Αν είναι δυνατόν! Να πλακώνονται δημόσια ο ΣΥΡΙΖΑ με το ΠΑΣΟΚ για τον ιδιοκτήτη της διακήρυξης της 3ης του Σεπτέμβρη. Με τον μεν πρώτο να διατείνεται διά στόματος του προέδρου του ότι η διακήρυξη ανήκει στον λαό και όχι στο ΠΑΣΟΚ του Μνημονίου, το δε δεύτερο να φωνάζει ότι εδώ έχουμε απόπειρα κλοπής πολιτικής ιδιοκτησίας, διότι τέλος πάντων μιλάμε για το ιδρυτικό κείμενο του Κινήματος.
Γιατί διαδραματίζεται αυτό το ξεκατίνιασμα είναι ολοφάνερο. Το μεν ΠΑΣΟΚ μάζεψε από τα σκουπίδια τη φυλλοστόκα θέλοντας να δείξει ότι επιμένει στους σοσιαλιστικούς του μύθους. Οι δε εμπνευστές της σχετικής πρωτοβουλίας του ΣΥΡΙΖΑ είχαν τη φαεινή, με το δίχτυ μιας ξένης διακήρυξης παρελθόντων ετών, να πιάσουν ό,τι απέμεινε από αυτό που προφανώς θεωρούν μαρίδα της μεγάλης δημοκρατικής παράταξης. Προσθέστε στο πανηγύρι τις φάτσες της πρώτης σειράς στην Κοκκινιά, καθώς και τις νεοπαγείς εκφράσεις -δανεισμένες από το παλιατζίδικο του ΠΑΣΟΚ- όπως μεγάλη δημοκρατική παράταξη της αριστεράς (τι λε ρε φίλε!) και βγάλτε συμπέρασμα.
Ουδέν κακόν όμως... Αφού γίνεται κουβέντα για ιστορικές αναλογίες, ας προσθέσουμε κι εμείς κάνα δυο. Αναλογία πρώτη: Το ΠΑΣΟΚ που κατηγορεί τώρα τους κλέφτες κατηγορήθηκε τότε από την Αριστερά για το ίδιο αδίκημα -και μάλλον βάσιμα, αφού ούτε μια ιδέα δεν υπάρχει στη διακήρυξη που να μην ξεπατικώθηκε από δεκαετίες αγώνων και αναλύσεων της αριστεράς. Αναλογία δεύτερη: Η διακήρυξη, μια ιδιοφυής προσπάθεια του Ανδρέα να συμπλεύσει με τον ριζοσπαστισμό των καιρών, λειτούργησετότε συνειδητά και ως μια τεράστια μασέλα, προορισμένη να μασήσει την Αριστερά -πράγμα που εν πολλοίς κατάφερε. Ε, τη μασέλα που τόσα χρόνια τους καταδίωκε σκέφτηκαν να την αξιοποιήσουν τώρα και κάποιοι πεφωτισμένοι για να κάνουν μεγαλύτερο τον μεγάλο ΣΥΡΙΖΑ.
Καλόν είναι όμως να θυμόμαστε το τέλος της ωραίας ιστορίας. Το ΠΑΣΟΚ με την ιδρυτική διακήρυξη και την ανάλογη στρατηγική έδειξε τον εύκολο δρόμο για ριζικές αλλαγές, σε αντίθεση με τα δύσκολα της ρημαγμένης Αριστεράς. Και καβάλησε μέχρι να πεις κύμινο την εξουσία, για να καταντήσει κουρέλια και τη διακήρυξη και τον εαυτό του και τη χώρα. Αυτό δεν πρέπει να το βγάζουν απ’ τον λογαριασμό όσοι οραματίζονται την επανάληψη αυτού του παπανδρεϊκού colpo grosso. Είναι μια ιστορική αναλογία υπό αναμονή...
Posts
