Ερ: Με βάση τις διεργασίες στα κόμματα της συγκυβέρνησης και τα συμπτώματα εσωτερικής κρίσης που τα διαπερνούν ποια εκτίμηση κάνετε για τη βιωσιμότητα της κυβέρνησης;
Απ: Έχουμε μια συγκυβέρνηση που έχει μετατραπεί σε παράρτημα της τρόικας και σε τμήμα μεταγλώττισης των θεμελιωδών τροϊκανών επιλογών. Στην ουσία, αντί να κυβερνούν τη χώρα τα γνωστά τρία κόμματα, κυβερνούν οι τρείς «τροϊκανοί» εγκάθετοι της ΕΕ, της ΕΚΤ και του ΔΝΤ. Η Ελλάδα εγκαινίασε ένα νέο τύπο «αποικιοποίησης» μέσα στην ίδια την ευρωζώνη. Οι αποικίες παλιότερα ήταν στην περιφέρεια. Τώρα βρίσκονται μέσα στην ευρωζώνη, στην καρδιά της ΕΕ. Η διαφορά είναι ότι οι σύγχρονοι «αποικιοκράτες» δεν χρησιμοποιούν μόνο τη βία αλλά και τη συναίνεση με την εγχώρια ολιγαρχία, αφού κινούνται στην ίδια ευθεία επιλογών με το εγχώριο μεγάλο αστικό κατεστημένο.
Το 2013 θα είναι, ίσως, η σκληρότερη και αγριότερη χρονιά που θα έχει περάσει αυτή η χώρα και αυτός ο λαός μετά τον πόλεμο. Δεν βλέπω κανένα μέλλον σε αυτήν την κυβέρνηση. Το μόνο που τη διατηρεί είναι ο φόβος. Ο φόβος των συνεταίρων αν διαλύσουν το συνεταιρισμό και ο φόβος που συστηματικά ενσπείρουν στο λαό απέναντι σε μια εναλλακτική λύση. Η ύπαρξη της κυβέρνησης θα δοκιμασθεί σκληρά από τους πρώτους μήνες του νέου χρόνου.
Ερ: Καθώς είναι ορατές πια οι κινήσεις ανασύνταξης που σχεδιάζει ο Αντώνης Σαμαράς, πώς βλέπετε την επερχόμενη αναδιάταξη του πολιτικού σκηνικού; Επιταχύνεται και προς ποια κατεύθυνση;
Απ: Το μεταπολιτευτικό πολιτικό σκηνικό κατέρρευσε και σήμερα βλέπουμε να διαλύονται και τα ερείπιά του. Ο Α. Σαμαράς δεν είναι σε θέση να προβεί σε κινήσεις ανασύνταξης του σκηνικού. Αυτό που προσπαθεί είναι, κρυπτόμενος πίσω από την τρόικα και τη Γερμανική Ευρώπη, να διασωθεί, ματαίως, ο ίδιος και η παράταξή του σε βάρος των κυβερνητικών συνεταίρων του και φυσικά υποθηκεύοντας το μέλλον της χώρας. Βρισκόμαστε σε ένα οριακό σημείο. Είτε ο ΣΥΡΙΖΑ και όλες οι δυνάμεις της Αριστεράς θα καταφέρουν να συμβάλλουν άμεσα με τη συμπαράταξη και τη ριζοσπαστική τους παρέμβαση σε πολύ πιο ευρείες αριστερές ανακατατάξεις και διεξόδους στην κοινωνία και στην πολιτική είτε η χώρα κινδυνεύει να εισέλθει σε ένα μακρόχρονο τέλμα, αυταρχικό χειμώνα και βαθιά παρακμή.
Ερ: Θεωρείτε πως η κρίση των Ανεξάρτητων Ελλήνων οφείλεται στις αδυναμίες του κόμματος αυτού ή ότι, αντιθέτως, επιχειρείται η αποδυνάμωσή του, όπως άλλωστε και του αντιμνημονιακού τόξου;
Απ: Τα δομικά πολιτικά προβλήματα των Ανεξάρτητων Ελλήνων είναι πολλά, μεγάλα και μάλλον ανυπέρβλητα. Ωστόσο η πρόσφατη κρίση που ξέσπασε στους Ανεξάρτητους Έλληνες , μάλλον, δεν οφείλεται μόνο σε αυτά τα προβλήματα αλλά και σε μια προσπάθεια να τεθεί σε τροχιά διάλυσης ένας πολιτικός χώρος της κεντροδεξιάς που δεν φαίνεται να υπακούει εντελώς τυφλά στη μνημονιακή πειθαρχία.
Έτσι κι αλλιώς, όμως, η κρίση στους Ανεξάρτητους Έλληνες καταδεικνύει ότι μια συνεπής αντιμνημονιακή πρόταση και μάλιστα με προοδευτικό πρόσημο και προοπτική, δεν μπορεί να προκύψει ούτε από τον κεντροαριστερό ούτε από τον κεντροδεξιό χώρο αλλά μόνο από το χώρο της ριζοσπαστικής Αριστεράς.
Ερ: Ποιες θα είναι οι επιπτώσεις στη στρατηγική κυβερνητικών συνεργασιών του ΣΥΡΙΖΑ με δεδομένη την κρίση στους ΑΝ.ΕΛΛ. και τη σταθερή άρνηση του ΚΚΕ να συμπράξει με οποιονδήποτε τρόπο σε μια κυβέρνηση με τον ΣΥΡΙΖΑ;
Απ: Ο ΣΥΡΙΖΑ επιδιώκει μια κυβέρνηση της Αριστεράς που θα ακολουθήσει ένα συνεπές προοδευτικό πρόγραμμα με σοσιαλιστικό ορίζοντα και όχι μια κυβέρνηση της κεντρο-αριστεράς ή της κεντρο-αριστερο-δεξιάς που απλώς θα ανανεώσει με άλλους όρους τον καταστροφικό μνημονιακό προσανατολισμό της χώρας.
Ο ΣΥΡΙΖΑ στον αγώνα του για μια κυβέρνηση της Αριστεράς όχι μόνο δεν θα έχει πρόβλημα κυβερνητικών συνεργασιών αλλά αντιθέτως όσο ενισχύονται οι κοινωνικοί αγώνες και αυξάνεται η δική του πολιτική δυναμική τόσο οι ιδέες της συμπαράταξης όλων των αριστερών δυνάμεων θα σαρώνουν τις σημερινές δυσχέρειες, ενώ θα διαμορφώνονται και νέες μεγάλες προς τα αριστερά πολιτικές ανακατατάξεις που θα ανοίγουν δυνατότητες καινούργιων ευρύτερων προοδευτικών συμπράξεων.
Ερ: Την ώρα που η κυβέρνηση περνάει με σαρωτικούς ρυθμούς τα μέτρα που έχουν συμφωνηθεί με τη διεθνή εποπτεία, υπάρχει η αίσθηση ότι ο ΣΥΡΙΖΑ τηρεί στάση αναμονής, κάτι που μοιάζει να αντανακλάται και στις δημοσκοπήσεις, όπου φαίνεται η επιρροή του να μην ξεπερνά το 30%. Πώς μπορεί να αναβαθμίσει την παρέμβασή του και σε ποια κατεύθυνση;
Απ: Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει στο ενεργητικό του ένα μεγάλο επίτευγμα: το άλμα από το 4% , στο 27% και σε δημοσκοπικές καταγραφές που ξεπερνούν συχνά το 30%. Ως ΣΥΡΙΖΑ δεν φτάσαμε ως εδώ γιατί τηρήσαμε «στάση αναμονής». Ούτε σήμερα τηρούμε τέτοια στάση. Κάθε άλλο, δίνουμε πολύ σκληρό αγώνα μέσα και έξω από τη Βουλή, στην κοινωνία και στους κοινωνικούς αγώνες.
Δεν εκφράζουμε, όμως, αυτοϊκανοποίηση. Αντίθετα «ψάχνουμε» και «ψαχνόμαστε».
Αν φτάσαμε ως εδώ , αυτό οφείλετο σε μεγάλο βαθμό στο ριζοσπαστισμό του ΣΥΡΙΖΑ. Κι αυτήν την ώρα, κατά την προσωπική μου γνώμη, προκειμένου να δώσουμε μια νέα πνοή δυναμισμού και νέας ακόμα μεγαλύτερης δυναμικής στην επιρροή και στην εμπιστοσύνη απέναντί μας, χρειαζόμαστε ένα δεύτερο κύμα ριζοσπαστικοποίησης, πολιτικής , ιδεολογικής, προγραμματικής, οργανωτικής, κινηματικής.
Ερ: Πώς ερμηνεύετε την υπαγωγή της Κύπρου στο μνημόνιο υπό τη διακυβέρνηση ενός αριστερού κόμματος; Μπορούσε να την αποφύγει;
Απ: Κατά την προσωπική μου γνώμη και τονίζω το προσωπική, οι Κυπριακές κυβερνήσεις, εδώ και αρκετά χρόνια, διέπραξαν ένα διπλό λάθος: ενέταξαν πολύ αβασάνιστα την Κύπρο στο ευρώ και ακολούθησαν πολιτικές που δεν αμφισβήτησαν τα νεοφιλελεύθερα δόγματα, ιδιαίτερα στο χρηματοπιστωτικό τομέα.
Αυτήν την ώρα η Κύπρος ασφαλώς είχε εναλλακτική επιλογή απέναντι στη μνημονιακή επιτροπεία. Το κυπριακό μνημόνιο δεν ήταν μονόδρομος. Φυσικά ο άλλος δρόμος θα έφερνε μαζί του μεγάλες ρήξεις, μεγάλες προοδευτικές αλλαγές και προσωρινές δυσκολίες. Θα ήταν, όμως, προτιμότερος άμεσα και κυρίως μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα από την τροϊκανή μπότα στην Κύπρο.
Ερ: Τελικά όσοι κατεβήκατε σε χωριστή λίστα στην Πανελλαδική Συνδιάσκεψη θα ασκήσετε εσωκομματική αντιπολίτευση, όπως σας κατηγορούν; Ποιος ο λόγος αυτής της επιλογής;
Απ: Η διακριτή λίστα στη Συνδιάσκεψη υπήρξε το φυσιολογικό επακόλουθο διακριτών διαφορετικών θέσεων σε κρίσιμα θέματα. Για το χώρο μας οι διακριτές λίστες, στη βάση διαφορετικών απόψεων, δεν είναι κάτι το ασύνηθες ούτε σημαίνει διαίρεση και πολύ περισσότερο διάσπαση. Το Αριστερό Ρεύμα υπήρξε μέχρι τώρα μια κατ’ εξοχήν δύναμη ενότητας και ριζοσπαστικοποίησης του ΣΥΝ και του ΣΥΡΙΖΑ.
Αυτός ο ρόλος του Αριστερού Ρεύματος θα συνεχισθεί και δεν έχει καμία σχέση με το λεκτικό παράδοξο της «εσωκομματικής αντιπολίτευσης». Η Αριστερή πλατφόρμα, ως λίστα, με συγκεκριμένη πολιτική κατεύθυνση, δεν θα έχει ένα διαιρετικό αλλά ένα μεγάλο και εποικοδομητικό, ριζοσπαστικό και ενωτικό ρόλο για το ΣΥΡΙΖΑ και θα προσέθετα, με ένα τρόπο και ένα μεγάλο ενωτικό ρόλο για όλες τις δυνάμεις της μαχόμενης Αριστεράς.
Ερ: Υπάρχει περιθώριο συνθέσεων με δεδομένη την επίσημη θέση του ΣΥΡΙΖΑ ότι η έξοδος από το ευρώ είναι καταστροφική;
Απ: Συνθέσεις υπάρχουν στο πλαίσιο του ΣΥΡΙΖΑ και σε πολλά θέματα και η προσπάθειά μας είναι αυτές οι συνθέσεις να γίνονται όλο και πιο σαφείς, επίκαιρες, σύγχρονες και αιχμηρές.
Στο ΣΥΡΙΖΑ έχουμε ένα μεγάλο αδιαπραγμάτευτο προσανατολισμό: την ακύρωση των μνημονίων, τον αγώνα για τη διαγραφή ενός άδικου, ταξικού και μη βιώσιμου χρέους ή τουλάχιστον του συντριπτικά μεγαλύτερου μέρους του και την εφαρμογή ενός προοδευτικού προγράμματος ανασυγκρότησης με επίκεντρο ένα νέο δημόσιο τομέα και την εθνικοποίηση-κοινωνικοποίηση των τραπεζών. Και αυτό που ως ΣΥΡΙΖΑ τονίζουμε είναι ότι αυτές οι δεσμεύσεις μας δεν είναι υπό την αίρεση εκβιαστικών διλλημάτων ούτε μπαίνουν στην προκρούστια κλίνη ορίων και οριοθετήσεων από τρίτους και προς τρίτους.
Posts
