Πρωτοβουλία για ελεύθερη ραδιοφωνία – τηλεόραση

Επειδή στην ΕΡΤ συντελείται σήμερα ένα κοινωνικό και πολιτιστικό έγκλημα,

Επειδή το μαύρο στις οθόνες είναι μαύρο στη δημοκρατία, την ενημέρωση και τον πολιτισμό,

Επειδή η «μάχη της ΕΡΤ», την οποία δίνουν οι εργαζόμενοί της και χιλιάδες πολίτες στην Ελλάδα και το εξωτερικό τόσες μέρες τώρα, συγκλονίζει την ελληνική και τη διεθνή κοινή γνώμη,

Επειδή η κατάργηση της ΕΡΤ είναι ένα ακόμα τρόπος για να περιοριστεί ο τομέας των δημόσιων αγαθών προς όφελος των ιδιωτικών κερδοσκοπικών συμφερόντων,

Επειδή η δημιουργία μιας ΥΕΝΕΔ της σύγχρονης εποχής είναι ένα ακόμα βήμα προς την πολιτιστική βαρβαρότητα και την μονοφωνική μεταφορά των πληροφοριών και ειδήσεων,

Επειδή θέλουμε μια πραγματικά δημόσια ραδιοτηλεόραση, δημοκρατική, πλουραλιστική, δημιουργική, ανοιχτή στην κοινωνία, με τον έλεγχο των εργαζομένων, των ανθρώπων του πολιτισμού και των κοινωνικών φορέων,

Επειδή το σχέδιο φραγής της ΕΡΤ ακολουθείται από ανάλογα σχέδια στην υγεία, την παιδεία, την κοινωνική πρόνοια, τις εργασιακές σχέσεις και τα δημοκρατικά δικαιώματα…

Εμείς που υπογράφουμε, πήραμε την πρωτοβουλία να καλέσουμε πανεπιστημιακούς, ανθρώπους της τέχνης και της ενημέρωσης και εργαζόμενους της ΕΡΤ σε μια συγκέντρωση-συζήτηση την Τετάρτη 3 Ιουλίου στις 7μμ. μπροστά από την είσοδο του κτιρίου της ΕΡΤ, στην οποία θα συζητηθούν οι πρωτοβουλίες για τη δημιουργία ενός δικτύου συμπαράστασης στον αγώνα των εργαζομένων, τη συνάντηση των μέχρι τώρα κινήσεων, την κλιμάκωση της δράσης, την προοπτική και τους μελλοντικούς δρόμους του αγώνα.

Για μια Ελεύθερη Ραδιοφωνία Τηλεόραση

Για ελεύθερη ενημέρωση

Για ελεύθερο πολιτισμό.

Για την υπεράσπιση των δημόσιων αγαθών από την κερδοσκοπική λαίλαπα.

Μιχαλακόπουλος Γιώργος, ηθοποιός

Δούκα Μάρω, συγγραφέας

Κυρίτση Αγλαΐα, δημοσιογράφος ΕΡΤ

Μαϊστρος Γιάννης, καθηγητής ΕΜΠ

Αρβανίτης Κώστας, δημοσιογράφος

Αγγελάκας Γιάννης, συνθέτης

Καρυστιάνη Ιωάννα, συγγραφέας

Αυγερόπουλος Γιώργος, δημοσιογράφος-κινηματογραφιστής

Βαξεβάνης Κώστας, δημοσιογράφος

Γέρου Κάτια, ηθοποιός

Βαρδαρός Λεωνίδας, σκηνοθέτης-ηθοποιός

Βασιλειάδου Τέα, δημοσιογράφος

Μητρόπουλος Γιώργος, ραδιοφωνικός παραγωγός ΕΡΑ

Γραμμένος Σπύρος, συνθέτης

Δεντάκης Παντελής, ηθοποιός

Ζούδιαρης Νίκος, συνθέτης

Καλαμούκης Θύμιος, δημοσιογράφος

Καλιαμπάκος Δημήτρης, καθηγητής ΕΜΠ

Κατζουράκης Κυριάκος, ζωγράφος, ομότιμος καθηγητής ΑΠΘ

Ζαφειροπούλου Λίντα, ραδιοφωνικός παραγωγός ΕΡΑ

Λαμπρίδης Αλέξανδρος, σκηνοθέτης

Μανιάτης Γιώργος, καθηγητής Πανεπιστημίου

Ζιόβας Γιώργος, ηθοποιός

Μαυρογένη Εύα, δημοσιογράφος ΕΡΤ

Μεράντζας Γιώργος, τραγουδιστής

Μοσχοχωρίτου Όλγα, δικηγόρος-θεατρικός κριτικός

Παναγιωτοπούλου Δανάη, μουσικός-ηθοποιός

Παπαϊωάννου Θωμαϊς, ανταποκρίτρια της ΕΡΤ στο Παρίσι

Παπακωνσταντίνου Πέτρος, δημοσιογράφος

Πλειός Γιώργος, καθηγητής Πανεπιστημίου

Σκαμνάκης Θανάσης, δημοσιογράφος

Τσακνής Διονύσης, συνθέτης

Χατζηστεφάνου Άρης , δημοσιογράφος

Πέπυ Ρηγοπούλου, καθηγήτρια πανεπιστημίου

Γιάγκος Ανδρεάδης, καθηγητής πανεπιστημίου

Read more...

Ηabeas Corpus. Kώστας Σακκάς

Της Συντακτικής Ομάδας των «Ενθεμάτων»

Τρία είναι τα θεμελιώδη, εκ των ων ουκ άνευ, γνωρίσματα ενός κράτους δικαίου όσον αφορά τη δικαιοσύνη. Πρώτον, η ισότητα απέναντι στον νόμο: ο νόμος (τυπικά τουλάχιστον) ισχύει για όλους με τον ίδιο τρόπο: είτε είσαι πλούσιος είτε πένης, βασιλεύς ή στρατιώτης, δεξιός, αριστεροδέξιος ή αναρχικός. Δεύτερον, το τεκμήριο της αθωότητας: το δικαστήριο είναι το μόνο που έχει την εξουσία να δικάσει και να καταδικάσει, πολλώ δε μάλλον να στερήσει την ελευθερία· γι’ αυτό και στην προφυλάκιση (έννοια αφεαυτής επαχθής) μπαίνουν ανώτατα όρια. Τρίτον, η δικαιοσύνη απονέμεται σε εύλογο διάστημα, και όχι σε «τρία τέρμινα», κατά το δοκούν των κρατούντων. Και τα τρία δηλαδή γνωρίσματα που έχουν θριαμβευτικά τσαλαπατηθεί στην υπόθεση του αναρχικού Κώστα Σακκά, κατηγορούμενου για συμμετοχή στη Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς: συμπληρώνει σήμερα τριάντα μήνες και είκοσι εφτά  μέρες προφυλάκισης, πέρα από κάθε συνταγματικό όριο, ενώ προχθές, με προκλητικά παράνομη και αντισυνταγματική απόφαση του Συμβουλίου Εφετών, η κράτησή του παρατάθηκε ένα ακόμα εξάμηνο. Απλά, απλούστατα: η κράτηση οποιουδήποτε έστω και μία μέρα πάνω από το ανώτατο συνταγματικά όριο θα έπρεπε να προξενεί ταραχή και τρόμο στους ιθύνοντες για την καταπάτηση ενός τόσο βασικού δικαιώματος (και δευτερευόντως για τις συνακόλουθες καταδίκες από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο), και ο άνθρωπος θα έπρεπε να ελευθερωθεί πανηγυρικά την μεθεπόμενη, με κάμποσες συγγνώμες, ίσως και καμιά παραίτηση. Όχι μόνο δεν συνέβη τίποτα τέτοιο, αλλά ο Σακκάς αναγκάστηκε να ξεκινήσει απεργία πείνας διεκδικώντας το στοιχειωδέστατο δικαίωμά του.

Θα έπρεπε να ντρέπονται οι πάντες, εκτός ίσως των ακροδεξιών, γι’ αυτό. Να αισχύνονται οι δικαστικοί, να έχουν φρυάξει οι δικηγορικοί σύλλογοι, να έχουν χάσει τον ύπνο τους οι ιθύνοντες σε κυβέρνηση και διευθυντήρια υπουργείων Δικαιοσύνης και Προστασίας του Πολίτη (καθώς, μάλιστα, και ο Γεράσιμος Τσάκαλος, κατηγορούμενος για την ίδια υπόθεση, συμπληρώνει 32 μήνες προφυλάκισης!). Όμως, όχι μόνο δεν έγιναν αυτά, αλλά η ΝΔ βρήκε άλλη μια φτηνή ευκαιρία να υπεραμυνθεί ενός ρόλου θιγμένου πλην πατριώτη, άρα και δικαιολογημένα παρανομούντος, χωροφύλακα (όπως και στην περίπτωση της ΕΡΤ), κατηγορώντας όποιον διαμαρτύρεται –κατά προτίμηση τον ΣΥΡΙΖΑ– ως υπερασπιστή «τρομοκρατών» και (επί λέξει) «κατηγορούμενων για αναρχία»! Η δημαγωγία βέβαια είναι το έλασσον, μπροστά στο μείζον: τη συστηματική και εκ προθέσεως καταπάτηση νόμων και Συντάγματος απέναντι σε οτιδήποτε νοείται ως εμπόδιο, συμπεριλαμβανομένων όλων των δικαιωμάτων (ανθρώπινων, εργασιακών, κοινωνικών κ.ο.κ.). Είναι ολοφάνερο, για άλλη μια φορά, πώς, με αυτή την ακροδεξιά Δεξιά δεν υπάρχει σωτηρία. Ζούμε ήδη τα ζοφερά, ας ετοιμαζόμαστε για τα χειρότερα.

ΥΓ. Όταν μαθαίναμε στο σχολείο για το habeas corpus, του 12ου αιώνα, νομίζαμε ότι σήμερα πλέον έχει αξία ισοδύναμη με τα Regina rosas amat, Dum spiro spero κ.ο.κ. Χρειάστηκε το έτος 2013, για να ξεσκονίσουμε εκείνα τα λατινικά, αλλάζοντας γνώμη.

Πηγή: Ενθέματα της Κυριακάτικης Αυγής

Read more...

Το Τραγούδι της ημέρας - 30/6/2013

Read more...

Γράμμα από τη Βραζιλία

Του Αλέξη Γκότση.

Μπέλο Οριζοντε, Δευτέρα 17.06.2013

Αγαπητέ φίλε,

ναι μιλάω σε εσένα που ακους Βραζιλία και σκέφτεσαι παραλίες, τακουνάκια, ανάποδα ψαλίδια, υπερμεγέθεις κώλους και ατελείωτα πάρτι. Συγγνώμη που σου χαλάω το όνειρο, αλλά το πάρτι τελείωσε. Η μάλλον έχει τελειώσει εδώ και πολλά χρόνια αλλά δεν σου το είπανε. Εδώ εξάγουμε, αλλά δεν πίνουμε καφέ, δεν χορεύουμε σάμπα εκτός των ορίων του Ρίο ντε Ζανέιρο ή μάλλον χορεύουμε σπάνια έτσι κι αλλιώς. Μέχρι και στην μπάλα εξάγουμε πλέον αμυντικά χαφ και στόπερ. Τα στερεότυπα μας τελείωσαν όπως και η υπομονή.

Τελείωσε η υπομονή. Την τελευταία εβδομάδα πήραμε τους δρόμους. Οι διαμαρτυρίες ξεκίνησαν για την αύξηση 7 λεπτών του ευρώ στις συγκοινωνίες αλλά πλέον διαμαρτυρόμαστε για όλη τη σαπίλα πίσω από αυτό. Το πρόβλημα δεν είναι τα επτά λεπτά αλλά τα βασικά δικαιώματα. Η στρατονομία, κατάλοιπο της δικτατορίας, μοιράζει αφειδώς λαστιχένιες σφαίρες και ληγμένα δακρυγόνα. Αλλά είναι πλέον αργά. Ο κόσμος επιτέλους ξύπνησε και ζητά επίπεδο ζωής ανάλογο με την θέση της χώρας στο οικονομικό χάρτη. Βαρέθηκε να βλέπει τους λίγους να γεμίζουν τις τσέπες και να επανεκλέγονται εδώ και δεκαετίες. Βαρέθηκε ο φτωχός αλλά, επιτέλους βαρέθηκε και ο πλούσιος, και θα στο εξηγήσω.

Στην Βραζιλία ο βασικός μισθός είναι 234 ευρώ. Το εισιτήριο του λεωφορείου είναι 1 ευρώ και το ρημάδι έρχεται όποτε γουστάρει. Κάποιος που ζει στο Μπέλο Οριζόντε κερδίζοντας βασικό μισθό, μένει τουλάχιστον 15 χιλιόμετρα από την δουλειά του και θέλει δύο λεωφορεία και μιάμιση ώρα για να φτάσει εκεί όταν δεν έχει κίνηση. Και όταν μιλάμε για κίνηση, μιλάμε για χάος. Στο Σάο Πάουλο για παράδειγμα κάθε μέρα έχουμε ουρές 70 χιλιομέτρων στις ώρες αιχμής. Εκεί συναντιούνται ο φτωχός με τον πλούσιο. Ο φτωχός στο λεωφορείο και πλούσιος στην αμαξάρα του με τα φιμέ τζάμια.

Ο πλούσιος που θα γυρίσει στο σπίτι το οποίο πληρώνει κατά μέσο όρο 1500 ευρώ ενοίκιο και άλλα 400 για κοινόχρηστα. Πληρώνει ιδιωτική ασφάλιση υγείας γιατί το δημόσιο δεν δουλεύει, πληρώνει πανάκριβα σχολεία για τα παιδιά του γιατί στο δημόσιο είναι δύσκολο να μάθουν οτιδήποτε, πληρώνει τα διπλάσια για οποιοδήποτε προϊόν (αυτοκίνητο, ρούχα, υπολογιστής κλπ.) έρχεται απ’έξω γιατί ο φόρος εισαγωγής είναι 60% συν το κέρδος του εμπόρου. Πληρώνει με φόβο, γιατί δεν μπορεί να βγεί απο το «κάστρο» με τον ηλεκτρικό φράχτη όποτε θέλει. Γιατί δεν μπορεί να πάει μια βόλτα όπου και όποτε του γουστάρει. Γιατί φοβάται για την ζωή του καθημερινά. Και σου μιλάω πάντα για το Μπέλο Οριζόντε και τις άλλες μεγαλουπόλεις της χώρας. Αν πάρεις τον δρόμο και πας προς το βορρά ξέχνα τα όλα αυτά, εκεί είσαι πλέον σε στάνταρντς Αφρικής.

Κανείς σχεδόν δεν τα περνάει όσο ωραία φαντάζεσαι στην Βραζιλία. Ναι, έχουμε παραλίες και ήλιο αλλά ο αναλφαβητισμός είναι στο 10% και κάθε μέρα περίπου 13 εκατομμύρια άνθρωποι δεν έχουνε φαΐ στο τραπέζι τους.

Είμαστε η 6η οικονομική δύναμη στον κόσμο και την ίδια στιγμή πολύ χαμηλά στους δείκτες της παιδείας και της δημόσιας υγείας. Οσο αφορά την διαφθορά και την γραφειοκρατία πρέπει να είμαστε στο τοπ 3 εύκολα. Πολύ ψηλά είμαστε και στην εγκληματικότητα με τα νούμερα νεκρών σε Ρίο και Σάο Πάουλο να είναι μεγαλύτερα από εκείνα σε εμπόλεμες ζώνες (49 χιλιάδες μέσα στο 2010). Δυστυχώς το Μουντιάλ και η Ολυμπιάδα δεν θα αλλάξουν τίποτα από όλα αυτά.

Για μια ακόμα φορά μας δούλεψαν ψιλό γαζί. Μας υποσχέθηκαν πως θα αλλάξει η ζωή μας, επιτέλους, προς το καλύτερο. Πως θα έχουμε συγκοινωνίες και δρόμους πρώτου και όχι τρίτου κόσμου και πως θα αλλάξουμε, λέει, επίπεδο σε όλα. Πως όλο αυτό το «φαγοπότι» θα αξίζει τον κόπο.  Αντίθετα, μέχρι τώρα όλη αυτή η ιστορία έχει στοιχίσει πάνω από 27 δις δολάρια, περισσότερα από όσο τα τελευταία τρία μουντιάλ μαζί.  Εδώ στο Μπέλο Οριζόντε, το Μινεϊράο κόστισε 270 εκ. ενώ αρχικά είχε υπολογιστεί σε 146 εκ. Να σου πω ακόμα πως πήγα στο στάδιο «Ιντεπεντένσια», επίσης εδώ στο Μπέλο Οριζόντε, που κόστισε 45 εκ. ευρώ, παραδόθηκε με 2 χρόνια καθυστέρηση και λόγω κατασκευαστικού λάθους έχει πάνω από 6 χιλιάδες θέσεις που δεν βλέπουν το ένα τέρμα. Ανάλογες και χειρότερες είναι οι ιστορίες και στα υπόλοιπα γήπεδα.

Μιας και μιλάμε για μπάλα, να σου πω πως οι περισσότεροι Βραζιλιάνοι θα δουν το Μουντιάλ από την τηλεόραση. Το φτηνό εισιτήριο  για το Κύπελλο Συνομοσπονδιών για τον αγώνα Ταϊτή – Νιγηρία κοστίζει κοντά στα 50 ευρώ. Φαντάσου λοιπόν τι θα πρέπει να πληρώσουμε στο Παγκόσμιο Κύπελλο και μην ξεχνάς, ο βασικός μισθός είναι στα 234 ευρώ.

Μουντιάλ για ποιόν λοιπόν; Ίσως για εκείνους που θα έρθουν για να «ζήσουν το όνειρο» τους στην Βραζιλία. Αυτή ακριβώς τη στιγμή γύρω στους 200 χιλιάδες Βραζιλιάνους σε οκτώ μεγαλουπόλεις είναι στους δρόμους και διαδηλώνουν για τα δικαιώματα τους. Δεν τους νοιάζει το Μουντιάλ, δεν πίνουν καφέ και σίγουρα δεν χορεύουν σάμπα.

Πηγή: www.sombrero.gr

Read more...

[Συνέδριο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ] Παναγιώτης Λαφαζάνης (Αριστερή Πλατφόρμα): «Ο ενιαίος λόγος του ΣΥΡΙΖΑ απειλείται κυρίως από όσους ΄στρογγυλεύουν΄»

Το αφιέρωμα του Red Notebook στο Ιδρυτικό Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ συνεχίζεται σήμερα με τη συνέντευξη του Παναγιώτη Λαφαζάνη


1.Το ερώτημα που καλείται να απαντήσει ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ στο Συνέδριο του Ιουλίου μπορεί, ίσως, να συμπυκνωθεί ως εξής: «ποιο κόμμα, για ποια κυβέρνηση, και για ποια σχέση με τα κοινωνικά κινήματα;». Η προφανής απάντηση είναι «μαζικό δημοκρατικό κόμμα, για μια κυβέρνηση με κορμό την Αριστερά, και για μια συνεργασία που θα ενισχύει τα κινήματα». Είναι, όμως, τόσο απλό;

Ασφαλώς και δεν υπάρχουν απλές απαντήσεις ούτε απαντήσεις κλισέ στις προκλήσεις που αντιμετωπίζει ο ΣΥΡΙΖΑ εφ’ όσον, φυσικά, επιμένει σε μια κατεύθυνση διεξόδου από την κρίση με την αμφισβήτηση και την ανατροπή του νεοφιλελευθερισμού και του ίδιου του καπιταλισμού. Κι αυτό πολύ περισσότερο όταν όλοι διαισθανόμαστε ότι οι ανατρεπτικοί δρόμοι, τους οποίους θέλουμε να ανιχνεύσουμε, πάντα εφ’ όσον εμμείνουμε σε αυτούς και δεν αναδιπλωθούμε ή οπισθοχωρήσουμε μπροστά στις αφάνταστες δυσκολίες τους, είναι πρωτότυποι, και δεν υπάρχουν γι’ αυτούς προκατασκευασμένες απαντήσεις ή έτοιμες λύσεις στην τσέπη οποιουδήποτε.

Λέμε για παράδειγμα μαζικό κόμμα. Πόσο μαζικό, λοιπόν, θα πρέπει να είναι το κόμμα; Κόμμα, κοινωνία; Κόμμα πλαδαρό και άμορφο; Με μέλη χωρίς δράση και συμμετοχή; Με μέλη στα χαρτιά προς χρήση στελεχών-παραγόντων για την εκλογή τους στα όργανα; Κόμμα με μέλη χωρίς ιδεολογική κατεύθυνση; Κόμμα με μέλη ψηφοφόρους στο εσωτερικό του κόμματος για εσωκομματικούς συσχετισμούς; Για την εκλογή «εκλεκτών» στις δημοτικές εκλογές ή για το μάζεμα σταυρών στις βουλευτικές εκλογές; Το κριτήριο της ποιότητας και αγωνιστικότητας του Κόμματος σε τι σειρά καταγράφεται; Τα κριτήρια για ένα κόμμα αριστερών αγωνιστών, μάχιμο και ανθεκτικό στις δυσκολίες, ικανό να παράγει ιδέες, να ηγεμονεύει και να παρακινεί σε ταξικούς - κοινωνικούς αγώνες πώς αξιολογούνται;

Πέραν αυτού, τι σημαίνει κυβέρνηση με κορμό την Αριστερά; Ο κορμός δεν φτάνει για να υπάρξει δέντρο. Δεν μπορεί να υπάρξει δένδρο χωρίς κλαδιά και παρακλάδια. Ποια θα είναι τα κλαδιά και τα πρακλάδια; Πέραν της Αριστεράς; Πόσο πέραν; Με ποιες δυνάμεις;

Η συνεργασία, επίσης, που θα ενισχύει τα κινήματα. Και αυτό θέλει κάποια συζήτηση. Ποια κινήματα; Και μέσα στα κινήματα συλλήβδην τοποθετούμε και το εργατικό κίνημα, υποβαθμίζοντας την κεντρικότητά του για την προοδευτική και σοσιαλιστική αλλαγή της κοινωνίας;

Όλα τούτα αλλά και πολλά άλλα έχουν ελάχιστα συζητηθεί μπροστά σε ένα Συνέδριο κρίσιμο, που γίνεται με ρυθμούς εξπρές και φοβούμαι με εσωτερικές στοχεύσεις.

2.Φαίνεται ήδη ότι τα ζητήματα οργάνωσης και λειτουργίας του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ θα απασχολήσουν έντονα τον προσυνεδριακό διάλογο. Τα ζητήματα αυτά περιλαμβάνουν τη λειτουργία τάσεων και συνιστωσών, όμως δεν εξαντλούνται εκεί. Αν ισχύει ότι η οργάνωση ενός κόμματος αντανακλά το σχέδιό του για την κοινωνία, ποια θεωρείς ότι πρέπει να είναι τα χαρακτηριστικά του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ μετά το Συνέδριο; Τι προβλέπει γι΄ αυτά η πρόταση για το Καταστατικό; 

Λέτε και πολύ σωστά ότι η οργάνωση ενός Κόμματος αντανακλά κατά κάποιον τρόπο το σχέδιο του για την κοινωνία. Τι κόμμα, λοιπόν, θέλουμε; Κόμμα άμορφο και πλαδαρό, με μέλη στα χαρτιά, χωρίς συμμετοχή στις Κομματικές διαδικασίες και στους αγώνες; Το πρώτο και κύριο κριτήριο για μια συλλογικότητα, που θέλει να ανατρέψει και να αλλάξει την κοινωνία, είναι τα ποιοτικά στοιχεία της αγωνιστικότητας, της συμμετοχής, της ιδεολογικής κατεύθυνσης, της παραγωγής ιδεών, της δράσης. Αν οποιαδήποτε μαζικότητα στο κόμμα επιδιώκεται ή γίνεται σε βάρος όλων αυτών των χαρακτηριστικών, είναι απολύτως επιζήμια.

Πέραν αυτού, το τελευταίο διάστημα ήρθε στην επιφάνεια μια θεματολογία που αφορά την κατάργηση της λίστας στις εκλογικές διαδικασίες του κόμματος και την άμεση διάλυση των συνιστωσών του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ.

Νομίζω ότι η θεματολογία αυτή όχι μόνο είναι λαθεμένη αλλά και άκρως αποπροσανατολιστική, όπως άλλωστε έχουν καταδείξει και οι πρόσφατες πολιτικές και κινηματικές εξελίξεις.

Το πρόβλημα του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι καθόλου οι δομές λειτουργίας του και πολύ περισσότερο τα εξαιρετικά πρωτότυπα δημοκρατικά χαρακτηριστικά της οργάνωσής του και ιδιαίτερα της οργάνωσης του ΣΥΝ.

Ο ΣΥΝ είχε πολλά προβλήματα αλλά του άξιζε ένα καλύτερο «τέλος» από μια βεβιασμένη διάλυση. Ο ΣΥΝ είχε μεγάλες δημοκρατικές κατακτήσεις στη λειτουργία του. Διασφάλιζε την πιο πλατιά και ελεύθερη λειτουργία των τάσεων και των ρευμάτων, μαζί με τη δυνατότητά τους να καταγράφονται σε λίστες στη βάση διακριτού κειμένου. Μια τέτοια λειτουργία, μοναδική ίσως σε δυνάμεις της Αριστεράς και όχι μόνο, έδινε αντοχή, ζωή και δυναμισμό στο ΣΥΝ κάτω από πολύ δύσκολες συνθήκες.

Θα είναι μεγάλο λάθος αν αρχίσουμε να πετσοκόβουμε φέτα-φέτα στη λειτουργία του ΣΥΡΙΖΑ, αυτή τη μεγάλη δημοκρατική παράδοση του ΣΥΝ, στο όνομα της αποτελεσματικότητας.

Αποτελεσματικότητα χωρίς την πιο πλατιά δημοκρατία δεν υπάρχει. Και χωρίς τη δημοκρατία στην πιο ουσιαστική της διάσταση, δεν υπάρχει ανατροπή αλλά μόνο αναδίπλωση.

Ο ενιαίος λόγος των αποφάσεων του ΣΥΡΙΖΑ δεν απειλείται από τη δημοκρατία μέσα στο κόμμα αλλά απειλείται κυρίως από όσους «στρογγυλεύουν» συστηματικά αυτές τις αποφάσεις ή «λειαίνουν» τις οξείες γωνίες τους.

Το παράδοξο είναι ότι η λεγόμενη «μειοψηφία» στο ΣΥΡΙΖΑ είναι εκείνη που διαφυλάσσει και προασπίζει την ακεραιότητα των αποφάσεων του ΣΥΡΙΖΑ και όχι τόσο μεγάλο μέρος, ίσως το μεγαλύτερο της ηγετικής πλειοψηφίας του.

3.Με τον ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ να διεκδικεί την κυβέρνηση, γίνεται πολύς λόγος για τις συμμαχίες. Όσον αφορά τις κοινωνικές, κάποιοι υποστηρίζουν ότι το κόμμα πήρε ό,τι είχε να πάρει από τους ηττημένους της κρίσης, και τώρα οφείλει να μετατοπιστεί προς τον «κοινό νου» των μεσαίων στρωμάτων. Άλλοι, πάλι, επιμένουν ότι σε συνθήκες ακραίας κοινωνικής πόλωσης, το κόμμα πρέπει να ενισχύσει τους δεσμούς του με τους εργαζόμενους και τους ανέργους. Όσον αφορά τις πολιτικές συμμαχίες, η θέση «από την αριστερά της σοσιαλδημοκρατίας ως την αριστερά της αριστεράς», άλλοτε δείχνει να περιορίζεται στο απρόθυμο ΚΚΕ και την ΑΝΤΑΡΣΥΑ, άλλοτε μοιάζει να ρίχνει γέφυρες ακόμα και προς το χώρο της λαϊκής Δεξιάς. Τι πιστεύεις;

Το ζήτημα των πολιτικών και κοινωνικών συμμαχιών είναι πολύ κρίσιμο και θεμελιώδες. Δεν καταλαβαίνω τη θέση για πολιτικές συμμαχίες του ΣΥΡΙΖΑ, η οποία μιλάει για συνεργασίες από την «αριστερά της αριστεράς ως την αριστερά της σοσιαλδημοκρατίας». Κατ’ αρχήν ο όρος «αριστερά της Αριστεράς» είναι απολύτως αδόκιμος και άστοχος. Είναι ένας λανθασμένος όρος που χρησιμοποίησε, νομίζω για πρώτη φορά, ο γέρος Κ. Καραμανλής, για να χαρακτηρίσει την πολιτική ταυτότητα του τότε ΠΑΣΟΚ. Η συνέχεια είναι γνωστή. Από κει και πέρα δεν καταλαβαίνω ποια είναι στη χώρα «η αριστερά της σοσιαλδημοκρατίας». Ποιες συλλογικότητες την αντιπροσωπεύουν; Και κάτι ακόμα, η αριστερά της σοσιαλδημοκρατίας, τι πρεσβεύει , σε μια περίοδο , ιδιαίτερα , όπου η κυρίαρχη σοσιαλδημοκρατία είναι πλήρως παραδομένη στον ακραίο νεοφιλελευθερισμό; Μήπως η «αριστερά της σοσιαλδημοκρατίας» επιδιώκει μια «κοινωνικότερη»  και λιγότερο «άγρια» διαχείριση του καπιταλισμού; Αυτό, όμως, δεν συνιστά αυταπάτη, τουλάχιστον, μεσομακροπρόθεσμα; Αλλά και αν είναι έτσι, τότε μια συμμαχία του ΣΥΡΙΖΑ δυνάμεις της αποκαλούμενης «αριστερής σοσιαλδημοκρατίας» σε τι θα αποβλέπει; Σε ένα «κοινωνικότερο» καπιταλισμό; Αυτό όμως δεν είναι συμβατό με την πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ. Ασφαλώς ο ΣΥΡΙΖΑ επιδιώκει ριζοσπαστικές μεταρρυθμίσεις αλλά τονίζει ότι αυτές πρέπει να είναι άρρηκτα συνυφασμένες σε ένα πλαίσιο ανατροπής, που θα αμφισβητεί την καπιταλιστική λογική και θα έχει σοσιαλιστικό ορίζοντα.

Να προσθέσω, επίσης, ότι η εκφώνηση και επιδίωξη μιας πολιτικής συμμαχίας που ξεκινά από το ΚΚΕ και την ΑΝΤΑΡΣΥΑ και φτάνει ως την αποκαλούμενη «αριστερά της σοσιαλδημοκρατίας» (ποια είναι;), όχι μόνο έχει πρόβλημα περιεχομένου αλλά εκ των πραγμάτων αποτελεί ένα λεκτικό παιχνίδι χωρίς αντίκρισμα, αφού είναι  μάλλον αδύνατη η συνάντηση ΚΚΕ και ΑΝΤΑΡΣΥΑ με την «αριστερή σοσιαλδημοκρατία»-φάντασμα.

Τέλος, να σημειώσω ότι άλλο «αριστερή σοσιαλδημοκρατία» και άλλο δυνάμεις από το χώρο της σοσιαλδημοκρατίας που δεν έχουν βασική ευθύνη για τη μετάλλαξή της, και οι οποίες εγκαταλείπουν κάθε μορφής σοσιαλδημοκρατικές αυταπάτες και κινούνται, με το δικό τους τρόπο και έμπρακτα, προς τα αριστερά και σε αμφισβήτηση του συστήματος, αφού με τις τελευταίες υπάρχουν σημαντικά περιθώρια συγκλίσεων και συνεργασιών.

Πέραν αυτών, οι συμμαχίες έχουν πρώτα απ’ όλα και κυρίως κοινωνική αλλά και ταξική διάσταση. Ο ΣΥΡΙΖΑ οφείλει να αναδειχθεί ηγεμονική δύναμη όχι μόνο ενός αριστερού πολιτικού μετώπου αλλά ταυτόχρονα και ενός κοινωνικού μπλοκ δυνάμεων που θα εκτείνεται από την εργατική τάξη, σε ένα πρωτοπόρο ρόλο , μέχρι τα μικρομεσαία στρώματα των πόλεων, τη μικρομεσαία αγροτιά, τον κόσμο της επιστήμης και της τέχνης και φυσικά τη νεολαία. Για τη συγκρότηση αυτής της πλατιάς συμμαχίας δεν χρειάζεται ο ΣΥΡΙΖΑ να αναδιπλωθεί προς το «κέντρο», αντίθετα απαιτείται να ριζοσπαστικοποιηθεί περαιτέρω με κοινωνικούς και λαϊκούς όρους, προκειμένου να ριζοσπαστικοποιήσει πολιτικά και ιδεολογικά τα μεσαία στρώματα, τα οποία συντρίβονται οικονομικά και αυτήν την ώρα είναι ανοιχτά σε ταχείες ριζοσπαστικές επανατοποθετήσεις.

4. Είναι προφανές ότι η σημερινή Ευρώπη δεν μπορεί να αποτελεί πρότυπο για την Αριστερά. Την ίδια στιγμή, οι κλυδωνισμοί που υφίσταται το «οικοδόμημα» προέρχονται κυρίως από τους εθνικούς εγωισμούς των κυβερνήσεων και τον δεξιό λαϊκισμό, συνθήκη επικίνδυνη για το άμεσο μέλλον. Τι σημαίνουν αυτά για τον ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ;

Η ευρωζώνη και η ΕΕ μεταλλάχθηκαν βαθύτατα και εξελίσσονται ταχύτατα σε ένα νέο ολοκληρωτικό υπερεθνικό μόρφωμα, εντός του οποίου οι κυρίαρχες πολιτικές ελίτ και οικονομικές τάξεις επιβάλλουν επιλογές κοινωνικής και εργασιακής διάλυση, νέες ιμπεριαλιστικές ιεραρχίες αλλά και νέες μορφές «αποικιοποίησης» σε βάρος των ασθενέστερων χωρών. Η συμμετοχή στην ευρωζώνη αλλά και στην ΕΕ δεν αφήνει περιθώρια εναλλακτικών πολιτικών επιλογών αλλά, στην ουσία, συνιστά αποδοχή πολιτικού προγράμματος και μάλιστα άγριας νεοφιλελεύθερης κατεύθυνσης.

Το τραγικό είναι ότι η ευρωζώνη και η ΕΕ δεν μεταρρυθμίζονται ούτε επαναθεμελιώνονται αλλά μόνο ανατρέπονται.

Γι’ αυτό οι προοδευτικοί και σοσιαλιστικοί δρόμοι σε κάθε χώρα ή ομάδα χωρών της ευρωζώνης και της ΕΕ, δεν μπορούν να προχωρήσουν παρά μόνο σε ρήξη με την ευρωζώνη αλλά και την ΕΕ, με ό,τι αυτό και αν συνεπάγεται.

Δυστυχώς, όσο οι δυνάμεις της Αριστεράς δεν αμφισβητούν ριζοσπαστικά και με δύναμη την ευρωζώνη και την ΕΕ και αντίθετα συχνά συμβιβάζονται ή και εξωραΐζουν τον βαθύτατα  ιμπεριαλιστικό χαρακτήρα τους και τον αντεργατικό-αντικοινωνικό προσανατολισμό τους, τότε αφήνεται ανοιχτό το πεδίο σε κάθε λογής εθνικισμούς και στο δεξιό ακόμα και ακροδεξιό λαϊκισμό, να επωφελούνται και να «ψαρεύουν» στα θολά νερά!

Read more...

Γ. Δελαστίκ: Κυβέρνηση Μνημονιακών Ταλιμπάν

Του Γ.ΔΕΛΑΣΤΙΚ*

Υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης ο Κυριάκος Μητσοτάκης! Υπουργός Υγείας ο Άδωνις Γεωργιάδης! Δύο άτομα δηλαδή που γυαλίζει το μάτι τους – ο ένας ακραίος νεοφιλελεύθερος και ο άλλος ακροδεξιός- αναλαμβάνουν τη διάλυση ο πρώτος του δημόσιου τομέας και ο δεύτερος του δημόσιου συστήματος υγείας. Το μήνυμα που θέλησαν να στείλουν οι Σαμαράς και ο Βενιζέλος στον ελληνικό λαό για το πόσο εξτρεμιστικά μνημονιακή είναι η κυβέρνηση που συγκρότησαν, ελήφθη. Όλοι κατάλαβαν ότι έχουμε να κάνουμε με κυβέρνηση μνημονιακών ταλιμπάν. Άπαντες οι υπουργοί της μισητής κυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ είναι αποφασισμένοι να χώσουν τα χέρια τους ως τους αγκώνες στο αίμα εργαζομένων.

Ανακοίνωσαν τους στόχους τους ή τους διοχετεύουν στα μέσα ενημέρωσης ως «διαρροές». Πρώτα πρώτα θα στραγγαλίσουν τη δικαστική προστασία των συμβασιούχων με στόχο να απολύσουν πολύ γρήγορα 6.000 συμβασιούχους. Στη συνέχεια σκοπεύουν να απολύσουν 1.000 υπαλλήλους από τα ΕΛΤΑ, που σήμερα έχουν 7.500 υπαλλήλους με συμβάσεις αορίστου χρόνου έναντι 11.500 που είχαν πριν από λίγα χρόνια. Αμέσως μετά θα διαλύσουν ουσιαστικά τις τρείς αμυντικές βιομηχανίες ΕΑΒ, ΕΑΣ, ΕΛΒΟ που σήμερα που σήμερα απασχολούν 2.500 εργαζόμενους ώστε κάθε είδους οπλισμού να αγοράζεται από τους ξένους επικυρίαρχους. Οι κυβερνητικοί βρικόλακες του Σαμαρά και του Βενιζέλου όμως δεν αρκούνται στο αίμα των απολύσεων. Πάνω απ΄όλα θέλουν να μειώσουν τους μισθούς και τις συντάξεις. Με εγκύκλιο του Υπουργείου Εργασίας λοιπόν, πληροφορούν επισήμως τους εργοδότες ότι τώρα που έληξε η μετενέργεια, οι μισθοί των έως και 600.000 μισθωτών που μένουν χωρίς κλαδική σύμβαση μπορούν να μειωθούν μεσοσταθμικά περίπου 20%, με τη μείωση να μπορεί να φτάσει σε ορισμένες περιπτώσεις μέχρι και 40%! Όσο γι΄αυτούς που θα προσλαμβάνονται με ατομικές συμβάσεις, μπορούν να τους δίνουν 586 ευρώ μεικτά (ένα πεντακοσάρικο δηλαδή στο χέρι) και να τους απασχολούν έξι και όχι πέντε μέρες, καταργώντας το πενθήμερο!

Νέα επίθεση θα κάνει η κυβέρνηση και στις συντάξεις που ακόμη διατηρούνται σε ένα υποτυπωδώς αξιοπρεπές επίπεδο – των δικηγόρων, των μηχανικών, των δημοσιογράφων, των χημικών και κάποιων άλλων κλάδων. Μέχρι τις 30 Σεπτεμβρίου θέλουν ουσιαστικά να οδηγήσουν στα πρόθυρα της χρεοκοπίας τα αντίστοιχα ταμεία. Όχι ότι αφήνουν εκτός πεδίου βολής και τις άλλες συντάξεις. Κάθε άλλο. Ετοιμάζονται να περικόψουν άμεσα τις συντάξεις κατά περίπου 10%. Σε τραγική κατάσταση μάλιστα έχει περιέλθει ο Οργανισμός Ασφάλισης Ελεύθερων Επαγγελματιών (ΟΑΕΕ, με πυρήνα το παλιό ΤΕΒΕ). Αυτός έχει έλλειμμα 850 εκατομμύρια ευρώ και η κυβέρνηση θέλει να περικόψει δραστικά τις γλίσχρες ούτως ή άλλως συντάξεις που παρέχει, ενώ η τρόικα πιέζει να μπει κι άλλος φόρος όχι στα κέρδη, αλλά στον τζίρο όλων ανεξαρτήτως των μικρομεσαίων και μεγαλύτερων επιχειρήσεων ώστε να κλείνουν περισσότερες και γρηγορότερα! Ταχύτατα ωθείται προς την αποσύνθεση και ο ΕΟΠΥΥ, ο οποίος φτιάχτηκε ακριβώς γι’ αυτό – για να φάει και τα λεφτά καποιων υγειών ταμείων και να καταρρεύσει στη συνέχεια, διαλύοντας έτσι το δημόσιο σύστημα υγείας στην Ελλάδα. Ο στόχος αυτός προωθείται άριστα. Κάθε μέρα ο ΕΟΠΥΥ δημιουργεί νέα χρέη ύψους …10 εκατομμύρια, 300 εκατομμύρια το μήνα! Ήδη το σύνολο των χρεών του ξεπέρασε τα 2,5 δισεκατομμύρια ευρώ και η κυβέρνηση ετοιμάζεται να βάλει τους ασφαλισμένους να πληρώσουν όλο και μεγαλύτερο μέρος των εξετάσεων, αλλά και να ορίσει ανώτατο όριο στα νοσήλεια, οπότε οι φτωχοί άρρωστοι δεν θα μπορούν να πηγαίνουν στο νοσοκομείο! Θα πεθαίνουν μια χαρά στο σπίτι τους και θα γλιτώνει και το κράτος τις συντάξεις τους!

Μέσα σε αυτό το κλίμα κοινωνικού ολοκαυτώματος που προωθούν οι Γερμανοί, η ΕΕ και το ΔΝΤ σε συνεργασία με τους νέους «Τσολάκογλου» του Σαμαρά και του Βενιζέλου, οι πολιτικές εξελίξεις επιταχύνονται. Στο στρατόπεδο των δοσίλογων όσοι είναι λιγότερο εκτεθειμένοι αποχωρούν και την «κάνουν με ελαφρά πηδηματάκια» προετοιμάζοντας το πέρασμά τους στο μέτωπο του ΣΥΡΙΖΑ, αν αυτός βγεί πρώτο κόμμα στις επόμενες εκλογές, με στόχο να σώσουν το πολιτικό τομάρι τους. Πρώτη την έκανε η ΔΗΜΑΡ και μάλιστα με επικεφαλής τον «Κουίσλινγκ» Φώτη Κουβέλη, ο οποίος προσπαθεί να σώσει το κεφάλι του εμφανιζόμενος ως δήθεν επικεφαλής της απόφασης αποχώρησης αντί να περιμένει να εκδηλωθεί το εσωκομματικό πραξικόπημα εναντίον του. Στη συνέχεια αποχώρησε επισήμως από το ΠΑΣΟΚ η Αριστερή Πρωτοβουλία του Γιώργου Παναγιωτακόπουλου. Το διασκεδαστικότερο στην ΠΑΣΟΚική ιλαροτραγωδία είναι ότι μέχρι και οι «κηπουροί» του Γιωργάκη έχουν πλέον τη δυνατότητα να κάνουν βάσιμη κριτική στον Βενιζέλο από …αριστερά!!! Σαν να μην έφτανε αυτό, επανεμφανίστηκε με πολιτική παρέμβαση μέχρι κι ο ίδιος ο Γιωργάκης! Γέλασε και το παρδαλό κατσίκι!

Αυτοί όμως τη δουλειά τους κάνουν στην υγειά των κορόιδων. Δεν έχουν καθόλου σκοπό να σταματήσουν ποτέ να κάνουν τα ίδια, αν δεν ξεσηκωθούν τα θύματα της πολιτικής τους – οι εργαζόμενοι, οι νέοι, οι συνταξιούχοι, οι μικρομεσαίοι, οι άνεργοι.

*Δημοσιεύθηκε στο «Πριν» της Κυριακής 30 Ιουνίου 2013

Read more...

TAP: Μύθοι και Πραγματικότητα

Του ΘΑΝΑΣΗ ΠΕΤΡΑΚΟΥ*

Η επιλογή του TAP από τις εταιρείες του Shah Deniz II δίνει ένα προβάδισμα στον συγκεκριμένο αγωγό αλλά όπως είναι γνωστό και από τον αγωγό Μπουργκάς Αλεξανδρούπολη η αρχική επιλογή δεν σημαίνει και ολοκλήρωση του έργου. 

Η επιλογή του TAP, το ξεπούλημα του ΔΕΣΦΑ στα Αμερικανοαζέρικα συμφέροντα και μάλιστα αντί πινακίου φακής (είναι γνωστό ότι η τελική προσφορά των Αζέρων είναι η μισή της αρχικής και το ένα τρίτο της προσφοράς των Ρώσων) καθώς και η αιφνίδια αποχώρηση των Ρώσων από την προωθούμενη ιδιωτικοποίηση της ΔΕΠΑ συνδέονται άρρηκτα μεταξύ τους. Τα γεγονότα αυτά επιβεβαιώνουν την πλήρη υποταγή της κυβέρνησης Σαμαρά στις Αμερικανικές επιδιώξεις για έλεγχο των ενεργειακών «δρόμων» στα πλαίσια του ανταγωνισμού των ΗΠΑ με τη Ρωσία, αλλά και στις πιέσεις από την Ε.Ε.. Πρόσφατες είναι οι δηλώσεις του Επίτροπου Ενέργειας της Ε.Ε. κ Έντιγκερ στον Ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ Νίκο Χουντή ότι το πρώτο κριτήριο για την επιλογή των ΔΕΠΑ, ΔΕΣΦΑ δεν θα είναι το ύψος του τιμήματος αλλά αν ο υποψήφιοι αγοραστές είναι συμβατοί με την ενεργειακή πολιτική της Ε.Ε..

Είναι εγκληματικό να ξεπουλάει η κυβέρνηση το 66% του υπάρχοντος δικτύου αγωγών υψηλής πίεσης 512 χλμ , των 779 χλμ των κλάδων μεταφοράς και τις εγκαταστάσεις του υγροποιημένου Φ.Α της Ρεβυθούσας του ΔΕΣΦΑ για 400 εκ $, ή 606 εκ$ για το 100% και να πανηγυρίζει για τον ΤΑΡ ότι σημαίνει επενδύσεις 1,5 δις $ για 547 χλμ αγωγού υψηλής πίεσης επι Ελληνικού εδάφους. Τα δύο μέτρα και δύο σταθμά αποκαλύπτουν αφενός, το μέγεθος του ξεπουλήματος του ΔΕΣΦΑ και αφετέρου την ανευθυνότητα της Κυβέρνησης, που παραδίδει τον ΔΕΣΦΑ στην κρατική Αζέρικη Socar, με γνωστές τις ιδιαίτερες σχέσεις της με τις κρατικές εταιρείες της Τουρκίας BOTAS και TPAO με ότι αυτό συνεπάγεται. Επισημαίνεται ότι ο TAP θα συνδεθεί με τον αγωγό TANAP μήκους 2000 χλμ ( 80% SOCAR, 15% BOTAS, 5% TPAO , όλες κρατικές εταιρείες) που θα μεταφέρει το αέριο από το Αζερμπαϊτζαν στα σύνορά μας με προοπτική υλοποίησης ως το 2018. Σημειώνεται δε ότι στον TAP δεν υπάρχει κρατική ή ιδιωτική Ελληνική συμμετοχή.

Όσον αφορά στα οικονομικά οφέλη από την συμφωνία την κυβερνητική προπαγάνδα ότι «η άμεση ξένη επένδυση στην Ελλάδα ύψους 1,5 δισ. ευρώ» που θα δημιουργήσει «2.000 άμεσες και 10.000 έμμεσες νέες θέσεις εργασία» την καταρρίπτει η ίδια η έκθεση του ΙΟΒΕ για τον αγωγό σύμφωνα με οποία, οι μόνιμες θέσεις εργασίας που θα δημιουργηθούν μετά την ολοκλήρωση της κατασκευής του αγωγού θα είναι μόλις 100. Οπότε ο αγωγός TAP που κατά τον κ Σαμαρά αποτελεί «μοχλό εξόδου της Ελλάδας από την κρίση» με μόλις 100 θέσεις εργασίας μπορεί εύκολα να συμπεράνει ο κάθε ένας ότι δεν είναι μοχλός εξόδου από την κρίση όταν οι άνεργοι ξεπερνούν το 1.300.000 και επιπλέον η χώρα δένεται ακόμη περισσότερο στο Αμερικανικό άρμα αλλά και εξάρτηση από την Τουρκία δημιουργείται

Η κυβερνητική προπαγάνδα προσπαθεί να καλύψει τις γνωστές μέχρι τώρα αλήθειες της σύμβασης ( η σύμβαση δεν είναι πλήρως γνωστή)

που μεταξύ άλλων προβλέπεται:

• η θέσπιση ειδικού νομικού καθεστώτος για τη συγκεκριμένη εταιρεία-επενδυτή.
• ο φορέας του έργου θα μπορεί να αποφύγει την εφαρμογή του ελληνικού δικαίου επικαλούμενος το άρθρο 5 της σύμβασης, προνόμιο που κανείς άλλος ημεδαπός ή αλλοδαπός δεν απολαμβάνει στη χώρα.
• οι αποφάσεις της Επιτροπής Υλοποίησης είναι υπεράνω κάθε εσωτερικής νομοθεσίας
• και για 25 έτη δεν θα επιβάλλεται οιαδήποτε νέα φορολογία, ακόμη και αν συντρέχουν λόγοι εθνικής σημασίας!

Αλήθειες που θα αποκαλυφθούν όταν κοπάσει o επικοινωνιακός θόρυβος για να καλύψουν την ΕΡΤ.

Η Συμφωνία Κράτους Υποδοχής (Host government agreement) που περιλαμβάνει το ύψος των τελών διέλευσης, θέματα απαλλοτριώσεων, την πιθανή συμμετοχή του Ελληνικού Δημοσίου και διαδικαστικές λεπτομέρειες καθοριστικές για τη λειτουργία του αγωγού που δεν δημοσιοποιείται γεννά ερωτήματα για τους όρους της συμφωνίας και αν αυτή είναι τελικά επωφελής για το Ελληνικό Δημόσιο η πρόκειται για μια ακόμη λεόντεια σύμβαση υπέρ των ξένων συμφερόντων.

Όσον αφορά στην επίπλαστη γεωπολιτική αναβάθμιση της Ελλάδος, που διαφημίζει ο Πρωθυπουργός, αποτελεί άλλο ένα επικοινωνιακό τρίκ καθότι:

• Η ΕΛΛΑΔΑ δεν συμμετέχει στον αγωγό Ο TAP είναι απλά ένας αγωγός διέλευσης για την χώρα, συνεπώς η Ελλάδα δεν μετατρέπεται σε ενεργειακό κόμβο.
• Καμία διαπραγμάτευση δεν έχει γίνει ώστε να λαμβάνουμε ποσότητες Φυσικού Αερίου σε οικονομικά μειωμένες τιμές ως περιοχή διέλευσης .
• Καμία διαπραγμάτευση δεν έγινε αν θα λαμβάνουμε καν ποσότητες ΦΑ.
• Καμία διαπραγμάτευση δεν έγινε για διακλάδωση προς Βουλγαρία και όδευση προς την κεντρική Ευρώπη.
• Η μελέτη περιβαλλοντικών και κοινωνικών επιπτώσεων βρίσκεται ακόμη στο στάδιο της διαβούλευσης.
• Καμιά διαπραγμάτευση δεν έγινε με την Αλβανία για να επιλυθεί η ΑΟΖ μετά τα προβλήματα που έχουν προκύψει από την απόφαση του Συνταγματικού Δικαστηρίου της Αλβανίας.

Αντιθέτως ο μόνος κερδισμένος γεωπολιτικά από τον αγωγό είναι οι ΗΠΑ που κατάφεραν να πετύχουν μείωση της επιρροής της Ρωσίας στους ενεργειακούς διαδρόμους.

Η απεικόνιση του αγωγού στον χάρτη της Ελλάδος δεν την καθιστά ενεργειακό κόμβο. Το να το ισχυρίζεται ο πρωθυπουργός αυτό θυμίζει το «Ποντίκι που Βρυχάται».

Η Τουρκία έκανε μια εξαιρετική κίνηση για τα τουρκικά ενεργειακά συμφέροντα προχώρησε σε συμφωνία κατασκευής του TANAP, ο οποίος να ξεκινά από την Κασπία και να φτάνει μέχρι τα δυτικά σύνορα της Τουρκίας, στην ευρωπαϊκή Τουρκία. Με την συμφωνία αυτή καθίσταται η Τουρκία ενεργειακός κόμβος γιατί το αέριο της Κασπίας μετά την παρεμβολή ενός τουρκικού αγωγού, δίνει την δυνατότητα στην Τουρκία να αποφασίζει για το πόσο αέριο θα δίνει και πόσο θα κρατάει η ίδια καθότι θα μπορεί να τον ελέγχει.

Την ίδια στιγμή η χώρα μας με δεδομένο το ξεπούλημα του ΔΕΣΦΑ στερείται δυνατότητας έλεγχου στον αγωγό. Έλεγχο που θα μπορούσαμε να έχουμε μόνο με τη συμμετοχή της Δημόσιας Επιχείρησης.

Για τον ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ, η διαμόρφωση δημοκρατικού ενεργειακού σχεδιασμού αποτελεί αναγκαία προϋπόθεση για την προώθηση μεγάλων ενεργειακών σχεδίων, όπως οι αγωγοί. Ο ΣΥΡΙΖΑ σαφώς ενδιαφέρεται και για την γεωπολιτική αναβάθμιση της χώρας για να γίνει η Ελλάδα ενεργειακός κόμβος .Όμως αυτό προϋποθέτει ανεξάρτητη πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική και όχι πολιτική υποταγής στα ξένα συμφέροντα, προϋποθέτει ύπαρξη και ενεργό συμμετοχή ισχυρών Δημόσιων ενεργειακών επιχειρήσεων και φυσικά η επιλογή των αγωγών να εξυπηρετεί και να εντάσσεται και στον ενεργειακό σχεδιασμό της χώρας μας και όχι να εξυπηρετεί κυρίως τα ξένα συμφέροντα Η συγκεκριμένη επιλογή πρέπει να επισημανθεί πως δεν ήταν αποτέλεσμα ενεργού πολιτικής της χώρας μας, αλλά καθαρά εσωτερική στάθμιση συμφερόντων από μέρους του Κονσόρτσιουμ των εταιρειών του Shah Deniz και TAP. Σαφώς ανάμεσα στις δυο εναλλακτικές διαδρομές του TAP και του Napucco West προτιμότερη για τη χώρα μας είναι η επιλογή του TAP. Όμως δεν προσφέρει στη χώρα μας τα οφέλη που προπαγανδίζουν τα παπαγαλάκια της κυβέρνησης. Έχει αρνητικές επιπτώσεις, οι οποίες μεγενθύνονται από τον τρόπο που η κυβέρνηση χειρίστηκε την υπόθεση. Επιπλέον περιλαμβάνει σκοτεινά σημεία, τα οποία η κυβέρνηση οφείλει να αποσαφηνίσει άμεσα στην Βουλή, αφού καταθέσει όλα τα σχετικά έγγραφα της συμφωνίας και τα παραρτήματά τους.

*Ο Θανάσης Πετράκος είναι Βουλευτή Μεσσηνίας και υπεύθυνος του Τομέα Ενέργειας της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ.

Read more...

Γιώργος Αυγερόπουλος - Συνέντευξη για την ΕΡΤ στο antapocrisis.gr (Video)

Read more...

Δημήτρης Παπαχρήστος - Συνέντευξη για την ΕΡΤ στο antapocrisis.gr (Video)

Read more...

ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ: ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΡΤ ΣΤΟ ΣΤΟΧΑΣΤΡΟ ΕΑΣ, ΕΛΒΟ, ΕΑΒ & ΕΛΤΑ!

"ΣΤΡΩΣΑΝ ΧΑΛΙ" ΣΤΗΝ COSCO ΟΙ ΜΕΤΟΧΟΙ ΤΟΥ ΟΛΠ!

ΜΕ ΣΦΡΑΓΙΔΑ ΤΟΥ ΤΑΙΠΕΔ ΞΕΚΙΝΑΕΙ ΤΟ ΞΕΠΟΥΛΗΜΑ ΤΗΣ ΤΡΑΙΝΟΣΕ!

Σε απολύσεις-διαθεσιμότητες στις αμυντικές βιομηχανίες αλλά και στα ΕΛΤΑ στρέφεται η κυβέρνηση της φτωχοποίησης προκειμένου να καλύψει και τον στόχο των 12.300 απολύσεων που έχουν απομείνει από τις 15.000 που της έχει επιβάλει η τρόικα εξωτερικού, μετά το κλείσιμο της ΕΡΤ αλλά και αυτόν της διαθεσιμότητας 25.000 υπαλλήλων έως τα τέλη του έτους.

Νεότερες εισηγήσεις κάνουν λόγο όχι για «λουκέτο» στα Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα, αλλά συγχώνευση με την ΕΑΒ και την ΕΛΒΟ. Υπενθυμίζεται ότι συνολικά στις αμυντικές βιομηχανίες απασχολούνται 2.650 εργαζόμενοι (1.350 στην ΕΑΒ, 950 στα ΕΑΣ και 350 στην ΕΛΒΟ).

Υπενθυμίζεται ότι εφόσον δεν κλείσουν τα ΕΑΣ τότε η κυβέρνηση δεν μπορεί να προχωρήσει σε απολύσεις παρά μόνο σε διαθεσιμότητα κυρίως διοικητικών υπαλλήλων. Εκτιμάται δε, από δημοσιογραφικούς κύκλους, ότι εφόσον η κυβέρνηση πιάσει το στόχο για τις απολύσεις θα προχωρήσει σε συγχώνευση των τριών αμυντικών βιομηχανιών, ώστε να μην έχει κλυδωνισμούς από τα δεξιά της (και εντός και εκτός-βλ. Χρυσή Αυγή- ΝΔ).

Αναφορικά με τα ΕΛΤΑ θεωρείται ότι οι 7.500 υπάλληλοι αορίστου χρόνου αλλά και οι 700 συμβασιούχοι διανομείς είναι πολλοί και η κυβέρνηση θα προχωρήσει σε διαθεσιμότητες.

ΜΕ ΔΙΚΕΣ-ΕΞΠΡΕΣ Η ΑΠΟΛΥΣΗ 6.000 ΣΥΜΒΑΣΙΟΥΧΩΝ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ!

Νομοθετική ρύθμιση η οποία προβλέπει διαδικασίες-εξπρές για την εκδίκαση όλων των υφιστάμενων προσφυγών συμβασιούχων πρόκειται να καταθέσει το υπουργείο Δικαιοσύνης, με τον αρμόδιο υπουργό Χαράλαμπο Αθανασίου να δηλώνει αποφασισμένος να δώσει τέλος στις μακρόχρονες προσωρινές διαταγές που επιτρέπουν την προσωρινή παραμονή των εργαζομένων στη δουλειά τους.

Όπως αναφέρεται σε ρεπορτάζ του ημερησίου τύπου, και σύμφωνα με εκτιμήσεις, ο αριθμός των υπαλλήλων που παραμένουν στις θέσεις τους με προσωρινές διαταγές και όχι οριστικές δικαστικές αποφάσεις ανέρχεται σε περίπου 6.000.

Στόχος του υπουργείου είναι να τρέξουν γρήγορα οι υποθέσεις αυτές, που συνδέονται άμεσα με τιςλεγόμενες "μεταρρυθμίσεις"  στο Δημόσιο και τις μνημονιακές υποχρεώσεις που έχει αναλάβει ημνημονιακή κυβέρνηση καταστροφής του λαού και του τόπου.

"ΣΤΡΩΣΑΝ ΧΑΛΙ" ΣΤΗΝ COSCO ΟΙ ΜΕΤΟΧΟΙ ΤΟΥ ΟΛΠ!

Το Δημόσιο αποκτά το δικαίωμα παραχώρησης ποσοστού άνω του 51% των μετοχών του Οργανισμού Λιμένος ΠειραιώςΆνοιξε τυπικά ο δρόμος για την πώληση του ΟΛΠ, μετά την τροποποίηση, κατά τη Γενική Συνέλευση των μετόχων του Οργανισμού, των άρθρων που... προέβλεπαν παλαιότερα ότι το Δημόσιο υποχρεούται να κατέχει το 51% του ΟΛΠ.Ο όρος αυτός παύει και το Δημόσιο μπορεί να πουλήσει όσο ποσοστό θέλει, ακόμα και ολόκληρο τον Οργανισμό.

Όμως όπως έγραφε το newmoney.gr από το πρωί, ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος του ΟΛΠ, κ. Γ. Ανωμερίτης στην ουσία τάσσεται κατά της πώλησης και υπερ της παραχώρησης εκμετάλλευσης υπηρεσίων, θέση που υποστηρίζει και ο αντιπρόεδρος της κυβένησης, Ευ. Βενιζέλος.

Στην κυβέρνηση φαίνεται ότι αποφάσισαν να ρίξουν τους τόνους για το θέμα. Για τον λόγο αυτό το ΤΑΙΠΕΔ επέλεξε να βάλει στη διοίκηση του ΟΛΠ ένα χαμηλόβαθμο στέλεχός του, την κυρία Ελισάβετ Αργυροπούλου.

Σύμφωνα με πληροφορίες, θα επιχειρηθεί να δοθεί λύση για τον ΟΛΠ με συναίνεση όλων των πλευρών.

Εν τω μεταξύ, ολοκληρώθηκε η Γενική Συνέλευση των μετόχων του Οργανισμού Λιμένος Πειραιά η οποία και ψήφισε ομόφωνα όλα τα θέματα, τα οποία ετέθησαν για τον Οικονομικό Απολογισμό του 2012 και τις προοπτικές του 2013.

Στην κύρια και βασική ομιλία του ο Πρόεδρος και Δ/νων Σύμβουλος κ. Γιώργος Ανωμερίτης τόνισε ότι για την ΟΛΠ Α.Ε. το 2012 ήταν η τρίτη κερδοφόρα χρονιά και ότι το 2013 θα είναι ακόμα καλύτερο.

Ανέφερε τις θέσεις του ευρωπαϊκού λιμενικού συστήματος για το ιδιοκτησιακό και τις παραχωρήσεις, υπογραμμίζοντας ότι «το ισχύον νομοθετικό πλαίσιο του Μνημονίου ΙΙΙ, (Ν. 4093/2012) μιλάει "για αξιοποίηση των λιμένων μέσω παραχωρήσεων και όχι μέσω πώλησης των μετοχών τους".

Φυσικά όλα τα θέματα ιδιωτικοποιήσεων θα συζητηθούν εισηγητικά, όπως συμφωνήθηκε, μεταξύ ΤΑΙΠΕΔ και ΟΛΠ Α.Ε. σε σύσκεψη υπό τον Υπουργό Ναυτιλίας και Αιγαίου κ. Μιλτιάδη Βαρβιτσιώτη και στη συνέχεια η Κυβέρνηση θα λάβει τις τελικές της αποφάσεις».

Ο κ. Γιώργος Ανωμερίτης ανέφερε αναλυτικά τα μεγέθη, τις ευκαιρίες και τις προοπτικές για τους κλάδους εμπορευματοκιβωτίων, αυτοκινήτων (car terminal) και κρουαζιέρας, καταλήγοντας ότι ο ΟΛΠ Α.Ε., ο οποίος είναι λόγω του μεγέθους του το εθνικό λιμάνι της χώρας, στους δύσκολους αυτούς καιρούς θα γίνει η κύρια ''μηχανή ανάπτυξης'', όπως χαρακτήρισε τα λιμάνια και ο Επίτροπος Slim Kalas.

Στη Γενική Συνέλευση, μίλησε επίσης ο Πρόεδρος της ΟΜΥΛΕ κ. Γιώργος Γεωργακόπουλος, ο οποίος καταφέρθηκε με επιχειρήματα κατά της ιδιωτικοποίησης των λιμανιών της χώρας.

Στην Τακτική Γενική Συνέλευση συμμετείχαν μέτοχοι, οι οποίοι εκπροσωπούσαν το 82,72% των μετοχών και φυσικά το ΤΑΙΠΕΔ, το οποίο πρότεινε και η Γ.Σ. εξέλεξε ως νέο μέλος του Δ.Σ., την κυρία Ελισάβετ Αργυροπούλου, στέλεχος του ΤΑΙΠΕΔ.

ΜΕ ΣΦΡΑΓΙΔΑ ΤΟΥ ΤΑΙΠΕΔ ΞΕΚΙΝΑΕΙ ΤΟ ΞΕΠΟΥΛΗΜΑ ΤΗΣ ΤΡΑΙΝΟΣΕ!

Την έναρξη της διαδικασίας ξεπουλήματος της ΤΡΑΙΝΟΣΕ ανακοίνωσε σήμερα το ΤΑΙΠΕΔ, σημειώνοντας ότι «η διαγωνιστική διαδικασία θα ξεκινήσει αμέσως μετά την ολοκλήρωση της σχετικής διαβούλευσης με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή», η οποία βρίσκεται, όπως αναφέρεται, «στο τελικό στάδιο».

«To Διοικητικό Συμβούλιο του ΤΑΙΠΕΔ κατά τη σημερινή του συνεδρίαση ενέκρινε τη διαδικασία, το χρονοδιάγραμμα και τους όρους αξιοποίησης για την πώληση του 100% των μετοχών και τη μεταβίβαση του ελέγχου της ΤΡΑΙΝΟΣΕ σε επενδυτή που θα επιλεγεί μέσω διεθνούς, ανοιχτού, πλειοδοτικού διαγωνισμού.

Η διαγωνιστική διαδικασία θα ξεκινήσει αμέσως μετά την ολοκλήρωση της σχετικής διαβούλευσης με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η οποία βρίσκεται στο τελικό στάδιο», αναφέρεται στην ανακοίνωση.

Παρασκευή 28 Ιουνίου 2013.

Read more...

Γ. Δελαστίκ: Έρχονται οι Αζέροι τώρα που ο Σαμαράς έδιωξε τους Ρώσους

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΔΕΛΑΣΤΙΚ*

Σήμερα θα ανακοινώσει και επίσημα στο Μπακού, την πρωτεύουσα του Αζερμπαϊτζάν, την απόφασή της για την κατασκευή του Διαδριατικού Αγωγού (TAP) που θα μεταφέρει αζερινό φυσικό αέριο μέσω Τουρκίας, Ελλάδας και Αλβανίας στη νότιο Ιταλία, η πολυεθνική κοινοπραξία που εκμεταλλεύεται το κοίτασμα Σαχ Ντενίζ 2 στην Κασπία Θάλασσα.

Ικανοποιείται έτσι η απαίτηση των ΗΠΑ να κατασκευαστεί οπωσδήποτε ένας αγωγός που να μεταφέρει αζερινό φυσικό αέριο στην Ευρώπη προκειμένου να μειωθεί η εξάρτησή της από το ρωσικό φυσικό αέριο. Αρχικά οι Αμερικανοί απαιτούσαν να κατασκευαστεί ο διαφορετικής διαδρομής αγωγός «Ναμπούκο» (Ναβουχοδονόσορ!), που ήταν διπλάσιας χωρητικότητας από τον TAP. Συγκεκριμένα ο Nabucco θα μπορούσε να μεταφέρει 32 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα φυσικού αερίου ετησίως, ενώ ο TAP μόνο 16 δισ. κ.μ., εκ των οποίων μάλιστα τα 6 δισ. κ.μ. θα μένουν στην Τουρκία και μόνο 10 δισ. κ.μ. θα προωθούνται στην Ιταλία.

Το αρχικό μεγαλεπήβολο σχέδιο προσέκρουσε σε δύο πολύ σοβαρούς παράγοντες. Πρώτον, στην απροθυμία των Ευρωπαίων με επικεφαλής τους Γερμανούς να χρηματοδοτήσουν τον Nabucco, που το κόστος του έφτανε γύρω στα 12 με 14 δισεκατομμύρια ευρώ. Δεύτερον και θεμελιώδες, αποδείχθηκε ότι το Αζερμπαϊτζάν δεν είχε και δεν επρόκειτο για δεκαετίες ίσως να έχει τόσο πολύ φυσικό αέριο για να γεμίσει τον αγωγό! Επιπροσθέτως, ανεδαφικοί αποδείχθηκαν και οι αρχικοί αμερικανικοί υπολογισμοί ότι το αέριο που έλειπε από το Αζερμπαϊτζάν θα μπορούσε να συμπληρωθεί με αέριο από το Τουρκμενιστάν, στην ανατολική ακτή της Κασπίας.

Ετσι καταρτίστηκε ένα σχέδιο για έναν συρρικνωμένο αγωγό, τον Nabucco West, ισοδύναμο του TAP ως προς τη χωρητικότητα (μόνο 16 δισ. κ.μ. τον χρόνο) αλλά με κόστος περίπου 50% υψηλότερο από τον TAP, καθώς θα είχε σχεδόν 50% μεγαλύτερο μήκος. Πέρυσι ο Ερντογάν έκανε μια εξαιρετική κίνηση για τα τουρκικά ενεργειακά συμφέροντα. Συμφώνησε με τον Αλιέφ του Αζερμπαϊτζάν να φτιάξουν οι δυο τους έναν δικό τους αγωγό φυσικού αερίου, τον TANAP, κόστους 6 δισεκατομμυρίων ευρώ, ο οποίος να ξεκινά από την Κασπία και να φτάνει μέχρι τα δυτικά σύνορα της Τουρκίας, στην ευρωπαϊκή Τουρκία!

Με την κατασκευή του αγωγού αυτού ο Ερντογάν πετυχαίνει δύο πράγματα. Πρώτον, καθιστά όντως την Τουρκία ενεργειακό κόμβο γιατί οποιοσδήποτε ευρωπαϊκός αγωγός μεταφοράς φυσικού αερίου από το Αζερμπαϊτζάν ή άλλη χώρα της Κασπίας καθίσταται πλέον πολύ πιο φθηνός, αφού το αέριο δεν θα το παραλαμβάνει στην Κασπία, αλλά στην Ευρωπαϊκή Τουρκία - δηλαδή κάπου 2.000 χιλιόμετρα πιο κοντά, πληρώνοντας μόνο τέλη διέλευσης στους Τούρκους και όχι κόστος κατασκευής αγωγού.

Δεύτερον και σημαντικότερο, από τη στιγμή που το αέριο της Κασπίας θα παραδίδεται στους Ευρωπαίους μετά την παρεμβολή ενός τουρκικού αγωγού, ο Ερντογάν είναι αυτός που θα αποφασίζει για το πόσο αέριο θα δίνει π.χ. στον TAP, πόσο θα κρατάει η χώρα του, αν θα παρουσιάζονται «καθυστερήσεις» και «βλάβες» στη ροή του αερίου για πολιτικούς λόγους! Σε περίπτωση δηλαδή που υπάρχει π.χ. ένταση στις ελληνοτουρκικές σχέσεις και η ΕΕ στηρίζει την Αθήνα (μιλάμε εντελώς υποθετικά, όπως καταλάβατε), δεν αποκλείεται καθόλου να διαταράσσεται η ροή φυσικού αερίου στον TAP.

Αυτό, προσωπικά, μας είναι εντελώς αδιάφορο όσο η Ελλάδα προμηθεύεται ρωσικό κατά κύριο λόγο φυσικό αέριο. Επειδή όμως έχουμε την υποψία ότι ενδεχομένως η Ουάσιγκτον πιέσει την Ελλάδα στο μέλλον να αγοράζει και η χώρα μας αζερινό αέριο, θέλουμε να προειδοποιήσουμε από τώρα ότι κάτι τέτοιο είναι πολύ επικίνδυνο. Σε καμιά περίπτωση η Ελλάδα δεν πρέπει να καταστεί ενεργειακός όμηρος της Τουρκίας, κάτι τέτοιο θα ήταν εγκληματικό εκ μέρους της πολιτικής ηγεσίας της Αθήνας.

Ομολογούμε ότι μας έχει ανησυχήσει πολύ ο ύποπτος τρόπος που ο Αντώνης Σαμαράς έδιωξε τους Ρώσους από την ιδιωτικοποίηση της ΔΕΠΑ και του ΔΕΣΦΑ, παρόλο που πρόσφεραν τα διπλάσια λεφτά. Υλοποιούσε άραγε προαποφασισμένο σχέδιο ξένων για εκδίωξη των Ρώσων, μετά την οριστική και αμετάκλητη υπονόμευση εκ μέρους του Γιώργου Παπανδρέου του ρωσικού αγωγού φυσικού αερίου South Stream αναφορικά με τη διέλευσή του από την Ελλάδα;

Αν όντως το βρώμικο παιχνίδι κατά της Μόσχας που παίχθηκε με τη ΔΕΠΑ και τον ΔΕΣΦΑ ήταν όντως τμήμα σχεδίου και όχι απλώς εξυπηρέτηση συγκεκριμένων επιχειρηματικών συμφερόντων, η κατάσταση είναι όντως επικίνδυνη. Αν υπήρξε σχέδιο, σίγουρα συμπεριλαμβάνει στην εξέλιξή του και την αγορά από την Ελλάδα αζερινού αερίου - δηλαδή την ενεργειακή ομηρεία της χώρας μας από την Αγκυρα! Δυστυχώς, αυτό θα το διαπιστώσουμε πολύ αργά, γιατί το 2018 το νωρίτερο θα αρχίσει η λειτουργία του TAP...

*Δημοσιεύθηκε στο "Έθνος" την Παρασκευή 28 Ιουνίου 2013.

Read more...

Το Τραγούδι της ημέρας - 28/6/2013

Read more...

Γ. Τόλιος: Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και Συνεργασία της Αριστεράς

Toυ ΓΙΑΝΝΗ ΤΟΛΙΟΥ*

 Τα τεράστια προβλήματα που έχει σωρεύσει η τρικομματική κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ ένα χρόνο μετά τις εκλογές, κάνουν περισσότερη επίκαιρη τη συγκρότηση αριστερής κυβέρνησης. Μιας κυβέρνησης που με «κορμό» τις δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ και εξασφάλιση της μέγιστης δυνατής συμμετοχής ή στήριξης των δυνάμεων της ευρύτερης Αριστεράς, θα φέρει σε πέρας το «τιτάνιο» έργο της προοδευτικής εξόδου από την κρίση, με την αντιστροφή της φτωχοποίησης του λαού, την οικονομική ανασυγκρότηση, την αντιμετώπιση της ανεργίας, την κοινωνική και πολιτιστική αναγέννηση της χώρας. Αυτά πρέπει να είναι από τα βασικά προτάγματα των αποφάσεων του συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ.

Ωστόσο η επίτευξη της μέγιστης δυνατής συσπείρωσης των αριστερών δυνάμεων, για δημιουργία αριστερής κυβέρνησης και κυρίως για την υλοποίηση ενός αριστερού προγράμματος, προσκρούει σε δύο δυσκολίες: Η πρώτη είναι η επιδίωξη «συνεργασίας για τη συνεργασία» και η δεύτερη η «άρνηση της συνεργασίας» λόγω των δυσκολιών. Στο σωστό χειρισμό των δύο αυτών «κινδύνων», κρίνονται «εν τέλει» πολιτικά όλες οι δυνάμεις της Αριστεράς και πρώτα απ’ όλα ο ΣΥΡΙΖΑ. Δυστυχώς η αντίληψη που εκπέμπεται από το κείμενο «κορμού» των Θέσεων, εμπεριέχει σοβαρά ελλείμματα θεώρησης των «κινδύνων».! Κατ’ αρχήν υπάρχει διάχυτη η αντίληψη επιδίωξη συνάθροισης δυνάμεων ευρέως φάσματος στο όνομα δημιουργίας «κυβέρνησης της αριστεράς», υποτιμώντας το πολιτικό πλαίσιο της συσπείρωσης που τελικά καταλήγει σε καθαρό «κυβερνητισμό» («κυβέρνηση για την κυβέρνηση»).! Ασφαλώς ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μένει αδιάφορος στη συγκρότηση μιας ευρύτερης πολιτικής και κυβερνητικής πλειοψηφίας, αλλά αντίθετα την επιδιώκει. Ωστόσο υπάρχει ένα κρίσιμο ζήτημα, το «προγραμματικό πλαίσιο» της συνεργασίας. Οι «γέφυρες» που ρίχνονται προς άλλες αντιμνημονιακές δυνάμεις δεν είναι για να μετακινηθεί ο ΣΥΡΙΖΑ σε «κεντρώες» θέσεις, αλλά αντίθετα οι άλλες δυνάμεις να κινηθούν προς τα αριστερά, τουλάχιστον σε βασικά ζητήματα. Μόνο τότε ενισχύονται οι προϋποθέσεις εφαρμογής του αριστερού προγράμματος. Κατά συνέπεια η αντίληψη να κάνουμε «σκόντο» και να «στρογγυλέψουμε» τις θέσεις μας προκειμένου να διευκολύνουμε την ευρύτητα συσπείρωσης, αποτελεί αφετηρία «αναδίπλωσης» και εγκατάλειψης των αριστερών «αιχμών» και της αριστερής «ψυχής» του προγράμματος. Όμως μη ξεχνάμε ότι με το πρόγραμμα της «Αθηναΐδας» φτάσαμε στο 27%, ενώ η μερική υποχώρηση από αυτό, καθώς και άλλες ενέργειες τον τελευταίο χρόνο, έχουν καθηλώσει τα ποσοστά επιρροής του.

Αυτή ωστόσο είναι η μία όψη του ζητήματος. Η άλλη αφορά τη στάση του ΣΥΡΙΖΑ απέναντι στις άλλες δυνάμεις της Αριστεράς και κυρίως προς το ΚΚΕ και ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Είναι γεγονός ότι από άποψη αρχής, ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ανοικτός σε συνεργασίες και κατά καιρούς επαναλαμβάνει την πρόσκληση για κοινή δράση, εισπράττοντας μόνιμα αρνητική απάντηση (από το ΚΚΕ σε πολιτικό και κοινωνικό επίπεδο, ενώ από την ΑΝΤΑΡΣΥΑ κυρίως σε πολιτικό επίπεδο). Οι ευθύνες των δύο πολιτικών χώρων για άρνηση «κοινής δράσης» σε θέματα που υπάρχει «κοινός τόπος» είναι εμφανείς, γεγονός που οδηγεί αντικειμενικά σε ορισμένους συντρόφους σε αυθόρμητες τάσεις απόρριψης κάθε ιδέας συνεργασίας. Όμως νομίζω ότι χρειάζεται προσεκτικότερη ανάγνωση των δεδομένων. Ας έλθουμε προς στιγμήν στη θέση των άλλων, οι οποίοι βλέπουν το ΣΥΡΙΖΑ με καχυποψία λόγω ταλαντεύσεων και υπαναχωρήσεων από επίσημες θέσεις, καθώς και «ενεργειών» που δεν ενισχύουν αλλά αποδυναμώνουν την πολιτική του αξιοπιστία. Κατά συνέπεια από την πλευρά μας χρειάζεται να εκπέμπουμε και να υπηρετούμε σταθερά τα αριστερά μας προτάγματα, να εμπεδώνουμε κλίμα αξιοπιστίας και ταυτόχρονα με συνεχείς πρωτοβουλίες, να εγκαλούμε για «κοινές δράσεις» σε διακηρυγμένες κοινές θέσεις. Η εμμονή των άλλων στην άρνηση, θα έχει πολιτικό κόστος και αντίστοιχα πολιτικά οφέλη στο ΣΥΡΙΖΑ. Άλλωστε αυτή η σταθερή στάση «διαλόγου και κοινής δράσης της Αριστεράς» ήταν από τους βασικούς παράγοντες που οδήγησε στη δημιουργία του ΣΥΡΙΖΑ μαζί και στην «απογείωση» του στο 27% στις τελευταίες εκλογές. Η υπομονή και εμμονή στην ίδια στάση αρχών για την υπόθεση της Αριστεράς και τελικά του ελληνικού λαού, θα πρέπει χωρίς ταλαντεύσεις να συνεχιστεί. Επί πλέον με βάση τις εξελίξεις, χρειάζεται να δώσουμε νέα ώθηση «ριζοσπατικοποίησης» των πολιτικών θέσεις (πχ για χρέος, ευρωζώνη, «μέσα μαζικής επικοινωνίας» κά, που προτείνει το κείμενο της «Αριστερής Πλατφόρμας»), καθώς και την κινηματική μας δράση, γεγονός που θα επιδράσει θετικά τόσο στις δυνάμεις που προσεγγίζουν από «δεξιά» το ΣΥΡΙΖΑ, ενώ από την άλλη θα δημιουργήσουμε καλύτερο έδαφος για κοινή δράση με τις δυνάμεις που κινούνται «αριστερά». Με λίγα λόγια χρειάζεται να κάνουμε σωστή «διαχείριση κινδύνων» συνεργασία των αριστερών δυνάμεων και θεωρώ ότι το όφελος για το ΣΥΡΙΖΑ, την Αριστερά και συνολικά για την ελληνική κοινωνία θα είναι πολύ μεγάλο.

*Μέλος της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ

Παρασκευή 28 Ιουνίου 2013

Read more...

ΡΑΔΙΟΜΕΓΑΡΟ ΕΡΤ: ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΩΝ ΑΠΟΛΥΜΕΝΩΝ ΤΩΝ ΤΣΙΜΕΝΤΩΝ ΧΑΛΚΙΔΑΣ!

Πηγή: iskra.gr

18η ΜΕΡΑ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗΣ ΣΥΝΕΧΕΙΑΣ ΣΤΗΝ ΑΓ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ!

Ο ΣΥΡΙΖΑ ΠΡΟΤΕΙΝΕΙ ΤΗ ΣΥΣΤΑΣΗ ΕΞΕΤΑΣΤΙΚΗΣ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ ΓΙΑ ΤΟ "ΛΟΥΚΕΤΟ" ΣΤΗΝ ΕΡΤ

Συγκλονιστική ήταν η παρουσία την Πέμπτη (27/6) το βράδυ των εκατοντάδωναπολυμένων των Τσιμέντων Χαλκίδας, οι οποίοι με τις χαρακτηριστικές κίτρινες φανέλες τους έδωσαν οργανωμένα και μαζικά τοπαρόν στο Ραδιομέγαρο της Αγ. Παρασκευής, εκφράζοντας κατ’ αρχήν τα αιτήματά τους για την επαναλειτουργία των Τσιμέντων στη Χαλκίδα αλλά και την αλληλεγγύη τους στους απολυμένους εργαζόμενους της ΕΡΤ.

Την Κυριακή (30/6) αναμένεται να προσέλθουν οργανωμένα και μαζικά στο Ραδιομέγαρο οι απολυμένοι της εταιρίας «Κατσέλης», ενώ αύριο Σάββατο (29/6) πολλοί εργαζόμενοι, μετά από τη μεγάλη Πανελλαδική συγκέντρωση πολιτικής ανατροπής, που διοργανώνουν στην Πλατεία Καραϊσκάκη στην Αθήνα στις 11:30 σειρά από Συνδικαλιστικές Ομοσπονδίες, θα κατευθυνθούν στοΡαδιομέγαρο της Αγίας Παρασκευής.

Εκ των πραγμάτων, το Ραδιομέγαρο της Αγίας Παρασκευής μπορεί να μετατραπεί σε πόλο συσπείρωσης όλων των απολυμένων σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα απ’ όλη, αν είναι δυνατόν,την Ελλάδα και σε χώρο διεκδίκησης θέσεων εργασίας αλλά και μάχης για μια προοδευτική αλλαγή στη χώρα.

Στο μεταξύ, σήμερα Παρασκευή (28/6), αναμένεται να προσέλθει ξανά πλήθος κόσμου στο Ραδιομέγαρο, δίνοντας συνέχεια στον αγώνα για ενημέρωση και πολιτισμό, ενώ ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχουν οι συζητήσεις και οι μουσικές εκδηλώσεις που θα πραγματοποιηθούν στο χώρο.

ΑΣΤΟΧΗ ΚΑΙ ΑΔΙΕΞΟΔΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΤΗΣ ΕΡΤ ΜΕ ΤΟΝ ΠΑΝΤΕΛΗ ΚΑΨΗ

Χωρίς κανένα αποτέλεσμα ολοκληρώθηκε και η νέα , απαράδεκτη και αποπροσανατολιστική έτσι και αλλοιώς , συνάντηση των εργαζομένων της ΕΡΤ με τον Παντελή Καψή, υφυπουργό αρμόδιο για τη δημόσια ραδιοτηλεόραση.

Ο Παντ. Καψής επέμεινε στη συγκρότηση ενδιάμεσου φορέα για τη μελλοντική "δημόσια" ραδιοτηλεόραση, ο οποίος ενδιάμεσος φορέας με μια κυβερνητική μεθόδευση διάσπασης τωνεργαζομένων και εκβιασμού για την αποδοχή από μέρους τους των απολύσεων και της διάλυσης της ΕΡΤ, θα προσλάβει 2000 εργαζόμενους της ΕΡΤ με δίμηνες συμβάσεις!!!

Αυτονόητα οι εργαζόμενοι της ΕΡΤ απέρριψαν κατηγορηματικά την πρόταση-παγίδα του Παντ. Καψή και επέμειναν στην άμεση επαναλειτουργία της ΕΡΤ με όλους, ανεξαιρέτως , τους εργαζόμενους.

Κύκλοι της Αριστεράς, πάντως, τόνιζαν ότι αυτός ο δήθεν-διάλογος εργαζομένων-Καψή όχι μόνο είναιάνευ νοήματος αλλά και εξυπηρετεί μόνο την κυβέρνηση , η οποία επιχειρεί να εξωραίσει κατ'αυτόν τον τρόπο την πραξικοπηματική πολιτική της και να "νομιμοποιήσει" , ματαίως βέβαια, ταπραξικοπηματικά τετελεσμένα σε βάρος της ΕΡΤ.

Οι ίδιοι κύκλοι τόνιζαν ότι ο μόνος δρόμος είναι αυτός της ακλόνητης ενότητας και του αποφασιστικού,από θέσεις αρχών, αγώνα των εργαζομένων μέσα και έξω από το Ραδιομέγαρο και στιςεγκαταστάσεις της ΕΡΤ σε όλη την Ελλάδα! 

Ο ΣΥΡΙΖΑ ΠΡΟΤΕΙΝΕΙ ΤΗ ΣΥΣΤΑΣΗ ΕΞΕΤΑΣΤΙΚΗΣ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ ΓΙΑ ΤΟ "ΛΟΥΚΕΤΟ" ΣΤΗΝ ΕΡΤ

Σήμερα το απόγευμα από τα Χανιά ο Αλέξης Τσίπρας υπογράμισε, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα καταθέσει μέσα στη βδομάδα πρόταση για τη συγκρότηση ΕΞΕΤΑΣΤΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ για τιςαπαράδεκτες κυβερνητικές μεθοδεύσεις σε βάρος της ΕΡΤ.

Συγκεκριμένα, η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ θα ζητά διερεύνηση ευθυνών για όσους έδωσαν εντολή νακλείσει παρανόμως η ΕΡΤ και για όσους λειτουργούς και εταιρείες εκτέλεσαν αυθαίρετα αυτές τις εντολές. Θα ζητά, επίσης, διερεύνηση ευθυνών για το γεγονός ότι η ΕΡΤ επί τόσο καιρό δεν ανοίγει , παρά την κατηγορηματική σχετική απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας. Η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ θα ζητά, επίσης, την εξέταση των ευθυνών για τις ζημιές του δημοσίου από το κλείσιμο της ΕΡΤ καθώς και τις ζημιές από την απαξίωση και τα διαφυγόντα κέρδη της ΕΡΤ.

Ολόκληρο το πρόγραμμα της Παρασκευής (28/6) στο Ραδιομέγαρο έχει ως εξής:

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΚΔΗΛΩΣΩΝ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ (28/6) ΣΤΟ ΡΑΔΙΟΜΕΓΑΡΟ!

18:30: Ανοιχτή συνέλευση των εργαζομένων των σωματείων του συντονιστικού "ΕΝΑΝΤΙΑ στην κατάργηση-συρρίκνωση Δημοσίων κοινωφελών φορέων, στις απολύσεις-εφεδρεία-διαθεσιμότητα και το μισθολόγιο-φτωχολόγιο " των Ομοσπονδιών  ΠΟΣΠΕΡΤ- Π.Ο.Θ.Α.-Π.Ο.Μ.Ε.Ε.Α.-Ο.Σ.Ε.Τ.Ε.Ε. και των σωματείων ΟΣΚ-ΙΓΜΕ-ΕΛΓΟ ΔΗΜΗΤΡΑ-Ε.Ι.Ν.-ΗΔΙΚΑ-ΑΤΤΙΚΟ ΜΕΤΡΟ ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ-ΟΚΑΑ-ΕΛΟΤ-ΕΓΝΑΤΙΑ-ΜΟΔ-ΔΕΠΑΝΟΜ-ΘΕΜΙΣ-ΚΕΠΕ-ΕΕΤΑΑ στον προαύλιο χώρο της ΕΡΤ.

***

19:30: Παράλληλη δράση: HAIRSPACE, χοροθεατρική παράσταση  στον προαύλιο χώρο του Ραδιομεγάρου,  με εγκατάσταση θεατρικού παιχνιδιού,  χορογράφος  Βίλμα Ανδριώτη

***

20:00: Ρεμπέτικη Κομπανία του Συνδικάτου Εργαζομένων ΙΓΜΕ - Καίτη Ζαραβέλα τραγούδι

***

ΜΟΥΣΙΚΑ ΣΥΝΟΛΑ ΕΡΤ: «ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΟΝ ΗΧΟ ΤΗΣ ΣΙΩΠΗΣ»  Ορχήστρα Σύγχρονη Μουσικής ΣΟΛΙΣΤΧρ.  Ζερπίνος ακορντεόν.

-Ο Γιάννης Αναγνωστάτος, Lolek, παρουσιάζει τις αγγλόφωνες μελωδίες του.

-Active Member σε μια μοναδική συναυλία.

-IQ69 Punk Rock

-Ανάπλους Alternative-Indie Rock με ελληνικό στίχο (Παπασωτηρίου Σωκράτης φωνητικά, Λαδιας Γιάννης κιθάρα, Ραχούτης  Θανάσης μπάσο-δεύτερα φωνητικά, Κορκολής  Τάκης πλήκτρα, Λέριος  Πάρις τύμπανα).

ΚΑΙ ΔΕΥΤΕΡΗ ΡΑΔΙΟΤΗΛΕΟΡΑΣΗ-ΜΑΪΜΟΥ ΣΕ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑ

Εκείνοι που εκτέλεσαν με συνοπτικές διαδικασίες το περιοδικό Ραδιοτηλεόραση με την κατηγορία ότι ήταν ένα «περιοδικό χωρίς αναγνώστες», τώρα βολεύονται στον κυβερνητικό καναπέ τους και την παρακολουθούν να γίνεται βορά ορνίων. Φαίνεται ότι τα έσοδα από τις «ανύπαρκτες»πωλήσεις του περιοδικού είναι άξια περιφρόνησης για την κυβέρνηση, όχι όμως και για τους επιτήδειους που προχώρησαν στην έκδοση και δεύτερου πειρατικού τεύχους.

Η ΕΣΗΕΑ, κάνοντας λόγο για εξώφθαλμη καπηλεία του ιστορικού περιοδικού, καταγγέλλει τη συνέχιση της ανεμπόδιστης απόπειρας ιδιοποίησης της περιουσίας της ΕΡΤ Α.Ε., «από φορείς ιδιωτικών συμφερόντων, οι οποίοι δρώντας παρασκηνιακά και τυχοδιωκτικά, εκμεταλλεύτηκαν την αναταραχή που έχει δημιουργηθεί από την πραξικοπηματική απόφαση της κυβέρνησης να βάλει λουκέτο στην δημόσια ραδιοτηλεόραση, με σκοπό τη λεηλασία της δημόσιας περιουσίας της ΕΡΤ ΑΕ, που αποτελεί και περιουσία και παρακαταθήκη του ελληνικού λαού.»

Η Συντονιστική Επιτροπή των Συνεργαζόμενων Ενώσεων του Τύπου:

- καταγγέλλει απερίφραστα την συνεχιζόμενη παράνομη, παράτυπη, αθέμιτα κερδοσκοπική, τυχοδιωκτική και πειρατική δεύτερη έκδοση του εντύπου υπό τον παραπλανητικό τίτλο «Ο κόσμος στη Ραδιοτηλεόραση» (εκδ. εταιρεία ΧΡΩΜΑΞΞ ΕΠΕ) που καπηλεύεται την περιουσία της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης,

- υπογραμμίζει την τεράστια ευθύνη των αρμόδιων αρχών και τις καλεί για άλλη μια φορά σε άμεση και δραστική παρέμβαση για την διαφύλαξη και προστασία τόσο των πνευματικών δικαιωμάτων όσο και των περιουσιακών στοιχείων της ΕΡΤ Α.Ε.

- τονίζει ότι η ενέργεια αυτή έρχεται ως «φυσική συνέχεια» της εκχώρησης τηλεοπτικών δικαιωμάτων της ΕΡΤ Α.Ε. μέσα από αδιαφανείς διαδικασίες

- δηλώνει ότι πολιτικά υπεύθυνη για την άθλια αυτή μεθόδευση είναι η πολιτική επιλογή για το «λουκέτο» στην ΕΡΤ Α.Ε., που άνοιξε τις ορέξεις σε αρπακτικά ιδιωτικά συμφέροντα να σκυλεύσουν τη δημόσια περιουσία

- δηλώνει για άλλη μια φορά ότι παραμένει σε αγωνιστική ετοιμότητα κι επιφυλακή μέχρι τη δικαίωση του αγώνα για την ενημέρωση και τη δημοκρατία

Πατηστε εδώ για να διαβάσετε το χθεσινό (27/6) ρεπορτάζ.

Παρασκευή 28 Ιουνίου 2013.

Read more...