Συνέντευξη του Άρη Χατζηστεφάνου στο Russia Today την Παρασκευή 27 Φεβρουαρίου
Δες ΕΡΤ!
Ο καταστροφικός ρόλος του πολ...Ενωτική Πολιτική Παρέμβαση της Ριζ. Αριστεράς
"Patria o Muerte" ή Χρυσή Αυγή;
Ο καταστροφικός ρόλος
του πολιτικού κατεστημένουMore
>Ενωτική Πολιτική Παρέμβαση
της Ριζοσπαστικής ΑριστεράςMore
"Patria o Muerte" ή Χρυσή Αυγή;
Αριστερά και πατρίδαSaturday, February 28, 2015
Ο ΚΟΣΜΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΝΥΠΟΜΟΝΟΣ ΑΛΛΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΙΤΗΤΙΚΟΣ
Του ΑΠ. ΑΠΟΣΤΟΛΟΠΟΥΛΟΥ*
Η κυβέρνηση, παρά τις διακηρύξεις, φοβήθηκε (δικαίως ή αδίκως) τοGREXIT και υποχώρησε αλλά όχι τόσο ώστε να μείνει γυμνή, όπως ο βασιλιάς. Ωστόσο: Καμία μεταπολεμική κυβέρνηση σε όλη την Ευρώπη δεν συνάντησε τόση λυσσασμένη αντίδραση από όλους όση ο ΣΥΡΙΖΑ τις τελευταίες μέρες. Αλλά και καμία άλλη κυβέρνηση μικρής χώρας, στα όρια της απόλυτης φτώχειας, απαξιωμένη, δεν επιχείρησε να συζητήσει ως ίση προς ίσο με όλους τους άλλους, μικρούς και μεγάλους της ΕΕ. Δημιουργήθηκε παρακαταθήκη. Και για την Ελλάδα-η διαπραγμάτευση δεν τέλειωσε-και για τους επερχόμενους, Ισπανούς και άλλους. Ξέρουν τώρα ότι μπορούν, χωρίς να φοβούνται τη συντριβή τους. Αξίζει επιτέλους να προσέξουμε ότι οι Ευρωπαίοι Εταίροι, συζήτησαν, διαπραγματεύθηκαν, δεν παραμέρισαν με μια απαξιωτική κίνηση τις ελληνικές απαιτήσεις. Γνωρίζουν ότι επέρχεται θύελλα και ότι η ελληνική περίπτωση είναι η πιο απλή γι’ αυτούς, η πιο εύκολη, καθ’ ότι η Ελλάδα είναι στην πιο δυσχερή θέση, εκβιάσιμη, αν κλείσουν οι Τραπεζικές κάνουλες. Αν νικήσει το Ποδέμος ή η Λεπέν μπορούν να κάνουν το ίδιο στην Ισπανία και τη Γαλλία; Αν οΡέντσι (κάτι σαν τον Κουβέλη) αποτύχει στην Ιταλία πόσα δις θα τους χρειαστούν; Όλα τα «αν» λίαν πιθανά, στο τραπέζι. Είναι γελοίο το επιχείρημα ότι οι Γάλλοι θα φοβηθούν επειδή οι Έλληνες δεν τα πολυκατάφεραν απέναντι στον Σόϋμπλε.
Ο κόσμος δεν είναι ανυπόμονος αλλά είναι απαιτητικός. Δεν ενδιαφέρουν τον κόσμο (όχι τόσο, πάντως, όσο ενοχλούνται πολιτικοί παράγοντες) οι μαίανδροι των διατυπώσεων στα κείμενα. Αρκεί να εφαρμοστούν οι υποσχέσεις, πχ ενδεικτικά, να μη μειωθούν συντάξεις και μισθοί, να προστατευτεί η πρώτη κατοικία, να μη γίνουν απολύσεις, να καταργηθεί ο ΕΝΦΙΑ, χωρίς να υπάρξει επιβάρυνση για να γίνουν όλα αυτά, αλλιώς θα ήταν δώρο άδωρο. Στελέχη, κυβερνητικοί, πολιτικοί, κομματικοί παράγοντες δεν αρκούνται σ’ αυτά και έχουν απόλυτα δίκιο, πράγματι δεν είναι αρκετά. Αλλά για τον κόσμο, συνηθισμένο άλλα να ακούει στα μπαλκόνια και άλλα να γίνονται, είναι αρκετά, για την ώρα. Θέλει πρωτίστως να σταματήσει η κατρακύλα και μετά βλέπουμε, λέει στις δημοσκοπήσεις.
Η απαίτηση, ανυποχώρητη απαίτηση, είναι να τιμωρηθούν οι ένοχοι, οι κλέφτες, όσοι μας έφεραν ως εδώ. Η κυβέρνηση θα δώσει κρίσιμες εξετάσεις σ’ αυτό. Αν δεν το πράξει ή το πράξει ελλιπώς, θα καταγραφεί στη λαϊκή συνείδηση ότι προσφέροντας κάλυψη γίνεται συνένοχος.
Οι ένοχοι σκανδάλων και αθέμιτων προμηθειών είναι συνήθως στενά, άρρηκτα, συνδεδεμένοι με αυτούς ακριβώς τους Εταίρους που μας κατηγορούν ότι αφήνουμε άθικτους τους ύποπτους για αθέμιτο πλουτισμό. Λαδώθηκαν πολλοί εδώ αλλά ποιοι τους λάδωναν; Δεν είναι τυχαίο ότι το βράδυ ρωτήθηκε ο Σόϊμπλε για τον Χριστοφοράκο και το άλλο πρωί αυτοκτόνησε (ή «αυτοκτόνησε») ο γερμανός υπάλληλος που μοίραζε το «λάδι». Πολλοί Ευρωπαίοι, κυβερνώντες, που μας κατηγορούν για αδράνεια θα βρεθούν σύντομα απέναντι σε κάθε απόπειρα κάθαρσης. Η αποκάλυψη και τιμωρία των ενόχων είναι όπλο στα χέρια της κυβέρνησης αλλά η χρήση του δεν θέλει μόνο αρετή, θέλει κυρίως τόλμη. Χρήσιμες οι αντιδράσεις για την επιτευχθείσα συμφωνία αλλά κρίσιμη η απαίτηση (όσων κοινοβουλευτικά και κομματικά επέδειξαν την επιβαλλόμενη ευαισθησία) να συγκροτηθεί η εξεταστική επιτροπή της Βουλής για τον καταλογισμό ευθυνών σε εκείνους που έφεραν τα Μνημόνια και υπήγαγαν τη χώρα στο Αγγλικό Δίκαιο.
Οι αποζημιώσεις και το κατοχικό δάνειο είναι απαίτηση που δεν μπορεί να μένει εσαεί ανεκπλήρωτηόση αντίδραση και αν προβάλλει η Γερμανία.
Είναι προφανές ότι η επιλογή να δοθεί η μάχη εντός του ευρώ επέβαλλε εξ’ αρχής περιορισμούς. Είναι εξ’ ίσου προφανές ότι κανείς ούτε στην Ελλάδα ούτε στην Ευρώπη δεν προσφέρει πειστική απάντηση για το τι μπορεί να συμβεί σε περίπτωση GREXIT. Γι’ αυτό άλλοι την προβάλλουν ως απειλή για την Ελλάδα και άλλοι ως καταστροφή για την ΕΕ. Η ελληνική έξοδος είναι όπλο προπαγάνδας, όχι σταθμισμένη τοποθέτηση. Η Γερμανία κέρδισε ό,τι κέρδισε επειδή είναι πιο ισχυρή, όχι επειδή ήταν σίγουρη πως δεν κινδύνευε από την ελληνική έξοδο.
Τέλος και ανεξάρτητα από τις εξελίξεις των ημερών: Στην προοπτική του ορατού μέλλοντος δεν τίθεται ζήτημα ανατροπής του καπιταλιστικού Συστήματος. Εντός του προβλέπεται να ζήσουμε για όσο βλέπει το μάτι μας. Επειδή, όμως, οι παγκοσμιοποιημένοι ισοπεδωτές των Εθνών και των ανθρώπωνδεν μπορούν να επιβάλλουν τη θέλησή τους, να εξαφανίσουν πολιτισμούς και ελευθερίες, μπορεί «ο καθείς με τα όπλα του» να προσπαθήσει για το καλύτερο. Και να τα καταφέρει.
ISKRA.gr: OMIΛΙΑ ΤΣΙΠΡΑ ΣΤΟ ΥΠΟΥΡΓΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ
ΤΑ ΠΕΝΤΕ ΠΡΩΤΑ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΑ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕ Ο Α. ΤΣΙΠΡΑΣ
Ο ΕΠΑΝΕΛΕΓΧΟΣ ΣΤΙΣ ΣΚΟΥΡΙΕΣ ΣΥΜΒΟΛΟ ΣΤΗ ΜΑΧΗ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΔΙΑΠΛΟΚΗΣ
Τις πρώτες νομοθετικές και πολιτικές πρωτοβουλίες που αναλαμβάνει να υλοποιήσει η κυβέρνηση ώστε να υλοποιήσει τις δεσμεύσεις της προς τον ελληνικό λαό και που κινούνται σε αντιμνημονιακή κατεύθυνση ανακοίνωσε ο πρωθυπουργός Α. Τσίπρας στη συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβουλίου.
Ειδικότερα ανακοίνωσε τα πρώτα νομοσχέδια που καταθέτει την επόμενη εβδομάδα η κυβέρνηση και αφορούν την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης, τη ρύθμιση των ληξιπρόθεσμων οφελών προς το Δημόσιο και τα Ασφαλιστικά Ταμεία, την προστασία της πρώτης κατοικίας, την επανασύσταση της ΕΡΤ. Επίσης ανακοίνωσε και τη σύσταση Εξεταστικής για τα μνημόνια και άλλες παρεμβάσεις για την αναμόρφωση της δημόσιας διοίκησης.
Αναφερόμενος στην απόφαση του Υπουργού Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Π. Λαφαζάνη να ανακαλέσει την άδεια Αρχιτεκτονικής και Ηλεκτρομηχανολογικής Μελέτης του εργοστασίου στις Σκουριές τη χαρακτήρισε κόμβο και σύμβολο για τους νέους όρους διακυβέρνησης, για τις νέες αρχές που καθορίζουν την πολιτική της μεταμνημονιακής περιόδου. Σκοπός μας είναι – τόνισε - με αυτή μας την κίνηση να προασπίσουμε, με τον όσο το δυνατόν πιο αποτελεσματικό τρόπο, δύο μείζονες προτεραιότητες για την κυβέρνησή μας, το περιβάλλον και το δημόσιο συμφέρον. Παράλληλα επισήμανε πως «για την κυβέρνηση οι εργαζόμενοι, η προοδευτική παραγωγική ανάπτυξη, το περιβάλλον και το δημόσιο όφελος, βρίσκονται πάνω απ΄ όποια επιχειρηματικά συμφέροντα, όσο μεγάλα και αν είναι και όσες διασυνδέσεις και αν διαθέτουν. Και αυτό ας το χωνέψουν όλοι μέσα και έξω από τη χώρα».
ΟΛΟΚΛΗΡΗ Η ΟΜΙΛΙΑ TOY Α. ΤΣΙΠΡΑ
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Σήμερα μετά και τις αποφάσεις των Κοινοβουλίων των Ευρωπαϊκών Κρατών που απαιτούνταν ώστε να επικυρωθεί η καταρχήν συμφωνία του EWG της 20 Φεβρουαρίου, έκλεισε ένας πρώτος κύκλος σκληρής και επίπονης διαπραγμάτευσης.
Οι εταίροι μας ενέκριναν επέκταση της δανειακής σύμβασης με την Ελλάδα, στην βάση του αιτήματος που είχαμε καταθέσει με την επιστολή μας.
Δηλαδή την επέκταση της δανειακής σύμβασης χωρίς την επέκταση των μνημονιακών δεσμεύσεων, του προγράμματος της λιτότητας δηλαδή, που μέχρι χθες τη συνόδευε αποκλειστικά.
Αποδείχτηκε έτσι, ότι η Ευρώπη μπορεί να προχωράει όταν υπάρχει πολιτική βούληση.
Μπορεί να υπερβαίνει αδιέξοδα, να αναζητά άλλους δρόμους για την ανάπτυξη.
Να βάζει σε προτεραιότητα το κοινό μέλλον των ευρωπαϊκών λαών.
Η χώρα βγαίνει από αυτή τη δύσκολη και σκληρή διαδικασία πραγματικής διαπραγμάτευσης, πιο δυνατή και πιο περήφανη.
Βγαίνει από αυτή τη διαδικασία έχοντας ανακτήσει την αξιοπρέπειά αλλά και την ισοτιμία της απέναντι στους Ευρωπαίους εταίρους.
Και ταυτόχρονα έχοντας πετύχει τους βασικούς προκαταρκτικούς στόχους που είχαμε θέσει για αυτό τον πρώτο γύρο της διαπραγμάτευσης.
Καταφέραμε να καταλήξουμε με τους εταίρους σε μια συμφωνία - γέφυρα τετράμηνης διάρκειας ώστε να επαναδιαπραγματευτούμε με ειλικρίνεια και χωρίς εκβιασμούς την ίδια την ουσία της δανειακής σύμβασης, θέτοντας επί τάπητος το αίτημα μας για απομείωση του ελληνικού χρέους.
Η συμφωνία γέφυρα επιτεύχθηκε με την παράταση μεν της δανειακής σύμβασης που θέλουμε να επαναδιαπραγματευθούμε, αλλά ταυτόχρονα με τον σαφή διαχωρισμό της από τα Μνημόνια που την συνόδευαν.
Οι Ευρωπαίοι εταίροι μας αναγκάστηκαν να αποδεχθούν κάτι που μέχρι χθες έμοιαζε ταμπού:
Ότι τα Μνημόνια, οι πολιτικές δηλαδή που ασκήθηκαν επί μια πενταετία στη χώρα, δεν ήταν μόνο κοινωνικά καταστροφικές αλλά και οικονομικά ατελέσφορες.
Ενώ οι δημοσιονομικοί στόχοι που έθεταν ήταν απολύτως αδύνατον να επιτευχθούν.
Έτσι δέχθηκαν τελικά να αποσύρουν την επιμονή για πρωτοφανή και ανεδαφικά πρωτογενή πλεονάσματα, που αποτελούν το άλλο όνομα της λιτότητας.
Επιβεβαίωσαν επίσης ότι πρέπει να ανοίξει και η συζήτηση, στο πλαίσιο της νέας συμφωνίας, για το ελληνικό χρέος και τους όρους αποπληρωμής του.
Τα Μνημόνια επομένως τελείωσαν τόσο τυπικά όσο και ουσιαστικά, όσο και αν αυτό στεναχωρεί αφάνταστα την αντιπολίτευση που δε μπορεί να ζήσει δίχως αυτά και για αυτό προσπαθεί εναγωνίως να πείσει για το αντίθετο.
Αυτό το οποίο έχουμε σήμερα μπροστά μας είναι η υποχρέωση να ξεκινήσουμε την υλοποίηση μιας σειράς σαρωτικών μεταρρυθμίσεων.
Μεταρρυθμίσεων, όμως, που έχει ανάγκη η ελληνική κοινωνία.
Με στόχο την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής, την αποτελεσματική αντιμετώπιση θεσμική, πολιτική και ποινική της διαφθοράς.
Τη σαρωτική μεταρρύθμιση και ανασυγκρότηση της δημόσιας διοίκησης.
Την επανεκκίνηση της πραγματικής οικονομίας.
Και φυσικά την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης.
Αυτό είναι το μίγμα πολιτικής που συνοδεύει την παράταση της δανειακής σύμβασης και όχι οι οριζόντιες περικοπές μισθών και συντάξεων,
οι απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων,
η φορολογική εξόντωση των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων και των μισθωτών,
η αλλαγή του θεσμικού πλαισίου για τις μαζικές απολύσεις.
Γνωρίζω πολύ καλά ότι κάποιοι θα ήθελαν πολύ να είχαμε αποτύχει.
Μέχρι χθες παρακαλούσαν να πέσουμε στα βράχια.
Σήμερα, πολύ θα ήθελαν να είχαμε αποδεχτεί τα μέτρα εξόντωσης της κοινωνίας στα οποία είχε συμφωνήσει η προηγούμενη κυβέρνηση, μόνο και μόνο για να μην αποδειχτεί η δική τους πολιτική γύμνια και αναξιοπιστία.
Γνωρίζω, επίσης, ότι κάποιοι έχουν ποντάρει σε ένα Τρίτο Μνημόνιο τον Ιούνη.
Λυπάμαι πολύ, αλλά δυστυχώς και πάλι θα τους απογοητεύσουμε.
Ας το ξεχάσουν το τρίτο μνημόνιο, γιατί τα Μνημόνια τελείωσαν στις 25 Γενάρη.
Αυτό που επιδιώκουμε στο τέλος του τετραμήνου είναι μια αμοιβαία αποδεχτή συμφωνία με τους εταίρους για την οριστική αποδέσμευση της χώρας από την ασφυκτική και εξευτελιστική επιτροπεία.
Μια συμφωνία που θα καταστήσει κοινωνικά βιώσιμες τις χρηματοδοτικές μας υποχρεώσεις και θα δώσει τη δυνατότητα να επιστρέψουμε στην ανάπτυξη, στη κανονικότητα, στη κοινωνική συνοχή.
Κατανοώ τη πολιτική απογοήτευση ορισμένων κύκλων του μνημονιακού κατεστημένου.
Απογοήτευση που μετατρέπεται σε οργή και πανικό, σε αποδιοργάνωση και σύγχυση.
Είναι λογικό.
Διότι αποδείξαμε έμπρακτα τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Ευρώπη ότι η λιτότητα δεν είναι μονόδρομος.
Ότι υπάρχει εναλλακτική πολιτική τόσο για μας εδώ όσο και για την Ευρώπη συνολικά.
Και αυτό είναι το μεγάλο κέρδος για τους λαούς και η μεγάλη ήττα για την πολιτική ελίτ και την ολιγαρχία.
Αυτή τη στιγμή όμως δεν είναι η ώρα ούτε για πανηγυρισμούς ούτε για επανάπαυση.
Έχουμε μπροστά μας τη μεγάλη μάχη και την πραγματικά μεγάλη πρόκληση:
Να ξαναστήσουμε στα πόδια της μια χώρα ρημαγμένη και έναν λαό εξοντωμένο.
Αυτό είναι το μεγάλο μας χρέος.
Αυτή είναι η βασική μας ευθύνη.
Και αντίπαλος μας σε αυτή την προσπάθεια δεν θα είναι μόνο οι ακραία συντηρητικές δυνάμεις της Ευρωπαϊκής πολιτικής ελίτ, αλλά και ολόκληρο το μνημονιακό καθεστώς που οικοδομήθηκε μέρα με τη μέρα και ρύθμιση τη ρύθμιση την τελευταία πενταετία.
Τόσο στον κρατικό μηχανισμό με τις διάφορες αυτονομημένες υπηρεσίες και υπαλλήλους,
όσο και στην οικονομία με τα εγκατεστημένα οικονομικά συμφέροντα που πνίγουν τις αναπτυξιακές δυνατότητες της ελληνικής οικονομίας.
Από την επόμενη εβδομάδα η κυβέρνηση κοινωνικής σωτηρίας θα αναλάβει συγκεκριμένες νομοθετικές και πολιτικές πρωτοβουλίες για να υλοποιήσει με προσεκτικά και μελετημένα βήματα τις δεσμεύσεις της προς τον ελληνικό λαό σε συνθήκες δημοσιονομικής ισορροπίας.
ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΑ
Το πρώτο νομοσχέδιο που καταθέτουμε η κυβέρνηση στις αρχές της επόμενης εβδομάδας, θα αφορά τα μέτρα για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης.
Αυτό αποτελεί το πρώτιστό μας χρέος σε μια κοινωνία που πέντε χρόνια τώρα χειμάζεται.
Στο νομοσχέδιο θα περιλαμβάνονται συγκεκριμένες ρυθμίσεις για την παροχή δωρεάν ρεύματος και σίτισης σε 300.000 νοικοκυριά, ώστε η Ελλάδα να ξαναγίνει μια πολιτισμένη χώρα, όπου όλοι θα ζουν σε συνθήκες αξιοπρέπειας και σεβασμού των αυτονόητων δικαιωμάτων τους.
Ώστε κανένα παιδί να μην κρυώνει, κανένα παιδί να μην λιποθυμά από την πείνα ή να πηγαίνει πεινασμένο στο σχολειό του.
Στο ίδιο νομοσχέδιο θα εμπεριέχεται και η ρύθμιση για την εκκίνηση του προγράμματος στέγασης για 30.000 δικαιούχους με επιδότηση ανά άτομο και με προβλέψεις για τον περιορισμό των εξώσεων που πολλαπλασιάστηκαν την πενταετία του Μνημονίου.
Επίσης προκειμένου να πετύχουμε ένα διπλό στόχο:
Την άμεση ανακούφιση πριν απ’ όλα των 3,7 εκατομμυρίων φυσικών προσώπων και πολύ μικρών, μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων, που στις συνθήκες της κρίσης έφτασαν να χρωστούν έως 5.000 ευρώ ο καθένας, χωρίς ελπίδα αποπληρωμής.
Με αποτέλεσμα να έχει καταρρεύσει η ζωή τους.
Και από την άλλη για να ενισχύσουμε δραστικά τα δημόσια έσοδα στερώντας από οποιαδήποτε δικαιολογία μεγαλοοφειλέτες, που αποκλείονταν απ’ τις μέχρι τώρα ρυθμίσεις, καταθέτουμε νομοσχέδιο ρύθμισης των ληξιπρόθεσμων οφειλών προς το Δημόσιο.
Στο ίδιο νομοσχέδιο συμπεριλαμβάνεται ρύθμιση για τις οφειλές προς τ’ ασφαλιστικά ταμεία, ενώ προχωρούμε στην άρση του διαρκούς αυτόφωρου, της σύλληψης, κράτησης και φυλάκισης για χρέη προς το Δημόσιο έως 50.000 ευρώ.
Με νομοθετική ρύθμιση στο ίδιο νομοσχέδιο επανέρχεται - και μάλιστα αναδρομικά - το καθεστώς που ίσχυε έως 31.12.2013 για τις εκθέσεις του ΣΔΟΕ, έτσι ώστε να μην αποτελούν μετά από μήνες ενδελεχούς ελέγχου, απλά δελτία πληροφοριών προς τις ΔΥΟ.
Αλλά να παράγουν άμεσα όλα τα έννομα αποτελέσματα που επιτρέπουν τον καταλογισμό φόρων και προστίμων.
Αυτή η ρύθμιση θα διευκολύνει σημαντικά την επιτάχυνση περάτωσης των ελέγχων από τις ελεγκτικές αρχές.
Πολύ περισσότερο, όταν αυτές τις μέρες για πρώτη φορά ενοποιήθηκε ηλεκτρονικά το συσσωρευμένο από χρόνια ελεγκτικό υλικό από όλες τις «λίστες» - Λαγκάρντ, Λιχτενστάιν, από εμβάσματα και ακίνητα εξωτερικού και βέβαια εκείνη της Αρχής Καταπολέμησης της Νομιμοποίησης Εσόδων από Εγκληματικές Δραστηριότητες.
Ώστε με στοχευμένους ελέγχους να διευκολυνθεί η ύπαρξη συγκεκριμένων αποτελεσμάτων στη σύλληψη της μεγάλης φοροδιαφυγής.
Επίσης την επόμενη εβδομάδα καταθέτουμε νομοθετική ρύθμιση που θα υλοποιεί τη δέσμευση μας για την προστασία της πρώτης κατοικίας, ώστε να βάλουμε τέλος στην αγωνία εκατοντάδων χιλιάδων συμπολιτών μας, εργαζόμενων και συνταξιούχων που κινδυνεύουν να χάσουν το σπίτι τους.
Η ρύθμιση αυτή θα έχει έκτακτο χαρακτήρα και θα αφορά κατοικίες των οποίων η αντικειμενική αξία δεν υπερβαίνει τα 300.000 ευρώ.
Την επόμενη εβδομάδα, την Πέμπτη 5 Μάρτη, προχωράμε στην κατάθεση του Νομοσχεδίου για την ΕΡΤ ώστε να αποκαταστήσουμε μια μεγάλη αδικία.
Και να γιατρέψουμε την μεγάλη πληγή στην δημοκρατία και την ενημέρωση που προκάλεσε η απόφαση της 11ης Ιουνίου του 2013 της συγκυβέρνησης του Μνημονίου.
Με το νομοσχέδιο αυτό:
· Διασφαλίζεται η λειτουργία της ΕΡΤ πάνω σε θεμέλιο δημοκρατίας με σκοπό την ποιοτική αναβάθμιση του παρεχόμενου ενημερωτικού, πολιτιστικού και ψυχαγωγικού προγράμματος.
· Δεν δημιουργείται δημοσιονομική επιβάρυνση στον κρατικό προϋπολογισμό και συνεπώς δεν καθίσταται αντικείμενο της υπό εξέλιξη διαπραγμάτευσης. Αντίθετα την τροφοδοτεί με το επιχείρημα της ουσιαστικής ριζοσπαστικής μεταρρύθμισης και της καλής νομοθέτησης.
· Ρυθμίζεται επαρκώς το νέο εργασιακό πλαίσιο, δημιουργούνται οι προϋποθέσεις επίλυσης των δικαστηριακών εκκρεμοτήτων, με σεβασμό στον πολύμηνο αγώνα των απολυμένων, ταυτόχρονα όμως χωρίς ρεβανσισμούς προς τους εργαζόμενους που νομίμως εργάζονται στο σημερινό φορέα.
· Δημιουργείται το αναγκαίο πλαίσιο επίλυσης των ζητημάτων διαδοχής, αλλά και ελέγχου των οικονομικών στοιχείων και πεπραγμένων με σκοπό την εύρυθμη και ταυτόχρονα εξορθολογισμένη λειτουργία της ΕΡΤ.
· Προβλέπεται ένα απαραίτητο ετήσιο πλαίσιο ανασυγκρότησης κατά τη διάρκεια του οποίου θα επιλυθούν συνολικώς τα ζητήματα διοίκησης, λειτουργίας, οργάνωσης του προσωπικού και εκπομπής του προγράμματος, προκειμένου να μεταβούμε στη νέα εποχή της πραγματικά ανεξάρτητης και πολυφωνικής δημόσιας ραδιοτηλεόρασης που δεν θα επιτρέπει σε κανέναν να την καταστήσει ξανά εργαλείο πολιτικής βούλησης ή θύμα στο βωμό σκοπιμοτήτων.
Αυτές είναι οι πρώτες νομοθετικές παρεμβάσεις που θα καταθέσει η κυβέρνηση κοινωνικής σωτηρίας την ερχόμενη εβδομάδα.
Αλλά το νομοθετικό έργο θα συνεχιστεί καθώς έχουμε μπροστά μας να αλλάξουμε μέρα με τη μέρα ένα τερατώδες καθεστώς αδιαφάνειας και διαφθοράς, αποκαθιστώντας την κοινωνική δικαιοσύνη και τη δημοκρατία.
ΑΝΑΜΟΡΦΩΣΗ ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ
Το να κυβερνάς όμως δεν είναι μόνο να νομοθετείς.
Η κυβέρνηση σε κάθε πεδίο και σε κάθε τομέα θα πρέπει να επιδείξει ετοιμότητα ώστε να λύνει καθημερινά τα πρακτικά προβλήματα και να προωθεί διαρκείς μεταρρυθμίσεις οι οποίες θα διευκολύνουν την ζωή των πολιτών και θα εξορθολογίζουν την δημόσια διοίκηση.
Από την επόμενη εβδομάδα, λοιπόν, θα ξεκινήσει η προετοιμασία για την υλοποίηση της δέσμευσής μας για τα ηλεκτρονικά κέντρα εξυπηρέτησης πολιτών αλλά και για την τεχνική προετοιμασία δημιουργίας της κάρτας του πολίτη που θα εμπεριέχει όλες τις πληροφορίες που θα απαιτούνται για τις συναλλαγές με τη δημόσια διοίκηση.
Ώστε να κάνουμε πράξη τη δέσμευσή μας : Καμία δημόσια υπηρεσία να μη ζητά πληροφορίες που ήδη κατέχει άλλη δημόσια υπηρεσία.
Θα ήθελα σε αυτό το σημείο να σας καλέσω όλους και όλες να εργαστούν από κοινού με τον Υπουργό Διοικητικής Μεταρρύθμισης, ώστε να μπει μπροστά η αναδιοργάνωση όλων των οργανισμών των Υπουργείων προκειμένου να είμαστε έτοιμοι το δυνατόν συντομότερα.
Ίσως αυτή να είναι μια από τις μεγαλύτερες και σημαντικότερες παρεμβάσεις μας και θα μας δώσει την ευκαιρία να αποδείξουμε ότι μπορούμε να αναμορφώσουμε ριζικά το τοπίο της δημόσιας διοίκησης στην Ελλάδα, πέρα από συντεχνιακά συμφέροντα και πελατειακές δεσμεύσεις.
ΠΡΟΑΣΠΙΖΟΥΜΕ ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΚΑΙ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ
Θα ήθελα όμως να σταθώ και σε ένα θέμα που αποτελεί για μας κόμβο και σύμβολο για τους νέους όρους διακυβέρνησης, για τις νέες αρχές που καθορίζουν την πολιτική της μεταμνημονιακής περιόδου:
H κυβέρνησή μας, διά του Υπουργού Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, Περιβάλλοντος και Ενέργειας, αποφάσισε σήμερα να ανακαλέσει την άδεια Αρχιτεκτονικής και Ηλεκτρομηχανολογικής Μελέτης του εργοστασίου στις Σκουριές της Χαλκιδικής.
Η ανάκληση αυτή κρίθηκε επιβεβλημένη μετά από σοβαρές καταγγελίες που μεσολάβησαν.
Και κρίθηκε επιβεβλημένη προκειμένου να υπάρξει επανέλεγχος για το κατά πόσο στη σχετική θεώρηση έχουν τηρηθεί, από την επιχείρηση στις Σκουριές, οι κείμενες διατάξεις.
Σκοπός μας είναι με αυτή μας την κίνηση να προασπίσουμε, με τον όσο το δυνατόν πιο αποτελεσματικό τρόπο, δύο μείζονες προτεραιότητες για την κυβέρνησή μας, το περιβάλλον και το δημόσιο συμφέρον.
Και με αφορμή τις αντιδράσεις γι’ αυτή μας την απόφαση θέλω να τονίσω προς πάσα κατεύθυνση:
Η νέα κυβέρνησή μας εκλέχτηκε για να υπηρετήσει με ακλόνητη συνέπεια τα συμφέροντα των εργαζομένων και του ελληνικού λαού.
Εκλέχτηκε για να προασπίσει την προοδευτική παραγωγική ανασυγκρότηση του τόπου και ταυτόχρονα να διαφυλάξει και να αναβαθμίσει το περιβάλλον στην πατρίδα μας και τη φυσική μας κληρονομιά για τις επόμενες γενιές.
Γι’ αυτό, για την κυβέρνηση οι εργαζόμενοι, η προοδευτική παραγωγική ανάπτυξη, το περιβάλλον και το δημόσιο όφελος, βρίσκονται πάνω απ΄ όποια επιχειρηματικά συμφέροντα, όσο μεγάλα και αν είναι και όσες διασυνδέσεις και αν διαθέτουν.
Και αυτό ας το χωνέψουν όλοι μέσα και έξω από τη χώρα.
Κλείνοντας αυτή την εισήγηση επιτρέψτε μου να αναφερθώ ειδικά και σε ένα τελευταίο θέμα.
Σε μια ακόμα πολιτική πρωτοβουλία σε κοινοβουλευτικό επίπεδο, που αναλαμβάνουμε :
Την επόμενη εβδομάδα θα καταθέσουμε στη Βουλή πρόταση για τη σύσταση εξεταστικής επιτροπής για τα Μνημόνια:
Για να διερευνηθούν οι συνθήκες αλλά και οι πολιτικές ευθύνες όλων των παραγόντων που έπαιξαν ρόλο στη χρεοκοπία της χώρας που μας οδήγησε στον αναγκαστικό δανεισμό.
Με ευθύνη, με εντιμότητα και χωρίς κανένα ρεβανσισμό θα αναλάβουμε την πολιτική αυτή πρωτοβουλία γιατί ο ελληνικός λαός έχει δικαίωμα να μάθει την αλήθεια, γιατί είμαστε ηθικά και πολιτικά υποχρεωμένοι να αποδώσουμε δικαιοσύνη.
Το έχει ανάγκη το πολιτικό μας σύστημα που απαξιώθηκε.
Το έχει ανάγκη η ίδια η δημοκρατία.
Κυρίες και κύριοι βουλευτές σας καλώ από αύριο να εργαστείτε σκληρά υλοποιώντας τη λαϊκή εντολή να γυρίσει σελίδα η χώρα.
Σας καλώ να για λιγότερα συνθήματα και πιο πολύ δουλειά.
Λιγότερα λόγια και περισσότερα έργα.
Σας ευχαριστώ
Και καλή σας δύναμη.
Α. Χατζηστεφάνου: Ευρωζώνη - η Τελική Μάχης της Επιβίωσης
Του ΑΡΗ ΧΑΤΖΗΣΤΕΦΑΝΟΥ*
Καθώς η προσοχή των ελληνικών αλλά και των ευρωπαϊκών μέσων ενημέρωσης βρισκόταν, δικαιολογημένα, στραμμένη στη στάση που θα τηρούσε η Ελλάδα στα διαδοχικά eurogroup, η εφημερίδα Financial Times παρουσίασε μια πολιτική βόμβα για το μέλλον της ευρωζώνης, η οποία πέρασε σχεδόν απαρατήρητη. Ο γνωστός δημοσιογράφος, Πίτερ Σπίγκελ, αποκάλυψε έκθεση του Γιούνκερ, η οποία θα μπορούσε να σημάνει το τέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπως την γνωρίζουμε μέχρι σήμερα. Στο κείμενο, το οποίο εκτός από την υπογραφή του προέδρου της Κομισιόν, έφερε και τα ονόματα του επικεφαλής του eurogroup Γερούν Ντάισελμπλουμ και του προέδρου του Συμβουλίου, Ντόναλντ Τασκ, γίνεται σαφής αναφορά στην αδυναμία της ευρωζώνης να αντιπαρατεθεί με την αμερικανική οικονομία και προτείνονται μια σειρά λύσεων.
Εν συντομία ο Γιούνκερ εμμέσως πλην σαφώς προτείνει τη χάραξη ενός κοινού προϋπολογισμού των χωρών της ευρωζώνης, τη δημιουργία νέου κοινοβουλίου των χωρών μελών της νομισματικής ένωσης αλλά και την ύπαρξη ενός μηχανισμού που θα τιμωρεί τα «απείθαρχα» μέλη της ένωσης.
Παραμένει άγνωστο εάν η ΕΚΤ ήθελε εξ αρχής να «διαρρεύσει» τις θέσεις της ή αν κάποιος άλλος ισχυρός παίχτης προσπάθησε με αυτό τον τρόπο να προκαταβάλει τυχόν εξελίξεις. Αρκετοί αναλυτές πάντως έσπευσαν να σημειώσουν ότι σε βάθος χρόνου το συγκεκριμένο κείμενο μπορεί να έχει πολύ πιο δραστικές επιπτώσεις για το μέλλον του ευρώ αλλά και για την διαρκή οικονομική αντιπαράθεση ΗΠΑ – Ευρώπης, σε σχέση με τις εξελίξεις γύρω από το ελληνικό ζήτημα.
Το σκεπτικό του κειμένου στηρίζεται στην ορθή, καταρχήν, παρατήρηση ότι μια νομισματική ένωσηδεν μπορεί να επιβιώσει χωρίς κοινή δημοσιονομική πολιτική. «Δεν υπάρχει νόμισμα χωρίς κράτος» μας έλεγε πριν από μερικά χρόνια ο διάσημος οικονομολόγος (και μέντορας του Α.Παπανρέου) Σαμίρ Αμίρ αναφερόμενος και αυτός στα δομικά προβλήματα που αναπόδραστα αντιμετωπίζει κάθε νομισματική ένωση η οποία δεν μπορεί να χαράξει μια κοινή οικονομική πολιτική.
Το κλασικό παράδειγμα σε αυτές τις περιπτώσεις είναι η οικονομία των ΗΠΑ, η οποία αναλαμβάνει να αντιμετωπίζει τις αδυναμίες που ενδέχεται να αντιμετωπίζει κάποια πολιτεία, με τη μεταφορά πόρων από την ομοσπονδιακή κυβέρνηση. Ακριβώς το αντίθετο δηλαδή απ’ ότι συμβαίνει στην ευρωζώνη, όπου μια λεόντειος συμφωνία μεταξύ άνισων οικονομιών εξασφαλίζει ότι τα ελλείματα της περιφέρειας μετατρέπονται σε πλεονάσματα του οικονομικού κέντρου – δηλαδή της Γερμανίας.
Εξίσου σωστή είναι και η παρατήρηση του κειμένου ότι η κρίση, που αντιμετωπίζει σήμερα η ευρωζώνη, ξεκίνησε από τις ΗΠΑ και από το ιδιωτικό τραπεζικό σύστημα και μετεξελίχθηκε σε δημοσιονομική κρίση, καθώς τα κράτη «αναγκάζονταν» να προστατεύουν τις τράπεζες που θεωρούνταν πολύ μεγάλες για να αφεθούν να καταρρεύσουν (too big to fail).
Πρέπει πάντως να σημειωθεί ότι σε εκθέσεις σαν κι αυτή, που προορίζονται για εσωτερική κατανάλωση και όχι για το ευρύ κοινό, δεν συναντάμε τις γνωστές κορώνες για τους «τεμπέληδες» Έλληνες ή Ισπανούς αλλά αναγνωρίζεται ότι όλες οι χώρες (με εξαίρεση την Εσθονία και το Λουξεμβούργο) είχαν παραβιάσει τους στόχους για τα ελλείματα και τα χρέη που έθετε το σύμφωνο σταθερότητας.
Η ουσία του κειμένου όμως βρίσκεται λίγες γραμμές πριν από το τέλος του, όπου επισημαίνεται ότι «η ζώνη του ευρώ δεν κατάφερε να ανακάμψει από την κρίση με τον ίδιο τρόπο που το πέτυχαν οι ΗΠΑ, γεγονός που μάλλον αποδεικνύει ότι μια ατελής νομισματική ένωση προσαρμόζεται πολύ πιο δύσκολα στις συνθήκες». Η έκθεση λοιπόν εκφράζει την έντονη ανησυχία ισχυρών κύκλων της ευρωπαϊκής οικονομικής ελίτ ότι η ευρωπαϊκή οικονομία κινδυνεύει να χάσει οριστικά τη μάχη με τους ανταγωνιστές της στην αντίπερα όχθη του Ατλαντικού.
Αρκετοί αναλυτές εκτιμούσαν ότι οι προτάσεις Γιούνκερ έχουν τη σφραγίδα του Παρισιού αλλά παραμένει άγνωστο αν θα λάβουν το πράσινο φως του Βερολίνου, το οποίο είναι φυσικά ο τελικός κριτής σε κάθε σχέδιο για την μεταρρύθμιση της Ε.Ε. Η Γερμανία θα ήταν βέβαια έτοιμη να δεχθεί νέους μηχανισμούς «τιμωρίας» των οικονομιών που παρεκκλίνουν από τους στόχους (και υπάρχουν ίχνη τέτοιων προτάσεων στο κείμενο) αλλά είναι αμφίβολο εάν θα ήθελε ένα νέο κοινοβούλιο της ευρωζώνης που θα ενίσχυε τους δημοκρατικούς θεσμούς στην καρδιά της Ε.Ε. Πολύ περισσότερο είναι αμφίβολο εάν προτίθεται να βάλει το χέρι στην τσέπη για τη δημιουργία μιας λειτουργικές νομισματικής ένωσης ή εάν θα αρκεστεί να συμπεριφέρεται στις ασθενέστερες οικονομίες σαν αυτοκρατορική δύναμη.
Το βέβαιο είναι ότι η πρόταση για τη δημιουργία ενός σκληρού πυρήνα των χωρών της ευρωζώνης αναμένεται να προκαλέσει έντονες αντιδράσεις μεταξύ των χωρών που ανήκουν στην Ε.Ε και οι οποίες είτε δεν θέλησαν είτε δεν έγιναν δεκτές στην νομισματική ένωση. Στην πρώτη κατηγορία ανήκει κυρίως η Μεγάλή Βρετανία, τα φιλοευρωπαϊκά διαπιστευτήρια της οποία θα κριθούν και στις βουλευτικές εκλογές του Μαΐου. Ο πρωθυπουργός Ντέιβιντ Κάμερον έχει υποσχεθεί τη διενέργειαδημοψηφίσματος για την παραμονή της χώρας στην ΕΕ. Το μόνο λοιπόν που δεν θα ήθελαν να δουν οι φιλο-ΕΕ δυνάμεις του Λονδίνου είναι να σχηματίζεται η εντύπωση ότι οι χώρες της ευρωζώνης ετοιμάζονται ούτως η άλλως να τους πετάξουν έξω από την «πρώτη ταχύτητα».
Παρόμοια ανησυχία, αλλά από θέση υποτέλειας και όχι ισχύος, εκφράζουν και αρκετά νέα μέλη της Ε.Ε από την ανατολική Ευρώπη οι οικονομικές ελίτ των οποίων θα ήθελαν να έχουν ενταχθεί στηνευρωζώνη αλλά βρήκαν τις πόρτες ερμητικά κλειστές.
Σε μια από τις πιο κρίσιμες περιόδους στην ιστορία της ευρωζώνης ο Γιούνκερ έρχεται να ζητήσειεμβάθυνση των θεσμών αναγνωρίζοντας ότι η σημερινή κατάσταση δεν μπορεί να συνεχιστεί. Η ευρωζώνη, φαίνεται να είναι το μήνυμά του, ή θα επιδιορθωθεί ή θα διαλυθεί στα εξ ων συνετέθη.
*Πηγή: Περιοδικό “Επίκαιρα” Φεβρουαρίου
Καθώς η προσοχή των ελληνικών αλλά και των ευρωπαϊκών μέσων ενημέρωσης βρισκόταν, δικαιολογημένα, στραμμένη στη στάση που θα τηρούσε η Ελλάδα στα διαδοχικά eurogroup, η εφημερίδα Financial Times παρουσίασε μια πολιτική βόμβα για το μέλλον της ευρωζώνης, η οποία πέρασε σχεδόν απαρατήρητη. Ο γνωστός δημοσιογράφος, Πίτερ Σπίγκελ, αποκάλυψε έκθεση του Γιούνκερ, η οποία θα μπορούσε να σημάνει το τέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπως την γνωρίζουμε μέχρι σήμερα. Στο κείμενο, το οποίο εκτός από την υπογραφή του προέδρου της Κομισιόν, έφερε και τα ονόματα του επικεφαλής του eurogroup Γερούν Ντάισελμπλουμ και του προέδρου του Συμβουλίου, Ντόναλντ Τασκ, γίνεται σαφής αναφορά στην αδυναμία της ευρωζώνης να αντιπαρατεθεί με την αμερικανική οικονομία και προτείνονται μια σειρά λύσεων.
Εν συντομία ο Γιούνκερ εμμέσως πλην σαφώς προτείνει τη χάραξη ενός κοινού προϋπολογισμού των χωρών της ευρωζώνης, τη δημιουργία νέου κοινοβουλίου των χωρών μελών της νομισματικής ένωσης αλλά και την ύπαρξη ενός μηχανισμού που θα τιμωρεί τα «απείθαρχα» μέλη της ένωσης.
Παραμένει άγνωστο εάν η ΕΚΤ ήθελε εξ αρχής να «διαρρεύσει» τις θέσεις της ή αν κάποιος άλλος ισχυρός παίχτης προσπάθησε με αυτό τον τρόπο να προκαταβάλει τυχόν εξελίξεις. Αρκετοί αναλυτές πάντως έσπευσαν να σημειώσουν ότι σε βάθος χρόνου το συγκεκριμένο κείμενο μπορεί να έχει πολύ πιο δραστικές επιπτώσεις για το μέλλον του ευρώ αλλά και για την διαρκή οικονομική αντιπαράθεση ΗΠΑ – Ευρώπης, σε σχέση με τις εξελίξεις γύρω από το ελληνικό ζήτημα.
Το σκεπτικό του κειμένου στηρίζεται στην ορθή, καταρχήν, παρατήρηση ότι μια νομισματική ένωσηδεν μπορεί να επιβιώσει χωρίς κοινή δημοσιονομική πολιτική. «Δεν υπάρχει νόμισμα χωρίς κράτος» μας έλεγε πριν από μερικά χρόνια ο διάσημος οικονομολόγος (και μέντορας του Α.Παπανρέου) Σαμίρ Αμίρ αναφερόμενος και αυτός στα δομικά προβλήματα που αναπόδραστα αντιμετωπίζει κάθε νομισματική ένωση η οποία δεν μπορεί να χαράξει μια κοινή οικονομική πολιτική.
Το κλασικό παράδειγμα σε αυτές τις περιπτώσεις είναι η οικονομία των ΗΠΑ, η οποία αναλαμβάνει να αντιμετωπίζει τις αδυναμίες που ενδέχεται να αντιμετωπίζει κάποια πολιτεία, με τη μεταφορά πόρων από την ομοσπονδιακή κυβέρνηση. Ακριβώς το αντίθετο δηλαδή απ’ ότι συμβαίνει στην ευρωζώνη, όπου μια λεόντειος συμφωνία μεταξύ άνισων οικονομιών εξασφαλίζει ότι τα ελλείματα της περιφέρειας μετατρέπονται σε πλεονάσματα του οικονομικού κέντρου – δηλαδή της Γερμανίας.
Εξίσου σωστή είναι και η παρατήρηση του κειμένου ότι η κρίση, που αντιμετωπίζει σήμερα η ευρωζώνη, ξεκίνησε από τις ΗΠΑ και από το ιδιωτικό τραπεζικό σύστημα και μετεξελίχθηκε σε δημοσιονομική κρίση, καθώς τα κράτη «αναγκάζονταν» να προστατεύουν τις τράπεζες που θεωρούνταν πολύ μεγάλες για να αφεθούν να καταρρεύσουν (too big to fail).
Πρέπει πάντως να σημειωθεί ότι σε εκθέσεις σαν κι αυτή, που προορίζονται για εσωτερική κατανάλωση και όχι για το ευρύ κοινό, δεν συναντάμε τις γνωστές κορώνες για τους «τεμπέληδες» Έλληνες ή Ισπανούς αλλά αναγνωρίζεται ότι όλες οι χώρες (με εξαίρεση την Εσθονία και το Λουξεμβούργο) είχαν παραβιάσει τους στόχους για τα ελλείματα και τα χρέη που έθετε το σύμφωνο σταθερότητας.
Η ουσία του κειμένου όμως βρίσκεται λίγες γραμμές πριν από το τέλος του, όπου επισημαίνεται ότι «η ζώνη του ευρώ δεν κατάφερε να ανακάμψει από την κρίση με τον ίδιο τρόπο που το πέτυχαν οι ΗΠΑ, γεγονός που μάλλον αποδεικνύει ότι μια ατελής νομισματική ένωση προσαρμόζεται πολύ πιο δύσκολα στις συνθήκες». Η έκθεση λοιπόν εκφράζει την έντονη ανησυχία ισχυρών κύκλων της ευρωπαϊκής οικονομικής ελίτ ότι η ευρωπαϊκή οικονομία κινδυνεύει να χάσει οριστικά τη μάχη με τους ανταγωνιστές της στην αντίπερα όχθη του Ατλαντικού.
Αρκετοί αναλυτές εκτιμούσαν ότι οι προτάσεις Γιούνκερ έχουν τη σφραγίδα του Παρισιού αλλά παραμένει άγνωστο αν θα λάβουν το πράσινο φως του Βερολίνου, το οποίο είναι φυσικά ο τελικός κριτής σε κάθε σχέδιο για την μεταρρύθμιση της Ε.Ε. Η Γερμανία θα ήταν βέβαια έτοιμη να δεχθεί νέους μηχανισμούς «τιμωρίας» των οικονομιών που παρεκκλίνουν από τους στόχους (και υπάρχουν ίχνη τέτοιων προτάσεων στο κείμενο) αλλά είναι αμφίβολο εάν θα ήθελε ένα νέο κοινοβούλιο της ευρωζώνης που θα ενίσχυε τους δημοκρατικούς θεσμούς στην καρδιά της Ε.Ε. Πολύ περισσότερο είναι αμφίβολο εάν προτίθεται να βάλει το χέρι στην τσέπη για τη δημιουργία μιας λειτουργικές νομισματικής ένωσης ή εάν θα αρκεστεί να συμπεριφέρεται στις ασθενέστερες οικονομίες σαν αυτοκρατορική δύναμη.
Το βέβαιο είναι ότι η πρόταση για τη δημιουργία ενός σκληρού πυρήνα των χωρών της ευρωζώνης αναμένεται να προκαλέσει έντονες αντιδράσεις μεταξύ των χωρών που ανήκουν στην Ε.Ε και οι οποίες είτε δεν θέλησαν είτε δεν έγιναν δεκτές στην νομισματική ένωση. Στην πρώτη κατηγορία ανήκει κυρίως η Μεγάλή Βρετανία, τα φιλοευρωπαϊκά διαπιστευτήρια της οποία θα κριθούν και στις βουλευτικές εκλογές του Μαΐου. Ο πρωθυπουργός Ντέιβιντ Κάμερον έχει υποσχεθεί τη διενέργειαδημοψηφίσματος για την παραμονή της χώρας στην ΕΕ. Το μόνο λοιπόν που δεν θα ήθελαν να δουν οι φιλο-ΕΕ δυνάμεις του Λονδίνου είναι να σχηματίζεται η εντύπωση ότι οι χώρες της ευρωζώνης ετοιμάζονται ούτως η άλλως να τους πετάξουν έξω από την «πρώτη ταχύτητα».
Παρόμοια ανησυχία, αλλά από θέση υποτέλειας και όχι ισχύος, εκφράζουν και αρκετά νέα μέλη της Ε.Ε από την ανατολική Ευρώπη οι οικονομικές ελίτ των οποίων θα ήθελαν να έχουν ενταχθεί στηνευρωζώνη αλλά βρήκαν τις πόρτες ερμητικά κλειστές.
Σε μια από τις πιο κρίσιμες περιόδους στην ιστορία της ευρωζώνης ο Γιούνκερ έρχεται να ζητήσειεμβάθυνση των θεσμών αναγνωρίζοντας ότι η σημερινή κατάσταση δεν μπορεί να συνεχιστεί. Η ευρωζώνη, φαίνεται να είναι το μήνυμά του, ή θα επιδιορθωθεί ή θα διαλυθεί στα εξ ων συνετέθη.
*Πηγή: Περιοδικό “Επίκαιρα” Φεβρουαρίου
James Petras: «Η δολοφονία της Ελλάδας»
Ο καθηγητής James Petras παρεμβαίνει με ένα σημαντικό και εκτεταμένο άρθρο αποκλειστικά για το Δρόμο της Αριστεράς που κυκλοφορεί το Σάββατο 28/2:
Η δολοφονία της Ελλάδας – Πώς διαχρονικά διαμορφώθηκε η υποτέλεια της Ελλάδας, ο ρόλος του Ανδρέα Παπανδρέου, τα σημερινά δεδομένα και οι θανάσιμοι κίνδυνοι για την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ
Ο Petras ήταν διευθυντής του Κέντρου Μεσογειακών Σπουδών στην Αθήνα και διετέλεσε σύμβουλος του πρωθυπουργού Ανδρέα Παπανδρέου (1981-1984). Παραιτήθηκε σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τη διαγραφή συνδικαλιστών από το ΠΑΣΟΚ, με απόφαση του πρωθυπουργού, επειδή οργάνωσαν γενική απεργία ενάντια στο «πρόγραμμα σταθερότητας» της τότε κυβέρνησης.
Στο άρθρο – παρέμβασή του, ο James Petras, μεταξύ πολλών άλλων, επισημαίνει:
- Η Ελλάδα έχει γίνει ο κύριος στόχος των οικονομικών ελίτ στην Ευρώπη, επειδή ο ελληνικός λαός κατάφερε να μετατρέψει τη διαμαρτυρία του σε πολιτική δύναμη
- Η εκλογική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ με μια πλατφόρμα ανάκτησης της εθνικής κυριαρχίας, απόρριψης της λιτότητας και επαναπροσδιορισμού της σχέσης της χώρας με τους πιστωτές της υπέρ της εθνικής ανάκαμψης, έδωσε τον τόνο για μια πιθανή αντιπαράθεση σε όλη την ευρωπαϊκή ήπειρο
- «Οικονομικός στραγγαλισμός ή διαρκής υποδούλωση στο χρέος» αυτό είναι το μάθημα που δίνουν οι Βρυξέλλες σε όλα τα κράτη-μέλη της Ε.Ε. Ενώ φαινομενικά μιλάνε στην Ελλάδα, αυτό το μήνυμα απευθύνεται σε όλα τα κράτη, τα κινήματα αντίστασης και τα συνδικάτα
- Ο ΣΥΡΙΖΑ αποδέχτηκε την επιτήρηση από την Ευρώπη αρκεί να μη διενεργείται από τη μισητή τρόικα. Όμως, οι σημειολογικές αλλαγές δεν αλλάζουν την ουσία ότι η Ελλάδα βρίσκεται υπό καθεστώς περιορισμένης εθνικής κυριαρχίας
- Οι ελπίδες του ελληνικού λαού για το μέλλον μπορεί να εξελιχθούν σε οργή. Μόνο η μαζική πίεση από τη βάση μπορεί να αναστρέψει την υποχώρηση του ΣΥΡΙΖΑ και τους καταστροφικούς συμβιβασμούς
- Ο στραγγαλισμός του ΣΥΡΙΖΑ είναι αναπόσπαστο κομμάτι της διαδικασίας δολοφονίας της Ελλάδας από την Ε.Ε. Αποτελεί μια βάρβαρη απάντηση σε μια ηρωική προσπάθεια ενός λαού που φτωχοποιήθηκε
- Εάν η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ υποχωρήσει στις απαιτήσεις των τραπεζιτών της Ε.Ε. και δεχτεί να συνεχιστεί το πρόγραμμα λιτότητας, η Ελλάδα θα είναι καταδικασμένη σε δεκαετίες ύφεσης, φτώχειας και αποικιακού ζυγού.
πηγή: e-dromos.gr
Η δολοφονία της Ελλάδας – Πώς διαχρονικά διαμορφώθηκε η υποτέλεια της Ελλάδας, ο ρόλος του Ανδρέα Παπανδρέου, τα σημερινά δεδομένα και οι θανάσιμοι κίνδυνοι για την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ
Ο Petras ήταν διευθυντής του Κέντρου Μεσογειακών Σπουδών στην Αθήνα και διετέλεσε σύμβουλος του πρωθυπουργού Ανδρέα Παπανδρέου (1981-1984). Παραιτήθηκε σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τη διαγραφή συνδικαλιστών από το ΠΑΣΟΚ, με απόφαση του πρωθυπουργού, επειδή οργάνωσαν γενική απεργία ενάντια στο «πρόγραμμα σταθερότητας» της τότε κυβέρνησης.
Στο άρθρο – παρέμβασή του, ο James Petras, μεταξύ πολλών άλλων, επισημαίνει:
- Η Ελλάδα έχει γίνει ο κύριος στόχος των οικονομικών ελίτ στην Ευρώπη, επειδή ο ελληνικός λαός κατάφερε να μετατρέψει τη διαμαρτυρία του σε πολιτική δύναμη
- Η εκλογική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ με μια πλατφόρμα ανάκτησης της εθνικής κυριαρχίας, απόρριψης της λιτότητας και επαναπροσδιορισμού της σχέσης της χώρας με τους πιστωτές της υπέρ της εθνικής ανάκαμψης, έδωσε τον τόνο για μια πιθανή αντιπαράθεση σε όλη την ευρωπαϊκή ήπειρο
- «Οικονομικός στραγγαλισμός ή διαρκής υποδούλωση στο χρέος» αυτό είναι το μάθημα που δίνουν οι Βρυξέλλες σε όλα τα κράτη-μέλη της Ε.Ε. Ενώ φαινομενικά μιλάνε στην Ελλάδα, αυτό το μήνυμα απευθύνεται σε όλα τα κράτη, τα κινήματα αντίστασης και τα συνδικάτα
- Ο ΣΥΡΙΖΑ αποδέχτηκε την επιτήρηση από την Ευρώπη αρκεί να μη διενεργείται από τη μισητή τρόικα. Όμως, οι σημειολογικές αλλαγές δεν αλλάζουν την ουσία ότι η Ελλάδα βρίσκεται υπό καθεστώς περιορισμένης εθνικής κυριαρχίας
- Οι ελπίδες του ελληνικού λαού για το μέλλον μπορεί να εξελιχθούν σε οργή. Μόνο η μαζική πίεση από τη βάση μπορεί να αναστρέψει την υποχώρηση του ΣΥΡΙΖΑ και τους καταστροφικούς συμβιβασμούς
- Ο στραγγαλισμός του ΣΥΡΙΖΑ είναι αναπόσπαστο κομμάτι της διαδικασίας δολοφονίας της Ελλάδας από την Ε.Ε. Αποτελεί μια βάρβαρη απάντηση σε μια ηρωική προσπάθεια ενός λαού που φτωχοποιήθηκε
- Εάν η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ υποχωρήσει στις απαιτήσεις των τραπεζιτών της Ε.Ε. και δεχτεί να συνεχιστεί το πρόγραμμα λιτότητας, η Ελλάδα θα είναι καταδικασμένη σε δεκαετίες ύφεσης, φτώχειας και αποικιακού ζυγού.
πηγή: e-dromos.gr
Η κηδεία του Κωστή Παλαμά. Μεγαλειώδης αντικατοχική εκδήλωση
Categories :
Πηγή: http://ekdohi.gr/
Στις 28 Φεβρουαρίου 1943 έγινε στην Αθήνα η κηδεία του εθνικού ποιητή Κωστή Παλαμά, που μετατράπηκε σε μεγάλη λαϊκή αντικατοχική εκδήλωση. Μόλις λίγες μέρες νωρίτερα, στις 23 Φεβρουαρίου, είχε ιδρυθεί η ΕΠΟΝ, ως αποτέλεσμα της τεράστιας ανάπτυξης του εθνικοαπελευθερωτικού νεολαιίστικου κινήματος, ενώ την επόμενη πραγματοποιήθηκε η πρώτη μεγάλη παλλαϊκή κινητοποίηση ενάντια στην πολιτική επιστράτευση και την αναγκαστική αποστολή ελλήνων εργατών στη Γερμανία.
Η είδηση του θανάτου του ποιητή συγκλόνισε το πανελλήνιο. Είχαν περάσει μόνο δύο χρόνια και τέσσερις μήνες από την ιταλική επίθεση κατά της Ελλάδας, όταν ο Παλαμάς εξέφρασε το πνεύμα της αντίστασης στη φασιστική επιβουλή, με τους στίχους «τούτο τον λόγο θα σας πω, δεν έχω άλλο κανένα, μεθύστε με τ” αθάνατο κρασί του Εικοσιένα».
Στην κηδεία του Κωστή Παλαμά συμμετείχαν δεκάδες χιλιάδες λαού, με κυρίαρχη την παρουσία της νεολαίας. Η συγκίνηση όλου αυτού του κόσμου αποκορυφώθηκε, όταν πάνω από τον τάφο του ποιητή, ένας άλλος ποιητής, συνδεδεμένος με το ΕΑΜ, ο Άγγελος Σικελιανός, απήγγειλε το συγκλονιστικό του ποίημα – εγερτήριο αντίστασης:
Ηχήστε οι σάλπιγγες…
Καμπάνες βροντερές, δονήστε σύγκορμη τη χώρα πέρα ως πέρα…
Βογκήστε τύμπανα πολέμου… Οι φοβερές
σημαίες, ξεδιπλωθείτε στον αέρα !
Σ” αυτό το φέρετρο ακουμπά η Ελλάδα! Ένα βουνό
με δάφνες αν υψώσουμε ως το Πήλιο κι ως την Όσσα,
κι αν το πυργώσουμε ως τον έβδομο ουρανό,
ποιόν κλεί, τι κι αν το πεί η δικιά μου γλώσσα;
Μα εσύ Λαέ, που τη φτωχή σου τη μιλιά,
Ήρωας την πήρε και την ύψωσε ως τ” αστέρια,
μεράσου τώρα τη θεϊκή φεγγοβολιά
της τέλειας δόξας του, ανασήκωσ” τον στα χέρια
γιγάντιο φλάμπουρο κι απάνω από μας
που τον υμνούμε με καρδιά αναμμένη,
πες μ” ένα μόνο ανασασμόν: «Ο Παλαμάς !»,
ν” αντιβογκήσει τ” όνομά του η οικουμένη !
Ηχήστε οι σάλπιγγες… Καμπάνες βροντερές,
δονήστε σύγκορμη τη χώρα πέρα ως πέρα…
Βογκήστε τύμπανα πολέμου… Οι φοβερές
σημαίες, ξεδιπλωθείτε στον αέρα !
Σ” αυτό το φέρετρο ακουμπά η Ελλάδα ! Ένας λαός,
σηκώνοντας τα μάτια του τη βλέπει…
κι ακέριος φλέγεται ως με τ” άδυτο ο Ναός,
κι από ψηλά νεφέλη Δόξας τονε σκέπει.
Τι πάνωθέ μας, όπου ο άρρητος παλμός
της αιωνιότητας, αστράφτει αυτήν την ώρα
Ορφέας, Ηράκλειτος, Αισχύλος, Σολωμός
την άγια δέχονται ψυχή την τροπαιοφόρα,
που αφού το έργο της θεμέλιωσε βαθιά
στη γην αυτήν με μιαν ισόθεη Σκέψη,
τον τρισμακάριο τώρα πάει ψηλά τον Ίακχο
με τους αθάνατους θεούς για να χορέψει.
Ηχήστε οι σάλπιγγες… Καμπάνες βροντερές,
δονήστε σύγκορμη τη χώρα πέρα ως πέρα…
Βόγκα Παιάνα ! Οι σημαίες οι φοβερές
της Λευτεριάς ξεδιπλωθείτε στον αέρα !
Η είδηση του θανάτου του ποιητή συγκλόνισε το πανελλήνιο. Είχαν περάσει μόνο δύο χρόνια και τέσσερις μήνες από την ιταλική επίθεση κατά της Ελλάδας, όταν ο Παλαμάς εξέφρασε το πνεύμα της αντίστασης στη φασιστική επιβουλή, με τους στίχους «τούτο τον λόγο θα σας πω, δεν έχω άλλο κανένα, μεθύστε με τ” αθάνατο κρασί του Εικοσιένα».
Στην κηδεία του Κωστή Παλαμά συμμετείχαν δεκάδες χιλιάδες λαού, με κυρίαρχη την παρουσία της νεολαίας. Η συγκίνηση όλου αυτού του κόσμου αποκορυφώθηκε, όταν πάνω από τον τάφο του ποιητή, ένας άλλος ποιητής, συνδεδεμένος με το ΕΑΜ, ο Άγγελος Σικελιανός, απήγγειλε το συγκλονιστικό του ποίημα – εγερτήριο αντίστασης:
Ηχήστε οι σάλπιγγες…
Καμπάνες βροντερές, δονήστε σύγκορμη τη χώρα πέρα ως πέρα…
Βογκήστε τύμπανα πολέμου… Οι φοβερές
σημαίες, ξεδιπλωθείτε στον αέρα !
Σ” αυτό το φέρετρο ακουμπά η Ελλάδα! Ένα βουνό
με δάφνες αν υψώσουμε ως το Πήλιο κι ως την Όσσα,
κι αν το πυργώσουμε ως τον έβδομο ουρανό,
ποιόν κλεί, τι κι αν το πεί η δικιά μου γλώσσα;
Μα εσύ Λαέ, που τη φτωχή σου τη μιλιά,
Ήρωας την πήρε και την ύψωσε ως τ” αστέρια,
μεράσου τώρα τη θεϊκή φεγγοβολιά
της τέλειας δόξας του, ανασήκωσ” τον στα χέρια
γιγάντιο φλάμπουρο κι απάνω από μας
που τον υμνούμε με καρδιά αναμμένη,
πες μ” ένα μόνο ανασασμόν: «Ο Παλαμάς !»,
ν” αντιβογκήσει τ” όνομά του η οικουμένη !
Ηχήστε οι σάλπιγγες… Καμπάνες βροντερές,
δονήστε σύγκορμη τη χώρα πέρα ως πέρα…
Βογκήστε τύμπανα πολέμου… Οι φοβερές
σημαίες, ξεδιπλωθείτε στον αέρα !
Σ” αυτό το φέρετρο ακουμπά η Ελλάδα ! Ένας λαός,
σηκώνοντας τα μάτια του τη βλέπει…
κι ακέριος φλέγεται ως με τ” άδυτο ο Ναός,
κι από ψηλά νεφέλη Δόξας τονε σκέπει.
Τι πάνωθέ μας, όπου ο άρρητος παλμός
της αιωνιότητας, αστράφτει αυτήν την ώρα
Ορφέας, Ηράκλειτος, Αισχύλος, Σολωμός
την άγια δέχονται ψυχή την τροπαιοφόρα,
που αφού το έργο της θεμέλιωσε βαθιά
στη γην αυτήν με μιαν ισόθεη Σκέψη,
τον τρισμακάριο τώρα πάει ψηλά τον Ίακχο
με τους αθάνατους θεούς για να χορέψει.
Ηχήστε οι σάλπιγγες… Καμπάνες βροντερές,
δονήστε σύγκορμη τη χώρα πέρα ως πέρα…
Βόγκα Παιάνα ! Οι σημαίες οι φοβερές
της Λευτεριάς ξεδιπλωθείτε στον αέρα !
Δημ. Στρατούλης: Θα τηρηθεί η δέσμευσή μας για την καταβολή της 13ης σύνταξης
Διαβεβαιώσεις ότι η δέσμευση της κυβέρνησης για την καταβολή της 13ης σύνταξης, ως Δώρο Χριστουγέννων θα τηρηθεί παρείχε ο αναπληρωτής υπουργός Κοινωνικών Ασφαλίσεων Δημήτρης Στρατούλης, μιλώντας στο Mega, τονίζοντας ότι η ρύθμιση είναι έτοιμη, αφορά 1.262.920 συνταξιούχους και μια δαπάνη ακριβώς 545 εκατ. ευρώ.
Μιλώντας στον τηλεοπτικό σταθμό Mega ο κ. Στρατούλης είπε ότι η συγκεκριμένη ρύθμιση δεν περιλαμβάνεται στα νομοσχέδια που εξήγγειλε ο πρωθυπουργός ότι έρχονται την άλλη εβδομάδα στη Βουλή, καθώς όπως είπε αφορά δαπάνη η οποία θα γίνει στις 20 Δεκέμβρη του 2015 και υπήρχαν άλλα ζητήματα που έπρεπε να προωθηθούν με προτεραιότητα, όπως τα μέτρα για την ανθρωπιστική κρίση.
Ερωτηθείς έαν η ρύθμιση θα ψηφιστεί εντός τετραμήνου, ο ίδιος απάντησε λέγοντας πως δεν έχει καμία σημασία να ψηφιστεί μέσα στο τετράμηνο ή τον Ιούλιο μιά παροχή που θα καταβληθεί τον Δεκέμβριο.
Κληθείς να απαντήσει πώς θα χρηματοδοτηθεί το μέτρο αυτό και γεινκότερα πώς θα καλυφθούν οι δεσμεύσεις για προεκλογικές εξαγγελίες της κυβέρνησης για κοινωνικές παροχές 2 δισ., ο ίδιος δήλωσε ότι σταδιακά θα πάρει μπροστά η χώρα, θα επανεκκινήσει η οικονομία και θα αποδώσουν οι ρυθμίσεις που προωθεί η κυβέρνηση, ενώ σημείωσε ότι με βάση τη συμφωνία με τους δανειστές ο κρατικός προϋπολογισμός θα αναθεωρηθεί και κατ' επέκταση και ο στόχος για το πρωτογενές πλεόνασμα, απ' όπου και θα εξοικονομηθούν χρήματα.
Ο ίδιος απέκλεισε μειώσεις στις επικουρικές συντάξεις και προανήγγειλε κατάργηση της ρήτρας μηδενικού ελλείμματος σε άμεσο χρόνο, ενώ για τις ενοποιήσεις ταμείων είπε ότι εάν από τις μελέτες προκύψει ότι πρέπει σε κάποιες περιπτωσεις να γίνουν προς όφελος των ασφαλισμένων και των ταμείων, θα γίνουν, ξεκαθαρίζοντας όμως ότι οι όποιες εξοικονομήσεις θα υπάρξουν από τον περιορισμό των λειτουργικών εξόδων και όχι από μείωση συντάξεων.
Ο κ. Στρατούλης δήλωσε επίσης ότι «δεν υπάρχει περίπτωση να αυξηθούν ούτε μία μέρα τα όρια συνταξιοδότησης» και αναφορικά με τις πρόωρες συνταξιοδοτήσεις ότι δεν πρόκειται να γίνει καμία αλλαγή για τις γυναίκες με ανήλικα παιδιά, για τα βαρέα και αθυγιεινά, για τα ΑΜεΑ και για τους ασφαλισμένους πριν το 1983, σημειώνοντας ότι παρεμβάσεις μπορεί να υπάρξουν μόνον σε ό,τι αφορά στον περιορισμό των πρακτικών των προγραμμάτων εθελουσιας εξοδου που εφαρμόζουν τράπεζες και ιδιωτικοποιημένες ΔΕΚΟ.
Για τη συμφωνία με τους δανειστές και αν θα έρθει προς κύρωση στη Βουλή, ο αναπληρωτής υπουργός Κοινωνικών Ασφαλίσεων είπε πως δεν χρειάζεται να γίνει αυτό με βάση τη νομοθεσία, τονίζοντας ωστόσο ότι η συμφωνία θα υπάρξει ενημέρωση της Βουλής. Πρόκειται για συμφωνία για επέκταση της δανειακής σύμβασης, χωρίς μνημόνιο, δηλαδή χωρίς μέτρα, γι' αυτό δεν προβλέπεται επικύρωση από τη Βουλή, σημείωσε.
Για το χρέος, ο αναπληρωτής υπουργός είπε ότι «δεν θα πληρωθεί στο απόλυτο», καθώς «δεν μπορεί να αποπληρωθεί γιατί η χώρα και ο λαός μας θα οδηγηθούν σε πλήρη υποδούλωση», επισημαίνοντας ότι αντικείμενο της νέας συμφωνίας που θα υπάρξει μετά τη συμφωνία-γέφυρα είναι «η διαγραφή του χρέους για να γίνει βιώσιμο».- See more at: http://left.gr/news/dim-stratoylis-tha-tirithei-i-desmeysi-mas-gia-tin-katavoli-tis-13is-syntaxis#sthash.2zW1oXio.dpuf
Μιλώντας στον τηλεοπτικό σταθμό Mega ο κ. Στρατούλης είπε ότι η συγκεκριμένη ρύθμιση δεν περιλαμβάνεται στα νομοσχέδια που εξήγγειλε ο πρωθυπουργός ότι έρχονται την άλλη εβδομάδα στη Βουλή, καθώς όπως είπε αφορά δαπάνη η οποία θα γίνει στις 20 Δεκέμβρη του 2015 και υπήρχαν άλλα ζητήματα που έπρεπε να προωθηθούν με προτεραιότητα, όπως τα μέτρα για την ανθρωπιστική κρίση.
Ερωτηθείς έαν η ρύθμιση θα ψηφιστεί εντός τετραμήνου, ο ίδιος απάντησε λέγοντας πως δεν έχει καμία σημασία να ψηφιστεί μέσα στο τετράμηνο ή τον Ιούλιο μιά παροχή που θα καταβληθεί τον Δεκέμβριο.
Κληθείς να απαντήσει πώς θα χρηματοδοτηθεί το μέτρο αυτό και γεινκότερα πώς θα καλυφθούν οι δεσμεύσεις για προεκλογικές εξαγγελίες της κυβέρνησης για κοινωνικές παροχές 2 δισ., ο ίδιος δήλωσε ότι σταδιακά θα πάρει μπροστά η χώρα, θα επανεκκινήσει η οικονομία και θα αποδώσουν οι ρυθμίσεις που προωθεί η κυβέρνηση, ενώ σημείωσε ότι με βάση τη συμφωνία με τους δανειστές ο κρατικός προϋπολογισμός θα αναθεωρηθεί και κατ' επέκταση και ο στόχος για το πρωτογενές πλεόνασμα, απ' όπου και θα εξοικονομηθούν χρήματα.
Ο ίδιος απέκλεισε μειώσεις στις επικουρικές συντάξεις και προανήγγειλε κατάργηση της ρήτρας μηδενικού ελλείμματος σε άμεσο χρόνο, ενώ για τις ενοποιήσεις ταμείων είπε ότι εάν από τις μελέτες προκύψει ότι πρέπει σε κάποιες περιπτωσεις να γίνουν προς όφελος των ασφαλισμένων και των ταμείων, θα γίνουν, ξεκαθαρίζοντας όμως ότι οι όποιες εξοικονομήσεις θα υπάρξουν από τον περιορισμό των λειτουργικών εξόδων και όχι από μείωση συντάξεων.
Ο κ. Στρατούλης δήλωσε επίσης ότι «δεν υπάρχει περίπτωση να αυξηθούν ούτε μία μέρα τα όρια συνταξιοδότησης» και αναφορικά με τις πρόωρες συνταξιοδοτήσεις ότι δεν πρόκειται να γίνει καμία αλλαγή για τις γυναίκες με ανήλικα παιδιά, για τα βαρέα και αθυγιεινά, για τα ΑΜεΑ και για τους ασφαλισμένους πριν το 1983, σημειώνοντας ότι παρεμβάσεις μπορεί να υπάρξουν μόνον σε ό,τι αφορά στον περιορισμό των πρακτικών των προγραμμάτων εθελουσιας εξοδου που εφαρμόζουν τράπεζες και ιδιωτικοποιημένες ΔΕΚΟ.
Για τη συμφωνία με τους δανειστές και αν θα έρθει προς κύρωση στη Βουλή, ο αναπληρωτής υπουργός Κοινωνικών Ασφαλίσεων είπε πως δεν χρειάζεται να γίνει αυτό με βάση τη νομοθεσία, τονίζοντας ωστόσο ότι η συμφωνία θα υπάρξει ενημέρωση της Βουλής. Πρόκειται για συμφωνία για επέκταση της δανειακής σύμβασης, χωρίς μνημόνιο, δηλαδή χωρίς μέτρα, γι' αυτό δεν προβλέπεται επικύρωση από τη Βουλή, σημείωσε.
Για το χρέος, ο αναπληρωτής υπουργός είπε ότι «δεν θα πληρωθεί στο απόλυτο», καθώς «δεν μπορεί να αποπληρωθεί γιατί η χώρα και ο λαός μας θα οδηγηθούν σε πλήρη υποδούλωση», επισημαίνοντας ότι αντικείμενο της νέας συμφωνίας που θα υπάρξει μετά τη συμφωνία-γέφυρα είναι «η διαγραφή του χρέους για να γίνει βιώσιμο».- See more at: http://left.gr/news/dim-stratoylis-tha-tirithei-i-desmeysi-mas-gia-tin-katavoli-tis-13is-syntaxis#sthash.2zW1oXio.dpuf
P. Krugman: «Τι κέρδισε η Ελλάδα», γιατί δεν δικαιολογείται η ρητορική της αποτυχίας
Άρθρο γνώμης του Πολ Κρούγκμαν στους New York Times με τίτλο "What Greece won" για την επιτυχία της ελληνικής κυβέρνησης στη συμφωνία με τους πιστωτές της, επιτυχία κατά της πολιτικής της λιτότητας προς όφελος της Ελλάδας αλλά και ολόκληρης της Ευρώπης.
Ο αρθρογράφος επισημαίνει ότι μετά τη συμφωνία της Ελλάδας με τους πιστωτές της, αν κάποιος διαβάσει τα δημοσιεύματα και τα άρθρα γνώμη θα πιστέψει ότι πρόκειται για καταστροφή, για υποχώρηση εκ μέρους του ΣΥΡΙΖΑ. Ωστόσο, ο ίδιος εκτιμά ότι δεν είναι έτσι. Αντιθέτως, η Ελλάδα εξήλθε των διαπραγματεύσεων σε καλή κατάσταση, αν και θα ακολουθήσουν μεγάλες μάχες. Και πηγαίνοντάς τα καλά, η Ελλάδα έκανε χάρη και στην υπόλοιπη Ευρώπη.
Ως επιχείρημα της άποψής του, o Paul Krugman επικαλείται το πρωτογενές πλεόνασμα. Η συμφωνία που πέτυχε η ελληνική κυβέρνηση να μην καθορίζεται το πρωτογενές πλεόνασμα--δεδομένης της μεγάλης ύφεσης και των επιπτώσεών της στα έσοδα--αποτελεί αξιοσημείωτο επίτευγμα και αποτέλεσμα απίστευτων θυσιών. Ωστόσο, ο ΣΥΡΙΖΑ έχει καταστήσει σαφές ότι σκοπεύει σε ένα ικανό πρωτογενές πλεόνασμα. Επομένως εάν κάποιος δεν είναι ικανοποιημένος επειδή οι διαπραγματεύσεις δεν άφησαν περιθώριο για πλήρη αντιστροφή της λιτότητας, δεν έχει προσέξει μία στροφή προς ένα δημοσιονομικό κίνητρο τύπου Κέινς.
Το ζήτημα αντιθέτως που προέκυψε είναι εάν η Ελλάδα θα αναγκαζόταν να επιβάλλει επιπλέον λιτότητα. Η προηγούμενη ελληνική κυβέρνηση είχε συμφωνήσει σε ένα πρόγραμμα που το πρωτογενές πλεόνασμα θα έπρεπε να τριπλασιαστεί τα επόμενα χρόνια, με τεράστιο κόστος για την οικονομία και το λαό της Ελλάδας.
Γιατί μία κυβέρνηση να συμφωνήσει σε κάτι τέτοιο; Εξαιτίας του φόβου. Οι διαδοχικοί ηγέτες στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες δεν τόλμησαν να αμφισβητήσουν τις παράλογες απαιτήσεις των πιστωτών από φόβο μήπως τιμωρηθούν--οι πιστωτές θα κόψουν την παροχή ρευστότητας ή ακόμη χειρότερα θα προκληθεί εκ των έσω κατάρρευση του τραπεζικού τους συστήματος σε περίπτωση άρνησης για αυστηρότερες δημοσιονομικές περικοπές.
Αντιθέτως η νέα ελληνική κυβέρνηση δεν υποχώρησε και δεν συμφωνησε για υπέρογκα πρωτογενή πλεονάσματα. Στην πραγματικότητα κέρδισε ευελιξία για το τρέχον έτος ενώ η διατύπωση για τα μελλοντικά πλεονάσματα ήταν ασαφής. Θα μπρούσε να σημαίνει τα πάντα ή και τίποτε.
Και οι πιστωτές δεν τράβηξαν τη πρίζα. Αντιθέτως, συνέχισαν να παρέχουν χρηματοδότηση για να συνεχίσει η Ελλάδα τους επόμενους μήνες. Ο αρθρογράφος βεβαίως επισημαίνει ότι θα ακολουθήσουν σκληρές μάχες, εντούτοις η ελληνική κυβέρνηση δεν υπέκυψε και αυτό αποτελεί ένα είδος νίκης.
Γιατί λοιπόν όλα αυτά τα αρνητικά δημοσιεύματα; για να είμαστε δίκαιοι η δημοσιονομική πολιτική δεν είναι το μόνο ζήτημα. Υπήρχαν και υπάρχουν διαμάχες για τις ιδιωτικοποιήσεις , όπου ζητήθηκε από τον ΣΥΡΙΖΑ να μην αναστρέψει συμφωνίες που ήδη έχουν γίνει αλλά και στα εργασιακά ζητήματα όπου κάποιες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις της εποχής της λιτότητας θα παραμείνουν. Ο ΣΥΡΙΖΑ επίσης συμφώνησε να πατάξει τη φοροδιαφυγή αν και ο αρθρογράφος δεν μπορεί να κατανοήσει γιατί κάτι τέτοιο θα ήταν ήττα για την αριστερή κυβέρνηση.
Ωστόσο, τίποτε από ό,τι συνέβη δεν δικαιολογεί τη ρητορική της αποτυχίας. Στην πραγματικότητα, η αίσθηση του Paul Krugman είναι ότι υπάρχει μία ανίερη συμμαχία ανάμεσα στους αριστερούς αρφθρογράφους με μη ρεαλιστικές προσδοκίες και τον τύπο των επιχειρήσεων, που αρέσκεται σε μια ιστορία ελληνικής πανωλεθρίας γιατί αυτό πρέπει να παθαίνουν οι αλλαζόνες οφειλέτες. Αλλά δεν υπήρξε πανωλεθρία. Η Ελλάδα φαίνεται ότι τερμάτισε το κύκλο της πιο σκληρής λιτότητας.
Και όπως είπα, συνεχίζει ο αρθρογράφος, έκανε χάρη στην υπόλοιπη Ευρώπη. Θυμηθείτε ότι πίσω από το ελληνικό δράμα υπάρχει η ευρωπαίκή οικονομία, η οποία παρά τα θετικά στοιχεία ακόμη φαίνεται να βυθίζεται στην παγίδα του αποπληθωρισμού. Η Ευρώπη στο σύνολό της απεγνωσμένα επιζητά τον τερματισμό της παράνοιας της λιτότητας και αυτή τη βδομάδα υπήρξαν ελαφρώς θετικές ενδείξεις. Η Ευρωπαίκή Επιτροπή αποφάσισε να μην επιβάλει ποινές στη Γαλλία και την Ιταλία γαι το πρωτογενές πλεόνασμα. Η επιβολή τέτοιων ποινών θα ήταν παράλογη δεδομένης της πραγματικότητας στις αγορές. Αλλά έχουμε δει αναλογες παράλογες ενέργειες στο παρελθόν. Και θα πρέπει να αναρρωτηθεί κανείς εάν η ελληνική ιστορία έπαιξε ρόλο στο ξέσπασμα της λογικής.
Στο μεταξύ, ξεκίνησε η πρώτη πραγματική εξέγερση οφειλετών κατά της λιτότητας ακόμη και αν κανείς δεν το πιστεύει. Πώς λεγεται στα ελληνικά"Κρατήστε την ψυχραιμία σας και συνεχίστε", καταλήγει ο έγκριτος οικονομολόγος.
Ελένη Παπακωνσταντίνου- See more at: http://left.gr/news/analysi-toy-pol-kroygkman-ti-kerdise-i-ellada-giati-den-dikaiologeitai-i-ritoriki-tis-apotyhias#sthash.RCDZJL9A.dpuf
Ο αρθρογράφος επισημαίνει ότι μετά τη συμφωνία της Ελλάδας με τους πιστωτές της, αν κάποιος διαβάσει τα δημοσιεύματα και τα άρθρα γνώμη θα πιστέψει ότι πρόκειται για καταστροφή, για υποχώρηση εκ μέρους του ΣΥΡΙΖΑ. Ωστόσο, ο ίδιος εκτιμά ότι δεν είναι έτσι. Αντιθέτως, η Ελλάδα εξήλθε των διαπραγματεύσεων σε καλή κατάσταση, αν και θα ακολουθήσουν μεγάλες μάχες. Και πηγαίνοντάς τα καλά, η Ελλάδα έκανε χάρη και στην υπόλοιπη Ευρώπη.
Ως επιχείρημα της άποψής του, o Paul Krugman επικαλείται το πρωτογενές πλεόνασμα. Η συμφωνία που πέτυχε η ελληνική κυβέρνηση να μην καθορίζεται το πρωτογενές πλεόνασμα--δεδομένης της μεγάλης ύφεσης και των επιπτώσεών της στα έσοδα--αποτελεί αξιοσημείωτο επίτευγμα και αποτέλεσμα απίστευτων θυσιών. Ωστόσο, ο ΣΥΡΙΖΑ έχει καταστήσει σαφές ότι σκοπεύει σε ένα ικανό πρωτογενές πλεόνασμα. Επομένως εάν κάποιος δεν είναι ικανοποιημένος επειδή οι διαπραγματεύσεις δεν άφησαν περιθώριο για πλήρη αντιστροφή της λιτότητας, δεν έχει προσέξει μία στροφή προς ένα δημοσιονομικό κίνητρο τύπου Κέινς.
Το ζήτημα αντιθέτως που προέκυψε είναι εάν η Ελλάδα θα αναγκαζόταν να επιβάλλει επιπλέον λιτότητα. Η προηγούμενη ελληνική κυβέρνηση είχε συμφωνήσει σε ένα πρόγραμμα που το πρωτογενές πλεόνασμα θα έπρεπε να τριπλασιαστεί τα επόμενα χρόνια, με τεράστιο κόστος για την οικονομία και το λαό της Ελλάδας.
Γιατί μία κυβέρνηση να συμφωνήσει σε κάτι τέτοιο; Εξαιτίας του φόβου. Οι διαδοχικοί ηγέτες στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες δεν τόλμησαν να αμφισβητήσουν τις παράλογες απαιτήσεις των πιστωτών από φόβο μήπως τιμωρηθούν--οι πιστωτές θα κόψουν την παροχή ρευστότητας ή ακόμη χειρότερα θα προκληθεί εκ των έσω κατάρρευση του τραπεζικού τους συστήματος σε περίπτωση άρνησης για αυστηρότερες δημοσιονομικές περικοπές.
Αντιθέτως η νέα ελληνική κυβέρνηση δεν υποχώρησε και δεν συμφωνησε για υπέρογκα πρωτογενή πλεονάσματα. Στην πραγματικότητα κέρδισε ευελιξία για το τρέχον έτος ενώ η διατύπωση για τα μελλοντικά πλεονάσματα ήταν ασαφής. Θα μπρούσε να σημαίνει τα πάντα ή και τίποτε.
Και οι πιστωτές δεν τράβηξαν τη πρίζα. Αντιθέτως, συνέχισαν να παρέχουν χρηματοδότηση για να συνεχίσει η Ελλάδα τους επόμενους μήνες. Ο αρθρογράφος βεβαίως επισημαίνει ότι θα ακολουθήσουν σκληρές μάχες, εντούτοις η ελληνική κυβέρνηση δεν υπέκυψε και αυτό αποτελεί ένα είδος νίκης.
Γιατί λοιπόν όλα αυτά τα αρνητικά δημοσιεύματα; για να είμαστε δίκαιοι η δημοσιονομική πολιτική δεν είναι το μόνο ζήτημα. Υπήρχαν και υπάρχουν διαμάχες για τις ιδιωτικοποιήσεις , όπου ζητήθηκε από τον ΣΥΡΙΖΑ να μην αναστρέψει συμφωνίες που ήδη έχουν γίνει αλλά και στα εργασιακά ζητήματα όπου κάποιες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις της εποχής της λιτότητας θα παραμείνουν. Ο ΣΥΡΙΖΑ επίσης συμφώνησε να πατάξει τη φοροδιαφυγή αν και ο αρθρογράφος δεν μπορεί να κατανοήσει γιατί κάτι τέτοιο θα ήταν ήττα για την αριστερή κυβέρνηση.
Ωστόσο, τίποτε από ό,τι συνέβη δεν δικαιολογεί τη ρητορική της αποτυχίας. Στην πραγματικότητα, η αίσθηση του Paul Krugman είναι ότι υπάρχει μία ανίερη συμμαχία ανάμεσα στους αριστερούς αρφθρογράφους με μη ρεαλιστικές προσδοκίες και τον τύπο των επιχειρήσεων, που αρέσκεται σε μια ιστορία ελληνικής πανωλεθρίας γιατί αυτό πρέπει να παθαίνουν οι αλλαζόνες οφειλέτες. Αλλά δεν υπήρξε πανωλεθρία. Η Ελλάδα φαίνεται ότι τερμάτισε το κύκλο της πιο σκληρής λιτότητας.
Και όπως είπα, συνεχίζει ο αρθρογράφος, έκανε χάρη στην υπόλοιπη Ευρώπη. Θυμηθείτε ότι πίσω από το ελληνικό δράμα υπάρχει η ευρωπαίκή οικονομία, η οποία παρά τα θετικά στοιχεία ακόμη φαίνεται να βυθίζεται στην παγίδα του αποπληθωρισμού. Η Ευρώπη στο σύνολό της απεγνωσμένα επιζητά τον τερματισμό της παράνοιας της λιτότητας και αυτή τη βδομάδα υπήρξαν ελαφρώς θετικές ενδείξεις. Η Ευρωπαίκή Επιτροπή αποφάσισε να μην επιβάλει ποινές στη Γαλλία και την Ιταλία γαι το πρωτογενές πλεόνασμα. Η επιβολή τέτοιων ποινών θα ήταν παράλογη δεδομένης της πραγματικότητας στις αγορές. Αλλά έχουμε δει αναλογες παράλογες ενέργειες στο παρελθόν. Και θα πρέπει να αναρρωτηθεί κανείς εάν η ελληνική ιστορία έπαιξε ρόλο στο ξέσπασμα της λογικής.
Στο μεταξύ, ξεκίνησε η πρώτη πραγματική εξέγερση οφειλετών κατά της λιτότητας ακόμη και αν κανείς δεν το πιστεύει. Πώς λεγεται στα ελληνικά"Κρατήστε την ψυχραιμία σας και συνεχίστε", καταλήγει ο έγκριτος οικονομολόγος.
Ελένη Παπακωνσταντίνου- See more at: http://left.gr/news/analysi-toy-pol-kroygkman-ti-kerdise-i-ellada-giati-den-dikaiologeitai-i-ritoriki-tis-apotyhias#sthash.RCDZJL9A.dpuf
Subscribe to:
Posts (Atom)
Posts
