Σιχαίνομαι τις διαφημίσεις που έχουν ως πρώτη ύλη την κρίση. Αλλες προσπαθούν να ενσωματώσουν τη μελαγχολία των ανθρώπων στη χαζοχαρουμενιά τους, κι άλλες παρουσιάζουν τη δυσπραγία μας σαν ένα μετα-λαϊφστάιλ φολκλόρ, σαν ...μιαν επανακάμψασα Ελλάδα του ’60 πλην όμως σε λαμέ περιτύλιγμα - η νεόπλουτη που ξαναγίνεται Ψωροκώσταινα, εκτιμώντας αυτήν τη φορά τις παραδοσιακές αξίες του τυριού (αλλά με χαμηλά λιπαρά) και του κάμπου, όπου η πρωτογενής παραγωγή φορτώνεται (πάλι) ένα πρωτόγονο ιδεολογικό εποικοδόμημα success story λόκαλ γκλαμουριάς - τίποτα δεν έχουν καταλάβει.
Βαρέθηκα που ο κ. Σαμαράς δεν λέει κακή κουβέντα για το ΚΚΕ, βαρέθηκα να «το τιμά» ο κ. Πρετεντέρης και πιο πολύ έχω βαρεθεί τον κ. Κουτσούμπα να παίζει απ’ το βράδυ ώς το πρωί την ίδια κασέτα, ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ΠΑΣΟΚ, ο ΣΥΡΙΖΑ είναι κακό ΠΑΣΟΚ, ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ΠΑΣΟΚ - ακόμα κι αν τον βγάλεις απ’ την πρίζα δεν σταματάει! ολόκληρο πολυνομοσχέδιο λαϊκής καταστροφής πέρασε η κυβέρνηση απ’ τη Βουλή κι απ’ τα οκτώ λεπτά που μίλησε ο κ. Παφίλης τα εννιά τα ’χωνε στον ΣΥΡΙΖΑ - κάτι ανώτερο πρέπει να τους συμβαίνει εκεί στην ηγεσία του ΚΚΕ, που το φτωχό μυαλό μου δεν μπορεί να κατανοήσει.
Αυτό που κατανοώ είναι ότι το αμέσως προσεχές διάστημα θα κληθούμε να πληρώσουμε φόρο εισοδήματος, φόρο ακίνητης περιουσίας για δύο έτη, εισφορά αλληλεγγύης (στους βιομηχανοτραπεζίτες), τέλος επιτηδεύματος, τα έκτακτα τέλη ακινήτων (τα χαράτσια), τον φόρο πολυτελείας, νέες αυξήσεις στη ΔΕΗ, όλους τους άμεσους κι έμμεσους φόρους που ξεφυτρώνουν σαν δηλητηριώδη μανιτάρια από παντού, αν στο μεταξύ δεν απολυθώ, δεν υποστώ μείωση μισθού, δεν μου κατασχέσουν το σπίτι, δεν με πάρει αποκάτω ο τόσος πόνος γύρω μου, η απελπισία των απολυμένων, αυτών που πρόκειται να απολυθούν, κλείνω τα μάτια για τα νοσοκομεία που θα κλείσουν, για τους εκπαιδευτικούς που απολύονται, τα μαγαζιά που βάζουν λουκέτο και τα βάζω με τον εαυτόν μου - τώρα που με χρειάζομαι περισσότερο παρά ποτέ, δεν μπορώ να γίνω όσο χρειάζεται αριστερός, για να συμμαχήσω με τον εαυτό μου και να ανατρέψω τον καπιταλισμό. Ντροπή μου του ανερμάτιστου, μην πω κρυφοπασόκου.
Μου το λέει και το κόμμα, οι συνθήκες δεν είναι ακόμα ώριμες κι ώσπου να διορθώσει ο λαός την ψήφο του και να δώσει την εντολή στο ΚΚΕ να προχωρήσουμε προς τον σοσιαλισμό, εγώ θα είμαι καταδικασμένος να διαχειρίζομαι το σύστημα, δηλαδή τη φτώχεια μου, την ανεργία μου, την πείνα όλο και πιο πολλών ψυχών, την αυτοκτονία των πλησίον μου.
Εχω έναν φύλακα άγγελο. Τόσα χρόνια με τόσα που έχω κάνει, πρέπει οπωσδήποτε να έχω έναν φύλακα άγγελο κι ας μην τον βλέπω κι ας μην τον ακούω, «άγγελέ μου», του λέω, «εσένα το φύλο σου πόσο αριστερό είναι; διότι να ξέρεις, τώρα που περνάς ζόρια, που σου ’χει μαδήσει τα πούπουλα η εφορία κι ο Πανάγαθος μόνον έναντι μπορεί να σου δίνει κάτι στη χάση και τη φέξη, αν δεν είσαι αρκετά αριστερός, δεν μπορώ να συμμαχήσω μαζί σου και να σε βοηθήσω, θα σε αφήσω να διαχειριστείς το σύστημα.
Δεν είναι ότι τώρα στην ανάγκη σου σου γυρνάω την πλάτη, ούτε ότι σου υψώνω το δάκτυλο και σου κάνω χρηστομάθεια, απλώς ξέρω εκ προϊμίου ότι όσο και να προσπαθήσεις, θα αποτύχεις. Αγγελέ μου, λυπάμαι που σ’ το λέω αλλά είσαι ΠΑΣΟΚ, αν δεν ήσουν θα συμμαχούσες με τον εαυτό σου και θα σταματούσες το κακό». Τσιμουδιά ο άγγελος! τι να πει; δεν έχει επιχειρήματα.
Σαράντα χρόνια ζωής αγωνίσθηκα κατά του ΠΑΣΟΚ, ουδέποτε κατά των Πασόκων κι έρχεται τώρα ένας χούλιγκαν και μου τα ταυτίζει. Αυτός είναι ο ρόλος του παιδαριώδους στην ιστορία - να σε αιχμαλωτίζει στην αλφάβητο, ποτέ να μη φθάνεις στις λέξεις, μια σισύφεια βάσανος του ξανά απ’ την αρχή, στο διηνεκές.
Εχω λίγους καλούς φίλους στο ΚΚΕ και πολλούς κομμουνιστές συντρόφους εκτός ΚΚΕ, όλοι πλέον γνωρίζουμε ότι η απεύθυνση προς την ηγεσία αυτού του κόμματος για μια αριστερή πολιτική συνιστά δεξιά απεύθυνση.
Τι είναι αριστερή πολιτική σήμερα το υπαγορεύει η ίδια η κρίση του καπιταλισμού, υποδεικνύοντας η ίδια τα αντίμετρα στα μέτρα που παίρνει το σύστημα. Η συζήτηση μέσα στην κοινωνία, μέσα στα κόμματα και μεταξύ των κομμάτων (κι όχι μόνον των αριστερών) δεν μπορεί να μένει εγκλωβισμένη στην αλφάβητο του καθενός.
Με την αλφάβητό τους μόνον, μπορούν να είναι ευχαριστημένοι(;) επίσης μόνον εκείνοι που ξέρουν να χάνουν το δίκιο τους.
Ο λαός όμως μιλάει μια γλώσσα πολύπλοκη, γεμάτη ίσως κι από λάθη, ιδίως όσο βρίσκεται υπό καθεστώς σοκ και δέους, αλλά δεν μιλάει μόνον τού καθενός μας την αλφάβητο. Πολλοί από μας κάνουμε εύκολη κριτική στον λαό - που είναι «αργός», που «βολεύεται», που δεν «καταλαβαίνει», πρόκειται για το σύνδρομο μιας σχέσης πρωτοπορίας - μάζας. Μάλιστα από καιρό ταριχευμένης. Αριστοκρατικής και σνομπ.
Σήμερα λοιπόν το ακριβώς αντίθετο είναι και το ζητούμενο για τον ΣΥΡΙΖΑ και όποιο άλλο κόμμα θέλει να σταματήσει την καταστροφή του λαού και της πατρίδας - κατ’ αρχήν, ώστε στη συνέχεια ο ίδιος ο λαός πλέον να ανοίξει νέους δρόμους για τον τρόπο ζωής του, να διαμορφώσει ο ίδιος την εθνική του τακτική για το εγγύς και απώτερο μέλλον.
Κι όταν λέμε ο ίδιος ο λαός (και για όσον πιο πολύ γίνεται) δεν πρόκειται για μια ρομαντική μεγαλοστομία, αλλά για τη μόνη πολιτική που θα μπορούσε να δημιουργήσει νέους θεσμούς.
Βαρέθηκα που ο κ. Σαμαράς δεν λέει κακή κουβέντα για το ΚΚΕ, βαρέθηκα να «το τιμά» ο κ. Πρετεντέρης και πιο πολύ έχω βαρεθεί τον κ. Κουτσούμπα να παίζει απ’ το βράδυ ώς το πρωί την ίδια κασέτα, ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ΠΑΣΟΚ, ο ΣΥΡΙΖΑ είναι κακό ΠΑΣΟΚ, ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ΠΑΣΟΚ - ακόμα κι αν τον βγάλεις απ’ την πρίζα δεν σταματάει! ολόκληρο πολυνομοσχέδιο λαϊκής καταστροφής πέρασε η κυβέρνηση απ’ τη Βουλή κι απ’ τα οκτώ λεπτά που μίλησε ο κ. Παφίλης τα εννιά τα ’χωνε στον ΣΥΡΙΖΑ - κάτι ανώτερο πρέπει να τους συμβαίνει εκεί στην ηγεσία του ΚΚΕ, που το φτωχό μυαλό μου δεν μπορεί να κατανοήσει.
Αυτό που κατανοώ είναι ότι το αμέσως προσεχές διάστημα θα κληθούμε να πληρώσουμε φόρο εισοδήματος, φόρο ακίνητης περιουσίας για δύο έτη, εισφορά αλληλεγγύης (στους βιομηχανοτραπεζίτες), τέλος επιτηδεύματος, τα έκτακτα τέλη ακινήτων (τα χαράτσια), τον φόρο πολυτελείας, νέες αυξήσεις στη ΔΕΗ, όλους τους άμεσους κι έμμεσους φόρους που ξεφυτρώνουν σαν δηλητηριώδη μανιτάρια από παντού, αν στο μεταξύ δεν απολυθώ, δεν υποστώ μείωση μισθού, δεν μου κατασχέσουν το σπίτι, δεν με πάρει αποκάτω ο τόσος πόνος γύρω μου, η απελπισία των απολυμένων, αυτών που πρόκειται να απολυθούν, κλείνω τα μάτια για τα νοσοκομεία που θα κλείσουν, για τους εκπαιδευτικούς που απολύονται, τα μαγαζιά που βάζουν λουκέτο και τα βάζω με τον εαυτόν μου - τώρα που με χρειάζομαι περισσότερο παρά ποτέ, δεν μπορώ να γίνω όσο χρειάζεται αριστερός, για να συμμαχήσω με τον εαυτό μου και να ανατρέψω τον καπιταλισμό. Ντροπή μου του ανερμάτιστου, μην πω κρυφοπασόκου.
Μου το λέει και το κόμμα, οι συνθήκες δεν είναι ακόμα ώριμες κι ώσπου να διορθώσει ο λαός την ψήφο του και να δώσει την εντολή στο ΚΚΕ να προχωρήσουμε προς τον σοσιαλισμό, εγώ θα είμαι καταδικασμένος να διαχειρίζομαι το σύστημα, δηλαδή τη φτώχεια μου, την ανεργία μου, την πείνα όλο και πιο πολλών ψυχών, την αυτοκτονία των πλησίον μου.
Εχω έναν φύλακα άγγελο. Τόσα χρόνια με τόσα που έχω κάνει, πρέπει οπωσδήποτε να έχω έναν φύλακα άγγελο κι ας μην τον βλέπω κι ας μην τον ακούω, «άγγελέ μου», του λέω, «εσένα το φύλο σου πόσο αριστερό είναι; διότι να ξέρεις, τώρα που περνάς ζόρια, που σου ’χει μαδήσει τα πούπουλα η εφορία κι ο Πανάγαθος μόνον έναντι μπορεί να σου δίνει κάτι στη χάση και τη φέξη, αν δεν είσαι αρκετά αριστερός, δεν μπορώ να συμμαχήσω μαζί σου και να σε βοηθήσω, θα σε αφήσω να διαχειριστείς το σύστημα.
Δεν είναι ότι τώρα στην ανάγκη σου σου γυρνάω την πλάτη, ούτε ότι σου υψώνω το δάκτυλο και σου κάνω χρηστομάθεια, απλώς ξέρω εκ προϊμίου ότι όσο και να προσπαθήσεις, θα αποτύχεις. Αγγελέ μου, λυπάμαι που σ’ το λέω αλλά είσαι ΠΑΣΟΚ, αν δεν ήσουν θα συμμαχούσες με τον εαυτό σου και θα σταματούσες το κακό». Τσιμουδιά ο άγγελος! τι να πει; δεν έχει επιχειρήματα.
Σαράντα χρόνια ζωής αγωνίσθηκα κατά του ΠΑΣΟΚ, ουδέποτε κατά των Πασόκων κι έρχεται τώρα ένας χούλιγκαν και μου τα ταυτίζει. Αυτός είναι ο ρόλος του παιδαριώδους στην ιστορία - να σε αιχμαλωτίζει στην αλφάβητο, ποτέ να μη φθάνεις στις λέξεις, μια σισύφεια βάσανος του ξανά απ’ την αρχή, στο διηνεκές.
Εχω λίγους καλούς φίλους στο ΚΚΕ και πολλούς κομμουνιστές συντρόφους εκτός ΚΚΕ, όλοι πλέον γνωρίζουμε ότι η απεύθυνση προς την ηγεσία αυτού του κόμματος για μια αριστερή πολιτική συνιστά δεξιά απεύθυνση.
Τι είναι αριστερή πολιτική σήμερα το υπαγορεύει η ίδια η κρίση του καπιταλισμού, υποδεικνύοντας η ίδια τα αντίμετρα στα μέτρα που παίρνει το σύστημα. Η συζήτηση μέσα στην κοινωνία, μέσα στα κόμματα και μεταξύ των κομμάτων (κι όχι μόνον των αριστερών) δεν μπορεί να μένει εγκλωβισμένη στην αλφάβητο του καθενός.
Με την αλφάβητό τους μόνον, μπορούν να είναι ευχαριστημένοι(;) επίσης μόνον εκείνοι που ξέρουν να χάνουν το δίκιο τους.
Ο λαός όμως μιλάει μια γλώσσα πολύπλοκη, γεμάτη ίσως κι από λάθη, ιδίως όσο βρίσκεται υπό καθεστώς σοκ και δέους, αλλά δεν μιλάει μόνον τού καθενός μας την αλφάβητο. Πολλοί από μας κάνουμε εύκολη κριτική στον λαό - που είναι «αργός», που «βολεύεται», που δεν «καταλαβαίνει», πρόκειται για το σύνδρομο μιας σχέσης πρωτοπορίας - μάζας. Μάλιστα από καιρό ταριχευμένης. Αριστοκρατικής και σνομπ.
Σήμερα λοιπόν το ακριβώς αντίθετο είναι και το ζητούμενο για τον ΣΥΡΙΖΑ και όποιο άλλο κόμμα θέλει να σταματήσει την καταστροφή του λαού και της πατρίδας - κατ’ αρχήν, ώστε στη συνέχεια ο ίδιος ο λαός πλέον να ανοίξει νέους δρόμους για τον τρόπο ζωής του, να διαμορφώσει ο ίδιος την εθνική του τακτική για το εγγύς και απώτερο μέλλον.
Κι όταν λέμε ο ίδιος ο λαός (και για όσον πιο πολύ γίνεται) δεν πρόκειται για μια ρομαντική μεγαλοστομία, αλλά για τη μόνη πολιτική που θα μπορούσε να δημιουργήσει νέους θεσμούς.
Posts
Διάβασα μια απάντηση σε όσα ανέφερε ο Στάθης για το ΚΚΕ και μου άρεσε...
Διαβάστε την
http://taxikiantepithesi.blogspot.gr/2013/07/blog-post_24.html
Φίλε μας έχει δίκιο ένα μέρος του άρθρου που αναφέρεις διότι κακώς κείμενα υπάρχουν. Δεν το συμμεριζόμαστε όμως ως προς την γενική του κατεύθυνση. Πραγματικά πιστεύουμε ότι μια άλλη πολιτική συμμαχιών για το ΚΚΕ θα είχε θετικά αποτελέσματα, μεταξύ των οποίων θα ήταν και η αριστερή μετατόπιση των θέσεων και των πρακτικών του ΣΥΡΙΖΑ. Παρακάτω παραθέτουμε το άρθρο που μας υπέδειξες ώστε οι επόμενοι αναγνώστες να μπορούν να διαβάσουν και τα δύο.
Απόσπασμα από το άρθρο του Στάθη στο enikos.gr
"Μόνο λίγο καιρό ξαποσταίνει
και ξανά προς τη δόξα τραβά"
Μόλις αποκαλύφθηκε η "θερμή" επιστολή Δασκαλόπουλου στο ΣΥΡΙΖΑ έτρεξε και ο Στάθης να συμμαζέψει τα ασυμμάζευτα.
Παραπονιέται που το ΚΚΕ λέει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι κακό ΠΑΣΟΚ.
Μα πρώτος και καλύτερος είσαι εσύ Στάθη που αντιγράφεις την τακτική των ΠΑΣΟΚων της δεκαετίας του 80 και του 90. Δεν ήταν ο μέγας Μένιος που κάθε τρεις και δύο εγκαλούσε το ΚΚΕ για συνεργασία με τη δεξιά; Δεν ήταν ο ΄Ακης που άστραφτε και βροντούσε κατά του ΚΚΕ; Όσο περισσότερο αποκαλυπτόταν ο ρόλος του ΠΑΣΟΚ και της περίφημης "αλλαγής", όσο καθαρότερα φαινόταν η διαφθορά και η ρουσφετολογική επέλαση, όσο οι περίφημες κλαδικές δεν άφηναν καμιά ανάγκη για δουλειά που να μην την μετατρέψουν σε ελεεινή συναλλαγή, τόσο περισσότερο φώναζαν για συνεργασία της ΝΔ με το ΚΚΕ.
Ακριβώς αυτά κάνεις κι εσύ . Μόνο που η επανάληψη της τακτικής Κουτσόγιωργα-Άκη συνιστά γελοιότητα.
Ένα όλλο στοιχείο που κάνει το ΣΥΡΙΖΑ να ακολουθεί πιστά τα χνάρια του ΠΑΣΟΚ, είναι η υιοθέτηση ενός εύηχου συνθήματος και με κέντρο αυτό το σύνθημα η λασπολογία του ΚΚΕ.
Πιο συγκεκριμένα:
Το ΠΑΣΟΚ κατηγορούσε το ΚΚΕ ότι σαμποτάρει, υπονομεύει, δε θέλει , φοβάται, την ΑΛΛΑΓΗ. Το ΚΚΕ έπρεπε, κατά το ΠΑΣΟΚ, (ΠΑΣΟΚ και άλλες δημοκρατικές δυνάμεις) να συνεργαστεί , για να μπει οριστικά η Δεξιά στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας. Ο στόχος βέβαια ήταν προφανής. Η αποδυνάμωση και εξαφάνιση του ΚΚΕ. Η αλήθεια είναι πως μέχρι ένα σημείο κατάφερε να λεηλατήσει παραδοσιακούς ψηφοφόρους του ΚΚΕ, κυρίως αντιστασιακούς.
Ο ΣΥΡΙΖΑ σήμερα ακολουθεί ακριβώς το ίδιο μοτίβο. Το εύηχο σύνθημα που συγκίνησε αρκετούς ψηφοφόρους του ΚΚΕ λέγεται "αριστερή κυβέρνηση". Το ΚΚΕ λοιπόν κατηγορείται ότι σαμποτάρει, υπονομεύει, φοβάται , δε θέλει την αριστερή κυβέρνηση. Το ΚΚΕ πρέπει να συνεργαστεί για να τελειώσουμε με τα , μνημόνια. Για να αποκτήσει ο τόπος , για πρώτη φορά, αριστερή κυβέρνηση.
Και φυσικά το κλασικό μοτίβο με τη συνεργασία ΚΚΕ-δεξιάς επαναλαμβάνεται όπως τότε.
Είμαι περίεργος , Στάθη , να δω πως θα βαφτίσετε όλο το Πασοκίτικο σκυλολόι που έχετε μαζέψει. Αντιμνημονική αντισυστημική αριστερά; Όχι πως δε σας έχω ικανούς να περιφέρετε "ανά τας οδούς και τας ρύμας" τη Λούκα και τη Μαριλίζα σαν τις σύγχρονες εκδοχές της Ρόζας Λούξεμπουργκ και να ζητάτε τα ρέστα από το ΚΚΕ που δεν συνεργάζεται μαζί τους.
Τώρα όσον αφορά τους φίλους σου στο ΚΚΕ στους οποίους αναφέρεσαι, μάλλον μπερδεύεσαι με κάποιες από τις πάμπολες συνιστώσες εκεί. Γιατί αυτή τη στιγμή ούτε φίλος ούτε οπαδός του ΚΚΕ έχει ψευδαισθήσεις.
Όλα τα υπόλοιπα που αναφέρεις είναι απλά για γέλια. Γιατί φαντάζομαι πως είδες ότι τα ταξικά σωματεία, με πρωτοπόρους τους κομμουνιστές, δεν έχουν σταθεί στιγμή όλο το καλοκαίρι. Γιατί δε βγάζετε το 27% στο δρόμο να δείξετε πως ανατρέπονται τα πολυνομοσχέδια. Πήξαμε, ένα χρόνο τώρα, στη νομιμότητα.
Ο στόχος σου λοιπόν ήταν προφανής.Να πετάξεις τη μπάλα στην εξέδρα. Γιατί όπως λέει και μια σοφή λαΊκή παροιμία,
" όσο ψηλότερα σκαρφαλώνει η μαϊμού , τόσο περισσότερο φαίνεται ο κώλος της "
Πηγή: http://taxikiantepithesi.blogspot.gr/2013/07/blog-post_24.html