Η Ε.Ε ΑΠΕΙΛΕΙ ΜΕ ΝΕΕΣ ΨΥΧΡΟΠΟΛΕΜΙΚΕΣ ΚΥΡΩΣΕΙΣ ΤΗ ΡΩΣΙΑ

Πηγή: www.iskra.gr

ΥΠΕΡΘΕΜΑΤΙΖΕΙ ''ΔΟΥΛΟΠΡΕΠΩΣ'' Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΣΑΜΑΡΑ

ΔΙΑΦΩΝΕΙ ΚΑΙ ΑΠΕΙΛΕΙ ΜΕ VETO Η ΣΛΟΒΑΚΙΑ

Μετά την έκτακτη Σύνοδο Κορυφής των «28»που πραγματοποιήθηκε στις Βρυξέλλες, ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Χέρμαν Βαν Ρόμπεϊ, δήλωσε: «είμαστε έτοιμοι να λάβουμε περαιτέρω μέτρα υπό το φως της κλιμάκωσης στην Ουκρανία». Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή είναι η υπεύθυνη για την προετοιμασία ενός νέου γύρου κυρώσεων «έκτακτης ανάγκης», ανέφερε. Ο Χέρμαν Βαν Ρόμπεϊ δήλωσε πως οι προτάσεις θα πρέπει να υποβληθούν «εντός μιας εβδομάδας» και θα ληφθεί η απόφαση «σύμφωνα με την εξέλιξη της κατάστασης». «Ο καθένας αναγνωρίζει την ανάγκη να δράσουμε γρήγορα», τόνισε και πρόσθεσε: «Υπάρχει μια ισχυρή αποφασιστικότητα για να επιβάλει κάθε δυνατή πίεση προς τη Ρωσία ώστε να επιστρέψει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων και να βρεθεί μια πολιτική λύση». Καταλήγοντας ανακοίνωσε ότι οι διαβουλεύσεις μεταξύ των «28» θα αρχίσουν τη Δευτέρα, «έτσι ώστε να είμαστε έτοιμοι μέσα σε μια εβδομάδα». 

Ανάλογες ήταν και οι δηλώσεις της καγκελαρίου της Γερμανίας, Άνγκελα Μέρκελ, η οποία ανέφερε πως ''η ΕΕ θα επιβάλει νέες κυρώσεις εναντίον της Ρωσίας, εάν δεν υπάρξει αλλαγή στην υφιστάμενη κατάσταση στην Ουκρανία ή αν η κατάσταση που επικρατεί στη χώρα χειροτερέψει''. Οι οικονομικέςκυρώσεις, πρόσθεσε, θα επηρεάσουν ιδιαίτερα τους τομείς της χρηματοδότησης και της ενέργειας,όπως συμβαίνει ήδη από τα τέλη Ιουλίου.

Αυτές οι οικονομικές κυρώσεις «έχουν ορατό αντίκτυπο στη ρωσική οικονομία», διαβεβαίωσε, από την πλευρά του, ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου.

Υπενθυμίζεται πως η ΕΕ στις 29 Ιουλίου αποφάσισε να εμποδίσει την πρόσβαση της Ρωσίας στις χρηματοπιστωτικές αγορές αλλά και να επιβάλει μέτρα για τις πωλήσεις όπλων, τις ευαίσθητες τεχνολογίες στον τομέα της ενέργειας και στα προϊόντα διπλής χρήσης, πολιτικής και στρατιωτικής.

Την ικανοποίησή τους για τις αποφάσεις της ΕΕ εξέφρασαν, όπως ήταν αναμενόμενο, και οι ΗΠΑ. «Χαιρετίζουμε τη σημερινή συναίνεση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου να προετοιμάσει περαιτέρω κυρώσεις για εξέταση τις επόμενες ημέρες, γεγονός που αποδεικνύει την ισχυρή υποστήριξη ως προς την κυριαρχία και την εδαφική ακεραιότητα της Ουκρανίας», δήλωσε η εκπρόσωπος του Λευκού Οίκου για ζητήματα Εθνικής Ασφάλειας, Κάιτλιν Χάιντεν. «Οι ΗΠΑ συνεργάζονται με την Ευρωπαϊκή Ένωση για την προετοιμασία περαιτέρω κυρώσεων κατά της Ρωσίας», πρόσθεσε.

ΥΠΕΡΘΕΜΑΤΙΖΕΙ ΔΟΥΛΟΠΡΕΠΩΣ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΣΑΜΑΡΑ - ΔΙΑΦΩΝΕΙ ΚΑΙ ΑΠΕΙΛΕΙ ΜΕ VETO Η ΣΛΟΒΑΚΙΑ

Με την ολοκλήρωση της Συνόδου Κορυφής, ελληνικές διπλωματικές πηγές εξέφρασαν -ανενδοίαστα- την ικανοποίησή τους (!) για τις αποφάσεις που ελήφθησαν στις Βρυξέλλες από τους ηγέτες των χωρών μελών της ΕΕ. Επισημαίνεται δε, από τις ίδιες πηγές πως μετά από παρέμβαση του Αντώνη Σαμαρά οι αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων υπογραμμίζουν στο τελικό ανακοινωθέν τους ότι το υγροποιημένο φυσικό αέριο θα μπορούσε να αποτελέσει εναλλακτική πηγή ενέργειας για την Ευρώπη σε περίπτωση κλιμάκωσης τις κρίσης με τη Ρωσία. Η ελληνική πλευρά αρκέστηκε στο να ''θίξει'' και το θέμα της κάλυψης του κόστους που έχει υποστεί η ελληνική οικονομία από τις οικονομικές κυρώσεις της Ε.Ε. κατά της Ρωσίας, ψελλίζοντας ότι είναι το σχετικώς μεγαλύτερο μεταξύ των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωση

Την απόλυτα εθελόδουλή στάση της ελληνικής κυβέρνησης έρχεται να υπογραμμίσει με έμφαση η πρώτη διαφοροποίηση που καταγράφηκε στις τάξεις της ΕΕ, σχετικά με τον «πόλεμο κυρώσεων» που έχει ξεσπάσει με τη Ρωσία. Πρόκειται για τη Σλοβακία, ο πρωθυπουργός της οποίας προειδοποίησε πως ενδέχεται να ασκήσει βέτο σε πιθανά νέα μέτρα κατά της Μόσχας.
Όπως είπε ο πρωθυπουργός της Σλοβακίας Ρόμπερτ Φιτσο πρόκειται για «κυρώσειςαντιπαραγωγικές και χωρίς νόημα». «Μέχρι να γνωρίζουμε τις επιπτώσεις των κυρώσεων που έχουν ήδη επιβληθεί, δεν έχει νόημα να επιβάλουμε νέες», δήλωσε μετά τη Σύνοδο Κορυφής των ηγετών της ΕΕ. Μάλιστα όπως είπε «αν υποβληθούν προτάσεις, διατηρώ το δικαίωμα να ασκήσω βέτο στις κυρώσεις που θα βλάπτουν τα εθνικά συμφέροντα της Σλοβακίας». 

ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΠΟΥΤΙΝ ΣΤΟ ΡΩΣΙΚΟ ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΟ ΔΙΚΤΥΟ TV CHANNEL 1

Ουσιαστικές συνομιλίες μεταξύ των ανταρτών της ανατολικής Ουκρανίας και της ουκρανικής κυβέρνησης σε ζητήματα «πολιτικής οργάνωσης της κοινωνίας και κρατικής οντότητας» ζήτησε ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν, προκειμένου, όπως είπε, ''να προστατευτούν τα νόμιμα συμφέροντα των ανθρώπων που ζουν εκεί''.

Έως σήμερα, η Ρωσία είχε ζητήσει μόνο οι περιοχές στην ανατολική Ουκρανία, όπου κατοικούν στην πλειονότητά τους ρωσόφωνοι, να έχουν επιπλέον αυτονομία στα πλαίσια ενός ομοσπονδιακού, λιγότερο συγκεντρωτικού συστήματος.

Ο Βλαντίμιρ Πούτιν, ο οποίος μίλησε σε εκπομπή του ρωσικού τηλεοπτικού δικτύου Τv Channel 1, που μαγνητοσκοπήθηκε την Παρασκευή, δεν αναφέρθηκε στο θέμα της απειλής επιβολής πρόσθετων κυρώσεων εναντίον της Μόσχας εκ μέρους των χωρών της Δύσης, οι οποίες κατηγορούν τη Μόσχα για στρατιωτική επέμβαση στην Ουκρανία.

Ο επικεφαλής του ρωσικού κράτους εκτίμησε ότι οι χώρες της Δύσης φέρουν την ευθύνη της ουκρανικής κρίσης καθώς είχαν υποστηρίξει το κίνημα διαμαρτυρίας που είχε οδηγήσει τον περασμένο Φεβρουάριο στο «πραξικόπημα» εναντίον του προέδρου Βίκτορ Γιανουκόβιτς, χωρίς να σκέφτονται εάν μία σύρραξη θα ακολουθούσε.

«Έπρεπε να γνωρίζουν ότι η Ρωσία δεν μπορεί να κάνει στην άκρη όταν πυροβολούν ανθρώπους σχεδόν εξ επαφής» τόνισε ο Πούτιν, διευκρινίζοντας ότι δεν μιλάει «για το ρωσικό Κράτος, αλλά για Ρώσους πολίτες».

Σε ερώτηση που του τέθηκε εάν είναι δυνατόν να προβλέψει το τέλος της κρίσης στην Ουκρανία, ο Πούτιν είπε, όπως μετέδωσε το πρακτορείο Ria Novosti: «Όχι. Σε μεγάλο βαθμό εξαρτάται από την πολιτική θέληση των ουκρανικών αρχών» που βρίσκονται τώρα στην εξουσία.
Ο εκπρόσωπος τύπου του Ρώσου Προέδρου, ερωτηθείς για τις δηλώσεις Πούτιν είπε ότι οι περιοχέςτης ανατολικής Ουκρανίας όπου οι δυνάμεις του λαικού στρατού της Νοβορωσίας πολεμούν εναντίον των ουκρανικών κυβερνητικών δυνάμεων πρέπει να παραμείνουν τμήμα της χώρας και χαρακτήρισε τη διένεξη «εγχώρια».

«Δεν πρόκειται για μία διένεξη μεταξύ της Ρωσίας και της Ουκρανίας, αλλά για μια διένεξη στο εσωτερικό της Ουκρανίας» είπε ο Πεσκόφ στους δημοσιογράφους.

Σε ερώτηση εάν η «Νοβοροσίγια» (Νοβορωσία) -το όνομα που δίνουν οι αντάρτες στην περιοχή που διεκδικούν- θα πρέπει να παραμείνει τμήμα της Ουκρανίας, εκείνος απάντησε: «Φυσικά».

Πηγές: ΑΜΠΕ, Reuters

Read more...

ΤΑ ΥΠΟΥΡΓΕΙΑ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ ΚΑΙ ΑΜΥΜΑΣ ΑΠΑΓΟΡΕΥΟΥΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΕΜΙΚΗ ΑΕΡΟΠΟΡΙΑ ΝΑ ΠΑΕΙ ΡΩΣΙΑ

Του ΔΗΜΗΤΡΗ ΛΙΑΤΣΟΥ*

Θυμάστε την μπάντα της ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας που έπαιζε τον «Ζορμπά» μέσα στην Κόκκινη πλατεία, και ξεσήκωσε θύελλα ενθουσιασμού στους χιλιάδες παρευρισκόμενους; Ε, ξεχάστε αυτές τις μοναδικές εικόνες. Προφανώς, κατόπιν ΝΑΤΟϊκής «εντολής», απαγορεύτηκε να ξαναπάει στη Μόσχα.

Αυτό πια και αν αποτελεί ΝΑΤΟϊκή μισαλλοδοξία και ντροπιαστική υποταγή της ελληνικής ηγεσίας -στρατιωτικής και πολιτικής- στις επιταγές των «εταίρων» που έχουν μετατρέψει την εταιρική σχέση σε αυτή του ηγεμόνα και του ... ακολούθου! Μια βδομάδα πριν από την έναρξη του Φεστιβάλ στρατιωτικών ορχηστρών στην Κόκκινη πλατεία της Μόσχας με την ονομασία «Σπάσκαγια Μπάσνια», η ελληνική στρατιωτική ηγεσία ενημέρωσε τους διοργανωτές πως δεν θα συμμετάσχει.

Το Φεστιβάλ κλείνει τον έκτο χρόνο ζωής του και πρόλαβε να γίνει παγκοσμίως γνωστό. Στρατιωτικές ορχήστρες από δεκάδες χώρες του κόσμου πήραν μέρος και παρουσίασαν με μοναδικό τρόπο, τμήματα της μουσικής - χορευτικής κληρονομιάς τους.

ΜΟΝΑΔΙΚΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Η μπάντα της ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας, το Σεπτέμβριο του 2012, προκάλεσε μοναδικό ενθουσιασμό και χιλιάδες μοσχοβίτες και τουρίστες απ΄όλο τον κόσμο ξεχύθηκαν αυθόρμητα στο χώρο της απέραντης Κόκκινης πλατείας και χόρευαν ... συρτάκι! Το βίντεο με τις μοναδικές αυτές στιγμές έκανε το γύρο του κόσμου, επί μήνες ολόκληρους. Η Ελλάδα χωρίς κανένα έξοδο, η Ελλάδα της κρίσης, των μνημονίων, της ανεργίας και της ανέχειας, έδωσε τη θέση της στην εικόνα της Ελλάδας που αγαπά όλος ο κόσμος, μαζί και οι Ρώσοι. Του χορού, της μουσικής, του έρωτα, της αισιοδοξίας. Μιας εικόνας που είχε ανάγκη ο Ελληνας, και που για χάρη του τα ένστολα παληκάρια της Πολεμικής Αεροπορίας παρουσίασαν στο μοσχοβίτικο κοινό ξεπερνώντας εαυτόν. Ηταν ευτύχημα για όλους εμάς που βρεθήκαμε εκεί, στην Κόκκινη πλατεία, να γίνουμε μάρτυρες των μοναδικών εκείνων στιγμών, αλλά και να αφουγκραστούμε από κοντά τα αισθήματα των ίδιων των συντελεστών αυτής της μοναδικής προσφοράς, των μελών της ορχήστρας.

ΑΚΥΡΩΣΗ ΣΤΟ ΠΑΡΑ ΠΕΝΤΕ

Πέρυσι, οι Ρώσοι, έχοντας κατά νου την επιτυχία της προηγούμενης χρονιάς, κάλεσαν στις εκδηλώσεις τον αρχηγό της Πολεμικής Αεροπορίας, εκφράζοντας έτσι την απεριόριστη εκτίμησή τους και προς το καλλιτεχνικό γεγονός αλλά και προς την Ελλάδα, ως χώρα και ως λαό. Δόθηκε, μάλιστα η δυνατότητανα στηθεί περίπτερο του ΕΟΤ, σε χώρο του Φεστιβάλ, μέσα στην πλατεία!

Για φέτος, και παρά τις διευρυμένες υποχρεώσεις του Φεστιβάλ που έχει γίνει πλέον θεσμός διεθνούς ακτινοβολίας, η ελληνική στρατιωτική ορχήστρα προσκλήθηκε από νωρίς. Από το Νοέμβρη του 2013ακόμα. Υπογράφηκε σχετική συμφωνία και η συμμετοχή φαινόταν θέμα οριστικά λυμένο. Η ελληνική άρνηση για συμμετοχή, λίγες μόλις μέρες πριν από την έναρξη, αφήνει ένα πελώριο ερωτηματικό στους διοργανωτές. Επίσημα, δεν δόθηκε κάποια εξήγηση, ωστόσο, καλά πληροφορημένες πηγές στην Αθήνα, πιστοποιούν ότι, αν και σε επίπεδο στρατιωτικής ηγεσίας όλα ήταν έτοιμα για τη συμμετοχή, οιπολιτικές ηγεσίες των υπουργείων Εξωτερικών και Αμύνης, προφανώς μετά από διαβουλεύσεις (!), αποφάσισαν τη ματαίωσή της.

Θετική απάντηση, εξ όσων γνωρίζουμε, δεν έδωσε και η ηγεσία του ΕΟΤ, για το αν θα εκμεταλλευτεί το γεγονός για να στήσει το περίπτερο που της προτάθηκε από την οργανωτική επιτροπή. Παρά την ελληνική «ψυχρολουσία», πάντως, οι διοργανωτές κράτησαν το χώρο του περιπτέρου και το προσέφεραν σε μεγάλο τουριστικό γραφείο που κυριαρχεί στην αποστολή ρώσων τουριστών προς την Ελλάδα.

Η ΤΟΥΡΚΙΑ, ΑΝΤΙ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ

Το φεστιβάλ στρατιωτικών ορχηστρών «Σπάσκαγια Μπάσνια», γίνεται υπό της αιγίδα του Προέδρου της Ρωσίας, συμπίπτει με τις γιορταστικές εκδηλώσεις για την «Ημέρα της Μόσχας», και κυριολεκτικά αποτελεί το μεγαλύτερο και πιο μαζικό καλλιτεχνικό γεγονός σε ανοικτό χώρο, στη ρωσική πρωτεύουσα πριν από την έναρξη του χειμώνα.

Στις αρχές Αυγούστου η συμπόρευση της ελληνικής κυβέρνησης με τις επιλογές των Βρυξελλών για την επιβολή κυρώσεων κατά της Ρωσίας, έφερε τις αντικυρώσεις με πρώτα θύματα τους Ελληνες ροδακινοπαραγωγούς, τους παραγωγούς ψαριών, σταφυλιού και έπονται οι παραγωγοί ακτινιδίων, εσπεριδοειδών και πάει λέγοντας. Ενα μεγάλο μέρος του κενού που δημιουργείται στην τροφοδοσίατης ρωσικής αγοράς με ανάλογα φρούτα, θα καλυφθεί από την ..Τουρκία. Αυτό έχει ήδη γίνει γνωστό. Αυτό που απομένει να πληροφορηθεί το ελληνικό κοινό είναι το γεγονός ότι το κενό που αφήνει η ορχήστρα της ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας στο Φεστιβάλ, στην Κόκκινη πλατεία, το αναπληρώνει ανάλογη μπάντα από την ... Τουρκία! Αυτά...

*Πηγή: http://gr.rbth.com/

Read more...

Απαγορευμένος Λαβύρινθος 29/8/2014 με συμμετοχή του Κ. Λαπαβίτσα (Video)

Πηγή: http://www.ertopen.com/

Read more...

5 Καίρια Μαθήματα για την Αριστερά από το νέο Βιβλίο της Ναόμι Κλάιν

Πηγή: www.isrka.gr

Tων ETHAN COREY ΚΑΙ JESSICA CORBETT

Στα προηγούμενα βιβλία της «Το Δόγμα του Σοκ: Η άνοδος του καπιταλισμού της καταστροφής (2007)» και το «ΧΩΡΙΣ ΣΥΜΒΟΛΑ: Χωρίς Χώρο, Χωρίς Επιλογή, Χωρίς Δουλειές (2000)», η Καναδή συγγραφέας και ακτιβίστρια Ναόμι Κλάιν καταπιάστηκε με θέματα όπως η νεοφιλελεύθερη«θεραπεία-σοκ», ο καταναλωτισμός, ηπαγκοσμιοποίηση και ο «καπιταλισμός της καταστροφής», τεκμηριώνοντας εκτενώς τις δυνάμεις που βρίσκονται πίσω από τη δραματική αύξηση της οικονομικής ανισότητας και της υποβάθμισης του περιβάλλοντος κατά τη διάρκεια των τελευταίων 50ετών.

Αλλά στο νέο της βιβλίο, «Αυτό αλλάζει τα πάντα: ο Καπιταλισμός εναντίον του Κλίματος», η Κλάιν ρίχνει το βλέμμα προς το μέλλον, υποστηρίζοντας ότι οι κίνδυνοι από την κλιματική αλλαγή απαιτούν ριζοσπαστική δράση τώρα για να αποκρουστεί η καταστροφή. Σίγουρα δεν είναι η μόνη που επισημαίνει το επείγον της απειλής, αλλά αυτό που διαφοροποιεί την Κλάιν είναι το επιχείρημά της ότι οκαπιταλισμός –όχι ο άνθρακας- είναι η ρίζα της αλλαγής του κλίματος, αναπόφευκτα μας οδηγεί προς έναν περιβαλλοντικό Αρμαγεδώνα κατά την επιδίωξη του κέρδους. Το «Αυτό αλλάζει τα πάντα» αξίζει μια πλήρη ανάγνωση (ή και δύο), αλλά έχουμε ξεχωρίσει ορισμένα από τα βασικά σημεία του εδώ.

1. ΟΙ «ΛΥΣΕΙΣ – ΤΣΙΡΟΤΑ» ΔΕΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΝ.

«Μόνο τα μαζικά κοινωνικά κινήματα μπορούν να μας σώσουν τώρα. Επειδή ξέρουμε πως όπου το ισχύον σύστημα, αφήνεται ανεξέλεγκτο, κυριαρχεί».
Μεγάλο μέρος της συζήτησης γύρω από την κλιματική αλλαγή επικεντρώνεται σ’ αυτά που η Κλάιν απορρίπτει ως «λύσεις τσιρότα»: οι επιδιορθώσεις υπέρ του του κέρδους όπως τα σφυρίγματα για τεχνολογικές καινοτομίες, τα συστήματα «cap and trade»^[1] και οι δήθεν «καθαρές» εναλλακτικές λύσεις, όπως το φυσικό αέριο. Για την Κλάιν, οι στρατηγικές αυτές είναι πολύ λίγες, είναι πια πολύ αργά. Σε παρατεταμένη κριτική της για την συμμετοχή των εταιριών στην πρόληψη της κλιματικής αλλαγής, που καταδεικνύει πόσο κερδοφόρες «λύσεις» προβάλλουν πολλά επιστημονικά επιτελεία (και οι εταιρίες υποστηρικτές τους), στην πραγματικότητα καταλήγουν να κάνουν το πρόβλημα χειρότερο. Για παράδειγμα, η Κλάιν υποστηρίζει ότι τα προγράμματα εμπορίας εκπομπών άνθρακα δημιουργούν στρεβλά κίνητρα, επιτρέποντας στους κατασκευαστές να παράγουν πιο επιβλαβή αέρια του θερμοκηπίου, απλά για να επιδοτηθούν για τη μείωσή τους. Κατά τη διαδικασία, τα συστήματαεμπορίας εκπομπών άνθρακα έχουν βοηθήσει τις εταιρείες να κερδίζουν δισεκατομμύρια, επιτρέποντάς τους να επωφεληθούν άμεσα από την υποβάθμιση του πλανήτη. Αντ' αυτού, η Κλάιν υποστηρίζει ότι πρέπει να απελευθερωθούμε από τον φονταμενταλισμό της αγοράς και να εφαρμόσουμε μακροπρόθεσμο προγραμματισμό, αυστηρή νομοθεσία για τις επιχειρήσεις, μεγαλύτερη φορολογία, περισσότερες κρατικές δαπάνες και ανατροπές των ιδιωτικοποιήσεων ώστε να επιστρέψουν οι βασικές υποδομές σε δημόσιο έλεγχο.

2 ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΙΟΡΘΩΣΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΕΑΥΤΟΥΣ ΜΑΣ, ΟΧΙ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ.«Η γη δεν είναι φυλακισμένος μας, ο ασθενής μας, η μηχανή μας, ή, ακόμη, το τέρας μας. Είναι ολόκληρος ο κόσμος μας. Και η λύση στην υπερθέρμανση του πλανήτη δεν είναι να διορθώσουμε τον κόσμο, είναι να διορθώσουμε τους εαυτούς μας». 
Η Κλάιν αφιερώνει ένα ολόκληρο κεφάλαιο του βιβλίου στην γεωμηχανική: το πεδίο της έρευνας που το υπερασπίστηκε μια ομάδα εξειδικευμένων επιστημόνων, χρηματοδοτών και προσωπικοτήτων τωνμέσων ενημέρωσης, που έχει ως στόχο την καταπολέμηση της υπερθέρμανσης του πλανήτη, μεταβάλλοντας την ίδια τη γη που λέει ο λόγος, καλύπτοντας τις ερήμους με ανακλαστικό υλικό για να στείλουν το φως του ήλιου πίσω στο διάστημα ή ακόμη και εξασθενίσουν τον ήλιο για να μειώσουν την ποσότητα της θερμότητας που φθάνει στον πλανήτη. Ωστόσο, οι πολιτικοί και το μεγαλύτερο μέρος της παγκόσμιας δημόσιας έχουν εγείρει περιβαλλοντικές, υγειονομικές και ηθικές ανησυχίες σχετικά με αυτά τα προτεινόμενα πειράματα της επιστήμης με τον πλανήτη, και η Κλάιν προειδοποιεί για τις άγνωστες συνέπειες από τη δημιουργία «ενός κόσμου Φρανκενστάιν», με πολλές χώρες να κάνουν έργα ταυτόχρονα. Αντί για την αποκατάσταση της περιβαλλοντικής ισορροπίας, η Κλάιν υποστηρίζει ότι αυτές οι «τεχνο-διορθώσεις» απλά θα διαταράξουν κι άλλο την ισορροπία της Γης, καθεμιά θα δημιουργήσει μια σειρά από νέα προβλήματα, που απαιτούν μια ατέλειωτη αλυσίδα περαιτέρω «διορθώσεων». Γράφει: «Η γη μας- το σύστημα υποστήριξης της ζωής-θα τεθεί το ίδιο σε μηχανική υποστήριξη, συνδεδεμένο με μηχανήματα 24 ώρες το 24ωρο για να αποτρέψει τη μετατροπή της σε ενεργειακό τέρας για εμάς».

3 ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΒΑΣΙΣΤΟΥΜΕ ΣΤΙΣ «ΚΑΛΕΣ ΠΡΟΘΕΣΕΙΣ» ΤΗΣ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗΣ ΑΠΟ ΕΤΑΙΡΙΕΣ «Πάρα πολλοί προοδευτικοί έχουν αποχωρήσει από τη συζήτηση για την αλλαγή του κλίματος εν μέρει επειδή πίστευαν ότι οι ομάδες Big Green^[2], κατακλύζονται από “φιλανθρωπικά” δολάρια, για να καλύπτουν το πρόβλημα. Δηλαδή, αποδεικνύεται ότι ήταν ένα σοβαρό λάθος». 
Η Κλάιν κριτικάρει έντονα τις εταιρικές σχέσεις μεταξύ επιχειρήσεων και μεγάλων περιβαλλοντικών ομάδων μαζί με τις προσπάθειες των «πράσινων δισεκατομμυριούχων», όπως ο Bill Gates και οRichard Branson του Ομίλου της Virgin για την χρήση του καπιταλισμού για την καταπολέμηση της υπερθέρμανσης του πλανήτη. Όταν ο ίδιος ο καπιταλισμός είναι μια κύρια αιτία της κλιματικής αλλαγής, η Κλάιν υποστηρίζει πως δεν έχει νόημα να περιμένουμε από τις επιχειρήσεις και τους δισεκατομμυριούχους να βάλουν τον πλανήτη πάνω από τα κέρδη. Για παράδειγμα, αν και το Ίδρυμα Gates χρηματοδοτεί πολλές σημαντικές περιβαλλοντικές ομάδες αφιερωμένες στην καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής, ταυτόχρονα τον Δεκέμβρη του 2013, είχε επενδύσει τουλάχιστον 1,2 δισεκατομμύρια δολάρια στην BP και την ExxonMobil. Επιπλέον, όταν οι Big Green εξαρτώνται από την εταιρική χρηματοδότηση, αρχίζουν να προωθούν τα συμφέροντα των εταιριών. Για παράδειγμα, οι οργανώσεις όπως το Nature Conservancy και το Ταμείο Περιβαλλοντικής Άμυνας, που έχουν πάρει εκατομμύρια δολάρια από τη χρηματοδότηση εταιριών άντλησης πετρελαίου, όπως η Shell, η Chevronκαι η JP Morgan, υποδεικνύουν το φυσικό αέριο ως την καθαρότερη εναλλακτική λύση απέναντι συο πετρέλαιο και τον άνθρακα.

4. ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ ΑΠΟΕΠΕΝΔΥΣΗ ΚΑΙ ΕΠΑΝΕΠΕΝΔΥΣΗ

«Η κύρια δύναμη της αποεπένδυσης δεν είναι ότι βλάπτει οικονομικά τη Shell και την Chevron σε σύντομο χρονικό διάστημα, αλλά ότι διαβρώνει την κοινωνική άδεια των εταιριών ορυκτών καυσίμων και ασκεί πίεση στους πολιτικούς να εισαγάγουν παγκοσμίως τις μειώσεις των εκπομπών». 
Οι επικριτές του κινήματος αποεπένδυσης του άνθρακα συχνά ισχυρίζονται ότι η αποεπένδυση θα έχει ελάχιστο αντίκτυπο σε όσους βρίσκονται στις «κάτω γραμμές της ρύπανσης». Αλλά η Κλάιν υποστηρίζει ότι η συλλογιστική αυτή χάνει την ουσία, παραθέτοντας το επιχείρημα του καναδού ακτιβιστή εκποίησηςΚάμερον Φέντον ότι «κανείς δεν πιστεύει ότι επιδιώκουμε να χρεοκοπήσουν οι εταιρείες ορυκτών καυσίμων. Αλλά αυτό που μπορούμε να κάνουμε είναι να πτωχεύσει η φήμη τους και να τους αφαιρέσουμε την πολιτική εξουσία». Το πιο σημαντικό: η αποεπένδυση ανοίγει την πόρτα για επανεπένδυση. Λίγα εκατομμύρια δολάρια από τα χέρια της ExxonMobil και της BP απελευθερώνουν χρήματα που μπορούν τώρα να αφιερωθούν στην ανάπτυξη πράσινων υποδομών ή να ενδυναμώσουν τις κοινότητες στον προσανατολισμό των οικονομιών τους. Και κάποια κολέγια, φιλανθρωπικά ιδρύματα, συνταξιοδοτικά ταμεία και δήμοι έχουν ήδη πάρει το μήνυμα: η Κλάιν αναφέρει ότι στις ΗΠΑ 13 κολέγιακαι πανεπιστήμια, 25 πόλεις της Βόρειας Αμερικής, περίπου 40 θρησκευτικά ιδρύματα και αρκετές μεγάλα ιδρύματα έχουν αναλάβει δεσμεύσεις για την αποεπένδυση των δωρεών τους από τα αποθέματα ορυκτών καυσίμων και τα ομόλογα.

5. Η ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΗΣ ΚΛΙΜΑΤΙΚΗΣ ΑΛΛΑΓΗΣ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΝΑ ΑΣΧΟΛΗΘΟΥΜΕ ΚΑΙ ΜΕ ΑΛΛΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ, ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ. «Όταν οι αρνητές της κλιματικής αλλαγής υποστηρίζουν ότι η υπερθέρμανση του πλανήτη είναι μια συνομωσία για την αναδιανομή του πλούτου, δεν είναι (μόνο) επειδή είναι παρανοϊκοί. Είναικαιεπειδήδίνουνπροσοχή». 
Στο «Δόγμα του Σοκ», η Κλάιν εξήγησε πώς εταιρείες έχουν αξιοποιήσει κρίσεις σε όλο τον κόσμο για το κέρδος. Στο «Αυτό αλλάζει τα πάντα», υποστηρίζει ότι η κρίση της κλιματικής αλλαγής μπορεί να χρησιμεύσει ως ένα κάλεσμα αφύπνισης για ευρεία δημοκρατική δράση. Για παράδειγμα, όταν ένας ανεμοστρόβιλος το 2007 κατέστρεψε το μεγαλύτερο μέρος του Γκρίνσμπεργκ στο Κάνσας, η πόλη απέρριψε προσεγγίσεις για αποκατάσταση της κοινότητας που έρχονταν από ψηλά βασιζόμενη στις προσπάθειες ανοικοδόμησης που ενίσχυαν τη δημοκρατική συμμετοχή και τη δημιουργία νέων, φιλικών προς το περιβάλλον δημόσιων κτιρίων. Σήμερα, το Γκρίνσμπεργκ είναι μία από τις πιο πράσινες πόλεις στις Ηνωμένες Πολιτείες. Για την Κλάιν, το παράδειγμα αυτό δείχνει πώς οι άνθρωποι μπορούν να χρησιμοποιήσουν την κλιματική αλλαγή για να προσεγγίσουν την οικοδόμηση μιας πιο πράσινης κοινωνίας. Επίσης, μπορεί, και μάλιστα πρέπει, να προωθηθεί μια ριζική μεταμόρφωση της οικονομίας μας: λιγότερη κατανάλωση, λιγότερο διεθνές εμπόριο (μέρος του επανακαθορισμού των οικονομιών μας) και λιγότερες ιδιωτικές επενδύσεις, και πολύ περισσότερες κρατικές δαπάνες για να δημιουργήσουν την υποδομή που χρειάζεται για μια πράσινη οικονομία . «Εξυπακούεται πως όλα αυτά», γράφει η Κλάιν, «είναι μια συμφωνία μεγαλύτερης αναδιανομής, έτσι ώστε περισσότεροι από εμάς να μπορέσουμε να ζήσουμε άνετα στο πλαίσιο των δυνατοτήτων του πλανήτη».

Πηγή: inthesetimes.com

Μετάφραση – Επιμέλεια: Παναγιώτης Ζαβουδάκης

---

^[1] Το σύστημα «cap and trade» είναι μια μέθοδος για τη διαχείριση της ρύπανσης, με στόχο τη μείωση της συνολικής ρύπανσης σε μια περιοχή. Θεωρητικά υποχρεώνει τις βιομηχανίες σε ένα υποχρεωτικό όριο στις εκπομπές ρύπων, παρέχοντας τους ταυτόχρονα την «ευελιξία» στο πώς θα συμμορφωθούν.

Φαίνεται πως οι βιομηχανίες το προτιμούν από άλλες μεθόδους ελέγχου της ρύπανσης υποστηρίζοντας πως είναι «εξαιρετικά αποτελεσματικό» πρόγραμμα «ανταμοιβής της καινοτομίας, της αποτελεσματικότητας, και παρέχει αυστηρή περιβαλλοντική λογοδοσία, χωρίς να αναστέλλει την οικονομική ανάπτυξη». Αυτό, από μόνο του, λέει πολλά. (ΣτΜ)

^[2] «Big Green» και άλλα ονόματα, όπως «Η Ομάδα των Δέκα» και «Πράσινη συμμορία» είναι όροι που έχουν χρησιμοποιηθεί για να περιγράψουν τις μεγαλύτερες περιβαλλοντικές οργανώσεις στις Ηνωμένες Πολιτείες (Defenders of Wildlife, Environmental Defense Fund, Greenpeace, National Audubon Society, National Wildlife Federation, Natural Resources Defense Council, The Nature Conservancy, Sierra Club, The Wilderness Society, World Wildlife Fund). Αυτές είναι σε μεγάλο βαθμό στελεχωμένες, καλά χρηματοδοτούμενες μη κερδοσκοπικές εταιρίες καθεμιά με προϋπολογισμούς δεκάδων εκατομμυρίων δολαρίων το χρόνο, με γραφεία στην Ουάσιγκτον και άλλες μεγάλες πόλεις, υψηλόμισθους εκτελεστικούς διευθυντές, καθώς και ομάδες ειδικών συμφερόντων, αναλυτές και πωλητές . Όλες οι Big Green περιβαλλοντικές ομάδες κερδίζουν και ξοδεύουν εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια ετησίως, το μεγαλύτερο μέρος των οποίων προέρχεται από μη κερδοσκοπικά ιδρύματα και μεμονωμένους δωρητές. Πολλές από τις ομάδες Big Green δέχονται χρηματοδότηση από το μετόχους επιχειρήσεων, έχουν εκπροσώπους μεγάλων εταιρειών στα διοικητικά τους συμβούλια, και συνεργάζονται με εταιρείες μέσω άλλων οργανισμών όπως το Συμβούλιο Φυσικών Πόρων της Αμερικής. Με εξαίρεση το Sierra Club, οι ομάδες αυτές δεν κάνουν καμία ουσιαστική λογοδοσία στις χιλιάδες των μεμονωμένων μικρών χορηγών τους που αποτελούν τις λίστες μάρκετινγκ τους και που απλά ονομάζονται «μέλη». (ΣτΜ)

Read more...

Όπερα της πεντάρας: Σαν σήμερα στο Βερολίνο το 1928

Πηγή: www.left.gr

Έκανε πρεμιέρα σαν σήμερα στις 31 Αυγούστου του 1928 στο Θέατρο του Βερολίνου

Η Όπερα της πεντάρας (γερμανικά: Die Dreigroschenoper) είναι μουσικό έργο του Γερμανού συνθέτη Κουρτ Βάιλ σε λιμπρέτο του Μπέρτολτ Μπρεχτ. Πρόκειται για μεταφορά του αγγλικού έργου του 18ου αιώνα Η όπερα του ζητιάνου (Beggar's Opera) του Τζον Γκέι. Έκανε πρεμιέρα στις 31 Αυγούστου 1928 στο Θέατρο του Βερολίνου κι από την πρώτη στιγμή προκάλεσε αίσθηση στο ευρύ κοινό κι είχε μεγάλο αντίκτυπο στο χώρο του μιούζικαλ. Γνώρισε παγκόσμια επιτυχία, μεταφράστηκε σε 18 γλώσσες, ενώ εξακολουθεί και παίζεται από επαγγελματικούς και ερασιτεχνικούς θιάσους, ενώ έχει γνωρίσει αρκετές παραλλαγές για τον κινηματογράφο, την όπερα κλπ.

Η πρεμιέρα της παράστασης είχε προγραμματιστεί για να εορταστεί η ίδρυση του Θεάτρου του Φραγμάτων των Ναυπηγών (Schiffbauerdamm Theatre) από τον διευθυντή του θεάτρου Ερνστ Γιόζεφ Άουφριχτ. Η σκηνοθεσία ανατέθηκε τυπικά στον Έριχ Ένγκελ, αλλά ουσιαστικά σκηνοθέτης ήταν ο Μπρέχτ που επέβαλε την αποστασιοποίηση ως μέθοδο απόδοσης του κειμένου. Οι ταλαντούχοι ηθοποιοί (Έριχ Πόντα, Ρόζα Βαλέτι, Ρόμα Μπάν, Κάτε Κυλ, Χάραλντ Παουλσεν, Κουρτ Γκέρρον, Ερνστ Μπους και η πρωτοεμφανιζόμενη Λότε Λένια στο ρόλο της Τζένης) παρά τις αρχικές τους αμφιβολίες για την καινοτόμο σκηνοθετική άποψη του Μπρεχτ, θα ακολουθήσουν τελικά τις οδηγίες του που θα εξασφαλίσουν την μεγάλη εμπορική επιτυχία του έργου. Η επεισοδιακή πρεμιέρα

Η τεράστια απήχηση που είχε η παράσταση αποτέλεσε πρόκληση για τους εχθρούς του Μπρεχτ. Έτσι δημιουργήθηκε σάλος, όταν ο κριτικός θεάτρου Άλφρεντ Κερρ κατηγόρησε τον συγγραφέα για λογοκλοπή επειδή είχε χρησιμοποιήσει ορισμένους στίχους του Βιγιόν σε μετάφραση του Άμερ. Η οργίλη απάντηση του Μπρεχτ αναφέρεται σε θέματα πνευματικής ιδιοκτησίας με έναν ενδιαφέροντα τρόπο:

«Μια εφημερίδα του Βερολίνου παρατήρησε, αργά βέβαια, ωστόσο παρατήρησε, ότι στην έκδοση Κηπενχόυερ των τραγουδιών της Όπερας της Πεντάρας, δίπλα στο όνομα του Βιγιόν λείπει το όνομα του μεταφραστή Άμερ, αν και από τους 625 στίχους μου, οι 25 είναι απόλυτα ταυτόσημοι με την θαυμάσια μετάφραση του Άμερ. Απαιτείται μια εξήγηση. Εξηγώ λοιπόν, πιστός στην αλήθεια, ότι δυστυχώς ξέχασα να αναφέρω το όνομα του Άμερ. Κι αυτό πάλι το εξηγώ με την εκ πεποιθήσεως αδιαφορία που δείχνω σε ζητήματα πνευματικής ιδιοκτησίας».

Η υπόθεση

Το έργο επικεντρώνεται σε ιστορίες της αστικής τάξης. Στο βικτωριανό Λονδίνο, πρωταγωνιστής είναι ο περιβόητος Μακίθ (Μάκι Μέσερ ή Μακ ο Μαχαιροβγάλτης), που παντρεύεται την Πόλι Πίτσαμ.

Στην Πρώτη Πράξη, ο Μπρεχτ παρουσιάζει το μαγαζί του Τζόναθαν Πίτσαμ, του αφεντικού των ζητιάνων του Λονδίνου, στους οποίους πουλάει προστασία, τους εκμεταλλεύεται και διεκδικεί μερίδιο από τα καθημερινά "κέρδη" τους, ασκώντας κριτική στο καπιταλιστικό σύστημα, προβάλλοντας την εικόνα ότι τα πάντα μπορούν να γίνουν "εμπόριο", ακόμα και η ελεημοσύνη. Ο Πίτσαμ ανακαλύπτει ότι η κόρη του, η Πόλι, που τη θεωρεί ιδιοκτησία του, έχει μπλέξει με τον περιβόητο κακοποιό Μακίθ. Η ίδια η Πόλι εκείνο το βράδυ παντρεύεται το Μακίθ σε ένα σταύλο και διασκεδάζει μαζί με τη συμμορία του, παριστάνοντας την "Τζένη των Πειρατών". Γυρίζοντας σπίτι, ανακοινώνει στους γονείς της το γάμο της, αλλά και το ότι ο αρχηγός της αστυνομίας Τάιγκερ Μπράουν διασκέδασε μαζί τους, καθώς αυτός και ο Μακίθ είναι στενοί φίλοι από το στρατό. Ο γάμος αυτός εξοργίζει τον πατέρα της, ο οποίος πασχίζει να στείλει τον Μακίθ στην κρεμάλα.

Η Πόλι αναφέρει στο Μακίθ τις προσπάθειες του πατέρα της κι αυτός αποφασίζει να φύγει από το Λονδίνο, αφήνοντας διάφορες "δουλειές" στην Πόλι. Πριν φύγει, επισκέπτεται την Τζένι, πρώην αγαπημένη του, χωρίς να ξέρει ότι έχει δεχτεί λεφτά από την κυρία Πίτσαμ για να τον καταδώσει. Παρά τη φιλία του με τον αρχηγό της αστυνομίας Μπράουν, συλλαμβάνεται και οδηγείται στη φυλακή. Εκεί εμφανίζονται η Πόλι μαζί με τη Λούσι, την κόρη του Μπράουν, όπου μεσολαβεί μια σκηνή ζήλιας και τσακωμού. Η Λούσι μηχανορραφεί για την απόδραση του Μακίθ, ενώ ο Πίτσαμ απειλεί τον αστυνόμο Μπράουν ότι θα εξαπολύσει όλους τους ζητιάνους του κατά την τελετή στέψης της βασίλισσας, κάτι που θα στοίχιζε τη θέση του.

Η Τζένι απαιτεί τα χρήματά της από την κυρία Πίτσαμ, η οποία αρνείται. Ο Μπράουν μαθαίνει ότι οι ζητιάνοι έχουν ήδη λάβει θέσεις και ο μόνος τρόπος να σώσει τον ίδιο και τη θέση του στην αστυνομία είναι να συλλάβει και να εκτελέσει το Μακίθ. Ο Μακίθ οδηγείται και πάλι στη φυλακή, αλλά αυτή τη φορά κανείς δεν μπορεί να μαζέψει τόσα χρήματα για να εξαγοράσει τους φύλακες. Λίγο πριν την εκτέλεση, γίνεται η μεγάλη ανατροπή. Καταφτάνει απεσταλμένος της βασίλισσας, η οποία δίνει χάρη στο Μακίθ και του χορηγεί αποζημίωση και ένα κάστρο με τίτλο. Σύσσωμος ο θίασος στο φινάλε τραγουδάει μια παράκληση να μην τιμωρούνται τόσο αυστηρά τα αδικήματα.

- See more at: http://left.gr/news/opera-tis-pentaras-san-simera-sto-verolino-1928#sthash.UwQbW3Ed.dpuf

Read more...

Γ. Δελαστίκ: "Γερμανοτσολιάς" και ο Ολάντ!

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΔΕΛΑΣΤΙΚ*

Σοσιαλιστής είναι ο μέχρι τη Δευτέρα υπουργός Οικονομικών της ΓαλλίαςΑρνό Μοντεμπούρ.

«Γερμανοτσολιάς» όμως δεν είναι -μέχρι τώρα τουλάχιστον!- γι' αυτό και μόλις είδε τον αρχηγό του κόμματός του και πρόεδρο της Γαλλικής Δημοκρατίας Φρανσουά Ολάντ να γίνεται πολιτικά απεχθής σαν τον παρ' ημίν Ευάγγελο Βενιζέλο εξερράγη με τη γερμανοδουλία του γάλλου προέδρου. 

Κατάλαβε ότι δεν πάει άλλο. Κάλεσε στο γραφείο του τρεις δημοσιογράφους της εφημερίδας Λε Μοντ και τους έδωσε μια συνέντευξη καταπέλτη, η οποία δημοσιεύθηκε στο φύλλο της περασμένης Κυριακής.

Τη Δευτέρα το υπουργικό κεφάλι του Μοντεμπούρ κυλούσε στα σκαλοπάτια του Μεγάρου των Ηλυσίων. Ο Φρανσουά Ολάντ τον καρατόμησε, όπως και όλους ανεξαιρέτως τους υπουργούς της αριστερής πτέρυγας του κόμματός του. Ο «νέος Πετέν», όπως αποκαλούν τον Ολάντ οι Γάλλοι, μια αναφορά στο συνεργάτη των ναζί στρατάρχη Ανρί Φιλίπ Πετέν κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής της Γαλλίας από το 1940 ως το 1944, ήταν αδύνατον να δεχτεί να προσβάλουν τη Γερμανία!

Η αλήθεια είναι ότι ο Αρνό Μοντεμπούρ δεν μάσησε τα λόγια του. «Τι πρέπει να κάνουμε με τη Γερμανία;» τον ρωτούν οι δημοσιογράφοι της Μοντ. «Πρέπει να υψώσουμε τους τόνους. Η Γερμανία έχει πιαστεί στην παγίδα της πολιτικής λιτότητας που έχει επιβάλει σε ολόκληρη την Ευρώπη. Όταν λέω Γερμανία, εννοώ τη γερμανική Δεξιά που στηρίζει την Άνγκελα Μέρκελ» απαντά ο Μοντεμπούρ και συνεχίζει ακάθεκτος: «Η Γαλλία δεν έχει κλίση να ευθυγραμμίζεται με τα ιδεολογικά αξιώματα της γερμανικής Δεξιάς [...] Αν έπρεπε να ευθυγραμμιζόμαστε με την πιο εξτρεμιστική ορθοδοξία τηςγερμανικής Δεξιάς, αυτό θα σήμαινε στην πράξη ότι η ψήφος των Γάλλων δεν έχει καμιά νομιμότητα και ότι δεν μετρούν πλέον οι εναλλακτικές λύσεις. Αυτό θα σήμαινε ότι ακόμη και όταν οι Γάλλοι ψηφίζουν υπέρ της γαλλικής Αριστεράς, στην πραγματικότητα θα ψήφιζαν υπέρ της εφαρμογής του προγράμματος της γερμανικής Δεξιάς! Αυτό δεν μπορούμε να το δεχτούμε!».

Ο τέως υπουργός Οικονομικών της Γαλλίας προσπαθεί να επιχειρηματολογήσει και να πείσει ότι η ασκούμενη πολιτική της Γερμανίας σε όλη την Ευρώπη θα έχει καταστροφικά αποτελέσματα: «Η μοναδική καφκική νησίδα σε ένα πλαίσιο ανάκαμψης είναι η ευρωζώνη, όπου οι ηγέτες των χωρών-μελών της επιμένουν να ασκούν πολιτικές που μπλοκάρουν την ανάπτυξη και εμποδίζουν να πέσει η ανεργία» υπογραμμίζει ο Μοντεμπούρ. «Πρέπει να περάσει σε δεύτερη μοίρα η δογματική μείωση των ελλειμμάτων που μας οδηγεί στη λιτότητα και στη συνεχή αύξηση της ανεργίας» προσθέτει. «Η κοινωνία είναι εξοργισμένη. Πρέπει να την ακούσουμε, να την κατανοήσουμε και να απαντήσουμε στις απαιτήσεις της. Ελπίζει να αντιδράσουμε» προειδοποιεί.

Δεν διστάζει και να υπενθυμίσει ότι «τα μαθήματα της δεκαετίας του 1930 θα έπρεπε να μας κάνουν να καταλάβουμε πως η ανεργία είναι αυτή που προκαλεί σκλήρυνση και αύξηση της βίας στις ευρωπαϊκές κοινωνίες». Ακόμη πιο σημαντικό, ο Μοντεμπούρ συνδέει ευθέως και χωρίς περιστροφές τη γερμανική πολιτική λιτότητας που έχει επιβληθεί σε όλη την ΕΕ με την άνοδο της φασιστικής, της ναζιστικής και της πάσης φύσεως Ακροδεξιάς σε όλα τα ευρωπαϊκά κράτη, συμπεριλαμβανομένης και της Γ αλλίας.

«Είναι ένας από τους λόγους για τους οποίους έχουμε άνοδο του Εθνικού Μετώπου» τονίζει. Ευνόητο είναι ότι οι Γερμανοί κατέστησαν σαφές πως ένας υπουργός με τόσο αντιγερμανικές θέσεις δεν μπορεί να παραμείνει στη γαλλική κυβέρνηση και ο Ολάντ έσπευσε φυσικά να τους προσφέρει το κεφάλι τουΑρνό Μοντεμπούρ σε ασημένιο δίσκο.

Λίγο προτού τον καρατομήσει ο Ολάντ, στο τελευταίο υπουργικό μήνυμά του που μεταδόθηκε και τηλεοπτικά, ο Μοντεμπούρ είπε μεταξύ άλλων απευθυνόμενος προς τον γαλλικό λαό: «Όλος ο κόσμος μας ζητάει να βάλουμε τέλος σε αυτές τις παράλογες πολιτικές λιτότητας που θάβουν την ευρωζώνη βαθύτερα και βαθύτερα στην ύφεση [...] Πρέπει να έχουμε το διανοητικό και πολιτικό θάρρος να αναγνωρίσουμε ότι οι πολιτικές λιτότητας κάνουν χειρότερα τα ελλείμματα αντί να τα μειώνουν».

Όπως αντιλαμβανόμαστε, το ζήτημα δεν είναι οι προσωπικές θέσεις του Αρνό Μοντεμπούρ. Όταν ένας υπουργός Οικονομικών χαρακτηρίζει «παράλογες» τις πολιτικές επιλογές του ηγέτη του κόμματός του, αυτό αντανακλά τις απόψεις όχι μόνο σοβαρού πλειοψηφικού τμήματος του γαλλικού λαού αλλά και τις απόψεις τμήματος της γαλλικής οικονομικής ελίτ! Με τον ανασχηματισμό που έκανε, ο Φρανσουά Ολάντ έκανε πλήρως γερμανόδουλη τη γαλλική κυβέρνηση, κάτι σαν την κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου.

Μεγάλο μέρος της γαλλικής αστικής τάξης έχει συνηθίσει να παρασιτεί απομυζώντας τη Γερμανία εδώ και 70 σχεδόν χρόνια, από το τέλος περίπου του Β' Παγκόσμιου Πολέμου. Αυτοί δεν θέλουν να προβάλουν αντίσταση στους Γερμανούς, έστω κι αν επιδεινώνονται οι όροι της υποταγής τους στο Βερολίνο. Είναι προφανές όμως ότι υπάρχει πλέον κι άλλο κομμάτι γάλλων αστών το οποίο διαφωνεί ριζικά με τη δουλική υποταγή της Γαλλίας στη Γερμανία, με εκπρόσωπό της να την προωθεί τον κατάπτυστο «γερμανοτσολία» Φρανσουά Ολάντ, που σίγουρα θα εκδιωχθεί κλοτσηδόν από την εξουσία αμέσως μόλις γίνουν εκλογές.

Ο παράγοντας που θα κρίνει ποιο από τα δύο αστικά στρατόπεδα θα επικρατήσει είναι ο γαλλικός λαός. Θα αντισταθούν οι Γάλλοι στον σοσιαλιστή γερμανόδουλο «νέο Πετέν»; Όσο κι αν το επιθυμεί και το εύχεται κανείς, τέτοια κορυφαία ζητήματα λύνονται μόνο από τη ζωή, στην πράξη. Όσο για την εναλλακτική προς τα αστικά στρατόπεδα λύση που θα εκπροσωπούσε η γαλλική Αριστερά, αυτή δεν φαίνεται πουθενά στον ορίζοντα: κι αυτό διότι η ίδια η γαλλική Αριστερά είναι σχεδόν ανύπαρκτη πολιτικά.

Δυστυχώς.

* Δημοσιεύτηκε στο Πριν (31/8/14)

Read more...

Σ. Καζαντζίδης: γεννήθηκε σαν σήμερα ο μεγάλος του λαού μας

Τι να πει κανείς πρώτο και τι να αφήσει για τον μεγάλο Στέλιο Καζαντζίδη. Από τους μεγαλύτερους του λαού μας - πλήρως αφιερωμένος στους καημούς, τις αγωνίες και τις ανάγκες των απλών ανθρώπων! Για να πάρει κανείς μια συμπυκνωμένη υπενθύμιση του ποιος ήταν και τι έκανε ο Σ. Καζαντζίδης, παραθέτουμε ορισμένα αφιερώματα με συνεντεύξεις και κομμάτια από τη μουσική του.

1. Η Μηχανή του Χρόνου

2. Αφιέρωμα της ΕΡΤ3

3. Ελληνική Μουσική

Read more...

Aπό τις συναυλίες αλληλεγγύης στην ΕΡΤ, πρώτη μούρη στις εκπομπές της ΝΕΡΙΤ ...

Έχει μία σημασία να μην ξεχνάμε.

Δεν χρειάζονται πολλά λόγια. Το κρίμα είναι ότι η μεγάλη πλειοψηφία των ανθρώπων του πολιτισμού στην χώρα δεν μπρούν να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων.

Επίσης κρίμα είναι ότι πολλοί από τους συγκεκριμένους αποτελούν αγαπημένους καλλιτέχνες.

Τα σχόλια δικά σας....

Ξεκινάμε με την μεγάλη συναυλία αλληλεγγύης στην ΕΡΤ τον Σεπτέμβρη του 2013:

 

Και μισό χρόνο μετά :

Μανώλης Φάμελλος

 

Νίκος Ζιώγαλας

Γιώτα Νέγκα - Θ. Καραμουρατίδης

Γιώργος Δημητριάδης

Locomondo

K. Mαραβέγιας

----Δεν χρειάζεται video ---- απέκτησε δική του εκπομπή στην ΝΕΡΙΤ!!!!

Νατάσσα Μποφίλιου

Και πόσοι ακόμα που μας ξέφυγαν....

Read more...