Αναδημοσίευση από ISKRA.gr
Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΔΕΛΑΣΤΙΚ*
Τρομοκρατημένη είναι η γερμανική ηγεσία στο Βερολίνο ύστερα από τις εκθέσεις που οι συντάσσουν οι μυστικές υπηρεσίες του Τέταρτου Ράιχ αναφορικά με τα πιθανά αποτελέσματα των νέων ελληνικών βουλευτικών εκλογών που θα γίνουν στις 17 Ιουνίου. Η εκλογική κατάρρευση του ΠΑΣΟΚ, η οποία είχε ως άμεσο αποτέλεσμα την πολιτική περιθωριοποίησή του και την έναρξη πορείας διάλυσης και αντικατάστασής του από άλλο κεντροαριστερό κόμμα με άλλο όνομα, άλλη ιδεολογία και άλλη ηγεσία, έχει θορυβήσει την καγκελαρία. Συνδυαζόμενη μάλιστα με την τραγική αποδυνάμωση της ΝΔ υπό την ηγεσία του τραγελαφικού «κωλοτούμπα» Αντώνη Σαμαρά, επιτείνει τις γερμανικές ανησυχίες.
Απηυδισμένοι από την ανικανότητα των Ελλήνων πολιτικών Κουίσλινγκ και φοβούμενοι ότι οι άνθρωποι της Αθήνας δεν έχουν πλέον κανένα κύρος ώστε να τρομοκρατήσουν επαρκώς τους έλληνες ψηφοφόρους για να τους εξαναγκάσουν να ΝΔ με στόχο να βγει η δοσίλογη Δεξιά πρώτο κόμμα και όχι ο ΣΥΡΙΖΑ, οι Γερμανοί προχώρησαν προχτές σε συντονισμένες ενέργειες υψηλότατου πολιτικού συμβολισμού. Κατήργησαν ουσιαστικά το ελληνικό πολιτικό προσωπικό, παρά την γερμανολάγνα δουλοφροσύνη του και ανέλαβαν απευθείας οι ίδιοι οι Γερμανοί τον... προεκλογικό αγώνα των ελληνικών μνημονιακών δυνάμεων! Η ίδια η καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ προχώρησε σε μια απίστευτα προκλητική κίνηση. Πήρε τηλέφωνο τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κάρολο Παπούλια και του είπε τη «σκέψη» της –δηλαδή απαίτησε– παράλληλα με τις εκλογές της 17ης Ιουνίου να γίνει στην Ελλάδα και ένα ...δημοψήφισμα!!! Να κληθεί ο ελληνικός λαός να αποφασίσει αν θέλει το ευρώ ή όχι! Με εξαίρεση τις αποικίες και τις μητροπόλεις πριν μισόν αιώνα και πλέον, δεν έχει ακουστεί μια ξένη χώρα να απαιτεί να γίνει δημοψήφισμα σε άλλο κράτος!
Το θέμα δεν είναι ότι το ελληνικό Σύνταγμα, όπως και τα Συντάγματα ακόμη και των πιο «μαύρων» χωρών της Αφρικής, δεν επιτρέπει φυσικά σε μια υπηρεσιακή κυβέρνηση να προκηρύξει δημοψήφισμα – πόσο μάλλον που δεν υφίσταται καν μια Βουλή για να εγκρίνει, έστω τυπικά, την παράνομη πρόταση περί δημοψηφίσματος προερχόμενη από υπηρεσιακή κυβέρνηση. Δεν είναι μόνο το ότι δημοψήφισμα ήταν αδύνατον να γίνει στο πλαίσιο της συνταγματικής νομιμότητας. Από πολιτική σκοπιά ήταν πολύ χειρότερη η πλήρης αποχαλίνωση της Μέρκελ, η οποία απροκάλυπτα ήθελε να δείξει αλαζονικά σε όλη την Ευρώπη ότι οι χώρες της ευρωζώνης και της ΕΕ αποτελούν θλιβερές υποτελείς επαρχίες του Ράιχ και ότι όταν οι τοπικοί ηγέτες ...«νομάρχες» αδυνατούν να εφαρμόσουν την πολιτική που υπαγορεύει η καγκελαρία, τότε αναλαμβάνει το ίδιο το Βερολίνο τη διοίκηση τους! Εφιαλτικό! Δεν πρόκειται για γραμμή μόνο της γερμανικής Δεξιάς. Μέσα στο κόλπο είναι και η δεξιά πτέρυγα των γερμανών σοσιαλδημοκρατών. Γι' αυτό και η Μέρκελ, την ίδια μέρα που πήρε τηλέφωνο τον Παπούλια, την Παρασκευή, έστειλε στην Αθήνα και τον γερμανό πρόεδρο του ευρωκοινοβουλίου Μάρτιν Σουλτς, ο οποίος ανήκει στους σοσιαλδημοκράτες.
Ο Σουλτς, ο οποίος έχει φραστικά υποστηρίξει την Ελλάδα στο πρόσφατο παρελθόν κατά τη διάρκεια αυτής της κρίσης, ήρθε στην Αθήνα για να μας πει πόσο ...υπέροχο έργο έκανε το ΠΑΣΟΚ με το Μνημόνιο(!) και να ...κάνει αχτίφ στους πολιτικούς αρχηγούς, τονίζοντας στις συναντήσεις που είχε με τον καθένα χωριστά ότι αν η νέα κυβέρνηση δεν τηρήσει τους όρους του Μνημονίου, τότε η ΕΕ θα κόψει τα λεφτά του δανείου, τα οποία έχουν πάει όλα στις ευρωπαϊκές τράπεζες, ενώ τα έχει χρεωθεί ο ελληνικός λαός. Ο ωμός εκβιασμός του Μάρτιν Σουλτς αποδεικνύει τον βαθύτατα αντιδραστικό χαρακτήρα όχι μόνο της Γερμανίας, αλλά ολόκληρης της ΕΕ και φυσικά της ευρωζώνης. Η συμπαράταξη Μέρκελ – Σουλτς συμβολίζει τη συμπόρευση της γερμανικής Δεξιάς με γερμανικη σοσιαλδημοκρατία στο κορυφαίο θέμα της επικυριαρχίας του Τέταρτου γερμανικού Ράιχ σε όλη την ευρωπαϊκή ήπειρο. Έχοντας ως συμμάχους τις κατά τόπους αστικές τάξεις των χωρών – μελών της ΕΕ, οι οποίες αποτελούν τους σύγχρονους «μαυραγορίτες» δοσίλογους του 21ου αιώνα, οι Γερμανοί έχουν πλέον εγκαταλείψει τα προσχήματα. Από την αρχή η ιδέα εκ των ένδον μετάλλαξης της ΕΕ του κεφαλαίου σε «Ευρώπη των λαών» ήταν ανεδαφική, τώρα όμως είναι εξόφθαλμη η αγεφύρωτη απόστασή της από την πραγματικότητα.
Γίνεται επικίνδυνη πλέον η έδραση μιας προοδευτικής πολιτικής στην υπόθεση ότι η ΕΕ μπορεί να αλλάξει. Δεν μπορεί. Αυτή η ΕΕ δεν αλλάζει, μόνο καταστρέφεται, ανατρεπτικά και επαναστατικά. Μια διαρκής σύγκρουση με την ΕΕ με στόχο τη διασφάλιση των καλύτερων δυνατών συσχετισμών για τη λιγότερο επώδυνη για το λαό μας αποδέσμευση από το ευρώ και την ευρωπαϊκή ιμπεριαλιστική ολοκλήρωση, θα είναι η πορεία της χώρας μας προς την εθνική ανεξαρτησία και την κοινωνική δικαιοσύνη από εδώ και πέρα. Η ΕΕ είναι ορκισμένος εχθρός του λαού μας, αυτό πλέον το καταλαβαίνουν εκατομμύρια Έλληνες.
*Δημοσιεύθηκε στο ΠΡΙΝ την Κυριακή 20 Μαΐου 2012
Για μια αντίθετη άποψη:
http://wp.me/p1eY1R-dH
nomadicuniversality αναδημοσιεύουμε εδώ το κείμενο σου (copy-paste) ώστε κάποιος εύκολα να τοποθετηθεί αν θέλει
του Άκη Γαβριηλίδη
Το βράδυ της 18/5, διέρρευσε η πληροφορία ότι η Άνγκελα Μέρκελ «πρότεινε» στην Ελλάδα να διεξαγάγει δημοψήφισμα με θέμα την παραμονή ή όχι της χώρας στο ευρώ –για να ημι-διαψευσθεί αμέσως μετά.
Όπως είναι βέβαια γνωστό, την ιδέα του δημοψηφίσματος είχε προτείνει και ο Γ. Παπανδρέου περί τα τέλη του περασμένου Οκτωβρίου, με αποτέλεσμα να τον κατακεραυνώσουν όλοι –μεταξύ των οποίων και η ίδια η Μέρκελ- και να αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση για την αποπομπή του. Στο ζήτημα αυτό είχαμε τότε αναφερθεί εκτενώς από αυτό εδώ το μπλογκ.
Οπωσδήποτε υπάρχει ζήτημα ανακολουθίας, και οπωσδήποτε υπάρχει ζήτημα ανάμιξης στα εσωτερικά του κράτους. Ωστόσο, τι μας ενδιαφέρει εμάς τι είναι εσωτερικό και τι εξωτερικό στο κράτος; Μεγαλύτερη σημασία από το τι κάνει και τι σκέφτεται η Μέρκελ, έχουν τα ουσιαστικά πολιτικά περιεχόμενα των εκάστοτε πράξεων και ιδεών.
Εν προκειμένω, λοιπόν, η ιδέα να στηθούν διπλές κάλπες στις 17/6 και να διεξαχθεί δημοψήφισμα με το ερώτημα «ναι ή όχι στο ευρώ» ταυτόχρονα με τις βουλευτικές εκλογές, όσο μπορώ να δω παρουσιάζει μόνο πλεονεκτήματα και κανένα μειονέκτημα. Και κυρίως το εξής πλεονέκτημα: ότι η λύση αυτή θα αποφορτίσει –αν όχι θα εξουδετερώσει τελείως- τις πιέσεις και τους εκβιασμούς ότι η ψήφος κατά των κομμάτων του μνημονίου «οδηγεί την Ελλάδα εκτός ευρώ». Ο ψηφοφόρος που σκέφτεται να ψηφίσει π.χ. ΣΥΡΙΖΑ αλλά εντυπωσιάζεται από αυτή την κινδυνολογία και διστάζει, θα έχει μία άλλη λύση για να διοχετεύσει/ εκτονώσει το φόβο του και έτσι να ψηφίσει άφοβα ΣΥΡΙΖΑ στην άλλη κάλπη.
Ας μου επιτραπεί εδώ μία αναλογία: το 81, αν θυμάμαι καλά, πραγματοποιήθηκαν ταυτόχρονα ευρωεκλογές και εθνικές εκλογές, και στις πρώτες το τότε ΚΚΕ εσωτερικού πήρε τριπλάσιες ψήφους απ’ ό,τι στις δεύτερες. Προφανώς πολύς κόσμος στις εθνικές υπέκυψε στον καταναγκασμό της «χρήσιμης ψήφου που βγάζει κυβέρνηση», ενώ στις ευρωπαϊκές ψήφισε πιο χαλαρά και εξέφρασε την επιθυμία του χωρίς εκβιασμούς.
Πιστεύω ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει μια εξαιρετική ευκαιρία να επιδείξει τόλμη, να αιφνιδιάσει τους αντιπάλους του εντός και εκτός Ελλάδας και να προκαλέσει ακόμα περισσότερα εγκεφαλικά απ’ όσα έχει ήδη προκαλέσει με το αποτέλεσμα της 6ης Μαΐου. Αντί να γκρινιάζει για «αποικιακές συμπεριφορές» και «προτεκτοράτα», ας σηκώσει το γάντι και ας ενεργήσει αυτόνομα, ως μη προστατευόμενος. Κανείς δεν μπορεί να μας θεωρήσει προτεκτοράτο αν εμείς οι ίδιοι δεν βλέπουμε τον εαυτό μας έτσι.