AristeriDiexodos. Powered by Blogger.
 
Wednesday, December 31, 2014

Με υπουργική αποφαση – εξπρές καταστρέφουν έγγραφα του ΣΔΟΕ! (ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΦΕΚ). Αυτό συνιστά εθνικό έγκλημα.

0 comments
ΚΡΥΒΟΥΝ ΤΟΥΣ ΕΚΒΙΑΣΜΟΥΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΤΑΚΤΟΠΟΙΗΣΗ ΗΜΕΤΕΡΩΝ.
ΟΠΟΙΟΣ εκτελέσει τέτοια εντολή, διαπράττει κακουργημα εις γνώση του.
Μονον οι ναζί τα έκαναν αυτά, τις τελευταίες ημέρες της κατοχής…
Στον ειδικό γραμματέα του ΣΔΟΕ Στέλιο Στασινόπουλο περνά προεκλογικά η αρμοδιότητα καταστροφής των εγγράφων του ΣΔΟΕ! Δηλαδή ο έμπιστος του Σαμαρά πρώην έφορος Μεσσήνης θα μπορεί να καταστρέφει όσα έγγραφα δεν του αρέσουν, όποιες εντολές θεωρεί ότι μπορεί να τον εμπλέξουν, όποιες αποφάσεις θέλει!!!

Από χθες με υπουργική απόφαση που υπογράφει ο υφυπουργός Οικονομικών Γιώργος Μαυραγάνης ο διοικητής του ΣΔΟΕ αποκτά
την δυνατότητα καταστροφής εγγράφων και στοιχείων του ΣΔΟΕ. Συγκεκριμένα στο ΦΕΚ 3498/29-12-14 (τεύχος Β’) δημοσιεύθηκε η υπουργική άποφαση όπου στο άρθρο 1 παρ. ιδ μεταβιβάζεται η αρμοδιότητα για «έκδοση απόφασης διατήρησης ή καταστροφής εγγράφων και λοιπών στοιχείων των συγκεντρωτικών αρχείων της Κεντρικής Υπηρεσίας του Σ.Δ.Ο.Ε., κατόπιν εισήγησης της αρμόδιας Διεύθυνσης».



Avantipopolo.gr


Read more...

Κατεβαίνει αυτόνομη στις εκλογές η ΔΗΜΑΡ

0 comments


Πηγή: http://www.kathimerini.gr/

Το "ναυάγιο" στις διαπραγματεύσεις με το ΣΥΡΙΖΑ και τους όρους που έθεσε ο Αλ. Τσίπρας, οδηγεί το Φώτη Κουβέλη στην απόφαση να κατέβει μόνη της η ΔΗΜΑΡ στην επερχόμενη εκλογική αναμέτρηση. Όπως αναφέρουν οι πληροφορίες, στην εισήγηση Κουβέλη στην Εκτελεστική Επιτροπή θα υπάρχει μόνο η συνεργασία με τους Οικολόγους. Ο πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ οδηγήθηκε σε πολιτικό αδιέξοδο μετά τους όρους που του έθεσε ο Αλ. Τσίπρας για συμμετοχή του στα ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ διεκδικώντας σταυρό και όχι στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας.

Μετά τη συνεδρίαση, χθες, της Πολιτικής Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ, στελέχη του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης εξέφραζαν την άποψη ότι υπάρχει πολύς δρόμος ακόμη να καλυφθεί προκειμένου να οριστικοποιηθεί η συμφωνία, προβάλλοντας, πιθανότατα, την επιθυμία τους για μια τέτοια εξέλιξη, καθώς ούτε χθες έλειψαν οι ενστάσεις στη συγκεκριμένη επιλογή του κ. Τσίπρα. Ορισμένοι, μάλιστα, έκαναν λόγο ακόμη και για «ταπεινωτική πρόταση» προς τη ΔΗΜΑΡ. Αυτό διότι με βάση την εισήγηση του κ. Τσίπρα προς την Πολιτική Γραμματεία θεωρούν ότι απορρίπτονται δύο βασικά σημεία που η ΔΗΜΑΡ παγίως θέτει σε οποιαδήποτε συζήτηση συνεργασίας: οι προγραμματικές συμφωνίες και η πολιτική και οργανωτική αυτονομία. Είναι άξιο αναφοράς ότι αυτά τα δύο σημεία επανέλαβε χθες ο εκπρόσωπος της ΔΗΜΑΡ Χρήστος Μαχαίρας (ΝΕΡΙΤ) ως προϋποθέσεις για την επιλογή της τακτικής που θα ακολουθήσει το κόμμα.

Πηγή: http://www.kathimerini.gr/
Read more...
Tuesday, December 30, 2014

Α. Χατζηστεφάνου: 2015 - Χρονιά κρίσης και ελπίδας

0 comments
Αν η αμερικανική βιομηχανία του θεάματος μπορούσε να προβλέψει τα μελλούμενα, η χρονιά που έρχεται θα αποτελέσει επιστροφή σε ένα σκοτεινό μέλλον. Όχι βέβαια γιατί το 2015 ήταν η χρονιά στην οποία διαδραματιζόταν η ταινία επιστημονικής φαντασίας «Επιστροφή στο Μέλλον ΙΙ», αλλά γιατί οι παραγωγές που θα κυκλοφορήσουν τις επόμενες ημέρες περιγράφουν ένα δυστοπικό αύριο. Το περίφημο CSIεπιστρέφει ως CSI Cyber με την αστυνομία να στήνει μηχανισμούς ελέγχου και στο διαδίκτυο ενώ την επανεμφάνισή τους κάνουν και οι «24 ώρες» – η τηλεοπτική σειρά με τον Κίφερ Σάδερλαντ που δικαιολογούσε τα βασανιστήρια της CIA και του Πενταγώνου στα χρόνια του Τζορτζ Μπους και του Ντικ Τσένι. Ο Κέβιν Σπέισι σε ρόλο μακιαβελικού προέδρου των ΗΠΑ θα διοικεί τον κόσμο από την σειρά House of Cards ενώ η νέα αμερικανο-ισραηλινή παραγωγή με τίτλο ο Τύραννος (από τους δημιουργούς του ιλαμοφοβικού Homeland) αναμένεται να σπείρει το μίσος απέναντι στον αραβικό κόσμο.

Η Αμερικανική αυτοκρατορία φαίνεται να ετοιμάζεται για μια νέα σταυροφορία εντός και εκτός των συνόρων τη στιγμή που η Ευρωπαϊκή Ένωση κινείται θεσμικά πλέον στα όρια της δικτατορίας και της δημοκρατίας ενισχύοντας όχι μόνο τους κατασταλτικούς μηχανισμούς των κρατών μελών και παραβιάζοντας συντάγματα και νόμους αλλά εκθρέφοντας και μια νέα άκρα δεξιά.

Μήπως λοιπόν να τα παρατήσουμε όλα και να τρέξουμε να κρυφτούμε; Ακριβώς το αντίθετο. Το 2015 θα είναι μια ακόμη χρονιά δομικής κρίσης του κυρίαρχου συστήματος προσφέροντας σε λαϊκά στρώματα δυνατότητες ανατροπής της ασκούμενης πολιτικής. Η ταχύτητα απομάκρυνση ακόμη και από τους θεσμούς της αστικής δημοκρατίας δεν είναι δείγμα ισχύος των κυβερνόντων αλλά σημάδι απόγνωσης.
Σε αρκετές χώρες σε ολόκληρο τον κόσμο, από την Αργεντινή μέχρι το Ισραήλ και από την Βρετανία μέχρι την Πορτογαλία θα υπάρξουν κρίσιμες εκλογικές αναμετρήσεις που θα αποτελέσουν αφορμές ιδεολογικής πάλης και αμφισβήτησης. Όσοι όμως εναποθέσουν τις ελπίδες τους σε αυτές θα είναι οι μεγάλοι χαμένοι της χρονιάς που έρχεται.

Εκλογές λοιπόν που δεν θα αλλάξουν τα πράγματα – από μόνες τους – νέες γεωπολιτικές ισορροπίες στη Μέση Ανατολή και την Ασία και συνέχιση της οικονομικής κρίσης για τους πολλούς και του πλουτισμού για τους λίγους αναμένεται να χαρακτηρίσουν το 2015

Στη γηραιά ήπειρο, η ευρωζώνη θα συνεχίσει να προκαλεί ελλείματα και χρέη στις περιφερειακές οικονομίες της ΕΕ προσφέροντας πλεονάσματα στο Βερολίνο. Με εξαίρεση το λαϊκό παράγοντα τίποτα δεν αναμένεται να διακόψει το μεγάλο φαγοπότι που εξασφαλίζει η ένωση για τις οικονομικές ελίτ αν και η απόφαση του Λουξεμβούργου να δημοσιοποιεί από 1η Ιανουαρίου στοιχεία των τραπεζικών καταθέσεων στο έδαφός του ίσως αναταράξει για λίγο τους οικονομικούς παραδείσους στο εσωτερικό της ΕΕ. Η σχετική απόφαση, που ελήφθη ύστερα από πιέσεις του Βερολίνου, εντάσσεται στην ευρύτερη προσπάθεια της Γερμανίας να αποκτήσει τον ολοκληρωτικό έλεγχο του χρηματοπιστωτικού συστήματος της Ευρώπης – προσπάθεια που ξεκίνησε με την γερμανική επίθεση στο τραπεζικό σύστημα της Κύπρου.

Τα «γουρούνια» της ευρωζώνης (PIGS) κινούνται μαζικά προς τις κάλπες καθώς εκτός από τις διαφαινόμενες εκλογές στην Ελλάδα η Ισπανοί ψηφοφόροι θα περάσουν πίσω από το παραβάν είτε στα τέλη Νοεμβρίου ή τις αρχές Δεκεμβρίου του 2015. Τα μάτια όλων θα είναι στραμμένα φυσικά στην πορεία του Podemos το οποίο θα κληθεί να αποδείξει (όπως λέει και το όνομά του) ότι «μπορεί» να επιβεβαιώσει τις δημοσκοπήσεις του 2014 που το έφερναν ακόμη και πρώτο με ποσοστό 27.7%. Το πρόβλημα είναι ότι ένας χρόνος ισοδυναμεί με έναν αιώνα για τις μετεωρικές εξελίξεις στην ευρωζώνη και αν το κόμμα συνεχίσει στο δρόμο της συντηρητικοποίησης που ακολουθεί σήμερα μπορεί να μην είναι αναγνωρίσιμο μέχρι το φθινόπωρο της επόμενης χρονιάς.


Κάλπες θα στηθούν όμως και στην Πορτογαλία από τις 20 Σεπτεμβρίου μέχρι τις 11 Οκτωβρίου. Παρά το γεγονός ότι οι Πορτογάλοι κατάφεραν να στείλουν έστω και λίγα 24ωρα στη φυλακή τον σοσιαλιστή πρώην πρωθυπουργό Ζοζέ Σόκρατες, για ξέπλυμα χρήματος και φορολογικές απάτες, το εκλογικό σκηνικό δεν φαντάζει τόσο ανατρεπτικό. Ο κεντροδεξιός συνασπισμός θα διεκδικήσει τη διατήρησή του στην εξουσία απέναντι στο νέο επικεφαλής των σοσιαλιστών Αντόνιο Κόστα.

Το βέβαιο είναι ότι οι εκλογές που προγραμματίζονται ή αναμένονται στη Μεσόγειο δεν προοιωνίζονται δυναμική αμφισβήτηση (πόσο μάλλον έξοδο) από την ευρωζώνη αφήνοντας τα σκήπτρα του ευρωσκεπτικισμού στην ακροδεξιά Μαρί Λεπέν στη Γαλλία, τον Φάρατζ στην Αγγλία και σε «προσωπικότητες» όπως ο Πέπε Γκρίλο στην Ιταλία. Να σημειωθεί ότι η παράταξη του ακροδεξιού Νάιτζελ Φάρατζ θα δοκιμάσει τις δυνάμεις της στις βουλευτικές εκλογές που θα πραγματοποιηθούν στη Μεγάλη Βρετανία το αργότερο μέχρι τις 7 Μαίου.
Ήδη από την 1 Ιανουαρίου η ευρωζώνη θα «καταπιεί» την οικονομία και της Λιθουανίας, η οποία θα μετατραπεί στο 19ο μέλος μιας νομισματικής ένωσης την οποία ο νομπελίστας οικονομολόγος Πολ Κρούγκμαν συνεχίζει να αποκαλεί «ζουρλομανδύα».

Παράλληλα η Λιθουανία θα παίζει όμως και το παιχνίδια της Ουάσιγκτον μετατρέποντας τις χώρες του πρώην Συμφώνου της Βαρσοβίας σε δορυφόρους της βορειοατλαντικής συμμαχίας. Το 2015 θα ξεκινήσουν οι πρώτες ασκήσεις μιας κοινής στρατιωτικής δύναμης 4.500 στρατιωτών από την Πολωνία, την Ουκρανία και φυσικά τη Λιθουανία. Αποτελεί ειρωνεία της τύχης ότι η σχετική συμφωνία αμυντικής συνεργασίας υπογράφηκε στη… Βαρσοβία και ως μοναδικό στόχο έχει να επιτρέπει την ενεργοποίηση του άρθρου 5 του ΝΑΤΟ εναντίον της Ρωσίας. Εάν λόγου χάρη η συγκεκριμένη πολυεθνική δύναμη (στην οποία συμμετέχουν δυο μέλη της βορειοατλαντικής συμμαχίας) απειληθεί σε ουκρανικό έδαφος (που δεν είναι μέλος της συμμαχίας) οι χώρες μέλη του ΝΑΤΟ θα έχουν το «δικαίωμα» να παρέμβουν. Η τουλάχιστον αυτό θα ισχυριστούν.
Στην Ουκρανία η Ουάσινγκτον θα συνεχίζει να πυροδοτεί εντάσεις με τους Ρωσόφονους των λαϊκών δημοκρατιών του Ντονιέτσκ και του Λουγκάνσκ, ωθώντας και την Ευρώπη σε ακόμη μεγαλύτερη αντιπαράθεση με τη Μόσχα και κατ’ επέκταση σε ακόμη μεγαλύτερη ενεργειακή εξάρτηση από τα αμερικανόφιλα πετρελαιοπαραγωγά κράτη του Περσικού Κόλπου.

Η Ρωσία θα απαντήσει στις συνεχείς απειλές και πιέσεις της Δύσης στρεφόμενη ακόμη περισσότερο προς ανατολάς. Μέσα στο 2015 αναμένεται να οριστικοποιηθούν και οι τελευταίες λεπτομέρειες των δυο συμφωνιών ενεργειακής συνεργασίας για τη μεταφορά ρωσικού φυσικού αερίου ενώ η Ουάσιγκτον θα συνεχίσει να ανησυχεί για το ενδεχόμενο εγκατάλειψης του δολαρίου στις διμερείς εμπορικές σχέσεις των δυο χωρών. Πεκίνο και Μόσχα θα συνεχίσουν να προβάλλουν ανοιχτά τη νέα τους συνεργασία γνωρίζοντας όμως ότι σε βάθος χρόνου τα συμφέροντά τους στην ανατολική Ασία είναι αντικρουόμενα και συνεπώς εισέρχονται σταδιακά σε ένα παίγνιο μηδενικού αθροίσματος, όπου οι επιτυχίες της μίας χώρας καταγράφονται σαν αποτυχίες της άλλης.

Από την πρώτη ημέρα της νέας χρονιάς θα ιδρυθεί και επισήμως η Ευρασιατική Οικονομική Ένωση, η οποία εκτός από τη Ρωσία θα περιλαμβάνει στο σκληρό της πυρήνα τις όχι και τόσο δημοκρατικές κυβερνήσεις της Λευκορωσίας, του Καζακστάν και της Αρμενίας. Το Κιργιστάν και το Τατζισκιστάν αναμένεται να είναι τα επόμενα μέλη της ένωσης.
Στη Μέση Ανατολή οι πρόωρες βουλευτικές εκλογές στο Ισραήλ, που έχουν εξαγγελθεί για τις 17 Μαρτίου θα αποτελέσουν πηγή έντασης εντός και εκτός της Κνεσέτ. Όπως και κάθε κυβέρνηση του Ισραήλ που σέβεται τον εαυτό της, η κυβέρνηση Νετανιάχου γνωρίζει πολύ καλά ότι θα χρειαστεί να κλιμακώσει την ένταση με τους Παλαιστίνιους και να προκαλέσει τη μεγαλύτερη δυνατή αιματοχυσία για να συσπειρώσει την εκλογική της βάση. Ήδη καθώς γράφονταν αυτές οι γραμμές η ισραηλινή αεροπορία ξεκινούσε «προεκλογικούς» βομβαρδισμούς.

Στο εσωτερικό, το ισραηλινό καθεστώς έχει φροντίσει ήδη να ανεβάσει το εκλογικό κατώφλι για την είσοδο στο κοινοβούλιο από το 2 στο 3.25% προκειμένου να αποκλείσει τα τρία μικρά αραβικά κόμματα ενώ εντείνει τις διώξεις εναντίον ισραηλινών πολιτικών αραβικής καταγωγής όπως η Χανίν Ζοάμπι.
Η διενέργεια εκλογών και στα Παλαιστινιακά εδάφη, που είχε προγραμματιστεί αρχικά για τον Ιούνιο του 2014, θα παραμείνει ζητούμενο για το 2015 με φόντο την εύθραυστη αλλά και πολλά υποσχόμενη λειτουργία της κυβέρνησης εθνικής ενότητας των οργανώσεων Φατάχ και Χαμάς. Η διαγραφή της Χαμάς από την λίστα των τρομοκρατικών οργανώσεων της ΕΕ είναι αμφίβολο αν θα αλλάξει ουσιαστικά τη στάση των Βρυξελλών που εδώ και χρόνια χρηματοδοτούν άμεσα και έμμεσα το κράτος Απαρτχάιντ του Ισραήλ.

Το 2015 καθώς ένα νέος στολίσκος της ελευθερίας, αποτελούμενος από τουλάχιστον τρία πλοία, θα επιχειρεί να σπάσει και πάλι τον αποκλεισμό της Γάζας, η σημαντικότερη συζήτηση των υποστηρικτών του παλαιστινιακού λαού θα είναι αν ο αγώνας θα πρέπει να συνεχιστεί με άξονα τη λεγόμενη λύση των δυο κρατών ή του ενός κράτους. Η Ελλάδα πάντως θα παραμείνει στρατηγικός σύμμαχος του κράτους τρομοκράτη της Μέσης Ανατολής ακόμη και σε ενδεχόμενη αλλαγή κυβέρνησης – εκτός αν οι πολίτες κινητοποιηθούν για να σταματήσει αυτό το έγκλημα του ελληνικού υπουργείου εξωτερικών.

Η δεύτερη μεγάλη εκλογική αναμέτρηση στην «ευρύτερη Μέση Ανατολή» θα πραγματοποιηθεί στις 13 Ιουνίου του 2015 με τον Αχμέτ Νταβούτογλου να διεκδικεί την πρωθυπουργία με το κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP) Ερντογάν. Έξι νέα κόμματα, τα οποία δημιουργήθηκαν τους τελευταίους μήνες – κυρίως ως αποτέλεσμα διαρροών από το AKP και το Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα (CHP) διεκδικούν έδρες στη Μεγάλη Τουρκική Εθνοσυνέλευση.

Τα κοράκια διεθνών χρηματοπιστωτικών οίκων όπως ο Moody’s έσπευσαν να αποδώσουν στην δημοκρατική διαδικασία την οικονομική αστάθεια που αναμένεται να επικρατήσει στην Τουρκία με πτώση της ανάπτυξης και υψηλότερο πληθωρισμό. Προφανώς κανένας δεν θέλει να συζητά για τα πύλινα, νεοφιλελεύθερα πόδια της τουρκικής οικονομίας, αν και όλοι έχουν ένα κακό λόγο να πουν για τον περιορισμό της ανεξαρτησίας της κεντρικής τράπεζας της χώρας.

Άρης Χατζηστεφάνου
Εφημερίδα ΠΡΙΝ 28/12/2014
Read more...

Γ. ΜΗΛΙΟΣ: ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΜΑΙ ΥΠΟΨΗΦΙΟΣ – ΘΑ ΕΙΜΑΙ ΠΑΡΩΝ ΣΤΗΝ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ ΤΩΝ ΘΕΣΕΩΝ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ

0 comments
Με δήλωσή του, ο υπεύθυνος Οικονομικής Πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ Γιάννης Μηλιός δημοσιοποιεί την απόφασή του να μην είναι υποψήφιος βουλευτής ούτε καν από εκλέξιμη θέση στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας. Όπως λέει, θέλει να συνεχίσει τη δουλειά του για την περαιτέρω επεξεργασία τουπρογράμματος του κόμματος και την προώθηση των θέσεών του στην ελληνική και διεθνή κοινή γνώμη.
Η πλήρης δήλωση του Γιάννη Μηλιού:
«Καλό αγώνα, για τη νίκη της Αριστεράς, τη νίκη του λαού!
Στην κρίσιμη ιστορική στιγμή που βρίσκεται από σήμερα η χώρα μας, καλείται ο καθένας από μας να αγωνιστεί με όλες τις δυνάμεις που διαθέτει για τη νίκη και την Κυβέρνηση της Αριστεράς που θα φέρει τη μεγάλη ανατροπή.
Στον αγώνα αυτόν είμαστε όλοι στρατευμένοι εκεί όπου μπορούμε να συμβάλουμε αποδοτικότερα στο μεγάλο έργο που καλούμαστε να φέρουμε σε πέρας.
»Στον αγώνα αυτόν αποφασιστική θα είναι η συνεισφορά των δυνάμεων του Κόμματος με την επεξεργασία θέσεων και τη διαμόρφωση κατευθυντήριων γραμμών για την κυβερνητική πολιτική. Σε αυτή τη διαδικασία είμαι περισσότερο χρήσιμος, και για το λόγο αυτό δεν θα είμαι υποψήφιος σε κάποια εκλογική περιφέρεια, ούτε θα συμμετάσχω σε κάποια εκλόγιμη θέση στο ψηφοδέλτιο επικρατείας.
»Παράλληλα, θα συνεχίσω να είμαι συνεχώς παρών στη διαμόρφωση της ελληνικής και διεθνούς κοινής γνώμης υπέρ των θέσεών μας, συμμετέχοντας θεσμικά σε καθοριστικές συναντήσεις με διεθνείς παράγοντες, όπως κάνω μέχρι τώρα (IMF, Κυβερνητικές Υπηρεσίες άλλων χωρών, Χρηματοοικονομικά Κέντρα, κλπ.), με στόχο τη μεγιστοποίηση των ωφελειών για την Κυβέρνηση της Αριστεράς και τον λαό που όλοι υπηρετούμε.
»Πιστεύω ότι αυτή η στάση είναι σε συμφωνία με τις δεσμεύσεις που έχω αναλάβει απέναντι στους συντρόφους μου, που με εξέλεξαν τρίτο στην ΚΕ και μου ανέθεσαν μάλιστα τον εξαιρετικά σημαντικό ρόλο του Υπεύθυνου Οικονομικής Πολιτικής, για να συμβάλουμε μαζί με τα μέλη του Τμήματος καθοριστικά στη διαμόρφωση των θέσεων του Κόμματος.
»Ο αγώνας μου είναι αφιερωμένος στη νίκη της Αριστεράς, μια νίκη χωρίς δεσμεύσεις και περιορισμούς ώστε να γίνουν τα όνειρα όλων μας πραγματικότητα και να ανταποκριθούμε στις ελπίδες του ελληνικού λαού που μας χαρίζει την εμπιστοσύνη του και μας αξίωσε να φτάσουμε μέχρι εδώ!».
Read more...

"Με αεροπλάνα και βαπόρια": Crowdfunding ελλήνων μεταναστών στο εξωτερικό για να μπορέσουν να ψηφίσουν ΣΥΡΙΖΑ

0 comments
Με τον τίτλο-λογοπαίγνιο "A flight for democracy" ελληνίδες/ες μετανάστες/στριες στο εξωτερικό απευθύνουν έκκληση για τη συγκέντρωση χρημάτων, μέσω της μεθόδου του crowdfunding, προκειμένου να μπορέσουν να ταξιδέψουν στην Ελλάδα και να συμμετάσχουν στις ιστορικές εκλογές της 25ης Ιανουαρίου

Όπως αναφέρεται στο συνοδευτικό κείμενο, η πρωτοβουλία ανήκει σε τουλάχιστον 50 μετανάστριες/ες που είτε σπουδάζουν ή έχουν εργασία με χαμηλό εισόδημα στο εξωτερικό και με αυτόν τον τρόπο ελπίζουν να καλύψουν τα έξοδα μετακίνησης στην Ελλάδα προκειμένου να μπορέσουν να ψηφίσουν.

Επισημαίνονται στο κείμενο οι τραγικές συνέπειες των μνημονίων στην ελληνική κοινωνία, ενώ καταλήγει αναφέροντας ότι "μια κυβέρνηση της αριστεράς, θα αναταράξει τα πράγματα και στην υπόλοιπη Ευρώπη, λειτουργώντας ως υποκινητής σε περισσότερες φωνές ενάντια στη λιτότητα. Αυτό το κίνημα μπορεί να βοηθήσει την Ευρώπη να θυμηθεί τις ξεχασμένες αρχές της δικαιοσύνης και της δημοκρατίας. Βοηθήστε μας να είμαστε μέρος αυτής της ιστορικής στιγμής, παίρνοντας και εσείς μέρος σε αυτή. Παρακαλούμε, ενισχύστε την πτήση μας προς μια δημοκρατία-καθοδόν (democracy-yet-to-come)".

Ενισχύστε την προσπάθεια των μεταναστών/στριών να ψηφίσουν συνεισφέροντας όποιο ποσό μπορείτε εδώ

(σ.σ. Left.gr Και επειδή οι καιροί είναι πονηροί, να αναφέρουμε ότι πρόκειται για μια επιβεβαιωμένα, γνήσια προσπάθεια και όχι για κάποια απόπειρα αγνώστων να επωφεληθούν χρηματικά με αυτήν την πρόφαση. Οπότε, όποιος/α μπορεί ενισχύει άφοβα...).
 
See more at: http://left.gr/news/me-aeroplana-kai-vaporia-crowdfunding-ellinon-metanaston-sti-vretania-gia-na-mporesoyn-na#sthash.OtWPKnSb.dpuf
Read more...

Ν. Μπογιόπουλος: “Αυτή είναι η Ελλάδα”…

0 comments
Τη στιγμή που γράφονταν αυτές οι γραμμές η τελευταία ενημέρωση από το υπουργείο Ναυτιλίας μιλούσε για 266 Έλληνες επιβαίνοντες στο «NormanAtlantic», για 2 Έλληνες από τους 12 επιβεβαιωμένα νεκρούς και 28 Έλληνες αγνοούμενους. Συγκεχυμένη η εικόνα για την κατάσταση των υπολοίπων 200 περίπου ανθρώπων που επέβαιναν στο πλοίο.
Την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές - τρεις ολόκληρες μέρες μετά το ατύχημα - το αλαλούμ, το χάος, η απόλυτη σύγχυση των αρμόδιων υπηρεσιών όσον αφορά τη διασταύρωση στοιχείων αγνοούμενων και διασωθέντων συνεχιζόταν…
Η Ελλάδα, η μεγαλύτερη εφοπλιστική δύναμη στον κόσμο, η χώρα με τους «οικειοθελώς» φορολογούμενους εφοπλιστές, που η διασωστική της υποδομή σε ό,τι αφορά ναυτικά ατυχήματα εκείνο που κυρίως έχει να επιδείξει είναι η αυτοθυσία, ο αλτρουισμός και η γενναιότητα των παιδιών που συμμετέχουν ως πληρώματα και ως διασώστες σε τέτοιες επιχειρήσεις, παρακολουθεί με ωδίνη μια ακόμα τραγωδία.
Μια τραγωδία με πολλά και αναπάντητα ερωτηματικά. Με πρώτα και αμείλικτα εκείνα τα ερωτήματα που αφορούν την αξιοπλοΐα του βαποριού. Τα ερωτήματα για τις ευθύνες της ιταλικής κυβέρνησης – που είχε το καθοριστικό πρόσταγμα – και της ελληνικής όσον αφορά την επιχείρηση διάσωσης. Τα ερωτήματα που άπτονται ζητημάτων ασφαλείας και υποδομών που διαπιστωμένα παρακάμπτονται στο όνομα του «κόστους» διαμορφώνοντας το περιβάλλον για ατυχήματα όπου το ανθρώπινο «λάθος» αποτελεί το αναπόφευκτο αποτέλεσμα ενός ολοκληρωτικά «λάθους» συστήματος λειτουργίας.
Τα ερωτήματα αυτά γίνονται ακόμα πιο επίμονα αν σκεφτεί κανείς ότι η Ελλάδα είναι μια χώρα που στις θάλασσές της εκατομμύρια άνθρωποι διακινούνται κάθε χρόνο. Αλλά οι κυβερνώντες το υπόσχονται: Θα διεξαχθούν ενδελεχείς έρευνες για τα αίτια της τραγωδίας. Υποψιαζόμαστε, δε, ότι «το μαχαίρι θα μπει βαθιά στο κόκκαλο». Ειδικά μάλιστα για εκείνες τις ευθύνες που αφορούν το ίδιο το κράτος και έχουν να κάνουν με το πώς το κράτος ζυγίζει την ανθρώπινη ζωή όταν στην άλλη πλάστιγγα της ζυγαριάς βρίσκεται το κέρδος …
Υπάρχουν, άλλωστε, και τα αντίστοιχα προηγούμενα. Σε στεριά, αέρα και θάλασσα:  
  • Πριν από δυο σχεδόν δεκαετίες, όταν το «Γιάκοβλεφ» πήρε μαζί του πάνω από 70 ανθρώπους εκδόθηκε πόρισμα. Ήταν φυσικά αθωωτικό για τους «από πάνω». Μόνο που το αεροδρόμιο δεν είχε ραντάρ προσέγγισης...
  • Όταν ναυάγησε το «Δύστος» έσπευσαν να αθωώσουν την ΑΓΕΤ για το σαπάκι της που τράβηξε στον τάφο 20 ανθρώπους. Πέντε μέρες αργότερα ο τότε υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας υπέγραψε απόφαση που έδινε άδεια στα πλοία της εταιρείας να σαλπάρουν με μειωμένη σύνθεση του πληρώματος...
  • Το «Αϊρον Αντώνης» πήρε στον πάτο 24 ανθρώπους, στον Ατλαντικό, το '94. Του είχαν δώσει πιστοποιητικά αξιοπλοΐας από τον «Ελληνικό Νηογνώμονα». Ο γαλλικός Νηογνώμονας το είχε βγάλει άχρηστο, αλλά εκείνοι το έκριναν αξιόπλοο! Μετά δήλωσαν αθώοι. Είναι ιδιωτικός, είπαν, ο «Νηογνώμονας» και συνεπώς τι φταίει το κράτος (τους) για τα πιστοποιητικά που δίνει! Η εταιρεία και ο υπεύθυνος του «Νηογνώμονα», 4 χρόνια μετά, αν και κρίθηκαν ένοχοι, πλήρωσαν 500.000 δραχμές και αφέθηκαν ελεύθεροι...
  • Όταν έπεσαν η «Ρικομέξ» και τα άλλα κτίρια που καταπλάκωσαν 140 ψυχές, είπαν ότι θα αποδοθούν οι ευθύνες. Δεκαπέντε χρόνια μετά ποιος δεν θυμάται εκείνον τον απίθανο ισχυρισμό του αρμόδιου υπουργού για τους «χαμένους» φακέλους με τις πολεοδομικές παραβάσεις; Συμβαίνει καμιά φορά να «χάνονται» οι φάκελοι όταν αφορούν πολυεθνικές, μονοπώλια, εργολάβους και εφοπλιστές...
  • Εφτά χρόνια πριν το κακό των εμπρησμών του 2007, είχαν προηγηθεί οι 12 καμένοι άνθρωποι στις πυρκαγιές του 2000. Η λαμπαδιασμένη γη είχε ξεπεράσει τα 2 εκατομμύρια στρέμματα. Αλλά αυτοί δεν έφταιγαν! Ένα χρόνο αργότερα, το 2001, με την Αναθεώρηση του Συντάγματος προώθησαν τον αποχαρακτηρισμό των δασικών εκτάσεων ανά την επικράτεια…
  • Κάθε τόσο χάνεται μια ολόκληρη πόλη από τα αυτοκινητικά δυστυχήματα. Πρώτη αιτία; Οι κακοτεχνίες στους δρόμους! Πόσοι εργολάβοι έχουν τιμωρηθεί; Κανένας. Ποτέ! Γιατί; Ρωτήστε τις «αθώες» κυβερνήσεις...
  • Οι 14 νεκροί της «Πετρόλα» ζητούν δικαίωση από το 1992. Ο Λάτσης 40 χρόνια πριν έλεγε στους κατοίκους της Ελευσίνας ότι «το καζάνι της "Πετρόλα" θα φτάσει και θα εγκατασταθεί μέσα στην πλατεία σας»! Ο μακαρίτης και οι επίγονοί του χαίρουν της εκτίμησης όλων των κυβερνώντων ως μεγάλοι ευεργέτες και ενίοτε ως «μοναδικοί μειοδότες»...
  • Στο κρεματόριο της Ναυπηγοεπισκευαστικής, στις οικοδομές, στα μεγάλα έργα, οι «σταυροί» είναι αμέτρητοι. Η «σφαγή» είναι ανείπωτη. Από το 1974 έχουν χάσει τη ζωή τους πάνω από 5.000 εργάτες στα λεγόμενα εργατικά «ατυχήματα», σε στεριά και θάλασσα. Κηδεύονται στα μουγκά. Σπάνια θα βρει κανείς ενοχή βιομήχανου, εργολάβου, εφοπλιστή για ανύπαρκτα μέτρα ασφαλείας. Η κακιά η μοίρα φταίει συνήθως…
  • Όταν βυθίστηκε το «Σαμίνα», ο τότε εκπρόσωπος της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ είχε δηλώσει ότι δεν μπορεί να εγείρεται κατηγορία κατά ενός υπουργού όταν κάποια υπηρεσία δεν κάνει καλά τη δουλειά της! Σωστά... Πού ακούστηκε να ζητάμε ευθύνες από εκείνους που διοικούν το κράτος! Πού ακούστηκε να έχει ευθύνη ένας υπουργός όταν το υπουργείο του και οι υπό την ευθύνη του υπηρεσίες δίνουν πιστοποιητικά αξιοπλοΐας σε φέρετρα 80 και πλέον ανθρώπων όπως το «Σαμίνα»; Εδώ δεν είχε ευθύνη ο Σημίτης όταν παραδόθηκε ο Οτσαλάν…
Ήταν λίγες μέρες αργότερα από την τραγωδία του «Σαμίνα» που ο τότε πρωθυπουργός είχε κάνει εκείνη την εμβληματική δήλωση: «Αυτή είναι η Ελλάδα»...
Δεκαπέντε χρόνια - και δεκαπέντε δεκαετίες - μετά, ανεξαρτήτως του πως κάθε φορά το διατυπώνουν, βρισκόμαστε ακριβώς στο ίδιο σημείο: «Αυτή είναι η Ελλάδα»…
Η τραγωδία είναι ακόμα σε εξέλιξη. Ο πόνος άφατος. Για αυτό σταματάμε – προς το παρόν – εδώ. Μία μόνο παρατήρηση. Πικρή: Με τόσα που γίνονται, κι αφού συνήθως δεν φταίει κανείς από τους διαχειριστές μας, είτε γαλάζιοι, είτε πράσινοι, είτε γαλαζοπράσινοι είναι αυτοί, τότε θα πρέπει να ψάξουμε αλλού να βρούμε «ποιος φταίει». Και που να ψάξουμε; Μήπως ανάμεσά μας; Και σε όσους από εμάς τους ανέχονται;
Read more...

Γ. Δελαστίκ: Το Ράιχ Απειλεί - Αν Ψηφίσετε ΣΥΡΙΖΑ, σας Χρεοκοπούμε!

0 comments
Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΔΕΛΑΣΤΙΚ*

Ούτε ένα ούτε δύο. Πέντε (!) ρεπορτάζ, αναλύσεις και άρθρα για την Ελλάδα είχε στο χθεσινό της φύλλο η «Φράνκφουρτερ Αλγκεμάινε», η εφημερίδα της γερμανικής επιχειρηματικής και πολιτικής ελίτ. Κεντρικό θέμα της πρώτης σελίδας. Πρώτο σχόλιο της πρώτης σελίδας. Τα δύο τρίτα της τρίτης σελίδας. Δεύτερο θέμα της πρώτης σελίδας του οικονομικού τμήματος της εφημερίδας. Πρώτο σχόλιο της πρώτης σελίδας του οικονομικού τμήματος. Είναι φανερό ότι πείραξε πολύ τους Γερμανούς ηαποτυχία της κυβέρνησης Σαμαρά να εκλέξει τον Σταύρο Δήμα Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Δείχνουν να απορούν πώς τόλμησαν οι Ελληνες βουλευτές να πάρουν μια απόφαση που δεν εναρμονίζεται με τα γερμανικά συμφέροντα. «Η αποτυχία του Σταύρου Δήμα είναι μια επώδυνη ήττα για τον κατέχοντα το αξίωμα του πρωθυπουργού Σαμαρά, ο οποίος πιθανόν μας αποχαιρετά» γράφει στο πρωτοσέλιδο σχόλιό της η ναυαρχίδα του γερμανικού Τύπου. «Το κοινοβούλιο εκμηδένισε το σχέδιό του να εκλέξει πρόωρα έναν νέο Πρόεδρο της Δημοκρατίας ώστε κατόπιν να ολοκληρώσει χωρίς πίεση τις διαπραγματεύσεις με την τρόικα» εξηγεί η εφημερίδα. «Ο Ελληνας πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς έκανε το παιχνίδι του και έχασε!»έγραψε η σοσιαλδημοκρατική εφημερίδα του Μονάχου «Ζιντόιτσε Τσάιτουνγκ» και συνέχισε: «Ηθελε να σώσει την κυβέρνησή του και χρησιμοποίησε γι' αυτό την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας, η οποία έτσι έγινε φάρσα»! Ο αναπληρωτής πρόεδρος της κοινοβουλευτικής ομάδας των Χριστιανοδημοκρατών, Ραλφ Μπρίνκχαους, έγινε έξω φρενών με την απόφαση των Ελλήνων βουλευτών: «Είναι απίστευτα εξοργιστικό αυτό που συνέβη!» δήλωσε στην «Χάντελσμπλατ», τη μεγαλύτερη ημερήσια οικονομική εφημερίδα της Γερμανίας.



Ο Μίκαελ Χίτερ, διευθυντής του Ινστιτούτου Οικονομίας της Κολονίας, ήταν στις δηλώσεις που έκανε στη σκληρή δεξιά γερμανική εφημερίδα «Ντι Βελτ» πολύ πιο επιθετικός εναντίον της χώρας μας. «Η νομισματική ένωση θα μπορούσε σήμερα να αντέξει μια έξοδο της Ελλάδας. Τα φαινόμενα μετάδοσης (σ.σ. της κρίσης) σε άλλες χώρες θα ήταν ελάχιστα» είπε και συνέχισε: «Ο ελληνικός πληθυσμός πρέπει να το σκεφτεί τρεις φορές, αν θελήσει να ακολουθήσει άλλο δρόμο. Σε περίπτωση εξόδου από το ευρώ απειλεί ολόκληρη τη χώρα μια τεράστια φτωχοποίηση και η έξοδος από την ΕΕ»! Είναι φοβερά αυτά που λέει ο Γερμαναράς -αν τολμήσουν οι Ελληνες να ψηφίσουν Τσίπρα, οι Γερμανοί θα μας διώξουν από το ευρώ και από την ΕΕ!!! Πολύ διαφορετική είναι όμως η άποψη της «Φράνκφουρτερ Αλγκεμάινε», η οποία γράφει στο πρωτοσέλιδο σχόλιό της και τα εξής: «Ο Τσίπρας έχει υποσχεθεί στους ψηφοφόρους του το τέλος της ξένης κυριαρχίας της τρόικας... Το ότι οι Ελληνες έχουν γίνειεπιρρεπείς σε τέτοια συνθήματα έχει πολλές αιτίες. Από μία άποψη έχουν απόλυτο δίκιο. Γιατί, ρωτούν, δείχνει η Κομισιόν της ΕΕ τέτοια επιείκεια απέναντι στους μεγάλους παραβάτες του ελλείμματος, τη Γαλλία και την Ιταλία, επιμένει όμως με πλήρη σκληρότητα στην τήρηση των κανόνων από τη μικρή Ελλάδα;» αναρωτιέται η γερμανική εφημερίδα και απαντά η ίδια: «Πιθανόν είναι ότι αυτή η θέση δεν οφείλεται μόνο στο ότι η ΕΕ και η ΕΚΤ σήμερα μπορούν να εμποδίσουν μια νέα κρίση στην Ελλάδα να μεταδοθεί στην Ιταλία και σε άλλες αποδυναμούμενες χώρες του Νότου. Δεν θα εξαπέλυε λοιπόν ένα φαινόμενο οικονομικού ντόμινο, αλλά πιθανόν ένα φαινόμενο πολιτικού ντόμινο. Υφίσταται ο κίνδυνος ο Τσίπρας με τη συμπεριφορά του να βρει μιμητές. Σε αυτό άλλωστε ποντάρει»!

Χαρακτηριστικό της σύγχυσης που έχει προκαλέσει στους Γερμανούς το ενδεχόμενο νίκης του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου είναι το γεγονός ότι ουσιαστικά, στις οικονομικές σελίδες της ίδιας εφημερίδας, διαγράφονται οι δυνατότητες διαπραγμάτευσης με τους δανειστές που θα έχει μια κυβέρνηση... Τσίπρα! Περισσότερα από 260 δισεκατομμύρια ευρώ του ελληνικού δημόσιου χρέους από τα 321,7 δισ. ευρώ που ήταν συνολικά στα τέλη Σεπτεμβρίου βρίσκονται αυτήν τη στιγμή στα χέρια δημοσίων φορέων -του μηχανισμού στήριξης ή ευρωπαϊκών κρατών ή του ΔΝΤ!

Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι είναι πολιτικά απλούστατη η οποιασδήποτε φύσης αναδιάρθρωση, κούρεμα, επιμήκυνση ή οτιδήποτε άλλο σχετικό που αφορά το ελληνικό χρέος! Μόνο για καθαρά πολιτικούς λόγους λοιπόν μπορεί να εκβιαστεί η Ελλάδα, αν υποθέσουμε ότι αποκτά μια κυβέρνηση με πυρήνατον ΣΥΡΙΖΑ, η οποία επιδιώκει «κούρεμα» του ελληνικού δημόσιου χρέους ώστε αυτό να καταστεί βιώσιμο! Κατά κανέναν τρόπο, λοιπόν, δεν είναι η Ελλάδα «αιχμάλωτη των δανειστών», οι οποίοι θα την «στραγγαλίσουν» οικονομικά, αν οι Ελληνες παρακούσουν τις εντολές του Τέταρτου Ράιχ και δεν επανεκλέξουν τον Σαμαρά πρωθυπουργό!

*Δημοσιεύθηκε στο ''ΕΘΝΟΣ'' την Τετάρτη 31 Δεκεμβρίου 2014
Read more...

Νίκος Χουντής: Διαγραφή του δημόσιου χρέους!

1 comments
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟΝ ΛΕΩΝΙΔΑ ΒΑΤΙΚΙΩΤΗ
Την προτεραιότητα που έχει ο στόχος διαγραφής του μεγαλύτερου μέρους του χρέους, όπως συλλογικά αποφάσισε το συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ, επισημαίνει ο Νίκος Χουντής, πρώην ευρωβουλευτής, μέλος της Κεντρικής Επιτροπής και υπεύθυνος της ομάδας που συγκρότησε πρόσφατα το κόμμα για την προετοιμασία του στην κατεύθυνση υλοποίησης αυτού του στόχου, όταν εκλεγεί στην κυβέρνηση. Στην συνέντευξη που παραχώρησε στα Επίκαιρα υπογραμμίζει επίσης τις ευθύνης της ΕΕ για την ελληνική κρίση, την μετατροπή της Ελλάδας σε πειραματόζωο, την απώτερη επιδίωξη των πιστωτών για διάσωση των γερμανογαλλικών επιχειρήσεων μέσα από τον δανεισμό της Ελλάδας, κ.α.
- Ήσασταν ευρωβουλευτής τα κρίσιμα χρόνια που η ΕΕ μαζί με το ΔΝΤ επέβαλαν στην Ελλάδα τα μνημόνια και τις πολιτικές λιτότητας. Πως αξιολογείτε την στάση της ΕΕ κατά τη διάρκεια της ελληνικής κρίσης;
- Η ΕΕ έχει τεράστιες ευθύνες για την τροπή που έχει πάρει το ζήτημα της ελληνικής κρίσης, για τον τρόπο που αντέδρασε και συμπεριφέρθηκε τόσο κατά την εμφάνισή της, όσο και τον τρόπο που συμφώνησε για την αντιμετώπισή της. Με ευθύνη και της ΕΕ η χρηματοπιστωτική κρίση στην Ελλάδα μετατράπηκε σε κρίση δημοσίου χρέους, προκειμένου να σωθούν, όπως άλλωστε ομολόγησε σε ερώτησή μου και ο τότε επίτροπος οικονομικών κος Ρεν, οι τράπεζες και η ευρωζώνη.
Με ευθύνη και των θεσμικών παραγόντων της ΕΕ, άβουλοι, σερνόμενοι πίσω από τις επιταγές των ισχυρών της Ευρώπης και κυρίως της Γερμανίας, έφεραν το ΔΝΤ στην ευρωζώνη, καταστρατήγησαν όλο το θεσμικό οικοδόμημα της ΕΕ για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων των ισχυρών, μετατρέποντας την Ελλάδα σε πειραματόζωο. Γενίκευσαν την πολιτική λιτότητας μέσω μνημονιακών ρυθμίσεων, δηλαδή δανεισμός με επαχθείς και απαράδεκτους όρους. Έδωσαν ισχυρό πλήγμα στη δημοκρατία στο σεβασμό δηλαδή της λαϊκής βούλησης, της λαϊκής κυριαρχίας. Το βλέπουμε άλλωστε, από τα μέτρα και τις μεταρρυθμίσεις που θα πάρουν αυτή την περίοδο στην Γαλλία και Ιταλία. Και πάλι απελευθέρωση απολύσεων, και πάλι ελαστικές σχέσεις εργασίας, και πάλι άνοιγμα επαγγελμάτων και των καταστημάτων τις Κυριακές.- 
- Ποιο ρόλο έπαιξαν τα συμφέροντα που διατηρούσαν στην Ελλάδα χώρες όπως η Γερμανία και η Γαλλία σε αυτή την στάση;
- Όπως καλά γνωρίζετε, η δραστηριοποίηση μεγάλων ευρωπαϊκών επιχειρήσεων στην χώρα μας, και ιδιαίτερα των Γερμανικών, συνοδεύτηκε με την παράνομη χρηματοδότηση των πολιτικών κομμάτων της συγκυβέρνησης, πολιτικών προσώπων και παραγόντων, με στόχο τις κρατικές προμήθειες και αγορές. Τα σκάνδαλα της Siemens, των γερμανικών υποβρυχίων, της Daimler, είναι μερικά από αυτά. Η διασύνδεση, η διαπλοκή κομμάτων, πολιτικών, με επιχειρηματικά συμφέροντα, η αλληλεξάρτηση, οδήγησε στην αδυναμία του πολιτικού συστήματος να λειτουργήσει αυτόνομα στην αντιμετώπιση της κρίσης, με αποτέλεσμα να υποταχτεί, για την σωτηρία του, στις επιταγές και επιθυμίες των ισχυρών της Ευρώπης.
- Ποιο ήταν το ζητούμενο από τη μεριά Βρυξελλών, Φρανκφούρτης και Βερολίνου της διαχείρισης της ελληνικής κρίσης; Ποια ήταν η διακύβευση, τελικά; Να σωθεί η Ελλάδα;
- Όπως είπα και στην πρώτη ερώτησή σας, αποκλειστικός στόχος ήταν η σωτηρία των τραπεζών, και ιδιαίτερα των γερμανικών και γαλλικών, που ήταν εκτεθειμένες από τις πολιτικές της χορήγησης επισφαλών δανείων. Η χρηματοπιστωτική φούσκα μετατράπηκε συνειδητά σε κρίση χρέους και η θεσμική αδυναμία της ΕΕ οδήγησε την Ελλάδα στην Τρόικα, ένα «υβριδικό σχήμα», μια εφεύρεση νεοφιλελεύθερης έμπνευσης, που μετακύλησε το χρέος στις πλάτες των ελλήνων πολιτών, με την καταστροφική πολιτική της λιτότητας, της διάλυσης του κοινωνικού κράτους, εν τέλει με την βίαιη μεταφορά πλούτου και πόρων από την εργασία στους δανειστές και κερδοσκόπους.
- Κατά την άποψή σας τι προκάλεσε την έκρηξη του ελληνικού δημόσιου χρέους; ΠΑΣΟΚ και ΝΔ ισχυρίζονται πως ήταν το γενναιόδωρο κράτος πρόνοιας, η διαφθορά των Ελλήνων κ.α.
- Αυτή η επιχειρηματολογία, συνεπικουρούμενη από τα συστημικά και διαπλεκόμουνα ΜΜΕ, έχει ως στόχο, από την μία να αποκρύψει τις πραγματικές ευθύνες όλων αυτών που οδήγησαν την χώρα μας σε αυτήν την κατάσταση, και από την άλλη να καλλιεργήσει το αίσθημα της συλλογικής ευθύνης, την συλλογική, θα τολμούσα να πω «εθνική ενοχή», με σκοπό να αδρανοποιήσει κάθε ατομική και συλλογική αντίδραση στις εφαρμοζόμενες πολιτικές, να παρουσιαστούν ως μονόδρομος, αλλά και σαν μια μορφή δικαιολογημένης «συλλογικής τιμωρίας» στις αμαρτωλές ατομικές και εθνικές συμπεριφορές.
- Ποια είναι η άποψη του ΣΥΡΙΖΑ για το δημόσιο χρέος κι η δική σας κατεύθυνση για το τι πρέπει να γίνει την επόμενη μέρα του σχηματισμού μιας αριστερής κυβέρνησης;
- Από την αρχή ο ΣΥΡΙΖΑ επισήμανε ότι πρώτον, δεν είναι ελληνικό το πρόβλημα του χρέους αλλά ευρωπαϊκό, και φάνηκε από τις εξελίξεις στην Πορτογαλία, Ισπανία και Ιταλία, ότι το χρέος της Ελλάδας δεν είναι βιώσιμο και χρειάζεται πολιτική διαπραγμάτευση με του θεσμούς της ΕΕ για την ρύθμιση του, αλλά και μια μεγάλη ευρωπαϊκή συνδιάσκεψη για το χρέος που θα θέσει το θέμα συνολικής ρύθμισης του χρέους στην Ευρώπη. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει δεσμευτεί απέναντι στον ελληνικό λαό ότι η κυβέρνηση της Αριστεράς θα ακυρώσει τις μνημονιακές δεσμεύσεις, θα ξεκινήσει πολιτική διαπραγμάτευση με τους θεσμούς της ΕΕ για την διαγραφή του μεγαλυτέρου μέρους του χρέους, την αποπληρωμή του υπολοίπου με ρήτρα ανάπτυξης, μορατόριουμ αποπληρωμής για ένα εύλογο χρονικό διάστημα, ώστε να εξοικονομηθούν πόροι για την οικονομική ανόρθωση της χώρας και στην άμεση εφαρμογή του προγράμματος της ΔΕΘ ώστε να αντιμετωπιστούν τα κρίσιμα προβλήματα μεγάλων τμημάτων του ελληνικού πληθυσμού και για την επανεκκίνηση της οικονομίας.
- Με ποιά επιχειρήματα μπορεί να αιτιολογηθεί το αίτημα διαγραφής του χρέους;
- Το αίτημα της διαγραφής του χρέους θα τεθεί σε πολιτική βάση. Θα είναι μια σκληρή πολιτική διαπραγμάτευση που οι πολιτικοί και κοινωνικοί συσχετισμοί εντός και εκτός Ελλάδας θα παίξουν τον πρωτεύοντα ρόλο. Στην διαπραγμάτευση αυτή, κάθε ένας θα πάει με τα όπλα του. Υπάρχουν, πολιτικά, οικονομικά, νομικά, ιδεολογικά, θα έλεγα ακόμα και ηθικά επιχειρήματα που μπορούν να βοηθήσουν στο αίτημα της διαγραφής του χρέους. Άλλωστε όπως καλά γνωρίζετε, και σίγουρα γνωρίζουν οι εταίροι μας, δεν ζητάμε κάτι καινούργιο, πρωτοεφαρμόσιμο. Ζητάμε να ακολουθηθεί η ίδια λογική που ακολουθήθηκε το 1953, με την Συνθήκη του Λονδίνου, όπου συμφωνήθηκε από τους συμβαλλόμενους η διαγραφή του μεγαλυτέρου μέρους του χρέους της Γερμανίας, την αποπληρωμή του υπολοίπου με ρήτρα ανάπτυξης, και μορατόριουμ για ένα εύλογο χρονικό διάστημα. Σημειώνω το θέμα της απαίτησης για την αποπληρωμή του γερμανικού κατοχικού δανείου. Τέλος θα αναζητηθούν οι ευθύνες των ευρωπαϊκών θεσμών για την κοινωνική καταστροφή που έφεραν και επιφέρουν οι πολιτικές τους στον ελληνικό λαό, γεγονός που τεκμηριώνει σύμφωνα και με τις Ευρωπαϊκές Συνθήκες το αίτημα της αποκατάστασης της ζημιάς.
- Βοηθούν την υλοποίηση αυτού του στόχου απόψεις προβεβλημένων στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ που απορρίπτουν το αίτημα της διαγραφής του χρέους;
- Όλες οι απόψεις των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ κινούνται στην λογική της διαγραφής του χρέους. Επιμέρους προβληματισμοί μπορεί να υπάρξουν σε ένα πολύ δύσκολο ζήτημα που απασχολεί και είναι κρίσιμο για το μέλλον της χώρας και του ελληνικού λαού. Σε κάθε περίπτωση πάντως, είναι δεδομένο ότι όλους μας, μας δεσμεύουν οι συλλογικές και δημοκρατικά συμφωνημένες αποφάσεις του κόμματος. Αποφάσεις που μας έφεραν στη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης και με βάση την κοινωνική και πολιτική δυναμική ένα βήμα πριν την ανάληψη κυβερνητικών ευθυνών.
- Υποστηρίζετε ότι θα προβείτε σε σκληρές διαπραγματεύσεις. Αν όμως οι πιστωτές απορρίψουν τις προτάσεις σας; Τότε, θα προβείτε στη διαγραφή του χρέους μέσω μονομερών ενεργειών ή θα συμμορφωθείτε με τις (μονομερείς) αποφάσεις των πιστωτών;
- Όταν πάει κάποιος σε διαπραγματεύσεις, δεν ξεκινάει με την λογική των μονομερών ενεργειών. Και αυτό αφορά τόσο τους πιστωτές όσο και τους δανειζόμενους. Εμείς δεν έχουμε καμία πρόθεση για μονομερείς ενέργειες σε ότι αφορά το χρέος και την δανειακή σύμβαση. Σε ότι αφορά τις μνημονιακές πολιτικές, αφορούν το εσωτερικό της χώρας και δεν πέφτει λόγος στους δανειστές. Είναι θέμα επανάκτησης της κυριαρχίας ενός ανεξάρτητου κράτους, είναι θέμα δημοκρατίας και σεβασμού της λαϊκής βούλησης. Εμάς, μοναδικός μας γνώμονας είναι η υπεράσπιση των δικαίων της πατρίδας μας, του ελληνικού λαού. Στη βάση αυτή, κάθε φόρα θα σταθμίζουμε πολιτικές, ιδέες και πράξεις. Πάντως δεσμευόμαστε ότι δεν πρόκειται να μείνουν αναπάντητες μονομερείς ενέργειες σε βάρος της Ελλάδας και του ελληνικού λαού από όπου και αν προέρχονται.
- Η εγκατάλειψη της θέσης «καμιά θυσία για το ευρώ» κι η προτεραιότητα του πλαισίου της ΕΕ στην αναζήτηση λύσης για το χρέος δεν ακυρώνει εκ προοιμίου την διαπραγματευτική ισχύ;
- Θέση του ΣΥΡΙΖΑ ήταν και είναι ότι η Ελλάδα πρέπει και μπορεί να παλέψει, καταρχήν εντός της ΕΕ και της ευρωζώνης για την επίλυση των προβλημάτων της. Γνωρίζουμε πολύ καλά, ότι οι συσχετισμοί σε, πολιτικό, οικονομικό επίπεδο αυτή τη στιγμή δεν είναι ευνοϊκοί. Αλλά ήδη αρχίζουν να εμφανίζονται οι πρώτες ρηγματώσεις του σκληρού νεοφιλελεύθερου κορσέ που έχει επιβληθεί στην ΕΕ υπό την ηγεμονία της Γερμανίας. Δείτε τι γίνεται στην Ισπανία και στην Ιρλανδία με τους Ποντέμος και το Σιν Φέιν. Ποτέ δεν είπαμε ότι η σημερινή Ενωμένη Ευρώπη είναι αυτή που οραματίστηκε η Αριστερά. Πρέπει να αλλάξει, να ανατραπεί. Δεν θα χαρίσουμε την ιδέα της Ενωμένης Ευρώπης στους συντηρητικούς κύκλους του νεοφιλελευθερισμού, στους κερδοσκόπους, στα χρηματοπιστωτικά κέντρα. Η Ευρώπη, η ιδέα της ενωμένης Ευρώπης των λαών και των κρατών, βασισμένη στις αρχές και τις αξίες της κοινωνικής αλληλεγγύης, της ελευθερίας, της ισότητας, των δικαιωμάτων, είναι η Ευρώπη των εργαζομένων, είναι η Ευρώπη των λαών και για αυτήν αγωνιζόμαστε μαζί με τους εργαζόμενους και τις προοδευτικές δυνάμεις σε όλη την Ευρώπη.
Read more...

Ισπανία: πρώτη δύναμη το PODEMOS

0 comments
"Ποιός θα το έλεγε πριν ένα χρόνο;" Με αυτό το ερώτημα η εφημερίδα El Mundo σχολιάζει το αποτέλεσμα της τελευταίας δημοσκόπησης της εταιρείας Sigma Dos η οποία παρουσιάζει το Podemos ως την πρώτη πολιτική δύναμη με ποσοστό 28,3%έναντι 26,3% του Λαϊκού Κόμματος (ΡΡ) και 20,1%του Σοσιαλιστικού (PSOE).

"Αυτό το νέο κόμμα γεννήθηκε από οργή στους δρόμους, εκφράζει τους 'από τα κάτω' που αμφισβητούν τους 'πάνω' και σπάει το δικομματικό σύστημα και την εναλλαγή της ηγεμονίας αναμεσα στοΡΡ και το PSOE δημιουργώντας έναν κυκλώνα στο πολιτικό τοπίο" σχολιάζει η El Mundo η οποία προβλέπει βάσει της δημοσκόπησης ότι η νέα Βουλή θα αποτελείται από τις τρεις μεγάλες ομάδες, με προεξάρχουσα αυτή της Αριστεράς, συν τους ελάχιστους βουλευτές που εκλέξουν όσες από τις μικρότερες δυνάμεις εισέλθουν στο κοινοβούλιο.

Η εφημερίδα κάνει την εκτίμηση πως οι Σοσιαλιστές είναι αυτοί που τους περιμένει ένα σκοτεινό μέλλον καθώς έιτε συνεργαστούν με το Ποδέμος, είτε με το Λαϊκό Κόμμα η δύναμη τους αναμένεται να συρρικνωθεί ακόμα περισσότερο αφού είτε στην πρώτη περίπτωση θα υποστούν "φαγοκυττάρωση" από το κόμμα του Ιγκλέσιας είτε στην δεύτερη οι παραδοσιακοί τους ψηφοφόροι δεν θα βρίσκουν λόγο πλέον να στηρίζουν το κόμμα τους αφού θα χει συνεργαστεί με τη Δεξιά.

Η El Mundo κάνει λόγο για μια ιστορική στιγμή αν επιβεβαιωθούν οι δημοσκοπήσεις αφού δεν έχει συμβεί ποτέ ένα κόμμα να έρχεται από το πουθενά και να παίρνει τη νίκη εκφράζοντας την δυσφορία, την απογοήτευση και την επιθυμία ενός μεγάλου μέρους των πολιτών για ρήξη. "Οι λόγοι για αυτή τηδραματική μεταστροφή είναι προφανείς σε όλους, αν και οι δύο παραδοσιακές συνθέσεις έχουν προσπαθήσει να αγνοήσουν τις θυσίες που επιβάλλονται για να ξεπεραστεί η κρίση, την ανεξέλεγκτη διαφθορά κάποιων και την σχεδόν παντελή έλλειψη προοπτικών για τους νέους" σημειώνει η εφημερίδα.

Για την Ενωμένη Αριστερα (IU) που λαμβάνει μόνο το 4,2% της πρόθεσης ψήφου, σημειώνεται ότι ενώ προσλάμβανε ένα κομμάτι του κόσμου που αντιδρούσε στη φτώχεια και τη λιτότητα, η δυναμική του Podemos την ανέκοψε κι ένας λόγος που συνέβει αυτό είναι η ταύτιση της με της παλιές κομματικές δομές.
Read more...

ΟΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΕΣ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΤΗΣ ΠΤΩΣΗΣ ΤΩΝ ΔΙΕΘΝΩΝ ΤΙΜΩΝ ΤΟΥ ΠΕΤΡΕΛΑΙΟΥ

0 comments
Πηγή: http://iskra.gr/
Του JACK RASMUS*
Καθώς η παγκόσμια τιμή του πετρελαίου συνεχίζει να πέφτει από τον περασμένο Ιούνιο, η εκ πρώτης όψεως θετική οικονομική επίδραση ίσως αποδειχθεί απατηλή και αποσταθεροποιητική σε παγκόσμια κλίμακα.
Ένα νέο στοιχείο έχει μόλις προστεθεί στην ήδη άκρως ασταθή παγκόσμια οικονομία: ο αυξανόμενος κορεσμός του κόσμου με πετρέλαιο και η συνεπακόλουθη μεγάλη πτώση της τιμής του.
Από τον Ιούνιο του 2014, η τιμή του αργού πετρελαίου (ICE Brent) έχει μειωθεί πάνω από 40% , πέφτοντας από τα 115 δολ. το βαρέλι , τον Ιανουάριο του 2014, μόλις στα 67 στα τέλη Νοεμβρίου. Αυτή είναι η χαμηλότερη τιμή από το κατώτατο σημείο της ύφεσης του 2009. Η πτώση της τιμής δεν είναι απλώς μεγαλύτερη από την αναμενόμενη σε μια φυσιολογική κυκλική διόρθωση, αλλά εμφανίζεται επίσης ως κάτι πιο σοβαρό από ένα απλό προσωρινό φαινόμενο. Κάποιοι προβλέπουν ότι οι παγκόσμιες τιμές του πετρελαίου θα πέσουν κάτω από τα 60 δολ. το βαρέλι το 2015 και δυνητικά θα μπορούσαν να φτάσουν τόσο χαμηλά όσο τα 40 δολ. που ήταν η τιμή κατάρρευσης στη διάρκεια της κρίσης του 2008-9.
Το ποια θα είναι η επίδραση μιας μεγάλης και παρατεταμένης πτώσης της τιμής του πετρελαίου στην παγκόσμια οικονομία –η οποία ήδη σύρεται προς τη στασιμότητα με αυξανόμενη χρηματοπιστωτική αστάθεια, ταυτόχρονα-- μετά βίας συζητείται στον δυτικό επιχειρηματικό Τύπο. Αντίθετα, η πτώση της τιμής του πετρελαίου θεωρείται θετική οικονομική εξέλιξη, τόσο για τις ανεπτυγμένες όσο και για τις αναδυόμενες οικονομίες της αγοράς, και για την παγκόσμια οικονομία γενικότερα.
Οι οικονομολόγοι, ο επιχειρηματικός Τύπος και οι κυβερνήσεις στις αναπτυγμένες χώρες βάζουν “θετικό πρόσημο” στις μειούμενες τιμές του πετρελαίου, ισχυριζόμενοι όλοι ότι αυτό σημαίνει μικρότερο κόστος τόσο για τις επιχειρήσεις όσο και για τα νοικοκυριά. Χαμηλότερες τιμές πετρελαίου συνεπάγονται φθηνότερη βενζίνη και άρα δυνατότητα μεγαλύτερης καταναλωτικής δαπάνης των νοικοκυριών για άλλα προϊόντα. Το χαμηλότερο κόστος πετρελαίου θα δώσει έναυσμα για επιχειρηματικές επενδύσεις και δαπάνες και έτσι, όπως υποστηρίζεται, θα επηρεαστεί θετικά η οικονομική μεγέθυνση. Όμως, αυτή η απλοϊκή άποψη μπορεί να αποδειχθεί ανακριβής, όχι μόνο για τις ανεπτυγμένες χώρες, αλλά και για τις αναδυόμενες οικονομίες της αγοράς και για την παγκόσμια οικονομία γενικά. Οι συνδυασμένες αρνητικές επιδράσεις μιας βαθιάς και παρατεταμένης πτώσης της τιμής του πετρελαίου μπορούν κάλλιστα να υπερκεράσουν τα όποια θετικά αποτελέσματα.
Υπάρχουν τουλάχιστον τρεις σημαντικές δυνητικές επιπτώσεις που σχετίζονται με την παγκόσμια οικονομική αστάθεια, και οι οποίες πιθανώς θα αποτελέσουν τα επακόλουθα του παγκόσμιου αποπληθωρισμού της τιμής του πετρελαίου. Μερικές άρχισαν ήδη να εκδηλώνονται:
Πρώτον, η ταχύτερη ανατίμηση του δολαρίου των ΗΠΑ και η αντίστοιχη σχετική πτώση των νομισμάτων μιας σειράς αναδυόμενων οικονομιών της αγοράς – ιδίως των χωρών που εξαρτώνται από τις εξαγωγές πρωτογενών προϊόντων και ειδικότερα των χωρών στις οποίες οι εξαγωγές πετρελαίου αποτελούν σημαντικό μέρος των συνολικών τους εξαγωγών. Υπάρχει μια μακρόχρονη, ιστορική και τεκμηριωμένη σχέση ανάμεσα στις μειούμενες τιμές του πετρελαίου και στην αύξηση της αξίας του αμερικανικού δολαρίου. Συνεπώς, η πτώση της τιμής του πετρελαίου σημαίνει ανατίμηση του αμερικανικού δολαρίου.
Μια δεύτερη αποσταθεροποιητική επίπτωση της μείωσης των τιμών του πετρελαίου θα είναι η συμβολή της στον γενικό αποπληθωρισμό που παρατηρείται στην Ευρώπη και την Ιαπωνία. Οι οικονομίες έχουν ήδη εισέλθει σε ύφεση. Παρά τη ρευστότητα της τάξης των τρισ. δολαρίων που διοχετεύουν οι κεντρικές τους τράπεζες τους τελευταίους μήνες, τα επίπεδα των τιμών βρίσκονται στο μηδέν και κάτω απ' αυτό. Ο αποπληθωρισμός του πετρελαίου θα συμβάλει σημαντικά στη γενική αποπληθωριστική τάση τόσο στην Ευρώπη όσο και στην Ιαπωνία. Αυτό με τη σειρά του θα οδηγήσει πιθανώς σε ακόμη περισσότερες ενέσεις ρευστότητας από τις κεντρικές τράπεζες, με τη μορφή της ποσοτικής χαλάρωσης, τροφοδοτώντας περαιτέρω τις φούσκες του χρηματιστηρίου και των ομολόγων.
Τρίτον, η πτώση των χρηματοπιστωτικών τίτλων που συνδέονται με το πετρέλαιο θα μπορούσε να αυξήσει την τάση προς παγκόσμια χρηματοπιστωτική αστάθεια. Η πτώση της τιμής του πετρελαίου πιθανώς θα οδηγήσει σε εκτεταμένες χρεοκοπίες και αθετήσεις πληρωμών εκ μέρους πολλών και διαφόρων μη χρηματοπιστωτικών εταιρειών, πράγμα που με τη σειρά του θα προκαλέσει συμβάντα χρηματοπιστωτικής αστάθειας σε τράπεζες που έχουν οικονομικές σχέσεις μ' αυτές τις εταιρείες.  Η κατάρρευση των χρηματοπιστωτικών τίτλων που συνδέονται με το πετρέλαιο θα μπορούσε να προκαλέσει περαιτέρω “αλυσιδωτές αντιδράσεις” σε άλλες μορφές χρηματοπιστωτικών τίτλων, διασπείροντας τη χρηματοοικονομική αστάθεια και σε άλλες πιστωτικές αγορές.
Ο θετικός αντίκτυπος της πτώσης των τιμών του πετρελαίου στις οικονομίες, των ΗΠΑ συμπεριλαμβανομένων, γενικά υπερτιμάται. Η πτώση της πετρελαϊκής τιμής μπορεί να μην έχει τόσο θετικό αντίκτυπο στην καταναλωτική δαπάνη και στις επενδύσεις όσο υποθέτουν σήμερα οι ανεπτυγμένες οικονομίες. Ο καθαρός αντίκτυπος στην παγκόσμια οικονομία πιθανώς θα αποδειχθεί πιο πολύ αρνητικός παρά θετικός.
Η ΔΥΝΗΤΙΚΗ ΕΠΙΠΤΩΣΗ ΤΗΣ ΓΕΝΙΚΗΣ ΠΤΩΣΗΣ ΤΩΝ ΤΙΜΩΝ ΤΟΥ ΠΕΤΡΕΛΑΙΟΥ ΣΤΙΣ ΑΝΑΔΥΟΜΕΝΕΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΕΣ ΤΗΣ ΑΓΟΡΑΣ
Η συνεχιζόμενη κατάρρευση των διεθνών τιμών του πετρελαίου από τον περασμένο Ιούνιο έχει ήδη προκαλέσει καταστροφικές επιπτώσεις στις αναδυόμενες οικονομίες της αγοράς , ιδίως σε όσες απ' αυτές εξαρτώνται από την εξαγωγή πρωτογενών προϊόντων – όπως στη Βραζιλία, τη Χιλή, την Αργεντινή και τη Νότια Αφρική, ακόμη και στην Αυστραλία και σε μερικές από τις οικονομίες της Νοτιοανατολικής Ασίας. Η πτώση της τιμής του πετρελαίου έχει επηρεάσει ακόμη πιο σοβαρά εκείνες τις αναδυόμενες οικονομίες όπου οι εξαγωγές πετρελαίου αποτελούν μεγάλο μερίδιο του μείγματος των συνολικών εξαγωγών – όπως η Βενεζουέλα, η Ρωσία και η Νιγηρία.
Ο αρχικός μηχανισμός μετάδοσης μέσω του οποίου η πτώση της τιμής του πετρελαίου επηρεάζει αρνητικά τις αναδυόμενες οικονομίες της αγοράς είναι η μείωση της συναλλαγματικής ισοτιμίας του νομίσματος. Η πτώση της τιμής του πετρελαίου γενικά συνδέεται με την άνοδο της αξίας του αμερικανικού δολαρίου σε σχέση με άλλα νομίσματα. Συνεπώς, μια αύξηση του δολαρίου σημαίνει πτώση της αξίας των νομισμάτων άλλων χωρών.
Από την κατάρρευση των παγκόσμιων τιμών του πετρελαίου, τον περασμένο Ιούνιο, το ρωσικό ρούβλι έχει πέσει περίπου 38%.Το μπολίβαρ της Βενεζουέλας περίπου 45%. Το νάιρα της Νιγηρίας 12%, μόνο από τα μέσα Οκτωβρίου μέχρι σήμερα. Επηρεάζεται ακόμη και το νόμισμα ανεπτυγμένων πετρελαιο-εξαγωγικών χωρών, π.χ. η νορβηγική κορόνα που έχει πέσει κατά 17%. Το αμερικανικό δολάριο, που είχε μείνει σταθερό επί αρκετά χρόνια, άρχισε να αυξάνεται από τον Ιούνιο, καθώς άρχιζε η ελεύθερη πτώση της τιμής του πετρελαίου τον ίδιο μήνα. Έτσι, η μειούμενες τιμές του πετρελαίου ωθούν σε αύξηση του δολαρίου και συμπιέζουν τα νομίσματα των αναδυόμενων οικονομιών και ειδικότερα των οικονομιών που εξάγουν πετρέλαιο. Όσο μεγαλύτερη εξάρτηση έχει μία οικονομία από τις εξαγωγές πετρελαίου, τόσο μεγαλύτερη είναι η πτώση του νομίσματός της.
Με άλλα λόγια, δεν είναι οι δυτικές κυρώσεις εις βάρος της Ρωσίας υπεύθυνες για το μεγαλύτερο μέρος της πρόσφατης πτώσης του ρουβλίου. Ούτε βεβαίως η εσωτερική πολιτική της Βενεζουέλας είναι αυτή που συμβάλλει στο μέγιστο βαθμό στην πτώση του βενεζουελάνικου μπολίβαρ. Είναι η κατάρρευση των παγκόσμιων τιμών του πετρελαίου.
Όλα τα πρωτογενή προϊόντα, και όχι μόνο το πετρέλαιο, πλήττονται σε σημαντικό βαθμό όταν αρχίζει μια παρατεταμένη πτώση της τιμής του πετρελαίου. Μια μεγάλη και παρατεταμένη μείωση της τιμής του πετρελαίου γενικά συνδέεται με μείωση των πωλήσεων και των τιμών άλλων εμπορευμάτων. Ο παγκόσμιος τομέας πρωτογενών προϊόντων θα επηρεαστεί κατά πάσα πιθανότητα αρνητικά. Και αυτό έχει ήδη αρχίσει να εκδηλώνεται σε εμπορεύματα όπως ο χαλκός, ο χρυσός και άλλα βιομηχανικά μέταλλα, που η τιμή τους μειώνεται ως επακόλουθο της τρέχουσας μείωσης της τιμής του πετρελαίου. Ο Δείκτης Bloomberg των 22 βασικών πρωτογενών προϊόντων, π.χ., έπεσε πρόσφατα στο χαμηλότερο επίπεδό του από το 2009.
Ακόμη και οι αναδυόμενες οικονομίες της αγοράς που δεν εξάγουν πετρέλαιο, αλλά διαφορετικά πρωτογενή προϊόντα, υπέστησαν σημαντική μείωση της αξίας των νομισμάτων τους σε σχέση με το αμερικανικό δολάριο, από τη στιγμή που άρχισαν να πέφτουν ταχύτερα οι παγκόσμιες τιμές του πετρελαίου, τον Ιούνιο. Τους τελευταίους μήνες το βραζιλιάνικο ρεάλ έχει πέσει κατά 15,5% και το αυστραλιανό δολάριο κατά 12%, παρά το ότι οι κεντρικές τους τράπεζες παρενέβησαν στις αγορές νομίσματος, προκειμένου να αποτρέψουν περαιτέρω μείωση της αξίας των νομισμάτων τους.
Η μείωση της αξίας των νομισμάτων των αναδυόμενων οικονομιών της αγοράς θέτει σε κίνηση μια σειρά κρίσιμων οικονομικών εξελίξεων που προκαλούν μεγάλη επιβράδυνση της οικονομικής μεγέθυνσης, ακόμη και ύφεση.
Για παράδειγμα, οι μεγάλες μειώσεις στις αξίες των νομισμάτων οδήγησαν σε φυγή κεφαλαίου από τις αναδυόμενες οικονομίες. Τόσο οι εγχώριοι όσο και οι ξένοι επενδυτές ξεφορτώνονται αυτά τα νομίσματα, αγοράζουν δολάρια και στέλνουν τα κεφάλαιά τους έξω από τις χώρες για να αγοράσουν αμερικανικούς τίτλους – συνήθως αμερικανικά ομόλογα και μετοχές, καθώς και άλλα περιουσιακά στοιχεία που μπορεί να είναι εξίσου ελκυστικά, όπως τα ακίνητα. Στη συνέχεια, η φυγή κεφαλαίων αντανακλάται στα χρηματιστήρια τα οποία σημειώνουν πτώση και στα επιτόκια των κρατικών ομολόγων που σημειώνουν αύξηση. Επιβραδύνονται επίσης οι ροές ξένων άμεσων επενδύσεων στις αναδυόμενες οικονομίες της αγοράς. Εξαντλείται γενικά το χρηματικό κεφάλαιο. Η πίστωση αρχίζει να σπανίζει. Η πτώση της αξίας των νομισμάτων οδηγεί επίσης σε αύξηση του κόστους των εισαγόμενων αγαθών για τους καταναλωτές και στην επακόλουθη μείωση στα πραγματικά εισοδήματα και τις δαπάνες τους. Οι εξαγωγές των επιχειρήσεων επίσης μειώνονται. Όλα τα παραπάνω μεταφράζονται σε επιβράδυνση της πραγματικής οικονομικής μεγέθυνσης , ακόμη και σε ύφεση των αναδυόμενων οικονομιών της αγοράς. Και όλα αυτά οφείλονται στην άνοδο του αμερικανικού δολαρίου –του παγκόσμιου εμπορικού και αποθεματικού νομίσματος-- και στη μείωση της συναλλαγματικής ισοτιμίας του νομίσματος των αναδυόμενων οικονομιών της αγοράς, φαινόμενο που έθεσε σε κίνηση όλη αυτή τη διαδικασία.
Για τις αναδυόμενες οικονομίες, αυτή η διαδικασία εξελισσόταν τον περασμένο χρόνο με μια μεταλλαγμένη μορφή. Η αναφορά της αμερικανικής κεντρικής τράπεζας ότι στα σχέδιά της συμπεριλαμβάνεται η αύξηση των επιτοκίων το 2015 προκάλεσε την εκδήλωση ορισμένων από τις τάσεις που αναφέρονται παραπάνω. Ας σημειώσουμε ότι και μόνο ο λόγος για αύξηση των επιτοκίων είχε ως αποτέλεσμα μια διαδικασία αποσταθεροποίησης ορισμένων αναδυόμενων οικονομιών της αγοράς κατά τη διάρκεια του περασμένου έτους. Κάποιες απ' αυτές κατόρθωσαν να αντισταθμίσουν εν μέρει και προσωρινά τις επιπτώσεις μιας πιθανής αύξησης του αμερικανικού δολαρίου, τουλάχιστον προς το παρόν. Ωστόσο, εάν η αμερικανική κεντρική τράπεζα αυξήσει τα επιτόκια, ασφαλώς θα είναι πολύ μεγαλύτερες οι επιπτώσεις ως προς την υποτίμηση των νομισμάτων, τη φυγή κεφαλαίων κοκ στις αναδυόμενες οικονομίες της αγοράς.
Όμως, πριν πιθανώς συμβεί αυτή η “επιδείνωση”, η ταχεία πτώση της τιμής του πετρελαίου από τον περασμένο Ιούνιο επιφέρει σήμερα το ίδιο αποτέλεσμα με την όποια πιθανή μεταβολή της πολιτικής της αμερικανικής κεντρικής τράπεζας στο άμεσο μέλλον: δηλ. προκαλεί άμεση αύξηση του δολαρίου και πτώση της αξίας των νομισμάτων των αναδυόμενων οικονομιών, δίνοντας ώθηση στις προαναφερθείσες αποσταθεροποιητικές συνέπειες για τις οικονομίες αυτές. Τούτη ακριβώς τη στιγμή, η πτώση της τιμής του πετρελαίου-άνοδος του δολαρίου επηρεάζει πρωτίστως και πιο σοβαρά τις αναδυόμενες οικονομίες που εξάγουν πετρέλαιο και άλλα πρωτογενή προϊόντα. Μπορεί σύντομα να ακολουθήσει μια ακόμη γενικότερη αρνητική επίπτωση και κατά πάσα βεβαιότητα αυτό θα γίνει κάποια στιγμή μέσα στο 2015.
Η ΔΥΝΗΤΙΚΗ ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΤΗΣ ΓΕΝΙΚΗΣ ΠΤΩΣΗΣ ΤΩΝ ΤΙΜΩΝ ΤΟΥ ΠΕΤΡΕΛΑΙΟΥ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΖΩΝΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΙΑΠΩΝΙΑ
Στις περιπτώσεις των οικονομιών της Ευρωζώνης και της Ιαπωνίας ο μεγαλύτερος κίνδυνος από την πτώση των τιμών του πετρελαίου είναι το ότι θα ωθήσουν τα ποσοστά του πληθωρισμού που ήδη είναι μηδενικά σε επίπεδα αποπληθωριστικά. Ο μέσος πληθωρισμός της Ευρωζώνης είναι μόλις 0,2% και της Ιαπωνίας λιγότερο από 0,8%. Οι κεντρικές τράπεζες και των δύο έχουν στόχο για τον πληθωρισμό τουλάχιστον το 2%, αλλά κινούνται προς την αντίθετη κατεύθυνση , παρά τα τρισ. δολάρια (αντίστοιχα σε ευρώ και γεν) που διοχέτευσαν στις οικονομίες τους οι κεντρικές τράπεζες τα πρόσφατα χρόνια. Το γενικό επίπεδο τιμών εξακολουθεί να πέφτει.
Εάν η μείωση των τιμών του πετρελαίου ωθήσει τις οικονομίες τους σε γενικό αποπληθωρισμό, αναμφίβολα αυτό θα αποτελέσει τη δικαιολογία για τη διοχέτευση ακόμη περισσότερων τρισ. δολαρίων στις οικονομίες τους, με την απατηλή ιδέα ότι, στη σημερινή οικονομία, το περισσότερο χρήμα αυξάνει το γενικό επίπεδο των τιμών. Η ιστορία έχει δείξει ότι αυτή η ιδέα είναι ανόητη. Οι μαζικές ενέσεις ρευστότητας από την κεντρική τράπεζα καταλήγουν σε διόγκωση των χρηματοπιστωτικών τίτλων, αλλά όχι σε γενικό πληθωρισμό όσον αφορά τα αγαθά και τις υπηρεσίες της πραγματικής οικονομίας. Στην πραγματικότητα, οι ενέσεις ρευστότητας οδήγησαν σε χρηματοπιστωτικές φούσκες. Όμως , η πτώση της τιμής του πετρελαίου μπορεί να είναι η δικαιολογία για ακόμη μεγαλύτερες ενέσεις ρευστότητας του τύπου της “ποσοτικής χαλάρωσης” τόσο στην Ιαπωνία όσο και στην Ευρωζώνη. Εάν συμβεί αυτό θα συμβάλει ακόμη περισσότερο στις χρηματοπιστωτικές φούσκες και στην αστάθεια.
Το επιχείρημα των διαμορφωτών της πολιτικής στην Ευρωζώνη –όπως και των εξαδέλφων τους στις ΗΠΑ-- είναι πως οι χαμηλότερες τιμές του πετρελαίου απελευθερώνουν εισόδημα των νοικοκυριών για άλλες δαπάνες και προσθέτουν εισόδημα στις επιχειρήσεις οι οποίες στη συνέχεια θα το επενδύσουν. Μόνο που και οι δύο αυτές υποθέσεις μπορούν να αποδειχθούν ανακριβείς. Ο αποπληθωρισμός προκαλεί αρνητική ψυχολογική επίδραση στους καταναλωτές και στις επιχειρήσεις, μια ψυχολογία ”αποπληθωριστικών προσδοκιών”. Η πτώση των τιμών, δηλ. ο γενικός αποπληθωρισμός τιμών, δημιουργεί στους καταναλωτές την προσδοκία περαιτέρω πτώσης και τους ωθεί να παγώνουν τις άμεσες δαπάνες. Το ίδιο συμβαίνει και με τις επενδύσεις των επιχειρήσεων. Όντας αβέβαιες για το πόσο θα μειωθούν οι τιμές των προϊόντων τους όταν θα τα βγάλουν στην αγορά κάποια στιγμή στο μέλλον, μπορεί να οδηγηθούν στην αναβολή των πρόσθετων επενδύσεων ακόμη κι αν διαθέτουν παραπανίσιο εισόδημα να επενδύσουν λόγω της πτώσης του κόστους του πετρελαίου. Με άλλα λόγια, ο αποπληθωρισμός προκαλεί παράλογες καταστάσεις. Η πτώση του γενικού επιπέδου τιμών, που καθιστά πιθανή η πτώση της τιμής του πετρελαίου, στην πραγματικότητα μπορεί να καταλήξει σε μικρότερη καταναλωτική δαπάνη και μειωμένες επενδύσεις -- δεν χρησιμεύει ως κίνητρο γα κανένα από αυτά τα δύο.
Η ΠΤΩΣΗ ΤΗΣ ΤΙΜΗΣ ΤΟΥ ΠΕΤΡΕΛΑΙΟΥ ΚΑΙ Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΧΡΗΜΑΤΟΠΙΣΤΩΤΙΚΗ ΑΣΤΑΘΕΙΑ
Το πετρέλαιο δεν είναι μόνο ένα φυσικό προϊόν που αγοράζεται, πωλείται και γίνεται αντικείμενο εμπορίου στις παγκόσμιες αγορές. Έχει γίνει επίσης ένα σημαντικό χρηματοπιστωτικό περιουσιακό στοιχείο από τότε που οι ΗΠΑ και ο υπόλοιπος κόσμος άρχισαν να φιλελευθεροποιούν το εμπόριο των προθεσμιακών συμβολαίων επί του πετρελαίου ( δηλ. τα χρηματοπιστωτικά χρεόγραφα επ' αυτού) σε παγκόσμια κλίμακα, στα τέλη της δεκαετίας του 1990.
Καθώς η πτώση της τιμής του πετρελαίου προκαλεί πτώση της τιμής άλλων πρωτογενών εμπορευμάτων (δηλ. χαλκού, σιδηρομεταλλεύματος, χρυσού κ.λπ), η πτώση της τιμής στα χρηματοπιστωτικά χρεόγραφα που βασίζονται στο πετρέλαιο (δηλ. στα προθεσμιακά συμβόλαια επί του πετρελαίου) μπορεί να “διαχυθεί” και σε άλλους χρηματοπιστωτικούς τίτλους, προκαλώντας μια “αλυσιδωτή αντίδραση” πτώσης των τιμών.
Αυτό το φαινόμενο δεν είναι καθόλου ανόμοιο με ό,τι συνέβη στα 2006-8 με το κραχ στην αγορά στέγης. Εκείνη την εποχή, η μεγάλη συρρίκνωση του παγκόσμιου τομέα αγοράς στέγης (φυσικό περιουσιακό στοιχείο) δεν “διαχύθηκε” απλώς σε άλλους τομείς της πραγματικής οικονομίας, αλλά οδήγησε σε κραχ τα ομόλογα επί υποθηκών (δηλ. σε χρηματοπιστωτικούς τίτλους που αντιπροσώπευαν την κατασκευή οικιών και εμπορικών ακινήτων) και τα παράγωγα που βασίζονταν πάνω σ' αυτά τα ομόλογα. Σημειώθηκε δηλαδή “διάχυση” σε άλλες μορφές χρηματοπιστωτικών τίτλων που έθεσε σε κίνηση την αλυσιδωτή αντίδραση της γενικής πτώσης των τιμών των χρηματοπιστωτικών περιουσιακών στοιχείων.
Το ίδιο φαινόμενο “αλυσιδωτής αντίδρασης” θα μπορούσε να επαναληφθεί εάν συνεχιστεί η πτώση της τιμής του πετρελαίου σε κάτω από 60 δολ. το βαρέλι, Αυτή η πτώση θα ισοδυναμούσε με μείωση της τιμής κατά 50%, περίπου, και θα μπορούσε να προκαλέσει ένα συμβάν το οποίο θα έθετε σε κίνηση μια γενικότερη, παγκόσμια διαδικασία χρηματοπιστωτικής αστάθειας, συνδεδεμένη ίσως με την κατάρρευση της αμερικανικής αγοράς ομολόγων υψηλού κινδύνου, που έχει τροφοδοτήσει το μεγαλύτερο μέρος της παραγωγής σχιστολιθικού πετρελαίου στις ΗΠΑ.
ΕΙΝΑΙ Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΤΩΝ ΗΠΑ ΕΞΑΙΡΕΣΗ;
Όπως στην Ευρώπη και στην Ιαπωνία, το “βασικό επιχείρημα” και στις ΗΠΑ είναι πως η πτώση της τιμής του πετρελαίου θα μειώσει το κόστος για καταναλωτές και επιχειρήσεις και έτσι το αποτέλεσμα θα είναι μεγαλύτερη κατανάλωση, περισσότερες επενδύσεις και οικονομική μεγέθυνση. Το αντεπιχείρημα, σε σχέση με την Ευρώπη και την Ιαπωνία, πως θα μπορούσε να προκαλέσει “αποπληθωριστικές προσδοκίες”, οδηγώντας στο αντίθετο αποτέλεσμα όσον αφορά την κατανάλωση και τις επενδύσεις, δεν έχει συνάφεια με τις ΗΠΑ. Το γενικό επίπεδο τιμών στις ΗΠΑ πέφτει επίσης, αλλά πολύ πιο αργά και εκκινώντας από ένα υψηλότερο επίπεδο πληθωρισμού, της τάξης περίπου του 2%.
Το πρόβλημα με το επιχείρημα της “θετικής οικονομικής μεγέθυνσης” στην περίπτωση των ΗΠΑ είναι ότι ούτε και γι' αυτές ισχύει, εξαιτίας άλλων, ειδικών λόγων που αφορούν μόνο την αμερικανική οικονομία. Αυτοί συμπεριλαμβάνουν τα εξής:
Η εξοικονόμηση των καταναλωτών λόγω των χαμηλότερων τιμών του πετρελαίου και της βενζίνης θα απορροφηθεί από το αυξανόμενο κόστος περίθαλψης, εκπαίδευσης, ενοικίων και άλλων τέτοιων αναγκαιοτήτων που παρατηρούνται σήμερα στις ΗΠΑ.
Ένα άλλο πρόβλημα είναι το ότι η αύξηση της αξίας του δολαρίου, που συνδέεται με την πτώση της τιμής του πετρελαίου και την άνοδο των αμερικανικών επιτοκίων, θα επιβραδύνει με πάσα βεβαιότητα τις αμερικανικές εξαγωγές και άρα την οικονομική μεγέθυνση.
Η οικονομική μεγέθυνση στις ΗΠΑ θα επηρεαστεί αρνητικά από την πτώση της τιμής του πετρελαίου επειδή αυτή θα προκαλέσει σταμάτημα των μεγάλων επενδύσεων και της επέκτασης της παραγωγής σχιστολιθικού πετρελαίου και αερίου. Με την τιμή των 60 δολ. για κάθε βαρέλι πετρελαίου, η παραγωγή σχιστολιθικού πετρελαίου και αερίου παύει να είναι ανταγωνιστική έναντι της παραδοσιακής παραγωγής τους. Συνεπώς η παραγωγή σχιστολιθικού πετρελαίου και αερίου θα μειωθεί σημαντικά, η συμβολή της στη βιομηχανική παραγωγή επίσης θα μειωθεί -- και η βιομηχανική παραγωγή συμβάλλει σημαντικά στην οικονομική μεγέθυνση των ΗΠΑ.Ο κλονισμός της παραγωγής σχιστολιθικού πετρελαίου/αερίου που επέρχεται δεν θα συμβεί ομαλά. Θα έχει ως συνέπεια εκτεταμένες χρεοκοπίες επιχειρήσεων στον τομέα αυτό. Και επειδή μεγάλο μέρος των γεωτρήσεων έχει χρηματοδοτηθεί με υψηλού ρίσκου και μεγάλων αποδόσεων εταιρικά ομόλογα , θα μπορούσε να μεταφραστεί σε χρηματοπιστωτικό κραχ της αντίστοιχης αμερικανικής αγοράς ομολόγων υψηλού ρίσκου, η οποία αυτή τη στιγμή έχει υπερεπεκταθεί, οδηγώντας, στη συνέχεια, σε περιφερειακές τραπεζικές χρεοκοπίες. Με άλλα λόγια, στην παγκόσμια μείωση των τιμών του πετρελαίου μπορεί να δει κανείς το ίχνος ενός ακόμη επεισοδίου χρηματοπιστωτικής αστάθειας.
ΈΝΑ ΤΕΛΙΚΟ ΣΧΟΛΙΟ
Ο παγκόσμιος αποπληθωρισμός του πετρελαίου διέσχισε ένα επικίνδυνο κατώφλι με την συνεδρίαση του ΟΠΕΚ στη Βιέννη, στις 28 Νοεμβρίου , όπου η Σαουδική Αραβία οδήγησε στην απόφαση να μη μειωθεί η παραγωγή αργού πετρελαίου και συνεπώς να επιτραπεί η συνεχής πτώση της τιμής του.
Το ερώτημα που τίθεται αμέσως είναι, γιατί πήραν αυτή την απόφαση ο ΟΠΕΚ και οι Σαουδάραβες; Η καθαρή επιχειρηματική λογική θα υπαγόρευε τη μείωση της παραγωγής ώστε να στηριχθεί η παγκόσμια τιμή του πετρελαίου. Τι βρίσκεται πίσω απ' αυτή την απόφαση; Πιθανώς βρίσκεται ένας συνδυασμός αρκετών παραγόντων.
Πρώτον, ο ΟΠΕΚ και οι Σαουδάραβες γνωρίζουν ότι η παγκόσμια παραγωγή σχιστολιθικού πετρελαίου και αερίου δημιουργεί υπαρξιακή απειλή για τα κέρδη τους και μάλιστα σε σχετικά σύντομο χρονικό διάστημα. Οι Σαουδάραβες αποφάσισαν να πετάξουν έξω από την αγορά τις μικρότερες και πιο χρεωμένες εταιρείες γεώτρησης και παραγωγής. Και πίσω από τους Σαουδάραβες βρίσκονται, αναμφίβολα, οι μεγάλες αμερικανικές πετρελαϊκές εταιρείες που έχουν την ίδια επιδίωξη.
Όμως, υπάρχουν κι άλλες πλευρές σ' αυτή την υπόθεση. Η Σαουδική Αραβία και οι νεοσυντηρητικοί φίλοι της στις ΗΠΑ στοχεύουν τη Ρωσία και το Ιράν μ' αυτή τη νέα πολιτική που οδηγεί στην πτώση της τιμής του πετρελαίου. Οι επιπτώσεις της ήδη επηρεάζουν σοβαρά την οικονομία της Ρωσίας και του Ιράν. Με άλλα λόγια, αυτή η πολιτική που προωθεί την πτώση της τιμής του πετρελαίου εκφράζει σημαντικά πολιτικά συμφέροντα των ΗΠΑ, που θέλουν να δημιουργήσουν μεγάλη αναταραχή στην οικονομία της Ρωσίας και του Ιράν για παγκόσμιους πολιτικούς λόγους. Δεν θα είναι η πρώτη φορά που το πετρέλαιο χρησιμοποιείται ως πολιτικό όπλο, ούτε και η τελευταία.
* Πηγή: Περιοδικό «Counterpunch» (8/12/2014) και www.sxedio-b.gr. Μετάφραση: Αρ. Αλαβάνου. 
* 
O Jack Rasmus είναι συγγραφέας πολιτικών και οικονομικών δοκιμίων.
Read more...
 
Αριστερή Διέξοδος © 2011 DheTemplate.com & Main Blogger. Supported by Makeityourring Diamond Engagement Rings

You can add link or short description here

Google+