δόσης του δανείου προς την Ελλάδα, οι εμπειρογνώμονες του Ταμείου ανέφεραν ότι θεωρούσαν βιώσιμο το δημόσιο χρέος σε μεσοπρόθεσμη βάση. Καθώς όμως υπήρχαν πολλοί αστάθμητοι παράγοντες ήταν δύσκολο να δηλώσουν κατηγορηματικά ότι το ελληνικό χρέος ήταν βιώσιμο... Για να μπορέσει η νομική υπηρεσία του Ταμείου να εγκρίνει την εκταμίευση της πρώτης δόσης του δανείου, ερμήνευσε διασταλτικά το καταστατικό του ΔΝΤ και επικαλέστηκε τον κίνδυνο μιας συστημικής αποσταθεροποίησης, επειδή ακριβώς δεν ήταν βέβαιη η βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους» (σελ. 125).

Παραβίαση του καταστατικού του οργανισμού υπήρχε και σε ό,τι αφορά την χρήση των κονδυλίων που εκταμίευσε. Αναφέρεται συγκεκριμένα πως «ένα μέλος δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει τους γενικούς πόρους του Ταμείου για μια μεγάλη ή συνεχιζόμενη εκροή κεφαλαίου και το Ταμείο μπορεί να απαιτήσει ένα μέλος να επιβάλει ελέγχους για να αποτρέψει μια τέτοια χρήση των γενικών πόρων του Ταμείου. Εάν, μετά την παραλαβή ενός τέτοιου αιτήματος, ένα μέλος αποτύχει να ασκήσει τους κατάλληλους ελέγχους, το Ταμείο μπορεί να κηρύξει το μέλος ακατάλληλο να χρησιμοποιήσει του πόρους του». Στην Ελλάδα ξέρουμε καλά πώς χρησιμοποιήθηκαν οι πόροι του ΔΝΤ: για να σωθούν οι ευρωπαϊκές τράπεζες! Με βάση τα όσα γράφει πάλι ο Π. Ρουμελιώτης, «οι εκπρόσωποι των ευρωπαϊκών χωρών διαβεβαίωναν ότι οι τράπεζες των χωρών τους θα συνέχιζαν να στηρίζουν την Ελλάδα και θα διατηρούσαν τα ελληνικά ομόλογα που είχαν αγοράσει. Βεβαίως, οι διαβεβαιώσεις των εκπροσώπων των ευρωπαϊκών χωρών δεν επαληθεύτηκαν στην πορεία. Αντίθετα, οι ευρωπαϊκές τράπεζες ξεφορτώθηκαν ένα μεγάλο μέρος των ελληνικών ομολόγων που είχαν στην κατοχή τους, είτε ρευστοποιώντάς τα στην ημερομηνία λήξης τους, είτε πουλώντας τα με έκπτωση στη δευτερογενή αγορά ομολόγων (σελ. 127)». Επομένως, κατά παράβαση του καταστατικού του οργανισμού οι πόροι του ΔΝΤ χρησιμοποιήθηκαν για να χρηματοδοτήσουν την φυγή κεφαλαίων, όπως έχει συμβεί κι άλλες φορές στην πρόσφατη ιστορία. Το (προφανώς ρητορικό) ερώτημα επίσης που γεννιέται σχετίζεται με τις κυρώσεις που αντιμετώπισαν οι εκπρόσωποι της Γερμανίας και της Γαλλίας στο ΔΝΤ, όταν στη συνέχεια αποδείχτηκε ότι συνειδητά ...παραμύθιαζαν την διοίκηση του ΔΝΤ.

Τα παραπάνω παραδείγματα είναι ορισμένα μόνο απ' όσα μπορεί να επικαλεστεί η κυβέρνηση για να προχωρήσει στην άμεση παύση πληρωμών προς το ΔΝΤ, που θα ανοίξει τον δρόμο για τη μονομερή διαγραφή του χρέους.

*Πηγή: Περιοδικό "Επίκαιρα", 14-20/5/2015

Read more...

Ν. Μπογιόπουλος: Για την ΕΡΤ

Ο αγώνας που δόθηκε μετά το «μαύρο» στην ΕΡΤ μέσα και έξω από το προαύλιο της Αγίας Παρασκευής μάλλον δεν δόθηκε ούτε για να (ξανα)γίνει διευθύνων σύμβουλος της ΕΡΤ ο κ.Ταγματάρχης, ούτε ο αγώνας εκείνος «δικαιώθηκε» επειδή ο κ.Ταγματάρχης «ανακρίθηκε» επί 10ωρο από την κυρία Κωνσταντοπούλου, ούτε δόθηκε για να πληροφορηθούμε ποιός βάφτισε τον κ.Ταγματάρχη ή ποιάν βάφτισε ο κ.Ταγματάρχης (σύμφωνα με τις ερωτήσεις που τέθηκαν στην προχτεσινή συνεδρίαση της επιτροπής της Βουλής)…  

    Όταν ο ελληνικός λαός, η πλειοψηφία του, στάθηκε απέναντι στο«αποφασίζομεν και διατάσσομεν» των Σαμαρά – Βενιζέλου δεν το έκανε γιατί σε σύγκριση με την «μαύρη» ΕΡΤ είχε επιλέξει και λατρέψει την «φαιά» ΕΡΤ όλου του προηγούμενου διαστήματος.

    Δεν υπερασπίστηκε την κρατική και κομματοκρατούμενη ΕΡΤ. Την κυβερνητική ΕΡΤ. Την ΕΡΤ των ημετέρων, των καρεκλοκένταυρων και της διασπάθισης δημόσιου χρήματος. Δεν υπερασπίστηκε ούτε την «ΥΕΝΕΔ» του δικομματισμού της παλαιάς κοπής, ούτε την «ΥΕΝΕΔ» της όποιας διπολικής αρχιτεκτονικής μπορεί να εξυφαίνεται.

    Η διαμαρτυρία μέσα και έξω από το προαύλιο της ΕΡΤ ήταν ένα μήνυμα υπεράσπισης εκείνου που θα έπρεπε και θα μπορούσε να είναι η ΕΡΤ: Δηλαδή μια πραγματικά δημόσια ραδιοτηλεοπτική συχνότητα.

    Μια συχνότητα που η αντικειμενικότητά της, ο πλουραλισμός της, η δημοκρατικότητά της, το ήθος που θα εκπέμπει το πολιτιστικό και ψυχαγωγικό της πρόγραμμα, δεν θα μετριέται με τις μεζούρες της κομματικής χειραγώγησης, δεν θα κόβεται και δεν θα ράβεται στα μέτρα των πολιτικών της προϊσταμένων - πολιτικών υπηρετών του κεφαλαίου και της αντιλαϊκής πολιτικής.

    Το κύμα συμπαράστασης και αλληλεγγύης προς τους εργαζομένους της ΕΡΤ, αφορούσε σε εκείνη, την άλλη, την ανύπαρκτη (με όλη τη σημασία της λέξης) ΕΡΤ. Στην ΕΡΤ που μέτρο της προσφοράς της και ζύγι της δημοκρατικότητάς της θα είναι το αν, το πώς και το πόσο ανταποκρίνεται στην αλήθεια που βιώνει ο λαός και όχι η κατασκευασμένη «αλήθεια» των πολιτικών κεχαγιάδων και των εργολάβων - προμηθευτών της.

    Το «όχι» στο «μαύρο» ήταν ταυτόχρονα ένα καθαρό «ναι» ώστε το προϊόν της τίμιας και σκληρής δουλειάς της συντριπτικής πλειοψηφίας των εργαζομένων στην ΕΡΤ να μην αλέθεται στις μυλόπετρες των πολιτικών σκοπιμοτήτων της εκάστοτε κυβερνητικής διοίκησης, αλλά να βγαίνει ανόθευτο στο γυαλί και στο μικρόφωνο.

    Με δυο λόγια: Το κίνημα υπεράσπισης της ΕΡΤ ήταν ένα κίνημα υπεράσπισης μιας ΕΡΤ που ποτέ μέχρι σήμερα δεν υπήρξε. Ήταν ένα κίνημα που ξεδιπλώθηκε έχοντας την πεποίθηση ότι τέτοια ΕΡΤ αξίζει να υπάρξει.

    Και σίγουρα: Τέτοια ΕΡΤ αξίζει να υπάρξει. Πέρα, όμως, από το αν αξίζει, το ερώτημα είναι άλλο: Μπορεί, είναι δυνατόν, είναι κατορθωτό, να φτιαχτεί μια τέτοια ΕΡΤ;

    Η απάντηση είναι καθαρή: «Ναι», τέτοια ΕΡΤ μπορεί να υπάρξει. Υπό μια, όμως, προϋπόθεση. Και η προϋπόθεση δεν είναι η αλλαγή κυβερνήσεων, ή η αλλαγή των προέδρων ή η επιστροφή των προηγούμενων διευθυνόντων συμβούλων της. Χρειάζεται κάτι… ελαφρώς περισσότερο.

    Η προϋπόθεση είναι ότι όπως η πληροφόρηση(μιας και μιλάμε για την ΕΡΤ), έτσι και το φαΐ, έτσι και το δικαίωμα στη δουλειά, έτσι και η θέρμανση, έτσι και η μόρφωση, έτσι και το δικαίωμα στη μετακίνηση, έτσι και η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, έτσι και ηστέγαση,

    έτσι και οτιδήποτε καλύπτει ανθρώπινες κοινωνικές ανάγκες, δεν θα είναι αντικείμενο αγοραπωλησίας. Δεν θα είναι εμπόρευμα. Δεν θα επιτρέπεται δηλαδή να βρίσκεται υπό την κατοχή και την καπιταλιστική ιδιοκτησία του κάθε εργολάβου, του κάθε εφοπλιστή, του κάθε τραπεζίτη, του κάθε καναλάρχη που εκμεταλλεύεται και αξιοποιεί τις τηλεοπτικές συχνότητες ως πολιορκητικό κριό για τις μπίζνες του.

    Σε αντίθετη περίπτωση και για όσο συνεχίζεται το ίδιο καθεστώς, η θέρμανση, οι δρόμοι, τα τηλέφωνα, η στέγαση, τα φάρμακα να ανήκουν στους κάθε λογής «εργολάβους», έτσι και η ενημέρωση που ελέγχεται από το κράτος (από το ίδιο κράτος που όλα τα υπόλοιπα τα έχει παραδώσει στους «εργολάβους») θα ήταν ασύγγνωστη αφέλεια να πιστεύει κανείς ότι θα μπορούσε να γίνει «δημόσια» ή να πορεύεται αλώβητη από τα συμφέροντα που ελέγχουν τα πάντα γύρω της.

    Καμία ουσιαστική «ανατροπή» δεν μπορεί να υπάρξει στο γνωστό μοντέλο της «ενημέρωσης – χειραγώγηση» ή στο «πολιτιστικό» πρόσημο ενός πλαισίου που έχει σαν σήμα κατατεθέν την «Γιουροβίζιον» όταν όλα όσα καθορίζουν την «ελεύθερη» ύπαρξη και την «ελεύθερη» βούληση των ανθρώπων (άρα και την «ελεύθερη» ενημέρωση τους) μένουν στην ουσία τους απαράλλαχτα.

    Συνεπώς και εφόσον οι «αλλαγές» είναι από εκείνες που γίνονται στο έδαφος του «όλα τριγύρω αλλάζουνε κι όλα τα ίδια μένουν», τότε όπως – για παράδειγμα - η αυριανή ΔΕΗ, κρατική ή ιδιωτική, θα είναι όπως η σημερινή που επιβάλλει τα χαράτσια, όπως ο αυριανός ΟΤΕ θα είναι όπως ο σημερινός που παράγει κέρδη για την «Ντόιτσε Τέλεκομ», όπως ο αυριανός ΟΛΠ, ο ΟΣΕ και τα αεροδρόμια θα είναι σαν τα σημερινά που πάνε για (ξε)πούλημα, 

    έτσι και η αυριανή ΕΡΤ πολύ φοβόμαστε ότι (όπως κι αν τη βαφτίσουν, όποιοι κι αν κυβερνούν, όποιοι κι αν τη διοικούν) θα αποτελεί συνέχεια της προηγούμενης.

    Κι αυτό δεν είναι δίκη προθέσεων. Είναι καταγραφή της – πάντα ξεροκέφαλης - πραγματικότητας στη βάση μιας ανάλυσης που επιμένει να μην αγνοεί την παρατήρηση του Δάντη ότι «ο δρόμος προς την κόλαση είναι στρωμένος με τις καλύτερες προθέσεις».

email: mpog@enikos.gr   

Read more...

Δημοψήφισμα για ενδεχόμενο Brexit ανακοίνωσε η βασίλισσα Ελισάβετ

Την ανακοίνωση έκανε η βασίλισσα Ελισάβετ στην καθιερωμένη ομιλία της στην έναρξη των εργασιών του κοινοβουλίου, όπου διαβάζει το πρόγραμμα της κυβέρνησης για τον επόμενο χρόνο. Παρόντες στο κοινοβούλιο ήταν επίσης ο σύζυγός της Φίλιππος, ο διάδοχος του θρόνου Κάρολος και η σύζυγός του Καμίλα



Η βρετανική κυβέρνηση του πρωθυπουργού Ντέιβιντ Κάμερον ανακοίνωσε την Τετάρτη επίσημα δια στόματος της βασίλισσας Ελισάβετ, ότι θα προωθήσει ένα νομοσχέδιο για τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος, μέχρι τα τέλη του 2017, με το ερώτημα της παραμονής ή μη της Βρετανίας στην Ευρωπαϊκή Ενωση.

Την ανακοίνωση έκανε η βασίλισσα Ελισάβετ στην καθιερωμένη ομιλία της στην έναρξη των εργασιών του κοινοβουλίου, όπου διαβάζει το πρόγραμμα της κυβέρνησης για τον επόμενο χρόνο. Παρόντες στο κοινοβούλιο ήταν επίσης ο σύζυγός της Φίλιππος, ο διάδοχος του θρόνου Κάρολος και η σύζυγός του Καμίλα.

«Η κυβέρνησή μου θα επαναδιαπραγματευθεί τη σχέση του Ηνωμένου Βασιλείου με την Ευρωπαϊκή Ένωση και θα επιδιώξει η μεταρρύθμιση της Ευρωπαϊκής Ένωσης προς όφελος όλων των κρατών - μελών», είπε η βασίλισσα ενώπιον των βουλευτών και των υπουργών της κυβέρνησης Κάμερον.

Οι λεπτομέρειες του νομοσχεδίου αυτού θα παρουσιαστούν την Πέμπτη και κατόπιν θα συζητηθούν στη Βουλή των Κοινοτήτων. Σε κάθε περίπτωση, το δημοψήφισμα θα διεξαχθεί μετά την επαναδιαπραγμάτευση των όρων υπό τους οποίους μετέχει η Βρετανία στην ΕΕ.

Ο Κάμερον, που τάσσεται υπέρ της παραμονής της Βρετανίας σε μια «μεταρρυθμισμένη» Ευρωπαική Ενωση , συναντήθηκε την Δευτέρα με τον πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ και του παρουσίασε τους στόχους του. Αύριο θα δειπνήσει στο Παρίσι με τον πρόεδρο της Γαλλίας Φρανσουά Ολάντ και την Παρασκευή είναι προγραμματισμένο να συναντηθεί με την καγκελάριο της Γερμανίας Άγγελα Μέρκελ στο Βερολίνο.

Η κυβέρνηση, σύμφωνα με την ομιλία της βασίλισσας, σκοπεύει επίσης να ψηφίσει ένα νομοσχέδιο με το οποίο θα «παγώνει» τους φόρους των νοικοκυριών μέχρι το 2020. Ο νόμος αυτός «θα διασφαλίζει ότι δεν θα υπάρξει αύξηση του φόρου εισοδήματος, του φόρου προστιθέμενης αξίας και των κοινωνικών εισφορών τα επόμενα πέντε χρόνια», είπε η βασίλισσα Ελισάβετ παρουσιάζοντας τον «οδικό χάρτη» της κυβέρνησης.

Επιπροσθέτως, θα αυξηθεί το αφορολόγητο όριο κατά 2.000 λίρες για να φτάσει, μέχρι το 2020, στις 12.500 λίρες (17.600 ευρώ) ώστε να διασφαλιστεί ότι οι εργαζόμενοι που πληρώνονται με τον κατώτατο μισθό δεν θα πληρώνουν φόρο εισοδήματος για τις 30 πρώτες ώρες εργασίας τους κάθε εβδομάδα.

Η βρετανική κυβέρνηση σχεδιάζει εξάλλου να μειώσει κατά 3.000 λίρες το ανώτατο ποσό των κοινωνικών παροχών που δίνονται στις οικογένειες, ώστε να πέσει στις 23.000 λίρες (32.500 ευρώ). Με τα μέτρα αυτά, και με άλλα που ακόμη δεν έχουν αποσαφηνιστεί, η κυβέρνηση ελπίζει ότι θα εξοικονομήσει περίπου 12 δισεκατομμύρια λίρες κάθε χρόνο. Ο Κάμερον και ο υπουργός Οικονομικών Τζορτζ Όσμπορν έχουν δεσμευτεί ότι η Βρετανία θα καταφέρει να παρουσιάσει πλεονασματικό προϋπολογισμό κατά το οικονομικό έτος 2018-2019.

Eνα άλλο θέμα που αναφέρθηκε κατά την παρουσίαση του προγράμματος της κυβέρνησης είναι η παραχώρηση διευρυμένων εξουσιών στη Σκωτία, όπως είχε υποσχεθεί ο Κάμερον ότι θα κάνει μετά τη νίκη του «όχι» στο δημοψήφισμα για την ανεξαρτησία της, τον περασμένο Σεπτέμβριο.

«Έχουμε την εντολή του βρετανικού λαού και ένα πρόγραμμα να εφαρμόσουμε» υπογράμμισε σε ανακοίνωσή του ο πρωθυπουργόςκαι πρόσθεσε:«Θα ριχτούμε στη δουλειά χωρίς να χάσουμε ούτε λεπτό».

Πληροφορίες: ΑΠΕ - ΜΠΕ- See more at: http://left.gr/news/dimopsifisma-gia-endehomeno-brexit-anakoinose-i-vasilissa-elisavet#sthash.K1rOS6c7.dpuf

Read more...

ΝΕΟ ΧΤΥΠΗΜΑ ΑΠΟ ΓΙΟΥΝΚΕΡ ΓΙΑ ΠΛΗΡΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΝΑΔΙΠΛΩΣΗ

Πηγή: http://iskra.gr

ΕΠΙΠΛΕΟΝ ΜΕΤΡΑ 1,8 ΔΙΣ ΑΠΟ ΦΠΑ ΚΑΙ ΞΕΠΑΓΩΜΑ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΕΩΝ ΖΗΤΑ Ο ΕΠΙΚΕΦΑΛΗΣ ΤΗΣ ΚΟΜΙΣΙΟΝ

ΠΡΟΚΛΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ Η ΣΤΑΘΕΡΗ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΟΥ ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΟΥ ΤΗΣ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ

Ένα νέο πλήγμα επιχειρεί το μαύρο μέτωπο των δανειστών σε βάρος των ελληνικών θέσεων, με την σκυτάλη από τον Ολ. Μπλανσάρ, επικεφαλής οικονομολόγου του ΔΝΤ, να παίρνει ο Πρόεδρος της Κομισιόν Ζ. Κ. Γιούνκερ. Σε μια εκτενέστατη και αποκαλυπτική συνέντευξή του την Τρίτη (26/5), ο Γιούνκερ έθεσε επί τάπητος όλες τις αξιώσεις των λεγόμενων «εταίρων» σε βάρος του ελληνικού λαού. Ο δήθεν «συμβιβαστικός» και «διπλωμάτης» Ζ. Κ. Γιούνκερ ανέπτυξε τις θέσεις του κινούμενος σετρεις κατευθύνσεις.

Πρώτη προτεραιότητα για τον επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Επιτροπής είναι το ξεπάγωμα και η επιτάχυνση των διαδικασιών ξεπουλήματος της εναπομείνασας δημόσιας περιούσιας. Μάλιστα έδωσε έμφαση σε αυτό το ζήτημα, λέγοντας χαρακτηριστικά: «Πρέπει να έχουμε περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τις ιδιωτικοποιήσεις γιατί τα νούμερα αλλάζουν. Σύμφωνα με το υπάρχον πρόγραμμα είναι 22 δισ. ευρώ, ενώ μετά υπήρξε μία πρόταση για 17 δισ., τώρα το ποσό είναι χαμηλότερο και δεν μπορεί να είναι χαμηλότερο».

Δεύτερος άξονας είναι η αναμόρφωση των συντελεστών του ΦΠΑ σε αντιλαϊκότερη κατεύθυνση και η συνακόλουθη αφαίμαξη των εισοδημάτων των πολιτών κατά 1,8 δισ. ευρώ. Ειδικά σε αυτό το σημείο ο Ζ. Κ. Γιούνκερ διευκρίνισε ότι ο στόχος για επιπλέον έσοδα από ΦΠΑ πρέπει να αντιστοιχεί στο 1%του ΑΕΠ!

Από την παρέμβαση Γιούνκερ δεν έλειψαν οι αναφορές σε ανατροπές στα εργασιακά δικαιώματα και το ασφαλιστικό σύστημα. Υπενθυμίζεται ότι μόλις ένα εικοσιτετράωρο νωρίτερα, προς την ίδια κατεύθυνση είχε στρέψει τα βέλη του και ο Ολ. Μπλανσάρ του ΔΝΤ.

ΠΡΟΚΛΗΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΣΤΑ ΕΣΩΤΕΡΙΚΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΚΑΙ ΣΥΡΙΖΑ

Οι πιέσεις σε βάρος της χώρας δεν περιορίστηκαν στα μέτρα που αξιώνουν οι δανειστές για να προχωρήσουν οι συζητήσεις μεταξύ των δύο πλευρών. Ο Γιούνκερ προχώρησε σε μια ωμή παρέμβαση του στα εσωτερικά της κυβέρνησης και του ΣΥΡΙΖΑ, δηλώνοντας ότι δεν εμπιστεύεται το κυβερνόν κόμμα, γιατί αυτό δεν είναι ένα «κανονικό κόμμα»!!!

Την απαράδεκτη στάση Γιούνκερ απέναντι σε ένα μεγάλο δημοκρατικό κόμμα όπως είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, έσπευσε να ενστερνιστεί το «Ποτάμι». Ο επικεφαλής του Στ. Θεοδωράκης, σε μια ιταμή προσπάθεια να φανεί αρεστός στα ευρωατλαντικά αφεντικά του κάλεσε από την Κρήτη όπου βρισκόταν τον Αλ. Τσίπρα «ν' αποφασίσει με ποιους θα πάει και ποιους θ' αφήσει. Δε γίνονται και τα δύο, δε γίνεται και Λαφαζάνης και Ευρώπη, δε γίνεται και Καμμένος και Ευρώπη. Δε γίνεται και Μπαλτάς και Ευρώπη»…

ΠΡΟΚΛΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ Η ΣΤΑΘΕΡΗ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΟΥ ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΟΥ ΤΗΣ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ

Πάντως ο Ζ. Κ. Γιούνκερ δεν μπόρεσε να κρύψει τις ανησυχίες των κυρίαρχων κύκλων της Γερμανικής ΕΕ και των υπερατλαντικών «συμμάχων» για μια ενδεχόμενη αποχώρηση της Ελλάδας από την ευρωζώνη. Ειδικότερα, απαντώντας σε σχετική ερώτηση, ο επικεφαλής της Κομισιόν ευθυγραμμίστηκε πλήρως με τον Αμερικανό Υπουργό Οικονομικών όσον αφορά τις απρόβλεπτες συνέπειες ενός Grexit, λέγοντας το εξής: «Είναι σίγουρο ότι αν συμβεί κάτι αρνητικό [π.χ.] ένα Grexit, ένα Graccident ή μία χρεοκοπία, αυτό δεν θα επηρεάσει μόνο την Ελλάδα. Πάντα δήλωνα απολύτως ξεκάθαρα ότι δεν γνωρίζουμε τις συνέπειες αυτού και ότι θα είχε προφανώς επιπτώσεις για την ευρωζώνη και μέσω αυτής για την παγκόσμια οικονομία. Άρα, αυτό είναι φυσικά ένα ελληνικό πρόβλημα, αλλά είναι επίσης και δικό μας πρόβλημα».

Η έξοδος από την ευρωζώνη δεν είναι μια καταστροφή όπως επιχειρούν να την παρουσιάσουν οι δανειστές και οι εγχώριοι εκφραστές τους, αφού οι ίδιοι πλέον παραδέχονται ότι οι δυσκολίες που θα κληθούν να αντιμετωπίσουν θα είναι πολύ μεγαλύτερες από αυτές που θα αντιμετώπιζε ενδεχομένως η Ελλάδα.

Σε κάθε περίπτωση, αν δεν επιτευχθεί μία συμφωνία που να είναι συμβατή το κυβερνητικό πρόγραμμα, η χώρα μας έχει πολλές εναλλακτικές βιώσιμες λύσεις για να εφαρμόσει τις προγραμματικές της δεσμεύσεις, με στόχο την προοδευτική έξοδο από την πολύχρονη οικονομική κρίση και την ανόρθωση του τόπου.

ΣΠΥΡΟΣ ΒΡΑΝΑΣ

Read more...