Του ΓΙΑΝΝΗ ΤΟΛΙΟΥ, ΥΠΟΨΗΦΙΟΥ ΒΟΥΛΕΥΤΗ ΣΥΡΙΖΑ ΣΤΗ Β’ ΑΘΗΝΑΣ
Η κρίση στην οποία έχει περιέλθει η Ελλάδα και οι χώρες της ευρωζώνης δεν έχει συγκυριακό χαρακτήρα αλλά δομικό. Στο πλαίσιο της κρίσης επιδεινώνονται οι σχέσεις ανάμεσα στις χώρες του ευρωπαϊκού Νότου και του ευρωπαϊκού Βορρά, διότι οι τελευταίες, με επικεφαλής τη Γερμανία, επιχειρούν να μεταφέρουν το κόστος της κρίσης και του εντεινόμενου ανταγωνισμού στις χώρες του ευρωπαϊκού Νότου. Ταυτόχρονα με την επιβολή του νεοφιλελεύθερου καθεστώτος συσσώρευσης κεφαλαίου και διανομής του πλούτου, η αντίθεση ανάμεσα στο κεφάλαιο και την εργασία έχει πάρει χαρακτήρα ανοιχτού κοινωνικού πολέμου κατά των δυνάμεων της εργασίας. Ο πόλεμος αυτός εντείνεται όλο και περισσότερο με συνεχή αποδιάρθρωση των εργασιακών σχέσεων, κατεδάφιση του κράτους πρόνοιας και όλο μεγαλύτερη μεταφορά πόρων από το δημόσιο στον ιδιωτικό τομέα.
Η Ελλάδα στο όνομα αντιμετώπισης της κρίσης, βιώνει με τα Μνημόνια συνθήκες κοινωνικής καταστροφής εξαιτίας των επιλογών της κυρίαρχης ελίτ και των κατευθύνσεων της «τρόϊκα», οι οποίες αποδιάρθρωσαν τον παραγωγικό της ιστό, διέλυσαν τον δημόσιο τομέα και μετέτρεψαν το κράτος σε μηχανισμό εξυπηρέτησης ιδιωτικών συμφερόντων.
Για να αντιμετωπιστούν τα τεράστια οικονομικά και κοινωνικά αδιέξοδα, απαιτούνται ρήξεις και τομές τόσο στο επίπεδο των σχέσεων παραγωγής όσο και των θεσμών. Βασική προϋπόθεση για επανακίνηση της οικονομίας και προώθησης της παραγωγικής ανασυγκρότησης, είναι αφενός, η ακύρωση των μνημονίων και των εφαρμοστικών νόμων και αφετέρου, η διαγραφή, τουλάχιστον του μεγαλύτερου μέρους, του δημοσίου χρέους.
Για να καταστεί, όμως, η συγκρουσιακή αυτή πολιτική αποτελεσματική, είναι αναγκαίο να στηριχθεί σε μέτρα που οδηγούν σε εναλλακτικές μορφές οργάνωσης της οικονομίας και της κοινωνίας με ανοικτό τον ορίζοντα της σοσιαλιστικής προοπτικής. Τα μέτρα αυτά για να έχουν ουσιαστικά αποτελέσματα πρέπει να βασίζονται σε τρεις πυλώνες: το δημόσιο, κοινωνικό και ιδιωτικό τομέα (μικρομεσαίες επιχειρήσεις). Ιδιαίτερα οι δύο πρώτοι αποτελούν τομείς-κλειδιά για την ανασυγκρότηση της οικονομίας και κοινωνίας και το άνοιγμά της σε βαθύτερους οικονομικούς, κοινωνικούς και θεσμικούς μετασχηματισμούς.
Ειδικότερα ο κοινωνικός ή αλληλέγγυος τομέας βασίζεται σε μορφές οικονομικής και κοινωνικής δράσης, οι οποίες εστιάζονται στη συλλογική παραγωγή αγαθών και υπηρεσιών και στην εφαρμογή των αρχών της άμεσης δημοκρατίας σε όλα τα επίπεδα λήψης των αποφάσεων.
Σημαντικό επίσης ρόλο στην ανάπτυξη και λειτουργία της οικονομίας μπορούν να παίξουν και οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Μάλιστα σε περίπτωση που μια επιχείρηση του ιδιωτικού τομέα θα παύει να λειτουργεί, εφόσον θα κρίνεται, με κοινωνικοοικονομικά κριτήρια, απαραίτητη η συνέχισή της, θα περιέρχεται στον κοινωνικό τομέα με αυτοδιαχειριστική μορφή.
Η ενίσχυση της ζήτησης μισθωτών και συνταξιούχων (κατώτατος μισθός 751 €, 13ος μισθός σεχαμηλοσυνταξιούχους, 12.000 € αφορολόγητο κά), καθώς και ενίσχυση του ΠΔΕ, μπορούν να συμβάλουν στην αναζωογόνηση της οικονομίας και στην προώθηση της παραγωγικής ανασυγκρότησης.
Μόνο σε μια τέτοια κατεύθυνση ρήξης και ανατροπής των νεοφιλελεύθερων πολιτικών μπορεί να αντιμετωπιστεί η επιτελούμενη οικονομική και κοινωνική καταστροφή της χώρας και του λαού και να επιχειρηθεί, με την καθιέρωση νέων σχέσεων παραγωγής και θεσμών, η αξιοποίηση των παραγωγικών της δυνατοτήτων και του εργατικού της δυναμικού και ιδιαίτερα των νέων επιστημόνων, που σήμερα είναι παροπλισμένο, βιώνοντας τα αδιέξοδα της ανεργίας και της φυγής στο εξωτερικό.
Η ανάδειξη κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ από τις εκλογές είναι το αποφασιστικό βήμα για την ελπιδοφόρα προοπτική της ελληνικής κοινωνίας.
* Ο Γιάννης Τόλιος είναι διδάκτωρ Οικονομικών και μέλος της Κ.Ε του ΣΥΡΙΖΑ